Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 14 Απριλίου 2021

Περικλής Νεάρχου · ΝΑ ΜΗ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

7 λ. 
Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
Δημόσια
''Ο Κυπριακός λαός δέν πρέπει νά παραπλανηθει καί νά εξαπατηθει. Οι πατριωτικές δυνάμεις της Κύπρου πρέπει νά ανασυνταχθουν , πάνω από κόμματα καί κάλπικες ιδεολογίες καί νά αντιταχθουν στην καταισχύνη της εθελοδουλείας καί στήν εσκεμμένη παραπλάνηση
ΝΑ ΜΗ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΠΡΟΣ
Τά πράγματα στή Μεγαλόνησο δέν ειναι , δυστυχως , καλά.Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων, ΔΗΣΥ καί ΑΚΕΛ, εχουν υπερβει κάθε οριο ενδοτισμου, υποχωρητικότητας καί παραπλανητικης προπαγάνδας.Ενα μέρος της ανεπιτρεπτης προπαγάνδας τους διεξάγεται μέσω περίεργων ομάδων , οπως η λεγόμενη " Ως Δαμέ " , ωστε νά μή χρεώνονται θέσεις καί συνθήματα , τά οποια θεωρουν πρόωρα καί δέν θέλουν νά ταυτισθουν μ' αυτά , γιά νά μή εκτεθουν στήν κοινή γνώμη,Σέ μιά από τίς ανακοινώσεις της , η ομάδα " Ως Δαμέ " αναφέρθηκε σέ Κυβέρνηση του Νότου, υιοθετώντας πλήρως τήν προπαγάνδα της Αγκυρας , η οποία δέν αναγνωρίζει τήν Κυπριακή Δημοκρατία καί αναφέρεται σ' αυτήν ως " Διοίκηση του Νότου " .
Η ανεπιφύλακτη αποδοχή της " πολιτικης ισότητας " από τίς ηγεσίες των δύο κομμάτων , μέ τό πρόσχημα οτι , ηδη από τό 1991 , η αρχή της πολιτικης ισότητας περιελήφθη σέ ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας , δημιουργει σύγχυση καί επιτείνει τόν ενδοτισμό σέ ολη τή γραμμή των Ελληνικων θέσεων.Πράγματι, περιελήφθη τότε η αρχή της πολιτικης ισότητας , οπως περιελήφθη καί η αρχή της διζωνικης ομοσπονδίας, μέ τίς καλές υπηρεσίες του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Γιώργου Βασιλείου , ο οποιος από τότε διεκδικει ρόλο πρωταγωνιστη στίς υποχωρήσεις γιά νά επιτύχει " λύση χθές " , οπως ελεγε , του Κυπριακου. Γιά τό τί ειδους λύση επιδιώκει , τό κατέστησε σαφές τόσο μέ τό ψήφισμα 716 του Συμβουλίου Ασφαλείας, τό οποιο απεδέχθη εκ των προτέρων , αποτρέποντας τούς φίλους μας στό Συμβούλιο Ασφαλείας νά τό εμποδίσουν , οσο καί μέ τή στενή συνεργασία του μέ τόν αρχιτέκτονα του Σχεδίου Ανάν , Αγγλο διπλωμάτη Χάνεϋ.
Ακόμη ομως καί η ισότητα αυτή , τήν οποίαν απεδέχθη η Ελληνικη πλευρά , υπό τίς περιστάσεις πού αναφέρθηκαν, οπως ερμηνεύθηκε από τόν Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνων , δέν σημαίνει αριθμητικη ισότητα , αλλά " αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στήν εξουσία ¨.Η Τουρκική πλευρά ομως διεκδικουσε πάντα πλήρη ισότητα , 50% μέ 50 % ,πού διελάμβανε καί τήν κυριαρχία . Πρακτικά , μετέφραζαν τήν ισότητα σέ ενα μειγμα αριθμητικης ισότητας καί Τουρκοκυπριακου βέτο σύν ισότιμη κυριαρχία .Η διεκδίκηση αυτή δέν διαφερει , στήν ουσία , από τή συνομοσπονδία καί τά δύο κράτη , πού ζητα επισήμως σήμερα η Τουρκική πλευρά.
Η απροκάλυπτη προπαγάνδα της " ισότητας " των δύο μερων , υπολαμβανομένης της κατεχόμενης Κύπρου ως του ενός των δύο " ισοτίμων" μερων , υπονομεύει ευθέως τήν Κυπριακή Δημοκρατία, παραγράφει εμμέσως τήν κατοχή , παρουσιαζόμενης ως της νόμιμης επικράτειας των Τουρκοκυπρίων καί ανοίγει τό δρόμο γιά τήν αναγνώριση καί νομιμοποίηση του ψευδοκράτους. Η κατάσταση αυτή ειναι ιδιαίτερα ανησυχητική στό πλαίσιο της Ευρωπαϊκης Ενώσεως, οπου μπορει νά υπονομευθει η ενιαία εκπροσώπηση της Κύπρου από τήν Κυπριακή Δημοκρατία.
Στά χρόνια πού ακολούθησαν τό δημοψήφισμα του 2004 , μέ εσωτερικό πρωταγωνιστή τό ΑΚΕΛ καί τή ψευδοΪδεολογία του "διεθνισμου " μέ τόν κατακτητή , μέ πρόσχημα τούς Τουρκοκυπρίους , αρχισε μιά συστηματική διάβρωση της πολιτικης του ΟΧΙ καί εκκαθάριση του κόμματος από οσα στελέχη πρωταγωνίστησαν στόν αγώνα κατά του Σχεδίου Ανάν.Αρχισε , παραλλήλως, μιά εκστρατεία γιά τήν υπονόμευση του πατριωτικου φρονήματος, μέ δηθεν μεταρρυθμίσεις στήν παιδεία.Μετεκάλεσε γι' αυτό από τή Θεσσαλονίκη γνωστό Νεοταξίτη Καθηγητη, γιά νά εισαγάγει τά γνωστά ιδεολογήματα για τήν " πολυπολιτισμική " κοινωνία καί τήν παγκοσμιοποίηση.
Ο Βρετανικός παράγων , πού δέν σταμάτησε ποτέ νά βυσσοδομει κατά της Κύπρου ,επιδιώκοντας τήν κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας, γιατί δέν συμβιβάσθηκε ποτέ μέ τήν ιδέα μιας πραγματικης ανεξαρτησίας καί κυριαρχίας της Κύπρου ,ασκησε τήν επιρροή του γιά νά φέρει κάτω από τόν ιδιο παρονομαστή μιας κοινης πολιτικης δύο κόμματα , πού ειναι , υποτίθεται , ανταγωνιστικά μεταξύ τους καί εχουν διαφορετική πολιτική καί ιδεολογική αφετηρία καί φιλοσοφία.
Επιστράτευσε επίσης διάφορες Ευρωπαϊκές χωρες ,οπως Σλοβακία , Σουηδία , Νορβηγία , νά παίξουν " εποικοδομητικούς " ρόλους γιά τήν " προσέγγιση " των δύο κοινοτήτων , καλλιεργώντας τή ψευδή ιδέα οτι η Τουρκική εισβολή καί κατοχή ειναι δηθεν πρόβλημα " κατανοήσεως " καί " συμφιλιώσεως " μέ τούς Τουρκοκυπρίους.Λεωφορεια , μέ τίς καλές υπηρεσίες μιας ξένης πρεσβείας , μετέφεραν τούς κατοίκους ενός κατεχόμενου χωριου στήν εκκλησία του χωριου τους , ενισχύοντας τόν πόθο καί τή νοσταλγία της επιστροφης καί υποβάλλοντας τήν ιδέα οτι αυτό μπορουσε νά γινει μέ μιά δηθεν " λύση " τύπου Σχεδίου Ανάν.Πως καί γιατί αφέθηκε νά οργιάζει η προπαγάνδα αυτή των ξένων πρεσβειων καί του Βρετανικου παράγοντα , ειναι ενα δειγμα της ακολουθούμενης πολιτικης.
Μέ τό ιδιο πνευμα, ενισχύονται απροκάλυπτα διάφορες ΜΚΟ , μέ πρώτη τή γνωστή " Ενωστε τήν Κύπρο τώρα " . Η τελευταία καλλιεργει τήν ιδέα οτι , γιά τό αν δέν εχει επιτευχθει " λύση " μέχρι τώρα, δέν ευθύνεται μόνο η Τουρκική πλευρά. Ευθύνεται εξίσου καί η Ελληνική πλευρά καί ιδίως αυτοί " πού δέν θέλουν λύση " . Η υπονόμευση αυτή του πατριωτικου καί αγωνιστικου φρονήματος εγινε ευκολότερη μέ τήν παρουσία στήν Πρεδρία ενός πρώην υπερμάχου του Σχεδίου Ανάν , περιστοιχισμένου από συμβούλους καί συνεργάτες παρομοίων απόψεων.Πολλοί από τούς τελευταίους εσπευσαν προσφάτως νά πάρουν αποστάσεις από τόν Πρόεδρο γιά ν' ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση σ' αυτόν νά " συνεργασθει " γιά τό τελευταιο αλμα προς τή " λυση " .
Μεγάλες ευθύνες γιά τήν επικίνδυνη αυτή κατάσταση , πού διαμορφώθηκε στό εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου , σέ μιά στιγμή μάλιστα πού η θέση της Κύπρου εχει ενισχυθει εξωτερικά οσο ποτέ πρίν , εχει , προφανως , η Αθήνα .Εμπνεόμενη από τή γνωστή πολιτική " η Κύπρος αποφασίζει καί η Ελλάς συμπαρίσταται " , αφησε κυριολεκτικά ελεύθερο τό πεδίο στόν Βρετανικό παράγοντα καί στήν Αγκυρα , πού διαμορφώνουν καταστάσεις καί προετοιμάζουν " λύση " , πού , αν τελικά επιβληθει , θά ειναι η αρχή του τέλους του Κυπριακου Ελληνισμου.
Τό τί θά γίνει στήν Κύπρο δέν ειναι κάτι πού δέν αφορα τήν Ελλάδα.Πρωτ' απ' ολα , τήν αφορα τό μέλλον ενός κομματιου του Ελληνισμου , πού κατόρθωσε νά επιβιώσει καί νά διατηρήσει τήν ταυτότητα του, μέσα από αιωνες , επί τρεις χιλιετηρίδες.Δεύτερο, τήν αφορα , γιατί , δυστυχως , η Ελλάδα δέν ειναι αμοιρη της τραγωδίας πού επληξε τήν Κύπρο.Τρίτο, γιατί η τύχη της Κύπρου , ως μέρους του εθνους ,ειναι αλληλένδετη μέ τήν τύχη της Ελλάδος καί ολόκληρου του Ελληνισμου.
Εάν επιδείξει η Ελλάδα στρατηγική μυωπία καί αβελτηρία καί , πολύ χειρότερα ακόμη , συνεργασθει γιά τήν κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας , μέ τή φενάκη μιας δηθεν " λύσεως " ,θά ανατρέψει σέ βάρος της ολόκληρο τό στρατηγικό σκηνικό της Ανατολικης Μεσογείου , διεμβολίζοντας τίς περιφερειακές στρατηγικές συμμαχίες της καί δίνοντας στόν Ερντογάν μιά επαίσχυντη στρατηγική νίκη.
Ο Βρετανικός παράγων ειναι φανερό τί επιδιώκει.Θέλει , μέσα από τήν κατάλυση της Κυπριακης Δημοκρατίας ,νά εχει μιά Κύπρο , χωρίς ουσιαστική ανεξαρτησία καί κυριαρχία, πού τή θεωρει ασυμβίβαστη μέ τά δικά του στρατηγικά συμφέροντα καί τή Βρετανική στρατηγική παρουσία στήν Ανατολική Μεσόγειο.Η μικρή , ημικατεχόμενη Κύπρος , μπορει καί σήμερα νά εχει πολιτική καί στρατηγική.Μπορει νά συνάπτει σχέσεις καί συμμαχίες μέ τή Γαλλία , τήν Αιγυπτο , τό Ισραήλ , τά Αραβικά Εμιράτα.Θά μπορουσε νά κανει πραγματικότητα τόν Ενιαιο Αμυντικό Χωρο μέ τήν Ελλάδα, μέ ισχυρή αεροναυτική διάσταση.Ασφαλως , ο Βρετανικός παράγων , οπως καί οι Τουρκοι σύμμαχοί του , δέν τά θέλουν ολ' αυτά.
Ο Κυπριακός λαός δέν πρέπει νά παραπλανηθει καί νά εξαπατηθει.Οι πατριωτικές δυνάμεις της Κύπρου πρέπει νά ανασυνταχθουν , πάνω από κόμματα καί κάλπικες ιδεολογίες καί νά αντιταχθουν στην καταισχύνη της εθελοδουλείας καί στήν εσκεμμένη παραπλάνηση.Δέν υπάρχει " λύση " στήν υποδούλωση της πλειοψη
Costas Tsiantis
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)