π. Stephen Muse: Ψυχοθεραπεία και Ποιμαντική

Δημήτρη Καραμβάλη: ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ "Η ΔΙΑΦΑΝΗ ΕΓΚΑΡΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ"

Θερμά Συγχαρητήρια  Δημήτρη. Καλοτάξιδο. Νοιώθουμε περήφανοι για σένα και το έργο σου. Καλή συνέχεια

Χρῆστος Γιανναρᾶς Δύο αιώνες αποδόμησης

 

Posted: 28 Mar 2021 11:13 PM PDT Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλάει στον λαό του για «γαλάζια πατρίδα». Και εννοεί το Αιγαίο. Θέλει ο Ερντογάν, κάθε πολίτης Τούρκος όταν λέει «Αιγαίο», να το εννοεί τουρκικό. Αν οι σημερινοί Τούρκοι πιστέψουν σαν «γαλάζια πατρίδα Τουρκία» το μισό Αιγαίο, τα παιδιά τους ή, το πολύ, τα εγγόνια τους θα το έχουν ολόκληρο δικό τους. Στην Ελλάδα πιστεύουμε, και το προπαγανδίζουμε μέρα-νύχτα, ότι οι «πατρίδες» είναι τελειωμένη ιστορία, όπως είναι και οι επιχώριες γλώσσες γραφικό φολκλόρ. «Πατρίδες» είναι πια οι πολυεθνικές εταιρείες, για τις οποίες άμεσα ή έμμεσα εργαζόμαστε, αυτές που μας συντηρούν με δάνεια σαν προσχηματικό «κράτος» και ορίζουν τους υπουργούς-κλειδιά σε κάθε κυβέρνησή μας δήθεν από τον λαό εκλεγμένη. Συντηρούνται στις «πατρίδες» μας και οι επιφάσεις του «σχολείου» και του «πανεπιστημίου», μόνο για να ποδηγετείται με προσχήματα ο αναγκαίος «καταμερισμός της εργασίας». Σνομπάρουμε, λοιπόν, τις αναχρονιστικές, παλιομοδίτικες κορώνες του Ερντογάν για «γαλάζια πατρίδα» και ξεπουλάμε, με ξέφρενη μανία, την αιγαιοπελαγίτικη αρχοντική ομορφιά αιώνων στη διεθνοποιημένη «μπίζνα» της «τουριστικής αξιοποίησης». Όλο και περισσότερο, οι ιδιοκτησίες των απρόσωπων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων είναι ξένες και άσχετες με την ντόπια ή την ευρύτερη ελλαδική κοινωνία. Το προσωπικό τους στρατολογημένο από τη διεθνή αγορά εργασίας. Αποκλειστική γλώσσα συνεννόησης, τα αγγλικά. Το φαγητό που σερβίρεται στα μεγάλα ξενοδοχεία (και όχι μόνο) των «ελληνικών» νησιών, είναι εισαγόμενο, «σε βαθειά κατάψυξη», από την Κίνα – κινέζικος ο «ελληνικότατος» μουσακάς, μαζί και το διεθνοποιημένο στρογγυλό άσπρο ψωμάκι. Τούρκοι και Έλληνες, σαρκώσαμε ιστορικούς ρόλους παράλληλους και εναλλακτικούς – δοκιμάστηκε η συλλογική του κάθε λαού ποιότητα, και είναι μάλλον φανερή η διαφοροποιημένη ιστορική μας κατάληξη. Οι Έλληνες φθίνουμε δημογραφικά με ρυθμούς ακατάσχετους – οι Τούρκοι είναι ογδόντα σφριγηλά εκατομμύρια, με το 50% του πληθυσμού κάτω των 25 ετών. Οι Έλληνες έχουμε χρεοκοπήσει ανεπανόρθωτα στο πεδίο της Οικονομίας, κάθε στοιχείο κοινωνικής περιουσίας είναι ταπεινωτικά ξεπουλημένο ή εξευτελιστικά υποθηκευμένο – οι Τούρκοι έχουν αξιοποιημένες στο έπακρο πηγές φυσικού πλούτου και ζηλευτούς μηχανισμούς παραγωγής, αποκλείοντας οι περιστασιακές κρίσεις να γίνονται μόνιμες. Αν παρακάμψουμε την καταφανή υπεροχή σε εξοπλισμούς και σε διπλωματική αγερωχία, φτάνουμε στην κρισιμότερη διαφορά των Τούρκων από τους Έλληνες σήμερα: Ό,τι ο κάθε Τούρκος, ανεξάρτητα από το επίπεδο καλλιέργειας και ευμάρειας, είναι περήφανος που είναι Τούρκος – ενώ ο Έλληνας, το αντίθετο: ντρέπεται που είναι Έλληνας. Οι Τούρκοι παρά την περιπέτεια του Κεμαλισμού (του μιμητισμού που φάνταζε «εκσυγχρονισμός»), δεν αφέθηκαν ποτέ να αλλοτριωθούν σε μετα-αποικιακή της Δύσης κοινωνία. Όπως άλλοτε ο Ελληνισμός της Αιγύπτου, των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών ή των μεγάλων αστικών κέντρων της Ευρώπης έζησε και μεγαλούργησε εξευρωπαϊσμένος αλλά όχι αφελληνισμένος, το περίπου ανάλογο πέτυχε και ο Κεμαλισμός στη μετα-οθωμανική Τουρκία. Ο Κεμαλισμός έδυσε φυσιολογικά και σχεδόν αθόρυβα, για να επανέλθει, μάλλον αυτοματικά, δηλαδή αυτονόητα, η απόλυτη κυριαρχία του Ισλάμ: μαντίλα στους δρόμους, προσευχητικές εκφωνήσεις δημόσιες από τον μιναρέ, οι άνθρωποι της εξουσίας σε συχνή επίδειξη ευσεβούς γονυκλισίας στα τζαμιά, χριστιανικοί ναοί, κορυφώματα αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής μεγαλουργίας, να μεταποιούνται σε τεμένη ισλαμικά για χρήση της θρησκοληψίας. Η Τουρκία έχει τον «αέρα» και τη συμπεριφορά (επομένως και τη γλώσσα) περιφερειακής Υπερδύναμης. Ψάχνει, όπου αυτή θέλει, σε όποιες θάλασσες αυτή προτιμάει, για φυσικό αέριο ή πετρέλαιο, σιωπώντας αφ’ υψηλού όταν οι Διεθνείς Οργανισμοί χαϊδευτικά τη «μαλώνουν». Δηλώνει απερίφραστα ότι το Διεθνές Δίκαιο το καθορίζει αυτή, όπως τη βολεύει και όποια αντίρρηση τη δυσαρεστεί, απειλεί να τη θεωρήσει casus belli. Μέσα σε μια γενιά, υποδούλωσε, με πολεμική εισβολή, τη μισή Κύπρο, απέσπασε κρίσιμη εδαφική έκταση από τη Συρία, εγκαταστάθηκε «φιλικά» στη Λιβύη, με «ευσεβή» κριτήρια προστασίας του Ισλάμ ποδηγετεί την εξωτερική πολιτική κρατών ισλαμικής πλειονότητας πληθυσμού στα Βαλκάνια. Το 1821, ξαφνιάστηκαν οι «Μεγάλες Δυνάμεις» της Ευρώπης με την ιστορική επαναβίωση του Ελληνισμού. Πρώτη αντίδρασή τους ήταν η οργή, η αποδοκιμασία του ξεσηκωμού. Δεύτερο στάδιο, ο αναγκαστός συμβιβασμός, θωρακισμένος με ακαταγώνιστη πανουργία: Ναι, να ξαναϋπάρξει οργανωμένη ελληνική συλλογικότητα, αλλά δεσμευμένη στο θεσμικό καλούπι του δυτικού-νεωτερικού «έθνους-κράτους»: Σχήματος θεμελιωμένου σε νομική σύμβαση, όχι σε λειτουργική ομοείδεια (πολιτισμό) – με αλλοδαπό («βαρβαρικό») βασιλέα και απόλυτη εξάρτηση (οικονομική, διοικητικών και εκπαιδευτικών θεσμών) από τη Δύση. Να αποκλειστεί στεγανά κάθε παραμικρό ενδεχόμενο να ξαναπάρουν οι Ελληνες τη διαδοχή της «κατά την Ανατολήν» αυτοκρατορίας των Ρωμιών («Ορθοδόξων»), να ζωντανέψει ο εφιάλτης των Δυτικών: το «Βυζάντιο». Ο σχεδιασμός πέτυχε: πουλώντας συνεχώς τους Έλληνες η Δύση «χαλιναγωγεί» τους Τούρκους. Ταυτόχρονα, αποδομεί μεθοδικά τις προϋποθέσεις ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού: Έχουν ανεπίστροφα τελειώσει οι αυτοδιαχειριζόμενες «κοινότητες» των Ελλήνων. Προδιαγεγραμμένα έχει τελειώσει η γλώσσα (χάρη στο μονοτονικό). Εξέλιπε οριστικά το λαϊκό ήθος «σώματος» εκκλησιαστικού.

Γιάννης Μαντζουράνης- Σισμικ

 Γιάννης Μαντζουράνης

Χορηγούμενη · Πληρώθηκε από Γιάννης Μαντζουράνης

 

 · 

Η 28-3-1987 είναι μια ημερομηνία, με πολυσήμαντο αποτύπωμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πριν 34 χρόνια, τον Μάρτιο του 1987, η Τουρκία προχώρησε σε προκλητική επιχείρηση παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας με έρευνες του ωκεανογραφικού σκάφους «Πίρι Ρέις» ανοιχτά της Θάσου και του ωκεανογραφικού πλοίου «Σισμίκ» στην υφαλοκρηπίδα μεταξύ Σαμοθράκης και Θάσου.... Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ

https://bit.ly/3u2VOlG

Γιάννης Μαντζουράνης

Δημόσιο πρόσωπο

Γιάννης Μάζης: ΜΚΟ πέμπτη φάλαγγα εντός Ελλάδος - Υποκρισία ΕΕ για Τουρκ...

Σταύρος Λυγερός: Η Τουρκία έχει αποπλεύσει από τη Δύση. Ο Ερντογάν προς ...

Περικλής Νεάρχου, Η ΑΚΑΥΤΗ ΒΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ 1821

 Περικλής Νεάρχου

14 ώρ.  · 

Η ΑΚΑΥΤΗ ΒΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ 1821

Εορτάσθηκε μέ λαμπρότητα, εστω υπό συνθηκες πανδημίας , η επέτειος των 200 χρόνων από τήν Επανάσταση του 1821. Ο εορτασμός δέν ηταν μόνο η στρατιωτική παρέλαση , οι δεξιώσεις των επισήμων καί οι πανηγυρικοί λόγοι.Βαθύτερος καί σημαντικότερος ηταν ο εορτασμός μέ τίς αυθόρμητες εκδηλώσεις των απλων ανθρώπων καί τοπικές επετειακές εκδηλώσεις σ' ολη τή χώρα καί τόν απόδημο Ελληνισμό.Η τιμητική φωταγώγηση μνημείων σ' ολο τόν κόσμο, μέ τά χρώματα της Ελληνικης σημαίας, ειναι μιά ενδειξη πόσο καί ο σημερινός κόσμος αναγνωρίζει οτι η Ελληνική Επανάσταση κατά της Οθωμανικης τυραννίας ηταν ενα γεγονός πού υπερέβαινε κατά πολύ τά σύνορα της Ελλάδος.

Δέν ειναι τυχαιο πού κορυφαιοι Ευρωπαιοι πνευματικοί ανθρωποι, οπως οι ποιητές Σέλλεϋ, Λόρδος Βύρων καί Γκαιτε,οι πεζογράφοι Βικτωρ Ουγκώ καί Σατωμπριάν , ο ζωγράφος Ντελακρουά, συγκινήθηκαν βαθιά , εγραψαν καί ζωγράφισαν τήν Επανάσταση η ηρθαν καί πέθαναν αγωνιζόμενοι στό Μεσολόγγι , οπως ο λόρδος Βύρων.Η πολιορκία του Μεσολογγίου καί ο τιτάνιος αγώνας των υπερασπιστων του, μέχρι τήν ηρωϊκή Εξοδο, συγκίνησε βαθιά την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.Ο Γκαιτε το περιέγραψε ως φρούριο τ' ουρανου, πού εγινε σύμβολο γιά ολους τούς αγωνιζόμενους γιά ελευθερία.

Αυτή η κληρονομιά ,οπως καί τά αρχαιότερα σύμβολα,οι Θερμοπύλες , ο Μαραθώνας , η Σαλαμίνα , ειναι ιερές παρακαταθηκες , τίς οποιες δέν εχουν κανένα δικαίωμα να λησμονουν , νά αγνοουν η να παραγνωρίζουν αυτοί πού εχουν σήμερα τήν τιμή νά εκπροσωπουν τήν Ελλάδα, πού εχει ως εθνικό της υμνο τόν Υμνο στήν Ελευθερία.

Κάνοντας τόν απολογισμό των δύο αιώνων ζωης του Νεοελληνικου μας κράτους, εχουμε πολλά γιά νά εκφράσουμε μεμψιμοιρίες, νά διαπιστώσουμε αποτυχίες, παθογένειες και ανεπάρκειες, αλλά καί πολλά, γιά τά οποια νά ειμαστε υπερήφανοι..Ο σημερινός κόσμος αλλαξε πολύ σέ σχέση μέ τό 1821.Μεσολάβησαν παγκόσμιοι πόλεμοι , ανταγωνισμοί μεγάλων συνασπισμων, τεχνολογικές επαναστάσεις , μεγάλες οικονομικές καί κοινωνικές αλλαγές , καταλυτικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Μέσα σ' αυτό τό νέο κόσμο , στόν οποιον εξακολουθουν, μέ αλλες μορφές , νά εκδηλώνονται αναπόφευκτοι ανταγωνισμοί καί καί συγκρούσεις μεταξύ κρατων καί μεγάλων ηπειρωτικων δυνάμεων, η Ελλάδα πρέπει νά πορευθει, διαφυλάσσοντας τήν ταυτότητα, τή φυσιογνωμία της καί , βεβαίως , τήν ανεξαρτησία καί τήν κυριαρχία της.

Αυτά φαίνονται σέ ορισμένους αυτονόητα, αλλά σήμερα δέν ειναι , οταν οι ανεμοι πού φυσουν μέσα στόν σημερινό κόσμο αντλουν από τεράστιες καί ανεξέλεγκτες δυνάμεις, πέρα από εθνικά σύνορα , καί μπορουν νά επιφέρουν σαρωτικές καί ανατρεπτικές αλλαγές, εάν δέν αντιμετωπισθουν εγκαίρως μέ πρόνοια καί σωφροσύνη.

Η Ελλάδα πρέπει,πρωτίστως ,νά διαφυλάξει τήν εθνική της συνοχή. Τά Βαλκάνια εχουν ιστορικά υποφέρει από συγκρούσεις καί πολέμους γιά μειονότητες, πού αξιοποιουνται ως παράγοντες καί από τόν ανταγωνισμό των Μεγάλων Δυνάμεων γιά κυριαρχική γεωπολιτική επιρροή στήν περιοχή. Η διαφύλαξη της εθνικης συνοχης ειναι ταυτόσημη μέ τήν ιδέα του εθνους καί του εθνικου κράτους.Γιατί εγινε η Επανάσταση του 1821;Γιά τήν απελευθέρωση των Ελλήνων από τή διπλή Οθωμανική καταπίεση, εθνική καί θρησκευτική, καί τή δημιουργία ανεξάρτητου εθνικου καί Ορθόδοξου κράτους.Ορισμένοι προσπαθουν σήμερα νά μειώσουν τό ρόλο του θρησκευτικου παράγοντα , λησμονώντας οτι οι Ελληνες ηταν υπόδουλοι σ' ενα Χαλιφάτο , μέ ο,τι αυτό σημαίνει στό Ισλάμ . Αλλοι υπερτονίζουν τό ρόλο του Διαφωτισμου για να υποβιβάσουν εμμέσως τό ρόλο της εθνικης ιδέας καί της Εκκλησίας.Οι προσεγγίσεις αυτές , διαπράττοντας τό αμάρτημα της υπερβολης καί της αυθαίρετης ιδεολογικης ερμηνείας, οδηγουν , προφανως ,σέ αβάσιμα συμπεράσματα καί σέ παραχαράξεις των ιστορικων γεγονότων.

Οι αγωνιστές του 1821 δέν ειχαν διαβάσει ουτε Βολταιρο ουτε Μοντεσκιέ καί δέν εμπνέονταν απ' αυτούς.Ο Ρήγας Φεραιος ηταν , ασφαλως , επηρεασμένος από τίς ιδέες της Γαλλικης Επαναστάσεως,οπως καί ο Κοραής καί αλλοι.Η φωνή τους ομως , μέ τά μέσα της εποχης,ηταν περιορισμένηκαί δέν ηταν αρκετή γιά νά διαμορφώσει τίς συνειδήσεις των ασυμβίβαστων αγωνιστων ,πού λειτούργησαν ως πρωτοπορεία της Επαναστάσεως.Η πρωτοπορεία αυτή εμπνεόταν , από γενεά σέ γενεά , από τους αγωνες , πού δέν επαυσαν ποτέ κατά των Τούρκων τυράννων καί οι οποιοι επαιρναν περιοδικά τή μορφή μικρων καί μεγάλων εξεγέρσεων.Οι ιστορικοί καταμετρουν 61 τέτοιες εξεγέρσεις, αλλοι πάνω από 100 , από τήν αλωση της Κωνσταντινουπόλεως μέχρι τό 1821.

Οι υποστηρικτές των απόψεων αυτων λησμονουν καίκάτι αλλο.Τό γεγονος οτι τόσο η Αναγέννηση οσο καί ο Διαφωτισμός εχουν εκλεκτική συγγένεια μέ τόν Ελληνισμό.Τί ηταν ακριβως η Αναγέννηση; Η επανανακάλυψη καί επαναφορά των κλασικων αξιων της Αρχαιότητας.Πάνω στή βάση αυτή οικοδομήθηκε καί τό Ευρωπαϊκό εθνικό κράτος μέ πρότυπο τήν κλασική πόλη , αλλά σέ πολύ μεγαλύτερη γεωγραφική καί πληθυσμιακή κλίμακα καί σέ βάση αντιπροσωπευτικης αντί αμεσης δημοκρατίας.Κατά τόν ιδιο τρόπο , ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός αντλησε από τους Αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους , τον Αριστοτέλη, τόν Πλάτωνα καί αλλους .Κεντρικό στοιχειο στόν Διαφωτισμό ειναι ο ορθός λόγος, ο οποιος δέν χρονολογειται , φυσικά, από τόν 18ο αιώνα. Ειναι πολύ αρχαιότερος.

Οι υπόδουλοι Ελληνες, παρά τό γεγονός οτι βυθίσθηκαν γιά αιωνες στήν αμάθεια ,διετήρησαν πάντα τήν ιστορική μνήμη της καταγωγης καί της συνέχειας τους .Ειχε μεσολαβήσει από τήν Αρχαιότητα η θρησκευτική τους μετάλλαξη μέ τόν Χριστιανισμό καί ο εξελληνισμός της Ανατολικης Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας, πού εγινε Βυζάντιο καί τό οποιο ειχε ως αυτοκρατορικη οικουμενική ιδεολογία τον Χριστιανισμό , στήν Ελληνο - Ορθόδοξη εκδοχή του.Η Χριστιανική Ορθοδοξία υποκατέστησε ως κοινός παρονομαστής τήν κλασική παιδεία , αλλά τα Ελληνικά εγιναν η γλώσσα καί της νέας θρησκείας, εφόσον τά Ευαγγέλια καί τά αλλα ιερά κειμενα ηταν γραμμένα στά Ελληνικά. Υπό τις συνθηκες αυτές, ιδιαίτερα κατά τήν τελευταία περίοδο του Βυζαντίου , ειχε διαμορφωθει μιά καθαρά Ελληνική καί Ορθόδοξη ταυτότητα.Τό Βυζάντιο επίσης, αντίθετα απ'ο,τι υποστηρίζεται , εσφαλμένα , από ορισμένους, δέν υπηρξε ποτέ φεουδαρχικό κράτος, οπως αυτό εξελίχθηκε καί κυριάρχησε , επί αιωνες, στην Ευρώπη.Αντιμετώπισε , ιδίως κατά τήν τελευταία φάση της ζωης του, προβλήματα μεγάλων ιδιοκτησιων καί εσωτερικων συγκρούσεων.Διετηρήθη ομως σ' αυτό πάντα η αρχή της κεντρικης εξουσίας , οσο καί αν αυτή αποδυναμώθηκε στήν πορεία του χρόνου.

Στό πνευμα αυτό , η διαφύλαξη της Ελληνικης γλώσσας ,στή διαχρονική της συνέχεια καί της Ελληνικης παιδείας υπερακοντίζει οποιοδήποτε Ευρωπαϊκό διαφωτισμό , γιατί οι πηγές απο τίς οποιες αυτός αντλει τίς αρχές του , ειναι , στό μεγαλύτερο τους μέρος , εθνική κληρονομιά γιά τους Ελληνες.Υπό τήν προυπόθεση , βεβαίως , οτι διαφυλάττεται ουσιαστικά καί διδάσκεται η Ελληνική παιδεία.Στό θέμα ομως αυτό υπάρχει μεγάλη ανησυχία καί προβληματισμός γιά τήν κατάσταση , πού εχει δημιουργηθει στήν παιδεία , από τή Στοιχειώδη μέχρι τό Πανεπιστήμιο.

Η επιστημονική καί τεχνολογική επανάσταση καί η επιτάχυνση του ρυθμου των αλλαγων πού επιφέρει, καθιστα τήν παιδεία ακόμη περισσότερο καταλύτη αναπτύξεως καί προόδου.Η Ελλάδα δέν μπορει γι' αυτό νά ανεχθει τήν παράταση της σημερινης υποβαθμίσεως καί αταξίας στήν Παιδεία. Δέν μπορει επίσης νά επιτρέπει , οπως , δυστυχως , γίνεται σήμερα, νά χρησιμοποιειται ο χωρος της Παιδείας γιά τήν καλλιέργεια εθνομηδενιστικων ιδεων καί ιδεολογημάτων περί δηθεν υπερβάσεως του εθνους καί του εθνικου κράτους, Πολύ περισσότερο ακόμη , οταν τά ιδεολογήματα αυτά εκπέμπονται από τήν παιδεία ,μέσα από τά ιδια τά σχολικά βιβλία , ανάξιους εκπαιδευτικους καί εξαγγελλόμενες καί ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές.

Τά μεταεθνικά ιδεολογήματα υποβάλλονται από τήν παγκοσμιοποίηση καί εν μέρει από τήν Ευρωπαϊκή Ενωση , η βαθειά γραφειοκρατία της οποίας συγχέει τήν Ευρωπαϊκή ενοποίηση μέ ενός ειδους μεταεθνική υπέρβαση,πού θά οδηγήσει δηθεν σ' εναν κοινό Ευρωπαϊκό λαό.Οι θέσεις αυτές ειναι ανεδαφικες.Δέν υπάρχει ενας ΕυρωπαΪκός λαός.Υπάρχουν Ευρωπαϊκοί λαοί. Οστόχος δέν ειναι νά γίνουν αυτοί ενα αμάλγαμα, πού θά υποβοηθήσει τήν επιδιωκόμενη από κάποια διεθνή κέντρα παγκοσμιοποίηση , αλλά νά γίνουν μιά Συμπολιτεία , μέ διαφύλαξη της ταυτότητας καί της ισοτιμίας του κάθε εθνικου κράτους - μέλους. οπως ακριβως εννοειται η ιδέα της Συμπολιτείας, πού αναπτύχθηκε αρχικά στήν Αρχαία Ελλάδα.

Τό εθνικό μας κράτος πρέπει, στό πλαίσιο αυτό, νά αντιμετωπίσει εγκαίρως καί αποφασιστικά δύο μεγάλες προκλήσεις ,πού διασυνδέονται , αλλωστε , μεταξύ τους.Η πρώτη αφορα τήν παράνομη μετανάστευση, πού ουσιαστικά ενθαρρύνεται από μιά προβληματική Ευρωπαϊκή πολιτική σ' αυτό τόν τομέα.Τήν προβληματική αυτή πολιτική , πού εκδηλώνεται ως πολιτική ανοικτων συνόρων , τήν εκμεταλλεύεται καί τήν εργαλειοποιει η Αγκυρα γιά ν' αποσπα πολλά δισ. ευρώ από τήν Ευρώπη,υποκρινόμενη οτι δηθεν συνεργάζεται γιά τόν ελεγχο της παράνομης μεταναστεύσεως , ενω , στήν πραγματικότητα , λειτουργει ως προαγωγος της, αλλά καί γιά νά διεξάγει , ταυτόχρονα, υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδος καί , κατά δεύτερο λόγο, κατά της Ευρώπης.

Η Ελλάδα πρέπει κατεπειγόντως ν' αλλάξει πολιτική καί ν' αρνηθει τή συνέχιση μιας ετεροβαρους, αλλωστε , πολιτικης, πού απειλει τήν εθνική της συνοχή , τήν ταυτότητα της καί , σέ προοπτική , τό εθνικό της μέλλον. Ο Ελληνικός λαός πρέπει νά ειναι ετοιμος ν' αναλάβει ο ιδιος πρωτοβουλία , στήν περίπτωση πού η Κυβέρνηση παραμείνει καθηλωμένη στήν ιδια πολιτική.

Μιά αλλη πρόκληση ειναι ο νέος Τουρκικός κίνδυνος καί οι βλέψεις της Αγκυρας κατά της Ελλάδος καί της Κύπρου.Η ακολουθούμενη κατευναστική καί ενδοτική πολιτική ενθαρρύνει καί αποθρασύνει τόν επιβουλέα.Η επισήμανση αυτή ειναι ιδιαίτερα επίκαιρη κατά τόν εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Δέν ειναι δυνατόν νά εορτάζουμε από τή μιά τό Μεσολόγγι καί τό πνευμα του καί από τήν αλλη νά επισπεύδουμε , π. χ., γιά αυτοκαταστροφική δηθεν " λύση " στό Κυπριακό , πού θά κατέλυε τήν Κυπριακή Δημοκρατία, θά υποδούλωνε την πλειοψηφία στή μειοψηφία καί μέσω αυτης στήν Αγκυρα καί θά μετέτασσε ολόκληρη τήν Κύπρο στή γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της Άγκυρας.

Περικλής Νεάρχου,

Πρέσβυς ε. τ.

108Εσείς, Ιωάννης Κοτζαμάνης, Sofia Nassopoulou - Chalari και 105 ακόμη

14 σχόλια

14 κοινοποιήσεις

Δημήτρης Πατέλης

 Δημήτρης Πατέλης

27 Μαρτίου στις 8:30 μ.μ. 

 · 

«(...)οι μυστικές υπηρεσίες επιβάλλεται να διεισδύσουν στις ανατρεπτικές οργανώσεις με ειδικούς πράκτορες, που θα έχουν αποστολή να δημιουργήσουν ομάδες δράσης από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία αυτών των οργανώσεων (...) Αν δεν είναι εφικτή η διείσδυση αυτού του είδους, μπορεί να οδηγήσει στον επιδιωκόμενο σκοπό η χρησιμοποίηση οργανώσεων της άκρας αριστεράς».https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11173591 «ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ» ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. Καταστολή και προβοκάτσια πάνε χέρι χέρι

(Α' μέρος). Τα σχέδια καταστολής και προβοκάτσιας των αστικών κρατών και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος πάνε πάντα χέρι χέρι και είναι μια παλιά ιστορία...

Οσοι σήμερα εγκαλούν το ΚΚΕ ότι βλέπει «φαντάσματα» και «συνωμοσιολογεί» αποσκοπούν να κρύψουν συνειδητά αυτήν την πραγματικότητα που είναι σε όλους γνωστή.

Αλλωστε, αμέσως μετά την αντεπανάσταση και την ήττα της ΕΣΣΔ και των σοσιαλιστικών κρατών, κάτω από τη μέθη της (προσωρινής) νίκης του καπιταλισμού, δεν ήταν λίγοι από αυτούς που είχαν θητεύσει σε «μυστικές υπηρεσίες» των αστικών κρατών που με υπερηφάνεια έδωσαν λεπτομέρειες για την πολύχρονη δράση τους ενάντια στο «αντίπαλο δέος»... Για τα χτυπήματα που κατάφεραν στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στα Κομμουνιστικά Κόμματα, την αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη. Για τα ανδραγαθήματά τους συνταξιοδοτήθηκαν πλουσιοπάροχα από τα κράτη που τους είχαν μισθώσει.

Ο «Ριζοσπάστης», όπως έχει προαναγγείλει σε προηγούμενα δημοσιεύματά του, ξεκινά σήμερα αφιέρωμα στο ζήτημα. Το θεωρούμε υποχρέωση προς τις νεότερες γενιές αγωνιστών να μαθαίνουν, οι παλιότερες να μην ξεχνάμε και κυρίως για να δίνεται το σήμα της επαγρύπνησης, αφού τέτοια σχέδια δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν και είναι σίγουρο ότι κάθε βήμα του κινήματος στο σήμερα ή στο μέλλον θα βρίσκεται πάντα αντιμέτωπο και με τέτοιους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς.

Συγκεντρώνουμε λοιπόν ιστορικό και σύγχρονο υλικό το οποίο θα παρουσιάσουμε σε συνέχειες δημοσιευμάτων μας στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου». Πηγή του είναι αρθρογραφία που έχει δημοσιευτεί παλαιότερα στον «Ριζοσπάστη».

Από τον 19ο αιώνα ακόμα με την «υπόθεση Νετσάγιεφ»...

Στις αρχές του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, το νεαρό εργατικό και επαναστατικό κίνημα στην Ευρώπη συγκλονίζει η «υπόθεση Νετσάγιεφ».

Σε κείμενά τους οι Μαρξ και Ενγκελς αναφέρουν σημαντικές λεπτομέρειες. Ας δούμε πιο συγκεκριμένα τι λένε:

«Το Μάρτη του 1869 έφτασε στη Γενεύη ένας νεαρός Ρώσος, που προσπάθησε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη όλων των Ρώσων εμιγκρέδων, παριστάνοντας τον αντιπρόσωπο των φοιτητών της Πετρούπολης. Εμφανιζόταν με διάφορα ονόματα». Τελικά ο νεαρός αποκάλυψε ότι το πραγματικό του όνομα είναι Νετσάγιεφ και έφτιαξε έναν μύθο γύρω από το πρόσωπό του. Οτι πρόκειται για ηγέτη των φοιτητικών εξεγέρσεων του 1869 ενάντια στο τσαρικό καθεστώς, ότι φυλακίστηκε, δραπέτευσε και ότι είχε έρθει ως εκπρόσωπος των επαναστατών της Πετρούπολης. Ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε κάτι τέτοιο. Ο Νετσάγιεφ κερδίζει την εμπιστοσύνη του γνωστού Ρώσου αναρχικού Μ. Μπακούνιν και ιδρύουν μια οργάνωση που ονομάζεται «Μυστική Συμμαχία». Η δραστηριότητα του Νετσάγιεφ και η αλληλογραφία του με «δημοκρατικούς επαναστατικούς κύκλους» της Ρωσίας οδηγούν σε μαζικές συλλήψεις στελεχών του επαναστατικού κινήματος αλλά και όσων αλληλογραφούν μαζί τους, ακόμα και άσχετων. Οι υποψίες δυναμώνουν ότι ο Νετσάγιεφ λειτουργεί ως πράκτορας της «Οχράνας», ενώ οι διαμαρτυρίες στρέφονται και προς τον ίδιο τον Μπακούνιν. Οι Μαρξ - Ενγκελς σε κείμενά τους αναφέρουν ότι υπήρχαν προειδοποιήσεις από επαναστάτες της Ρωσίας πως με τις επιστολές τους τους εκθέτουν: «Για όνομα του Θεού, πέστε στον Μπακούνιν να πάψει, αν έχει έστω και κάτι ιερό μέσα του για την επανάσταση, να στέλνει τις εξωφρενικές προκηρύξεις του, που οδηγούν σε έρευνες σε πολλές πόλεις, σε συλλήψεις και παραλύουν κάθε σοβαρή δουλειά (...)».

Σχέδιο Stay Behind

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ για να διασφαλίσουν την αποτροπή αποσταθεροποίησης της αστικής εξουσίας σε χώρες της καπιταλιστικής Ευρώπης οργάνωσαν ένα μυστικό δίκτυο «αποσταθεροποιητικής δραστηριότητας» με την κωδική ονομασία «Stay Behind».

Το εν λόγω δίκτυο απλώθηκε σε διάφορες χώρες με διαφορετικές ονομασίες.

Στην Ιταλία «Gladio», στην Ελλάδα «Κόκκινη Προβιά», στη Βρετανία «Operation Stay Behind», στη Γερμανία «Schwert», στην Ελβετία «Ομάδα Πληροφοριών και Ασφάλειας»...

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι χώρες που εισέρχονταν στο ΝΑΤΟ μετά την εκπόνηση του σχεδίου για την επιχείρηση «Stay Behind» ήταν υποχρεωμένες να υπογράφουν σχετικό μυστικό πρωτόκολλο, με το οποίο αναλάμβαναν την υποχρέωση να δημιουργήσουν τον δικό τους παραστρατιωτικό μηχανισμό στο πλαίσιο της επιχείρησης.

Από τις έρευνες που ακολούθησαν προέκυψαν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.

Στο Βέλγιο, το παρακλάδι της «Stay Behind» με το όνομα «Sdra-8» δημιούργησε μια παράλληλη οργάνωση, ονόματι «Catena», με σκοπό τη διάπραξη πολιτικών δολοφονιών. Η «Catena» ευθύνεται για τη δολοφονία του Ζιλιέν Λαμπούτ, γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Βελγίου.

Στη Βρετανία, το αντίστοιχο δίκτυο χρηματοδοτήθηκε από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Τη δεκαετία του 1970 εκπαίδευσε πολλούς νεοφασίστες Ιταλούς στη Βρετανία και στρατολόγησε πολλούς Ιταλούς τρομοκράτες, ενώ ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τη μασονική στοά Ρ2 της Ρώμης, που ήταν βασικός μοχλός της νεοφασιστικής τρομοκρατίας στην Ιταλία, στη Δυτική Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Υπόθεση «Gladio»

Τη διετία 1990 - 1991, η Δυτική Ευρώπη συγκλονίστηκε από την αποκάλυψη της υπόθεσης «Gladio» (Ξίφος). Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται το 1990, όταν ένας Ιταλός δικαστής αποφάσισε να προχωρήσει σε βάθος τις έρευνες, σχετικά με μια τρομοκρατική επίθεση στην ιταλική πόλη Γκορίτσια, το 1972. Μέσα σε λίγους μήνες αποκαλύφθηκε ένας εφιαλτικός μηχανισμός.

Στην τρομοκρατική επίθεση στην Γκορίτσια το 1972 είχαν χάσει τη ζωή τους 3 Ιταλοί αστυνομικοί. Αρχικά, οι έρευνες στράφηκαν προς την κατεύθυνση «ακροαριστερών οργανώσεων», στη συνέχεια, μετά το αδιέξοδο των ερευνών, ο δικαστής Φελίτσε Κασόν έστρεψε την προσοχή προς την κατεύθυνση των νεοφασιστικών οργανώσεων. Σε σύντομο διάστημα εντοπίστηκαν οι τρομοκράτες, που ήταν μέλη νεοφασιστικής οργάνωσης. Ο Κασόν συνέχισε επίμονα τις έρευνές του σχετικά με την προέλευση του οπλισμού των τρομοκρατών. Το 1990, μετά από 18 χρόνια ερευνών, αποκαλύφθηκε ότι τα όπλα προέρχονταν από μια αποθήκη της οργάνωσης με την επωνυμία «Gladio».

Υπό το βάρος των αποκαλύψεων, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζούλιο Αντρεότι, υποχρεώνεται να ομολογήσει στη Βουλή ότι «από το 1950 οργανώθηκε μια παράνομη υπηρεσία πληροφοριών με τη βοήθεια της CIA και των Βρετανών πρακτόρων, για να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη ανατρεπτική δραστηριότητα ή επίθεση από μέρους των Σοβιετικών... Το δίκτυο παραμένει»!

Η ομολογία Αντρεότι συντάραξε ολόκληρη την Ευρώπη. Η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ ανακοίνωναν την ύπαρξη και τη δραστηριότητα τέτοιων οργανώσεων - δικτύων στο έδαφός τους.

Οπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, μέρος αυτού του σχεδίου ήταν η δημιουργία τρομοκρατικών οργανώσεων με νεοφασιστικά, ή «ακροαριστερά χαρακτηριστικά», με στόχο την αξιοποίησή τους ανάλογα ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Η αποκάλυψη του δικτύου «Gladio» οδήγησε ξανά στο άνοιγμα των φακέλων για τη διαλεύκανση πολλών υποθέσεων τρομοκρατικών βομβιστικών υποθέσεων στην Ιταλία την περίοδο 1950 - 1974.

Η δολοφονία του Αλντο Μόρο

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Α. Μόρο απήχθη στις 16 Μάρτη 1978 από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» και βρέθηκε δολοφονημένος στις 9 Μάη 1978. Δεν είναι λίγες οι εκτιμήσεις αστών Ιταλών πολιτικών ότι τα κίνητρα της δολοφονίας του Μόρο ήταν όχι οι λόγοι που διακηρύχθηκαν από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» αλλά διαφορετικά. Οτι δηλαδή η δολοφονία του Ιταλού πολιτικού εξυπηρετούσε σχέδια για μεγαλύτερη άσκηση πίεσης στο κομμουνιστικό κίνημα στην Ιταλία και συνδεόταν με ενδοαστικές αντιθέσεις στη χώρα για την αποτροπή πολιτικών επιλογών που δεν συμβάδιζαν με τις προτεραιότητες των ΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή.

Στο βιβλίο με τίτλο «Il delitto infinito», που κυκλοφόρησε στην Ιταλία τη δεκαετία του 2000 και υπογράφεται από δύο μέλη της μόνιμης ιταλικής διακομματικής επιτροπής για την τρομοκρατία, γράφεται πως η «γιάφκα» στην οποία κρατήθηκε όμηρος ο Μόρο από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» μέχρι τη δολοφονία του ήταν (και είναι) ιδιοκτησίας των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας!

...και η «Κόκκινη Ρέγκα»

Το 2004, ο Pieter Boeve, πρώην ηγέτης του λεγόμενου «Μαρξιστικού - Λενινιστικού Κόμματος της Ολλανδίας» (MLPN), προβαίνει σε μια φοβερή αποκάλυψη. Ομολογεί ότι από το 1955 στρατολογήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες της Ολλανδίας (BVD), αμέσως μετά τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών στη Βαρσοβία.

Αρχικά, ο Boeve υπήρξε στέλεχος του «Μαρξιστικού - Λενινιστικού Κόμματος» της Ολλανδίας - ένα κόμμα-διάσπαση του Ολλανδικού ΚΚ που τάχθηκε με το πλευρό της Κίνας την περίοδο της ρήξης ανάμεσα στο ΚΚΚ και το ΚΚΣΕ - και μάλιστα υπεύθυνος των Διεθνών του Σχέσεων.

Το 1968 ο Boeve διώχθηκε από το κόμμα αυτό και ίδρυσε κατ' εντολή των μυστικών υπηρεσιών της Ολλανδίας το «Μαρξιστικό - Λενινιστικό Κόμμα της Ολλανδίας». Το «κόμμα» αυτό ήταν, δηλαδή, δημιουργία εξαρχής των μυστικών υπηρεσιών και «διαλύθηκε» στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν μετά την αντεπανάσταση δεν είχε λόγο ύπαρξης και «αποσύρθηκε». Το «ψευτο-κόμμα» αξιοποιήθηκε πολύπλευρα από την ολλανδική αστική τάξη σε βάρος του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας αλλά ταυτόχρονα εξυπηρέτησε την επιδίωξη να ανοίξει η «πόρτα» της Κίνας στην Ολλανδία.

Κατά τη διάρκεια της «θητείας» του ο Boeve είχε συναντήσεις με στελέχη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Οπως ο ίδιος υποστήριζε, είχε συγκεκριμένο ρόλο στην προετοιμασία της συνάντησης του Νίξον με τον Μάο Τσετούνγκ το 1972, πληροφορώντας την ηγεσία της CIA για το ανάλογο ενδιαφέρον της κινεζικής ηγεσίας.

Ο Boeve, ήδη ηλικιωμένος το 2004, σε συνεντεύξεις του δήλωνε περήφανος για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην πατρίδα του... από το 1955 αλλά και για την επιχείρηση στην οποία ήταν επικεφαλής για 35 χρόνια με την κωδική ονομασία «Κόκκινη Ρέγκα». Εσπευσε επίσης να ζητήσει δημόσια συγγνώμη σε μέλη και στελέχη του «κόμματος» που νόμιζαν ότι έπαιρναν μέρος σε μια ...«επαναστατική οργάνωση».

Το «μάνιουαλ» της CIA...

Για τη σύνδεση της CΙΑ με την τρομοκρατία έχει ενδιαφέρον η ομολογία του στρατηγού Ουίλιαμ Γιαρμπόρο, καθοδηγητή των ειδικών υπηρεσιών της CΙΑ, που έλεγε σχετικά (περιοδικό «L' Europeo», 29/9/1978):

«Η λεγόμενη "τυφλή" τρομοκρατία είναι μια τακτική, επεξεργασμένη από τη CΙΑ σε συνεργασία με διάφορους ατλαντικούς οργανισμούς. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται κυρίως ως βασικό στοιχείο για διάφορα προγράμματα, που έχουν ως σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις και να πείσουν τον πληθυσμό να συμφωνήσει με την εγκαθίδρυση ισχυρού αστυνομικού κράτους».

Το «Εγχειρίδιο εκστρατείας για τις μυστικές υπηρεσίες που διεξάγουν επιχειρήσεις σταθεροποίησης» κοινοποιήθηκε στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες το Μάρτη του 1970. Τα κωδικά στοιχεία του εγχειριδίου ήταν FM 30-31 (Field Manual / Εγχειρίδιο επιχειρήσεων) και συνοδευόταν από τρία παραρτήματα. Υπογραφόταν από τον στρατηγό Γουεστμόρλαντ (αρχηγό των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Βιετνάμ) και τον στρατηγό Γουίκλαμ.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του «Εγχειριδίου» της CIA ρίχνει φως στις σχέσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών με τις τρομοκρατικές ακροαριστερές οργανώσεις. Αναφέρεται συγκεκριμένα:

«(...) οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες θα πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν ειδικές επιχειρήσεις, ικανές να πείσουν την κυβέρνηση και την κοινή γνώμη ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να καταπολεμηθεί.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, οι μυστικές υπηρεσίες επιβάλλεται να διεισδύσουν στις ανατρεπτικές οργανώσεις με ειδικούς πράκτορες, που θα έχουν αποστολή να δημιουργήσουν ομάδες δράσης από τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία αυτών των οργανώσεων (...) Αν δεν είναι εφικτή η διείσδυση αυτού του είδους, μπορεί να οδηγήσει στον επιδιωκόμενο σκοπό η χρησιμοποίηση οργανώσεων της άκρας αριστεράς».

Την αυθεντικότητα του «Εγχειριδίου» επιβεβαίωσε ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ και πρώην αρχηγός της CIA Τζορτζ Μπους (πατέρας), λίγες μέρες μετά το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη και το αμερικανικό Πεντάγωνο. Στις 16 Σεπτέμβρη 2001 δήλωσε:

«Η CIA, στο παρελθόν, είχε τοποθετήσει πράκτορές της σε τρομοκρατικές οργανώσεις για να τις χρησιμοποιήσει προς όφελος των εθνικών συμφερόντων»..!

Σημείωση

1. Η έννοια «κόκκινη ρέγκα» (red herring) χρησιμοποιείται στα Αγγλικά για να περιγράψει μια τεχνική αποπροσανατολισμού, απόσπασης προσοχής και παραπλάνησης.

(Συνεχίζεται...

74Γιώτα Ματέρη, Giannis Athanasiadis και 72 ακόμη

4 σχόλια

10 κοινοποιήσεις

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση