Περικλής Νεάρχου, Η ΑΚΑΥΤΗ ΒΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ 1821

 Περικλής Νεάρχου

14 ώρ.  · 

Η ΑΚΑΥΤΗ ΒΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ 1821

Εορτάσθηκε μέ λαμπρότητα, εστω υπό συνθηκες πανδημίας , η επέτειος των 200 χρόνων από τήν Επανάσταση του 1821. Ο εορτασμός δέν ηταν μόνο η στρατιωτική παρέλαση , οι δεξιώσεις των επισήμων καί οι πανηγυρικοί λόγοι.Βαθύτερος καί σημαντικότερος ηταν ο εορτασμός μέ τίς αυθόρμητες εκδηλώσεις των απλων ανθρώπων καί τοπικές επετειακές εκδηλώσεις σ' ολη τή χώρα καί τόν απόδημο Ελληνισμό.Η τιμητική φωταγώγηση μνημείων σ' ολο τόν κόσμο, μέ τά χρώματα της Ελληνικης σημαίας, ειναι μιά ενδειξη πόσο καί ο σημερινός κόσμος αναγνωρίζει οτι η Ελληνική Επανάσταση κατά της Οθωμανικης τυραννίας ηταν ενα γεγονός πού υπερέβαινε κατά πολύ τά σύνορα της Ελλάδος.

Δέν ειναι τυχαιο πού κορυφαιοι Ευρωπαιοι πνευματικοί ανθρωποι, οπως οι ποιητές Σέλλεϋ, Λόρδος Βύρων καί Γκαιτε,οι πεζογράφοι Βικτωρ Ουγκώ καί Σατωμπριάν , ο ζωγράφος Ντελακρουά, συγκινήθηκαν βαθιά , εγραψαν καί ζωγράφισαν τήν Επανάσταση η ηρθαν καί πέθαναν αγωνιζόμενοι στό Μεσολόγγι , οπως ο λόρδος Βύρων.Η πολιορκία του Μεσολογγίου καί ο τιτάνιος αγώνας των υπερασπιστων του, μέχρι τήν ηρωϊκή Εξοδο, συγκίνησε βαθιά την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.Ο Γκαιτε το περιέγραψε ως φρούριο τ' ουρανου, πού εγινε σύμβολο γιά ολους τούς αγωνιζόμενους γιά ελευθερία.

Αυτή η κληρονομιά ,οπως καί τά αρχαιότερα σύμβολα,οι Θερμοπύλες , ο Μαραθώνας , η Σαλαμίνα , ειναι ιερές παρακαταθηκες , τίς οποιες δέν εχουν κανένα δικαίωμα να λησμονουν , νά αγνοουν η να παραγνωρίζουν αυτοί πού εχουν σήμερα τήν τιμή νά εκπροσωπουν τήν Ελλάδα, πού εχει ως εθνικό της υμνο τόν Υμνο στήν Ελευθερία.

Κάνοντας τόν απολογισμό των δύο αιώνων ζωης του Νεοελληνικου μας κράτους, εχουμε πολλά γιά νά εκφράσουμε μεμψιμοιρίες, νά διαπιστώσουμε αποτυχίες, παθογένειες και ανεπάρκειες, αλλά καί πολλά, γιά τά οποια νά ειμαστε υπερήφανοι..Ο σημερινός κόσμος αλλαξε πολύ σέ σχέση μέ τό 1821.Μεσολάβησαν παγκόσμιοι πόλεμοι , ανταγωνισμοί μεγάλων συνασπισμων, τεχνολογικές επαναστάσεις , μεγάλες οικονομικές καί κοινωνικές αλλαγές , καταλυτικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Μέσα σ' αυτό τό νέο κόσμο , στόν οποιον εξακολουθουν, μέ αλλες μορφές , νά εκδηλώνονται αναπόφευκτοι ανταγωνισμοί καί καί συγκρούσεις μεταξύ κρατων καί μεγάλων ηπειρωτικων δυνάμεων, η Ελλάδα πρέπει νά πορευθει, διαφυλάσσοντας τήν ταυτότητα, τή φυσιογνωμία της καί , βεβαίως , τήν ανεξαρτησία καί τήν κυριαρχία της.

Αυτά φαίνονται σέ ορισμένους αυτονόητα, αλλά σήμερα δέν ειναι , οταν οι ανεμοι πού φυσουν μέσα στόν σημερινό κόσμο αντλουν από τεράστιες καί ανεξέλεγκτες δυνάμεις, πέρα από εθνικά σύνορα , καί μπορουν νά επιφέρουν σαρωτικές καί ανατρεπτικές αλλαγές, εάν δέν αντιμετωπισθουν εγκαίρως μέ πρόνοια καί σωφροσύνη.

Η Ελλάδα πρέπει,πρωτίστως ,νά διαφυλάξει τήν εθνική της συνοχή. Τά Βαλκάνια εχουν ιστορικά υποφέρει από συγκρούσεις καί πολέμους γιά μειονότητες, πού αξιοποιουνται ως παράγοντες καί από τόν ανταγωνισμό των Μεγάλων Δυνάμεων γιά κυριαρχική γεωπολιτική επιρροή στήν περιοχή. Η διαφύλαξη της εθνικης συνοχης ειναι ταυτόσημη μέ τήν ιδέα του εθνους καί του εθνικου κράτους.Γιατί εγινε η Επανάσταση του 1821;Γιά τήν απελευθέρωση των Ελλήνων από τή διπλή Οθωμανική καταπίεση, εθνική καί θρησκευτική, καί τή δημιουργία ανεξάρτητου εθνικου καί Ορθόδοξου κράτους.Ορισμένοι προσπαθουν σήμερα νά μειώσουν τό ρόλο του θρησκευτικου παράγοντα , λησμονώντας οτι οι Ελληνες ηταν υπόδουλοι σ' ενα Χαλιφάτο , μέ ο,τι αυτό σημαίνει στό Ισλάμ . Αλλοι υπερτονίζουν τό ρόλο του Διαφωτισμου για να υποβιβάσουν εμμέσως τό ρόλο της εθνικης ιδέας καί της Εκκλησίας.Οι προσεγγίσεις αυτές , διαπράττοντας τό αμάρτημα της υπερβολης καί της αυθαίρετης ιδεολογικης ερμηνείας, οδηγουν , προφανως ,σέ αβάσιμα συμπεράσματα καί σέ παραχαράξεις των ιστορικων γεγονότων.

Οι αγωνιστές του 1821 δέν ειχαν διαβάσει ουτε Βολταιρο ουτε Μοντεσκιέ καί δέν εμπνέονταν απ' αυτούς.Ο Ρήγας Φεραιος ηταν , ασφαλως , επηρεασμένος από τίς ιδέες της Γαλλικης Επαναστάσεως,οπως καί ο Κοραής καί αλλοι.Η φωνή τους ομως , μέ τά μέσα της εποχης,ηταν περιορισμένηκαί δέν ηταν αρκετή γιά νά διαμορφώσει τίς συνειδήσεις των ασυμβίβαστων αγωνιστων ,πού λειτούργησαν ως πρωτοπορεία της Επαναστάσεως.Η πρωτοπορεία αυτή εμπνεόταν , από γενεά σέ γενεά , από τους αγωνες , πού δέν επαυσαν ποτέ κατά των Τούρκων τυράννων καί οι οποιοι επαιρναν περιοδικά τή μορφή μικρων καί μεγάλων εξεγέρσεων.Οι ιστορικοί καταμετρουν 61 τέτοιες εξεγέρσεις, αλλοι πάνω από 100 , από τήν αλωση της Κωνσταντινουπόλεως μέχρι τό 1821.

Οι υποστηρικτές των απόψεων αυτων λησμονουν καίκάτι αλλο.Τό γεγονος οτι τόσο η Αναγέννηση οσο καί ο Διαφωτισμός εχουν εκλεκτική συγγένεια μέ τόν Ελληνισμό.Τί ηταν ακριβως η Αναγέννηση; Η επανανακάλυψη καί επαναφορά των κλασικων αξιων της Αρχαιότητας.Πάνω στή βάση αυτή οικοδομήθηκε καί τό Ευρωπαϊκό εθνικό κράτος μέ πρότυπο τήν κλασική πόλη , αλλά σέ πολύ μεγαλύτερη γεωγραφική καί πληθυσμιακή κλίμακα καί σέ βάση αντιπροσωπευτικης αντί αμεσης δημοκρατίας.Κατά τόν ιδιο τρόπο , ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός αντλησε από τους Αρχαίους Ελληνες φιλοσόφους , τον Αριστοτέλη, τόν Πλάτωνα καί αλλους .Κεντρικό στοιχειο στόν Διαφωτισμό ειναι ο ορθός λόγος, ο οποιος δέν χρονολογειται , φυσικά, από τόν 18ο αιώνα. Ειναι πολύ αρχαιότερος.

Οι υπόδουλοι Ελληνες, παρά τό γεγονός οτι βυθίσθηκαν γιά αιωνες στήν αμάθεια ,διετήρησαν πάντα τήν ιστορική μνήμη της καταγωγης καί της συνέχειας τους .Ειχε μεσολαβήσει από τήν Αρχαιότητα η θρησκευτική τους μετάλλαξη μέ τόν Χριστιανισμό καί ο εξελληνισμός της Ανατολικης Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας, πού εγινε Βυζάντιο καί τό οποιο ειχε ως αυτοκρατορικη οικουμενική ιδεολογία τον Χριστιανισμό , στήν Ελληνο - Ορθόδοξη εκδοχή του.Η Χριστιανική Ορθοδοξία υποκατέστησε ως κοινός παρονομαστής τήν κλασική παιδεία , αλλά τα Ελληνικά εγιναν η γλώσσα καί της νέας θρησκείας, εφόσον τά Ευαγγέλια καί τά αλλα ιερά κειμενα ηταν γραμμένα στά Ελληνικά. Υπό τις συνθηκες αυτές, ιδιαίτερα κατά τήν τελευταία περίοδο του Βυζαντίου , ειχε διαμορφωθει μιά καθαρά Ελληνική καί Ορθόδοξη ταυτότητα.Τό Βυζάντιο επίσης, αντίθετα απ'ο,τι υποστηρίζεται , εσφαλμένα , από ορισμένους, δέν υπηρξε ποτέ φεουδαρχικό κράτος, οπως αυτό εξελίχθηκε καί κυριάρχησε , επί αιωνες, στην Ευρώπη.Αντιμετώπισε , ιδίως κατά τήν τελευταία φάση της ζωης του, προβλήματα μεγάλων ιδιοκτησιων καί εσωτερικων συγκρούσεων.Διετηρήθη ομως σ' αυτό πάντα η αρχή της κεντρικης εξουσίας , οσο καί αν αυτή αποδυναμώθηκε στήν πορεία του χρόνου.

Στό πνευμα αυτό , η διαφύλαξη της Ελληνικης γλώσσας ,στή διαχρονική της συνέχεια καί της Ελληνικης παιδείας υπερακοντίζει οποιοδήποτε Ευρωπαϊκό διαφωτισμό , γιατί οι πηγές απο τίς οποιες αυτός αντλει τίς αρχές του , ειναι , στό μεγαλύτερο τους μέρος , εθνική κληρονομιά γιά τους Ελληνες.Υπό τήν προυπόθεση , βεβαίως , οτι διαφυλάττεται ουσιαστικά καί διδάσκεται η Ελληνική παιδεία.Στό θέμα ομως αυτό υπάρχει μεγάλη ανησυχία καί προβληματισμός γιά τήν κατάσταση , πού εχει δημιουργηθει στήν παιδεία , από τή Στοιχειώδη μέχρι τό Πανεπιστήμιο.

Η επιστημονική καί τεχνολογική επανάσταση καί η επιτάχυνση του ρυθμου των αλλαγων πού επιφέρει, καθιστα τήν παιδεία ακόμη περισσότερο καταλύτη αναπτύξεως καί προόδου.Η Ελλάδα δέν μπορει γι' αυτό νά ανεχθει τήν παράταση της σημερινης υποβαθμίσεως καί αταξίας στήν Παιδεία. Δέν μπορει επίσης νά επιτρέπει , οπως , δυστυχως , γίνεται σήμερα, νά χρησιμοποιειται ο χωρος της Παιδείας γιά τήν καλλιέργεια εθνομηδενιστικων ιδεων καί ιδεολογημάτων περί δηθεν υπερβάσεως του εθνους καί του εθνικου κράτους, Πολύ περισσότερο ακόμη , οταν τά ιδεολογήματα αυτά εκπέμπονται από τήν παιδεία ,μέσα από τά ιδια τά σχολικά βιβλία , ανάξιους εκπαιδευτικους καί εξαγγελλόμενες καί ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές.

Τά μεταεθνικά ιδεολογήματα υποβάλλονται από τήν παγκοσμιοποίηση καί εν μέρει από τήν Ευρωπαϊκή Ενωση , η βαθειά γραφειοκρατία της οποίας συγχέει τήν Ευρωπαϊκή ενοποίηση μέ ενός ειδους μεταεθνική υπέρβαση,πού θά οδηγήσει δηθεν σ' εναν κοινό Ευρωπαϊκό λαό.Οι θέσεις αυτές ειναι ανεδαφικες.Δέν υπάρχει ενας ΕυρωπαΪκός λαός.Υπάρχουν Ευρωπαϊκοί λαοί. Οστόχος δέν ειναι νά γίνουν αυτοί ενα αμάλγαμα, πού θά υποβοηθήσει τήν επιδιωκόμενη από κάποια διεθνή κέντρα παγκοσμιοποίηση , αλλά νά γίνουν μιά Συμπολιτεία , μέ διαφύλαξη της ταυτότητας καί της ισοτιμίας του κάθε εθνικου κράτους - μέλους. οπως ακριβως εννοειται η ιδέα της Συμπολιτείας, πού αναπτύχθηκε αρχικά στήν Αρχαία Ελλάδα.

Τό εθνικό μας κράτος πρέπει, στό πλαίσιο αυτό, νά αντιμετωπίσει εγκαίρως καί αποφασιστικά δύο μεγάλες προκλήσεις ,πού διασυνδέονται , αλλωστε , μεταξύ τους.Η πρώτη αφορα τήν παράνομη μετανάστευση, πού ουσιαστικά ενθαρρύνεται από μιά προβληματική Ευρωπαϊκή πολιτική σ' αυτό τόν τομέα.Τήν προβληματική αυτή πολιτική , πού εκδηλώνεται ως πολιτική ανοικτων συνόρων , τήν εκμεταλλεύεται καί τήν εργαλειοποιει η Αγκυρα γιά ν' αποσπα πολλά δισ. ευρώ από τήν Ευρώπη,υποκρινόμενη οτι δηθεν συνεργάζεται γιά τόν ελεγχο της παράνομης μεταναστεύσεως , ενω , στήν πραγματικότητα , λειτουργει ως προαγωγος της, αλλά καί γιά νά διεξάγει , ταυτόχρονα, υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδος καί , κατά δεύτερο λόγο, κατά της Ευρώπης.

Η Ελλάδα πρέπει κατεπειγόντως ν' αλλάξει πολιτική καί ν' αρνηθει τή συνέχιση μιας ετεροβαρους, αλλωστε , πολιτικης, πού απειλει τήν εθνική της συνοχή , τήν ταυτότητα της καί , σέ προοπτική , τό εθνικό της μέλλον. Ο Ελληνικός λαός πρέπει νά ειναι ετοιμος ν' αναλάβει ο ιδιος πρωτοβουλία , στήν περίπτωση πού η Κυβέρνηση παραμείνει καθηλωμένη στήν ιδια πολιτική.

Μιά αλλη πρόκληση ειναι ο νέος Τουρκικός κίνδυνος καί οι βλέψεις της Αγκυρας κατά της Ελλάδος καί της Κύπρου.Η ακολουθούμενη κατευναστική καί ενδοτική πολιτική ενθαρρύνει καί αποθρασύνει τόν επιβουλέα.Η επισήμανση αυτή ειναι ιδιαίτερα επίκαιρη κατά τόν εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821. Δέν ειναι δυνατόν νά εορτάζουμε από τή μιά τό Μεσολόγγι καί τό πνευμα του καί από τήν αλλη νά επισπεύδουμε , π. χ., γιά αυτοκαταστροφική δηθεν " λύση " στό Κυπριακό , πού θά κατέλυε τήν Κυπριακή Δημοκρατία, θά υποδούλωνε την πλειοψηφία στή μειοψηφία καί μέσω αυτης στήν Αγκυρα καί θά μετέτασσε ολόκληρη τήν Κύπρο στή γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της Άγκυρας.

Περικλής Νεάρχου,

Πρέσβυς ε. τ.

108Εσείς, Ιωάννης Κοτζαμάνης, Sofia Nassopoulou - Chalari και 105 ακόμη

14 σχόλια

14 κοινοποιήσεις