Θεέ του ουρανού και του παντός,
αυτείν’ οι γραμματισμένοι,
αυτείν’ οι πολιτισμένοι,
έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…
Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
|
Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020
Κυριακή 30 Αυγούστου 2020
Your Brain is a Time Machine- Bean Buonomano (2017)
A leading neuroscientist embarks on a groundbreaking exploration of how time works inside the brain.
In Your Brain Is a Time Machine, brain researcher and best-selling author Dean Buonomano draws on evolutionary biology, physics, and philosophy to present his influential theory of how we tell and perceive time. The human brain, he argues, is a complex system that not only tells time but creates it; it constructs our sense of chronological flow and enables "mental time travel" - simulations of future and past events. These functions are essential not only to our daily lives but to the evolution of the human race: without the ability to anticipate the future, mankind would never have crafted tools or invented agriculture. The brain was designed to navigate our continuously changing world by predicting what will happen and when.
Buonomano combines neuroscience expertise with a far-ranging, multidisciplinary approach. With engaging style, he illuminates such concepts as consciousness, spacetime, and relativity while addressing profound questions that have long occupied scientists and philosophers alike. What is time? Is our sense of time's passage an illusion? Does free will exist, or is the future predetermined? In pursuing the answers, Buonomano reveals as much about the fascinating architecture of the human brain as he does about the intricacies of time itself. This virtuosic work of popular science leads to an astonishing realization: Your brain is, at its core, a time machine.
Διάλεξη του συγγραφέα
Σάββατο 29 Αυγούστου 2020
Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020
Πιστεύετε στον Θεό? Αϊνστάϊν για Σπινόζα.
Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020
Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020
Τρίτη 25 Αυγούστου 2020
Χρῆστος Γιανναρᾶς Ειδωλοκλαστική προσδοκία
|
Posted: 23 Aug 2020 10:21 PM PDT Φέτος ζήσαμε τη γιορτή της Παναγιάς
του Δεκαπενταυγούστου χωρίς τον κρατικό «διάκοσμο» που, κάθε χρόνο,
πλαισιώνει εθιμοτυπικά τον εκκλησιαστικό εορτασμό. Την απόφαση υπαγόρευσε η
άμυνα απέναντι στην απειλή του «κορωνοϊού». Η απουσία του κρατικού «διάκοσμου»
από την εκκλησιαστική γιορτή ξαναθύμισε την αβελτηρία στις σχέσεις Εκκλησίας
- κράτους, αβελτηρία που διαρκεί πολλές δεκαετίες, χωρίς να διαφαίνεται
αλλαγή του επιπόλαιου συμβατικού κώδικα. Θυμίζω: Για να πετύχουμε οι Ελληνες
την απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους, δεχθήκαμε να γίνουμε κάτι άλλο από αυτό
που είμασταν: Είμασταν αυτοκρατορία, πολυεθνική -
πολυφυλετική, βαλθήκαμε να γίνουμε μονοεθνικό κράτος – συμβατικό σχήμα
οργανωμένης συμβίωσης νεόκοπο (το είχε γεννήσει τον 18ο αιώνα, στη Δύση, η
φιλοσοφία του «Διαφωτισμού»). Ξεσηκωθήκαμε, για «να πάρουμε την Πόλη και την
Αγια-Σοφιά» (με αυτό το όχημα οργανωμένης συμβίωσης ταυτίζαμε την ιστορική
μας αναβίωση οι Ελληνες). Ομως υποχρεωθήκαμε να πιθηκίσουμε το δυτικό,
ορθολογικό μοντέλο «κοινοβουλευτισμού», ωσάν να βγαίναμε μόλις από τη στυγνή
αποικιοκρατία και οι δυνάστες μας μάς «τιμούσαν» με ολοκληρωτική αφομοίωση
στο καλούπι τους. Δεχθήκαμε ενθουσιωδώς να
πειθαρχήσουμε στην απομίμηση, να εκτιμάμε την πολιτισμική μας διαφορά, επειδή
οι πάτρωνές μας την οικειοποιήθηκαν με «αυτονόητες» πλαστογραφίες – ο Παρθενώνας
και η Αγια-Σοφιά, ο Αισχύλος και ο Ρωμανός ο Μελωδός φάνταζαν στα μάτια μας,
μόνο επειδή καμώθηκε ότι τους θαυμάζει η Δύση. Τα σχολειά μας, τα πανεπιστήμια, οι
κρατικοί θεσμοί, οι κοινωνικές αρθρώσεις και δομές, οι πολιτικές μας
λειτουργίες, όλα, τυφλή απομίμηση της Δύσης. Τίποτα δικό μας, όλα αντιγραφή.
Ακόμα και η Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν για μας θαυμαστή, μόνο επειδή
προβάλαμε στα επιτεύγματά της προσομοιώσεις με το μοντέλο του μηδενιστικού
Διαφωτισμού. Δεχθήκαμε να αυτοκαθοριζόμαστε στο «Σύνταγμά» μας σαν κράτος
αθεϊστικό, που ανέχεται την Εκκλησία (τον ένσαρκο στον λαό πολιτισμό μας) σαν
ποσοτικό, μετρητά υπέρτερο σύμπτωμα θρησκοληψίας («επικρατούσα θρησκεία»)!! Δυο αιώνες τώρα, την ιστορική μας
συνείδηση την κατασκευάζει ο δυτικός εκβιασμός (υπεροπλία και πλούτος), όχι η
σπουδή της Ιστορίας. Για τη δυτική κοινή γνώμη (χιλιομαρτυρημένη) ο
παγκοσμιοποιημένος «πολιτισμός» απόλυτης προτεραιότητας της οικονομίας δεν
αφήνει το παραμικρό περιθώριο για το πολιτικό όραμα που σάρκωναν ο Παρθενώνας
και η Αγια-Σοφιά. Η παγκοσμιοποιημένη δυναμική του Ελληνισμού έχει
προγραμματικά εξαλειφθεί, χάρη στην καλοστημένη (από τη δυτική πολιτική
πανουργία) γενοκτονία του μικρασιατικού και ποντιακού Ελληνισμού. Με
ανεμπόδιστες τις φιλοδοξίες μεθοδικής ανασύστασης της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας από κεμαλιστές και αντικεμαλιστές, σε ολοφάνερη σύμπλευση. Να είσαι Ελληνας δεν ήταν ποτέ
φυλετική ιδιότητα, η ελληνικότητα ήταν πάντοτε κατόρθωμα (συνάρτηση
καλλιέργειας) του κοινωνείν, άθλημα μετοχής στον «τρόπο» της πόλεως, σαρκωμένον
στη γλώσσα και στις τέχνες. Είτε ως «εκκλησία του δήμου», είτε ως Δείπνο
Ευχαριστίας, η κοινωνία των Ελλήνων ήταν πάντοτε «άθλημα αληθείας», στο πεδίο
της πόλεως, της κοινότητας, της ενορίας. Στους αντίποδες η Δύση: Προηγήθηκε ο
εφιαλτικός θρησκευτικός ατομοκεντρισμός: η εκδοχή της σωτηρίας σαν ατομικού
κατορθώματος – με νομική - δικαιική κατασφάλιση, αιώνιες αμοιβές και αιώνιες
τιμωρίες. Η πρώτη εμφάνιση στην Ιστορία ολοκληρωτικής εξουσίας, η απανθρωπία
του νομικισμού, της αντικειμενικής ορθότητας, της εξασφαλιστικής αυθεντίας.
Ακολούθησε η επαναστατική Διαμαρτύρηση, για να εξασφαλίσει περισσότερη
αυτονομία του εγώ, πληρέστερη θωράκιση της ακοινωνησίας του ατόμου. Με
τελική, κορυφαία έκρηξη, τον συνεπή μηδενισμό του «Διαφωτισμού»: την
ολοκληρωτική πίστη στην επάρκεια της ανθρώπινης νοημοσύνης, της σύμβασης, της
συμφωνημένα αποδεκτής ορθότητας. Δεν υπάρχει κάτι εγκυρότερο για να
εμπιστευθεί ο άνθρωπος από την αριθμητική πλειονότητα σύμφωνης γνώμης. Με
μηδενισμένο κάθε «νόημα» της ύπαρξης, μη χρηστικό. Οι Δυτικο-ευρωπαίοι, κοσμοκράτορες
στον 19ο αιώνα, δέχθηκαν το αίτημα ελευθερίας των εξεγερμένων ενάντια στην
οθωμανική τυραννία Ελλήνων. Με όρους: Να σχηματίσουν «κράτος», με τις
προδιαγραφές που έθετε ο Διαφωτισμός, η δυτικο-ευρωπαϊκή κοσμοκυριαρχία. Να
πρωτεύει η σύμβαση («Σύνταγμα»), όχι το «νόημα» και οι στοχεύσεις στο
«αληθές». Τέρμα το όραμα «της Πόλης και της Αγια-Σοφιάς», η διαχρονική
συνέχεια του πολιτισμού, η ταυτόχρονη διαχείριση αρχαίας Ελλάδας και
χριστιανικού «νοήματος». Το ιστορικό παρελθόν των Ελλήνων, άγνωστο πια και
ακατανόητο, προκλητικά αφελές ή και γελοίο στα ρητορεύματα του ξύλινου
ραδιοτηλεοπτικού λόγου, στην ένοπλη πλαισίωση παρέλασης άγιων Εικόνων, είναι
μια οδυνηρότατη πρόκληση επίδειξης της εθελοδουλείας που διαδέχθηκε την ευγνωμοσύνη
μας στην Υπέρμαχο Στρατηγό. Χίλιες φορές καλύτερα ο αυθόρμητος
(όσος απομένει) λαϊκός γιορτασμός της Παναγιάς του Δεκαπενταυγούστου, χωρίς
τον κρατικό «διάκοσμο» της Γιορτής – να πάψει η ωμή κοροϊδία: ένα καταστατικά
άθεο κράτος να μακιγιάρεται με πρωτόγονα θρησκευτικά φτιασίδια, για να μη
δυσαρεστήσει διανοητικά καθυστερημένους ψηφοφόρους, έτοιμους να προσλάβουν
σαν πατριωτισμό τη χυδαία αγυρτεία. Από τους επαγγελματίες της
αλλοτριωμένης ώς το μεδούλι εξουσίας, δεν μπορούμε οι πολίτες να περιμένουμε
τίποτα. Βαθύτερα και πιο αηδιαστικά παρηκμασμένοι μοιάζει να είναι οι
επαγγελματίες της θρησκειοποιημένης κρατικής εκκλησίας. Η διαφορά είναι στη
δυναμική του λειτουργήματος: Ενας αληθινός επίσκοπος μπορεί να αλλάξει, όχι
μια επαρχία, αλλά μια χώρα (και όχι μόνο). |
Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020
Πνοές και χρώματα πολιτισμού πούβαψαν τη ζωή και την καρδιά μας ... Σ'ευχαριστούμε Γιάννη Πουλόπουλε Καλό σου ταξίδι...
Πνοές και χρώματα πολιτισμού πούβαψαν τη ζωή και την καρδιά μας ... Σ'ευχαριστούμε Γιάννη Πουλόπουλε Καλό σου ταξίδι...
ΛΑΡΓΚΟ - Απ' την αρχή του κοσμου | LARGO - Ap' tin arxi tou kosmou - Off...
Έχω μια θλίψη που έρχεται απ' την αρχή του κόσμου
μαζί με την βαθιά πνοή, την παγωμένη λάμψη. Μπήκε στο πρώτο κύτταρο σαν μια μικρή ακίδα κι, ότι απ' αυτό γεννήθηκε, θέλησε να υποτάξει. Τ'αμέριμνα μικρά παιδιά, τα ζώα και τα δέντρα ποτέ της δεν τα γλέντησε, δεν είχε τι να κάνει. Μα αν έβρισκε συνείδηση, έβγαζε την βουκέντρα κι έσπρωχνε την βαρύθυμη στην τρομερή χοάνη. Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι. Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος. Δεν σου φωνάζει: ''Είμ' εδώ!'' κι, ενώ όλα είναι εντάξει, αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος. Όπου τα λόγια είναι φτωχά, το πένθος είναι γλέντι κι όπου μπορούν να ερωτευτούν η όμορφη κυρία -που από τα ψώνια της γυρνά στο σπίτι ευτυχισμένη- κι ο σκελετός που βρέθηκε κάπου στην Σιβηρία Στρατιές περάσαν απο κεί, χαθήκανε στην δίνη, σε μιά πραγματικότητα ρευστή σαν άγριο μέλι. Οι ανήσυχοι σταυρώθηκαν, οι ήσυχοι τρομάξαν κι ένας περίπου αλώβητος: ''Ο κύριος δεν με μέλει". Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι. Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος. Δεν σου φωνάζει: ''Είμ' εδώ!'' κι, ενώ όλα είναι εντάξει, αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος.
Τρίτη 11 Αυγούστου 2020
Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020
Αξιον Εστι ναοι στο σχημα του ουρανου.wmv
Ναοί στο σχήμα του ουρανού
και κορίτσια ωραία
με το σταφύλι στα δόντια που μας πρέπατε!
Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!
Φύγανε φύγανε
ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο
και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά.
Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ’ το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ’ αγάλματα
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020
Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020
Χρήστος Μαλεβίτσης- Επιλογή κειμένων Dimitris Pallis
Ὁ κριτικὸς διάλογος ἔχει ἀπὸ καιρὸ ὑπερβῆ τὰ ὅριά του. Τοῦτο ἐπιβάλλεται νὰ κατανοηθῆ ἐπειγόντως. Ἀρκετὰ ἐκρίναμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Τώρα ὀφείλομε νὰ ἀγαπήσωμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Καὶ ἐδῶ εἶναι ἀκριβῶς ποὺ θὰ κριθοῦμε! Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἔχομε διαβληθῆ τόσο πολύ, ποὺ χάσαμε τὴν ἐκτίμηση στοὺς ἑαυτούς μας. Κάτω ἀπὸ τὸ ψυχρὸ ἀνα-κριτικὸ φῶς φαντάξαμε μικρόνοες, μικρόψυχοι, ζωώδεις, συμφεροντολόγοι, γελοῖοι – ἀλλὰ καὶ ἄρρωστοι.
Ἡ ὑπερβολὴ τῆς κριτικῆς ἐρήμωσε τὴν ἱστορία καὶ ἀντιλαμβανόμαστε τὴν ἐρημία νὰ πλήσση τὰ ζωτικὰ κέντρα μας. Ἡ χωρὶς ὅρια κριτικὴ κατάντησε ὀλετήρια ἀκρισία. Ὑπερέβη τὰ φράγματά της καὶ ξεχύθηκε στὴ γεωργημένη χώρα, ποὺ καλλιεργήθηκε ἀπὸ φιλόπονα καὶ ἀγαπητικὰ πνεύματα...
Στὸ φάσμα τῶν δραστηριοτήτων τῆς συνείδησης ἡ ζώνη τῆς κριτικῆς ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὴν περιοχὴ ὅπου ὡς ἀλήθεια ἰσχύει ἡ «ἐξωτερική», «ἀντικειμενικὴ» ἀπόδειξη. Ὅσο ἡ ὕπαρξη ἀπομακρύνεται ἀπὸ τοὺς χώρους ποὺ ἰσχύει αὐτὴ ἡ ἀλήθεια, ἄλλο τόσο καὶ ἡ κριτικὴ λειτουργία χάνει τὴν ἰσχύ της, τὸν λόγο της καὶ τὸ προβάδισμά της. Ὑπάρχει ἡ ἐντεῦθεν τοῦ ὁρίου τῆς κριτικῆς ἀκρισία, ὅπου βέβαια ἡ ἄκριτη διαγωγὴ εὐνοεῖ τὴν μηδαμινότητα καὶ τὴν μετριότητα καὶ τὴν χθαμαλότητα. Ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἡ ἐκεῖθεν τοῦ ὁρίου τῆς κριτικῆς «ἀκρισία», ὅπου ἡ κριτικὴ δράση καταντάει ὕβρις καὶ λεηλασία τῶν ἱερῶν τῆς ἀνθρωπότητας. Αὐτὴ τὴν ἱεροσυλία τὴν ἄσκησε ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος καθ’ ὑπερβολήν. Δὲν εἶχε ἀντιληφθῆ ὅμως πὼς στὰ ἀδειασμένα ἱερὰ ἐγκαθίστανται οἱ δαίμονες. Καὶ αὐτοὶ δὲν ἀφήνονται στὴν καταλυτικὴ ἐπενέργεια τῆς κριτικῆς, ὅπως μεγάθυμα ἀφήνεται ἡ ἱερότητα.
Χρῆστος Μαλεβίτσης / Ἡ τραγωδία τῆς ἱστορίας (σ.σ. 260, 261)
ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Τι λέει η επιγραφή στον τάφο του Μ. Κωνσταντίνου; - *http://www.pronews.gr/thriskeia* /didahes/360301_i-epigrafi-ston-tafo-toy-m-konstantinoy-ti-profiteyei-gia-tinΠριν από 6 χρόνια
-
-
Ηλίας Σταμπολιάδης: Εκλογές 25ης Ιανουαρίου 2015- Η ώρα της κρίσης - *Εκλογές 25ης Ιανουαρίου 2015* *Η ώρα της κρίσης * Αγαπητοί φίλοι, Την Κυριακή της 25ηςΙανουαρίου 2015 ο καθένας από εμάς θα πρέπει να ψηφίσει αρχικά ένα ...Πριν από 9 χρόνια
-
-
Ελύτη, «Η πορεία προς το μέτωπο» - «Η πορεία προς το μέτωπο» Ξημερώνοντας τ’ Αγιαννιού, με την αύριο των Φώτων, λάβαμε τη διαταγή να κινήσουμε πάλι μπροστά, για τα μέρη όπου δεν έχει καθημερ...Πριν από 9 χρόνια
-
Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη: Γενεύη 2: Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει πιο ενεργά - *Γενεύη 2: Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει πιο ενεργά*Πριν από 10 χρόνια
-
Ινφογνώμων Πολιτικά: Αγνωστη Σαπφώ: Στο φως δυο νέα ποιήματα της σημαντικότερης λυρικής ποιήτριας της αρχαιότητας - *Αγνωστη Σαπφώ: Στο φως δυο νέα ποιήματα της σημαντικότερης λυρικής ποιήτριας της αρχαιότητας*Πριν από 10 χρόνια
-
Νίκου Καλογερόπουλου: Και ούτω «επληρώθη το υπό του Προφήτου λεχθέν»: - *«Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ η Ελλάδα να γίνει Μεγάλη Δύναμη»!*
Πριν από 10 χρόνια -
Ινφογνώμων Πολιτικά: H Ελλάδα που χρεοκόπησε, η Ελλάδα της καθυστέρησης - *H Ελλάδα που χρεοκόπησε, η Ελλάδα της καθυστέρησης*Πριν από 10 χρόνια
-
Οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα - *Οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα* (αναφέρονται με αλφαβητική σειρά και επισημαίνεται η ιδεολογική τους αναφορά και το έτος ένταξής τους στο σχήμα): · ...Πριν από 11 χρόνια
-
Καλογερόπουλος, Ν. - Η διέξοδος δεν είναι ουτοπία. - *Υπάρχει μία ένοχος αποφυγή των «πολιτικών» να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό γιατί η Ελλάς δεν είναι μεγάλη οικονομική δύναμη, γιατί είναι πρώτη ναυτιλιακή ...Πριν από 12 χρόνια
ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)
