Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022

ΔΕΝ ΕΙΣΘΕ ΑΞΙΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ !

 ΔΕΝ ΕΙΣΘΕ ΑΞΙΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ !

Εφημερίδα Εστία - 29/6/2022
FRONTPAGES.GR
Εφημερίδα Εστία - 29/6/2022
Εφημερίδα Εστία - 29/6/2022. Διαβάστε τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων. Πρωτοσέλιδα από τις πολιτικές, αθλητικές, οικονομικές και τοπικές εφημερίδες.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2022

E57: A manifesto to overthrow Europe’s oligarchy

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ- κωστας γεμεντζης



ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ- κωστας γεμεντζης 

Συγγραφέας Κώστας Γεμενετζής, Ιατρός, Ψυχαναλυτής

Ο Κώστας Γεμενετζής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε ιατρική στη Θεσσαλονίκη, ψυχολογία και φιλοσοφία στο Tubingen και στη Ζυρίχη και εκπαιδεύτηκε στην ψυχιατρική και στην ψυχανάλυση ("Daseinanalyse") στη Ζυρίχη. Ασκεί και διδάσκει ψυχανάλυση στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη με παράλληλη εκπαιδευτική και συγγραφική δραστηριότητα. Είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαινομενολογικής Υπαρξιακής Ανάλυσης και Ψυχοθεραπείας.



Τάσης Χριστογιαννόπουλος- Σε κάποιο μαγαζί (Η.Ανδριόπουλος)

Οι συνταξιούχοι διαδηλώνουν... Κατά την περίοδο 2010-2021, συνταξιούχοι και ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 120 δις ευρώ.

 Η κυβέρνηση μοιράζει λόγια και συμπάθεια, ενώ οι οι συνταξιούχοι διαδηλώνουν, προφανώς όχι επειδή ο γιατρός τους συνέστησε περίπατο στο εξωτικό κέντρο της Αθήνας. Εντωμεταξύ, υπολογίζεται ότι κατά την περίοδο 2010-2021, συνταξιούχοι και ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 120 δις ευρώ.

ΤΟ BULLYING ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Του Κώστα Τσιαντή

 Άρθρο του 2015 αλλά πάντα επίκαιρο για την μικρόνοια, το μισαλλόδοξο πνεύμα και τον ενδοτισμό μας .

Costas Tsiantis

Σάββατο 25 Ιουνίου 2022

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ: Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ- ΔΕΝ ΣΥΝΑΝΤΙΩΝΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ. Αποτροπή σημαίνει 12 ν.μ. Αιγιαλίτιδα Ζώνη παντού, τώρα | Γιώργος Κοντογιώργης...

Russian FM Lavrov gave a Very Tough interview to a BBC journalist

Ο μόνος παράγων που θα σώσει την πατρίδα | Γιώργος Φίλης

Erik Satie - Gymnopédies

Γ. Σεφέρη- Βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι

 

Βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι

Βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι· δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι· μείναμε πάντα ανοιχτοί σ’ όλα τα ρεύματα − Ανατολή και ∆ύση· και τ’ αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός. […] Συνταραζόμαστε κι εμείς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, από διαδοχικές κρίσεις, αποκαλυπτικές εφευρέσεις και φόβους, που δεν αφήνουν τον ανθρώπινο νου να ηρεμήσει − σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μπροστά σ’ αυτά, τι μας μένει για να βαστάξουμε αν απαρνηθούμε τον εαυτό μας; ∆ε μένω τυφλός στα ψεγάδια μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες· δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοουμένου, αλλά η πίστη και η προσήλωσή μου σ’ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων· στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν.

Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση, που την ακούμε κάποτε ψυχρά και μας φαίνεται υπόδικη. Αλήθεια, υπάρχουν ροπές που νομίζουν πως η παράδοση μας στρέφει σε έργα παρωχημένα και ανθρώπους παρωχημένους· πως είναι πράγμα τελειωμένο και άχρηστο για τις σημερινές μας ανάγκες· πως δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτε τον σημερινό τεχνοκρατικό άνθρωπο που γνώρισε φριχτούς πολέμους και φριχτότερα στρατόπεδα συγκεντρώσεως· αυτόν τον άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κατάσταση του θηρίου και την κατάσταση του ανδροειδούς. Η παράδοση είναι λοιπόν ένα περιττό βάρος που πρέπει να εξοβελιστεί. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές εκπορεύουνται από τη σύγχρονη απελπισία για την αξία του ανθρώπου. Είναι τα συμπτώματα ενός πανικού, που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου. Όμως τι απομένει αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο;

Γ. Σεφέρη, ∆οκιμές, τ.2, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1974, σσ. 175-177

Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ- ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ..


Ποιός θα μας σώσει, Ανατολή για Δύση
Ποιός Έλληνας ή βάρβαρος θεός;
Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει
για πίσω θα γυρίσει ο παλιός;
Δε θα μας σώσει Ανατολή για Δύση
μητ' Έλληνας ή βάρβαροι θεοί.
Μπροστά καινούργιος κόσμος θα βαδίσει,
άμα ξυπνήσουν κάποτε οι λαοί.

Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ

(Ατταλος ο Τρίτος)

ΤΟ BULLYING ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Του Κώστα Τσιαντή

  @yanisvaroufakis One picture a thousand words 

View image on Twitter
Η απαράδεκτη στάση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης στη Λετονία πρόσφατα (24/4/2015) έναντι του υπουργού οικονομικών της Ελλάδας κ. Γιάννη Βαρουφάκη, που χαρακτηρίστηκε από το πρακτορείο Reuters ως bullying, με έκανε να προσπαθήσω να μπω λιγάκι στη θέση του «θύματος» που αγωνίζονταν με παρρησία για τα συμφέροντα της Ελλάδας, διεκδικώντας την οικονομική  επιβίωση της χώρας αλλά και την ανάκτηση από αυτή του ρόλου του ισότιμου συνομιλητή που κατοχυρώνουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες και που παρέδωσαν αμαχητί οι κυβερνήσεις των μνημονίων. Απέναντι  στις νόμιμες και έντιμες αυτές διεκδικήσεις, δηλαδή στη μεγάλη μάχη που διεξάγει η χώρα για να πείσει τους εταίρους μας για τις προτάσεις της, ο Βαρουφάκης γνώρισε  την «απομόνωση» και «παγερή αδιαφορία» των ομολόγων του. Δεν τους ακολούθησε στο δείπνο με τα  «θαλασσινά εδέσματα, σολομό και λαβράκι». Έμεινε μόνος και περιπλανήθηκε στο σκοτάδι, σκεπτόμενος ίσως ότι, όσο εγγύτερα προς την αλήθεια και το δίκιο προχωράς τόσο πληθαίνουν γύρω κι οι εχθροί σου!
     Αλλά η ενορχηστρωμένη προσπάθεια των εταίρων να δημιουργήσουν αρνητικό ψυχολογικό κλίμα με σκοπό να αποθαρρύνουν και απομακρύνουν το Βαρουφάκη από τη διαπραγμάτευση δεν είναι τυχαίο ότι συνοδεύεται και από την συστηματική προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των ακολούθων του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα να απαξιώσουν το κοινοβούλιο, τον υπουργό οικονομικών, την πρόεδρο της Βουλής και τους υπουργούς της κυβέρνησης. Ο εκχυδαϊσμός  οι φωνασκίες οι προσβολές και όσα σημειώθηκαν στην ελληνική Βουλή την ίδια μέρα με τη συνάντηση στη Λετονία  δείχνει ότι το πρόβλημα της χώρας είναι πολύ βαρύ για μικρόψυχες και  διαβρωμένες πολιτικές ηγεσίες και πρόσωπα που αντί να υποστηρίζουν τις ελληνικές θέσεις τρέχουν να συνυπογράφουν στο ευρωπαϊκό λαϊκό κόμμα τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας εις βάρος του λαού μας και να επιχειρηματολογούν σε κάθε ευκαιρία εναντίων των μετριοπαθών ελληνικών θέσεων- προς όφελος βέβαια των δανειστών και των ιδίων, οι οποίοι προσπαθούν να δικαιώσουν την μέχρι σήμερα καταστρεπτική τους πολιτική ώστε να διεκδικήσουν ξανά την εξουσία. Αλλά η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη υποταγή, αναξιοπρέπεια και συνέχιση της καταστροφής.
       Αναρωτιέμαι λοιπόν: Τι προσφέρουμε εμείς σήμερα στην οικονομικο-πολιτική μάχη που δίνει η χώρα για να πείσει τους εταίρους μας, πέρα από τη θεωρητική και ανέξοδη κριτική μας; Έχουμε άραγε συνειδητοποιήσει ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο; Ότι διακυβεύεται η εθνική μας ύπαρξη και το μέλλον όλων μας;  Ποιόν χτυπούν οι ευρωπαίοι, οι μνημονιακοί και τα ΜΜΕ- το Βαρουφάκη ή εμάς τους ίδιους;
      Στη επιστημονική διεκδίκηση της επιβίωσής μας -εδώ πέντε χρόνια - έχουμε σταθερά τη στήριξη και συμπαράσταση κορυφαίων διεθνών οικονομολόγων- Κρούγκμαν, Γκαλμπρέιθ, Στίγκλιτζ, Βολφ και τόσων άλλων, που ισχυρίζονται ότι η πολιτική της λιτότητας υπήρξε καταστροφική, αδιέξοδη (μη διασφαλίζουσα τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας)  και ότι "η τρόικα υπονόμευσε το μέλλον της Ελλάδος''. Παράλληλα όλοι αυτοί οι κορυφαίοι οικονομολόγοι της Δύσης συμφωνούν και συνυπογράφουν τις προτάσεις Βαρουφάκη (το πρόγραμμα ''Γέφυρα'', προϊόν μιας συστηματικής οικονομικής πρότασης για την Ευρώπη ολόκληρη που άρχισε το 2010 και παρουσιάστηκε δημόσια) και της κυβέρνησης για μια ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα. Οι προτάσεις αυτές δεν συνεπάγονται βέβαια την ανατροπή του καπιταλισμού. Στηρίζονται στο νεοκεϋνσιανισμό και στην αυστηρή επιστημονική ανάλυση  και θεώρηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν ώστε να βρεθεί διέξοδος στο αδιέξοδο που οδηγήθηκε η χώρα μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης. Δεν έχει απαντήσει κανείς από τους εκπροσώπους των μνημονιακών κομμάτων και των νεωτεριστών για την ουσία αυτών των προτάσεων- μιλούν στον αέρα, παίρνοντας ως ευαγγέλιο την υποταγή μας στην αποδεδειγμένα αδιέξοδη πολιτική Σόιμπλε.
      Κι εμείς τι κάνουμε;  Με ποιο τρόπο συμμετέχουμε και υποστηρίξουμε τις θέσεις της Ελλάδας για μια δίκαιη μετριοπαθή έστω λύση στο οικονομικό της πρόβλημα μέσα στην ευρωζώνη, αλλά και για την πολιτικά ισότιμη θέση μας σ' αυτή και την εθνική μας ανεξαρτησία; Πού είναι οι 'Έλληνες οικονομολόγοι, πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι- όσοι από αυτούς βλέπουν και επιδιώκουν ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους και της ρευστότητας, όπως το ζητάει ο ελληνικός λαός; Τι κινητοποίηση έκαναν για να ενημερώσουν την ευρωπαϊκή και τη διεθνή κοινότητα ώστε να στηρίξουν τη διαπραγμάτευση; 
    Το πολιτικό κατεστημένο της χώρας (όπως το είδαμε πρόσφατα στη Βουλή, αλλά και το παρακολουθούμε καθημερινά στις δικές τους τηλεοράσεις) έχει ήδη παραδοθεί στο Σόιμπλε και χλευάζει κι αυτό μαζί με τους ΥΠΟΙΚ της ΕΕ προκειμένου να υπονομευθεί η σθεναρή παρουσία του Βαρουφάκη στις διαπραγματεύσεις και να λυγίσει η  κυβέρνηση στις αξιώσεις των εταίρων και δανειστών. Αλλά με αυτό τον τρόπο οδηγούμαστε  αναπόφευκτα στην ιστορική μας Πτώση, επιτρέποντας οι ίδιοι τους Τροικανούς και το γερμανό αφέντη  να εξασφαλίσουν τη διατήρηση των προνομίων και των συμφερόντων μιας μικρής ολιγαρχικής ελίτ (εκτός και εντός Ελλάδας), η οποία έχει ρημάξει και επιδιώκει  να ρημάξει ακόμα περισσότερο-  μέχρι  πλήρους υποταγής-  τον τόπο και το λαό μας, εξαφανίζοντας κάθε έννοια εθνικής αξιοπρέπειας και και ανεξαρτησίας!
      Τι κάνουμε λοιπόν; Χωρίς τη μαζική κινητοποίηση του λαού και των διανοουμένων για να υποστηριχτεί η εναλλακτική μετριοπαθής πρόταση που διεκδικεί η κυβέρνηση για το μέλλον της χώρας και του λαού μας στην ΕΕ και την ευρωζώνη, διέξοδος δεν υπάρχει. Πρέπει άμεσα να δώσουμε το παρόν μας στη μεγάλη μάχη. Οι δυνάμεις της κυβέρνησης εξαντλούνται. Αντί λοιπόν να αρχίσουμε να δίνουμε συγχωροχάρτι στο νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα (τον εθελούσιο θάνατό μας) και αντί να ευελπιστούμε στη μαξιμαλιστική θεώρηση για ανατροπή του καπιταλισμού (κάτω από τις σημερινές συνθήκες), είναι εθνική ανάγκη να συσπειρωθούμε για να διεκδικήσουμε μαζί με την κυβέρνηση την παύση της λιτότητας (απολύσεων, πλειστηριασμών, συνέχιση περικοπών  σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες) και μια βιώσιμη πολιτική ανάπτυξης για τη χώρα και το λαό μας μέσα από την αξιοποίηση των διεθνών σχέσεων της χώρας, του ανθρώπινου κεφαλαίου  και των πλουτοπαραγωγικών μας πόρων.
Κώστας Τσιαντής
26-4-2015

ΥΓ1. Τυχόν απομάκρυνση του Βαρουφάκη από την κυβέρνηση με αιτιολογικό τη δήθεν διευκόλυνση της διαπραγμάτευσης θα σήμαινε την πρώτη ήττα της κυβέρνησης που συνυποδηλώνει:  την αποδοχή της επέμβασης των ξένων στην κυβερνητική πολιτική, την υποχώρηση στη γραμμή Σόιμπλε, τη προσαρμογή στα μνημόνια μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης, τη δικαίωση των μνημονιακών αντιπάλων της. Συνολικά:  τον εκφυλισμό και την απαξίωση-μέχρι μηδενισμού- του πολιτικού συστήματος της χώρας, με λίαν επικίνδυνες και απρόβλεπτες συνέπειες. ΥΓ2. Ο Βαρουφάκης τελικά δεν απομακρύνθηκε αλλά κρατήθηκε όμηρος μέσα στην κυβέρνηση και εξουδετερώθηκε η επιρροή του.ΥΓ3. Πολλά άκουσα από τους συντρόφους μου στη ΣΠΙΘΑ (από τον Μίκη , τον Κασιμάτη και τους άλλους φίλους) για την υποστήριξη εκ μέρους μου αυτής της Ευρωπαϊκής  πρότασης, που η μετριοπάθεια και η λογική της συγκρότηση είχε πολλές πιθανότητες να γίνει αποδεκτή. Δεν υποστηρίχτηκε όμως από το πολιτικό σύστημα στο εσωτερικό (αυθόρμητα, άραγε, λόγω πολιτικού μαξιμαλισμού ή  κατά εντολή των ξένων?) έτσι που φτάσαμε στο bulling και τη δολοφονία χαρακτήρος του Βαρουφάκη (ο οποίος, παρότι εντελώς παροπλισμένος, παρέμεινε στη θέση του μέχρι το Δημοψήφισμά του Ιουλίου 2015), χρησιμοποιούμενος ως εξιλαστήριο θύμα και κέντρο απόσπασης της προσοχής της κοινής γνώμης, έως ότου  γίνει και ανατραπεί πραξικοπηματικά το δημοψήφισμα και πνεύσει τελικά ο δεύτερος άνεμος: ο αριστερός- προοδευτικός άνεμος της μνημονιακής καταστροφής, που  ακολουθούσε σαν φυσική λες συνέπεια τον πρώτ0 άνεμο-τον σοσιαλιστικο-κεντροδεξιό. 

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2022

Αντώνης Φώσκολος: Προωθείται δίδυμος EastMed και η Ελλάδα ενεργειακός κό...

΄Έρχεται χειρότερη Μαδρίτη στα ελληνοτουρκικά; Ο Σ.Σουρμελίδης αποκαλύπτ...

Putin: Russia Entering A New Era As A Powerful Sovereign Nation | Russia...

Putin says Russia will prevail in Ukraine in speech to thousands of chee...

Τρίτη 21 Ιουνίου 2022

Δημήτρης Λιάτσος - Πράγματα που δεν ακούγονται πουθενά από το πιο έμπιστ...

ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ- Η Βυζαντινή κληρονομιά εις την Νέαν Ελληνικήν Ποίησιν (18 Οκτωβρίου 1930 )

 ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ- Η Βυζαντινή κληρονομιά εις την Νέαν Ελληνικήν Ποίησιν (18 Οκτωβρίου 1930 )- "Αγάπη είν' η ζωή κι αγάπη μόνο''

Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Αρχείο Λογοτεχνικών Περιοδικών
EKEBI.GR
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Αρχείο Λογοτεχνικών Περιοδικών
Costas Tsiantis

Γαλλικές βουλευτικές εκλογές: Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι της αναμέτρησης

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2022

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ....


 

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ... ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ



Dino Kalyvas Στον αστερισμό της Νιόβης Κάποιες Μαρίες στίχοι Νιόβη Ιωάννου

ΤΖΑΝΕΜ ΠΟΤΑΜΕ ΜΟΥ {ΡΙΤΑ ΑΜΠΑΤΖΗ} 1934

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)