Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

ΦΩΝΗ ΕΛΛΑΔΟΣ: Μελέτη Η. Μελετόπουλου

''Καθηγητής Πανεπιστημίου''.

Βιβλιοπαρουσίαση: Οικόπεδο και Αποικία, του Γιώργου Ρακκά (1-7-14)

Βιβλιοπαρουσίαση: Οικόπεδο και Αποικία, του Γιώργου Ρακκά (1-7-14)

RakkasΑ3afisa1_01
Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις παρουσιάζουν την Τρίτη 1 Ιουλίου στις 20:00 το βιβλίο του Γιώργου Ρακκά, Οικόπεδο και Αποικία, Η Ελλάδα στο τέλος της Μεταπολίτευσης.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Απόστολος Διαμαντής, πανεπιστημιακός – συγγραφέας
Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας – εκδότης
Γιώργος Κοντογιώργης, καθ. Πολιτικής Επιστήμης Παντείου – συγγραφέας
και ο συγγραφέας του βιβλίου
Συντονίζει ο Δημήτρης Δημόπουλος, ΑΡΔΗΝ

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού του Άρδην, Ξενοφώντος 4, πλ. Συντάγματος.

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Αλ. Μητρόπουλος και Δ. Τεμπονέρας -ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΠΟΡΕΙΑ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ...

Βήμα: Φουντώνει ο εσωτερικός «διάλογος» στον ΣΥΡΙΖΑ με ιδεολογικού τύπου παρέμβαση Μητρόπουλου

Επίθεση στους «εραστές της δραχμής», κριτική για οργανωτικές παραλείψεις και προτάσεις για οργανωτική ανασυγκρότηση από τους ΠαΣοΚογενείς
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=607175

Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου- ΕΥΡΩΠΗ: ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ

ΚΥΡΙΑΚΉ, 15 ΙΟΥΝΊΟΥ 2014


ΕΥΡΩΠΗ: ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ


  

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Σταθμός στην πορεία καταστροφής (ή, εναλλακτικά, ριζικού μετασχηματισμού) της ΕΕ, ίσως αποδειχθούν οι τελευταίες ευρωεκλογές. Πιθανώς και σταθμός σε πορεία καταστροφής της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους.

Δεν είμαστε εκεί, δεν απέχουμε όμως και πάρα πολύ. Τα αποτελέσματα είναι εύγλωττα σε Βρετανία και Γαλλία, δύο από τις ισχυρότερες χώρες της ΕΕ. Στη Γερμανία, τον ενδοευρωπαϊκό εθνικισμό ενσωματώνει και υλοποιεί η ίδια η κυβέρνηση. Και στην Ελλάδα, η πρωτιά της αριστεράς αντανακλά τη βαθύτατη κρίση όπου τη βύθισαν οι ευρωπαϊκές πολιτικές.

Εδώ και τέσσερα χρόνια, οι Ευρωπαίοι «ανατινάζουμε» κάθε έννοια αλληλεγγύης εξουδετερώνοντας τους λόγους ύπαρξης της ‘Ενωσης. Οι φυγόκεντρες τάσεις ενισχύονται σε μια ‘Ενωση που χαρακτηρίζουν το «ούτε ένα ευρώ για τους άλλους» ή το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Συγκρουόμενοι μεταξύ μας υποτασσόμαστε όσο ποτέ άλλοτε στη δύναμη του Χρήματος, των Τραπεζών.

Σε μια όλο και πιο έντονη αμφισβήτηση κυριαρχεί η ριζοσπαστική αριστερά στη Νότιο, η ριζοσπαστική δεξιά στη Βόρειο Ευρώπη, χωρίζοντας και με ένα ακόμα τρόπο την ήπειρο σε έχοντες και μη έχοντες, πιστωτές και δανειζόμενους, καταπιεστές και καταπιεζόμενους. Ο πραγματικός αντίπαλος όλων, το Χρήμα, εξαφανίζεται κάτω από την ισχυρή εντύπωση «εμφυλίου» Βορείων-Νοτίων

Μπορεί να σωθεί η ΕΕ όταν ο Βρετανός Πρωθυπουργός αψηφά τη γελοιότητα απειλώντας με αποχώρηση αν εκλεγεί ο Γιουνκέρ  Πρόεδρος της Κομισιόν!; Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών απειλεί απροκάλυπτα ένα μικρότερο, καθημαγμένο κράτος, την Ελλάδα, με εκδίωξη από το ευρώ, λες και μιλάει για το σπίτι του που μας φιλοξενεί.

Ανάγκη διεθνούς κινητοποίησης για την Ελλάδα 

Στον Σόιμπλε δεν περιμέναμε να αντιδράσει η κυβέρνηση, ελπίζαμε όμως να το κάνει τουλάχιστο ο ΣΥΡΙΖΑ. Τόχουμε πει και ξαναπεί: η ελληνική αριστερά οφείλει, επί ποινή καταστροφής της, να χαλάσει τον κόσμο σε όλη την Ευρώπη, με τη βοήθεια των συντρόφων της, καταγγέλλοντας την ελληνική οικονομική γενοκτονία, το κοινωνικό ολοκαύτωμα. Δεν γίνεται, όπως συνέβη στο eurodebate, να ακούμε τον Γιουνκέρ να μιλά για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς τους ‘Ελληνες, τον Φερχόφσταντ για διαφθορά των ελληνικών κομμάτων, όταν ευρωπαϊκές εταιρείες όπως η Ζήμενς, πρωτοστάτησαν στη δωροδοκία Ελλήνων πολιτικών, που χρησιμοποίησαν μετά εκβιάζοντάς τους για να οργανώσουν την καταστροφή/λεηλασία της Ελλάδας!

Αν νέο, βαθύ κύμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης πλήξει την ήπειρο, οι Ευρωπαίοι θα τεθούν ενώπιον πολύ άμεσου διλήμματος: είτε να πάνε σε ριζική μεταμόρφωση της ‘Ενωσης, είτε να τη διαλύσουν σε πλειάδα μικρών, αλληλοανταγωνιζόμενων κρατών.

Το «πειραματόζωο» Ελλάς

Η Ελλάδα «πρωτοπορεί» μέχρι τώρα στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, είναι το «πειραματόζωο», υφιστάμενη πρόγραμμα ταχείας μετατροπής σε «μεταμοντέρνα» τριτοκοσμική αποικία, με δραματική συμπίεση βιοτικού επιπέδου και κοινωνικών δικαιωμάτων/
κατακτήσεων, κατάργηση εθνικής ανεξαρτησίας και διακυβέρνηση από τρόικα πιστωτών, με «Βουλή» απλό πρωτοκολλητή αποφάσεων ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ. Μνημονιακό πρόγραμμα που απεδέχθη ασμένως η ελληνική ιθύνουσα τάξη, από τις πλέον διεφθαρμένες, εξαρτημένες από το εξωτερικό και αμόρφωτες σε όλη την ήπειρο! Πρόγραμμα που δείχνει όλο και πιο αναποτελεσματική δυστυχώς να ανακόψει/ανατρέψει η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετατρεπόμενη σε «αποικία χρέους», «μαύρη τρύπα» της ηπείρου, η Ελλάδα (από έτους και η Κύπρος) προσφέρει την αναγκαία εμπειρία για τη μετατροπή όλης της Ευρώπης σε δικτατορία του Χρήματος, των Αγορών (που δεν θέλουν βέβαια να βλέπουν και θίγουν όσοι εστιάζονται αποκλειστικά στο θέμα «Γερμανική Ευρώπη»). Δεν είναι η μόνη υπηρεσία που προσφέρει στην Αυτοκρατορία του Χρήματος ο ελληνικός λαός δια της καταστροφής του και οι ελληνικές ελίτ δια της προδοσίας τους. Χρησιμεύσαμε και για την τρομοκράτηση όλων των ευρωπαϊκών λαών και για να γίνουμε «αλεξικέραυνο ενοχών», αποκρύπτοντας επιμελώς τις ευθύνες για την κρίση μεγάλων τραπεζών, Βερολίνου και Βρυξελλών.

Κίνδυνοι νέων «πειραμάτων» σε Ελλάδα-Κύπρο

Η σύσταση των ελίτ μας και οι τόσο περιορισμένες δυνατότητες των δυνάμεων «αντίστασης» που διαθέτουμε θα μπορούσαν ενδεχομένως να μας κάνουν ιδανικό πειραματόζωο και κατά τη δεύτερη φάση της κρίσης. Εδώ, σε Ελλάδα και Κύπρο, μπορεί να σημειωθεί το πρώτο επεισόδιο αποβολής ή αποχώρησης κράτους-μέλους από την ευρωζώνη ή/και την ΕΕ. ‘Όχι δυστυχώς με τους δικούς μας όρους και για τους δικούς μας λόγους και υπό συνθήκες που δεν θα οδηγήσουν σε εμπέδωση της ανεξαρτησίας μας.

Μπορεί να πάμε εκεί αν πάρουν το «πάνω χέρι» οι ριζοσπαστικότερες δυνάμεις των αγορών σε συμμαχία με την εθνικιστική γερμανική ακροδεξιά, που φλερτάρει ο Σόιμπλε. ΗΠΑ, Βρετανία και άλλοι δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι ευρωπαϊκή παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η δολοφονία Λαμπράκη ήταν αμερικανική απάντηση στο φλερτ Καραμανλή -  Ντε Γκωλ, τα ‘Ιμια αναγκαία «διαπαιδαγώγηση» του Σημίτη ώστε να καταλάβει την ύπαρξη υπέρτερου του γερμανικού αφεντικού. Γι’ αυτό δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει με τις αυταπάτες ενίων ηγετικών κλιμακίων και συμβούλων του ΣΥΡΙΖΑ, που νομίζουν ότι μπορεί ποτέ η Αμερική να βοηθήσει την ελληνική αριστερά!

Η λυσσώδης αμερικανική προσπάθεια να καταστραφεί κάθε σχέση Ελλάδας/Κύπρου με τη Ρωσία ερμηνεύεται και ως αναγκαία γεωπολιτική προετοιμασία όσων σήμερα συμβαίνουν ή θα συμβούν αύριο. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις ώστε να μην μπορούν Αθήνα-Λευκωσία, τυχόν ερχόμενες σε σύγκρουση με Βερολίνο-Βρυξέλλες, να στραφούν προς Μόσχα.

Το νόημα της άκρας δεξιάς

Η άνοδος της ριζοσπαστικής, άκρας, συχνά φασίζουσας δεξιάς στην Ευρώπη αντανακλά ευθέως την παρακμή μιας αριστεράς που συχνά συμβιβάστηκε και «πρόδωσε», στη σοσιαλδημοκρατική και τη «ριζοσπαστική»  εκδοχή της, όπως και την παρακμή μιας σοσιαλιστικής ιδέας, που «ενσάρκωνε» τρόπον τινά η Σοβιετική ‘Ενωση.

Η στροφή προς την ακροδεξιά (αλλά συχνά και προς την ακροαριστερά) είναι αμυντική. Τα επαναστατικά κύματα των τελευταίων τεσσάρων αιώνων στην Ευρώπη καθρέφτισαν τις καινούριες, ρηξικέλευθες ιδέες για την οργάνωση των ανθρωπίνων κοινωνιών, σαν αυτές που δοκίμασαν να πραγματοποιήσουν η Λέσχη των Ιακωβίνων, το κόμμα των Μπολσεβίκων, η Τρίτη Διεθνής (η Φιλική Εταιρεία στα καθ’ ημάς), επιχειρώντας να κάνουν τον ‘Ανθρωπο υποκείμενο της Ιστορίας του. Τα σημερινά κινήματα κυττάνε μάλλον στο παρελθόν, τρομαγμένα από ένα μέλλον αβεβαιότητας και βαρβαρότητας που υπόσχεται η ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης. Η «ριζοσπαστική-συντηρητική» ακροδεξιά, αντανακλά την ενστικτώδη διάθεση ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων να αρπαχτούν από τις αξίες της «Θρησκείας, Πατρίδας, Οικογένειας». Στο παρελθόν, αυτές οι αξίες/ιδέες χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του δημοκρατικού-σοσιαλιστικού κινήματος, που απειλούσε να φέρει τα «πάνω-κάτω». Σήμερα χρησιμοποιούνται εναντίον του ριζοσπαστισμού του Χρήματος, που θέλει να διαλύσει κάθε ταυτότητα, εθνική, κοινωνική, πολιτική, ακόμα και σεξουαλική, ολοκληρώνοντας τη μετατροπή των ανθρώπων σε αντικείμενα της ιστορίας τους και διαψεύδοντας τελειωτικά το πρόταγμα του μοντερνισμού.

Διάλυση ή επανίδρυση της Ευρώπης;

Το ερώτημα είναι κατά πόσον η ακροδεξιά είναι όντως κατάλληλο εργαλείο αντίστασης στο Χρήμα και δεν αποδειχθεί τελικά εργαλείο του, όπως πάντα στην ιστορία. Υπέρ της τελευταίας εκδοχής συνηγορεί η τραγική ιστορία του Εικοστού Αιώνα, ιδίως του Εθνικοσοσιαλισμού, που χρησιμοποίησε την αγανάκτηση του γερμανικού λαού, πρόδωσε όμως το σοσιαλιστικό μέρος του προγράμματός του και κατέστρεψε τελικά το έθνος που υποστήριξε ότι υπηρετεί.

Η ΕΕ είναι δομή που καταστρέφει σταδιακά τα δημοκρατικά προς όφελος των ολοκληρωτικών στοιχείων της. Δεν μπορεί κάποιος να υπερασπίζεται τέτοια δομή, λέγοντας ταυτόχρονα ότι είναι δημοκράτης, οπαδός του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους και πολιτισμού. Εντούτοις, η διάλυσή της και αναδίπλωση στο εθνικό πλαίσιο μικρών κρατών, ανήμπορων απέναντι στη δύναμη των Αγορών και της Αμερικής, υποχρεωμένων να ανταγωνίζονται μεταξύ τους με νομισματικούς πολέμους και κοινωνικό «ντάμπιγκ», για να αποσπάσουν μερίδιο συρρικνούμενης ζήτησης – το πρακτικό πρόγραμμα δηλαδή της άκρας δεξιάς, αν υποθέσουμε ότι επιμείνει στην εφαρμογή του και δεν «αφομοιωθεί» ταχέως - δεν μοιάζει λύση. Δεν θα οδηγήσει σε «Ευρώπη των Εθνών», αλλά σε πιο ανίσχυρα ‘Εθνη.

Η πραγματική λύση θα ήταν ένωση της Ευρώπης σε διαφορετική βάση, ένωση των λαών της εναντίον του οικονομικο-πολιτικού σχεδίου των Αγορών. Μια ριζοσπαστική Αριστερά που θα άξιζε το όνομα αυτό θα επένδυε σοβαρά σε τέτοια κατεύθυνση. Οι υπάρχουσες δυνάμεις όμως είναι ακόμα πολύ μακριά από τέτοιο ρόλο. Παραμένουν γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, συντηρητικής ψυχολογίας, που προτιμάνε να παραμείνουν «κριτική συνείδηση της παγκοσμιοποίησης», ανίκανη/απρόθυμη να φύγει από βαρετά ανεπαρκείς φιλιππικούς κατά της λιτότητας, για να μετατραπεί σε δύναμη αληθινά ριζικής αλλαγής.

Konstantakopoulos.blogspot.com

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Γ. ΒΑΡΟΥΦΆΚΗ- Μία μετριοπαθής πρόταση





















Οι αναγνώστες του protagon θα θυμούνται τη Μετριοπαθή Πρόταση για την Επίλυση της Κρίσης του Ευρώ καθώς, στην Ελλάδα, πρωτοπαρουσιάστηκε εδώ στο protagon το 2010. Από τότε, καθώς η Κρίση εξελισσόταν, έχει προσαρμοστεί αρκετές φορές (βλ. π.χ. την έκδοση 2.0 εδώ, την 3.0 εδώ και την 4.0 εδώ).
Στην πορεία, παρά το γεγονός ότι την Πρόταση ενστερνίστηκαν μια σειρά από τ. Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι χωρών της ΕΕ (βλ.άρθρο στο Der Spiegel), και παρά το γεγονός ότι υπήρξαν κι άλλες σοβαρές προτάσεις για έξοδο από την Κρίση (βλ. εδώ για μια συγκριτική αναφορά), οι ευρωπαίοι ηγέτες παρέμειναν προσκολλημένοι στη φαντασίωση ότι η Κρίση του Ευρώ μπορεί να ξεπεραστεί μέσα από τον συνδυασμό (α) της γενικευμένης λιτότητας, (β) των τεράστιων δανείων σε πτωχευμένες τράπεζες και πτωχευμένα κράτη, και (γ) μιας νέας φούσκας στην αγορά χρέους, ελέω της ΕΚΤ. Αποτέλεσμα ήταν η κρίση να μεταναστεύσει από τις χρηματαγορές στην πραγματική οικονομία της Ευρωζώνης, καθηλώνοντας την Περιφέρεια στην Ύφεση και τον Πυρήνα στον αποπληθωρισμό. Να γιατί επανερχόμεθα με μια νέα έκδοση της Μετριοπαθούς Πρότασης, αυτή τη φορά υπό τη μορφή μικρού βιβλίου, από τις εκδόσεις Ποταμός, με πρόλογο του τ. Πρωθυπουργού της Γαλλίας κ. M. Rocard.
Για όσους αναγνώστες δεν τη γνωρίζουν, την ονομάζουμε Μετριοπαθή Πρόταση επειδή οι λύσεις που προτείνει είναι άμεσα εφαρμόσιμες, δεν προϋποθέτουν καμία τροποποίηση των ευρωπαϊκών Συνθηκών, επαναθεμελιώνουν την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, καθιστώντας τη βιώσιμη, και δίνουν την ευκαιρία στην Ευρώπη να αποδράσει τόσο από το σιδερένιο κλουβί της λιτότητας και της αυτο-τροφοδοτούμενης κρίσης όσο και από την παγίδα του ψευδοδιλήμματος μεταξύ της παρούσας κατάστασης και μιας ανέφικτης, απολυταρχικής, ομοσπονδίας.
Στην εκδήλωση της Τρίτης 17 Ιουνίου 2014, θα παρουσιάσουμε τέσσερις πολιτικές για την ταυτόχρονη καταπολέμηση των τεσσάρων παράλληλων κρίσεων: τραπεζικής, δημόσιου χρέους, επενδύσεων, και την ανθρωπιστική κρίση. Μετά από την εισαγωγή του Νίκου Ξυδάκη, θα ακολουθήσει ο Γεώργος Κριμπάς, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος θα «τοποθετήσει» τη Μετριοπαθή Πρόταση στο πλαίσιο της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας. Κατόπιν, θα παρουσιάσω τις τέσσερις προτεινόμενες πολιτικές. Τέλος, και πριν τη συζήτηση με το κοινό, ο Αλέξης Τσίπρας, όχι μόνο ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και ως υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την Προεδρία της Κομισιόν, θα κλείσει την εκδήλωση με τις δικές του σκέψεις για την Ευρωπαϊκή Κρίση.
Αν μη τι άλλο, με τη Μετριοπαθή Πρόταση πασχίζουμε να δείξουμε στους πολίτες της Ευρώπης ότιυπάρχει λελογισμένη εναλλακτική λύση στο σημερινό αδιέξοδο, το οποίο παρουσιάζεται ως μονόδρομος, και να τους εφοδιάσουμε με την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται για να θέσουν τους ηγέτες τους προ των ευθυνών τους.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Βασίλης Βιλιάρδος: Ο βρώμικος πόλεμος

Ο βρώμικος πόλεμος

Ινφογνώμων Πολιτικά: Αλλάζει ο χάρτης στη Μεσοποταμία - Τι σημαίνει αυτό για Κύπρο και Ελλάδα;

Αλλάζει ο χάρτης στη Μεσοποταμία - Τι σημαίνει αυτό για Κύπρο και Ελλάδα;

Syrostv1.gr - ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ 9-6-2014

Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Το βίντεο που πρέπει να δουν όλοι οι Έλληνες

Το βίντεο που πρέπει να δουν όλοι οι Έλληνες

Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει το Athens Gay Pride και απαιτεί να καταπολεμηθεί η φοβία για τους τραβεστί στα σχολεία... | DefenceNet.gr

Η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει το Athens Gay Pride και απαιτεί να καταπολεμηθεί η φοβία για τους τραβεστί στα σχολεία... 

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Γιώργου Καραμπελιά : To αδιέξοδο των ΑΝΕΛ

 To αδιέξοδο των ΑΝΕΛ

Ινφογνώμων Πολιτικά: Μια εθνική πολιτική και ένα σύγχρονο εθνικό όραμα για την Ελλάδα

Μια εθνική πολιτική και ένα σύγχρονο εθνικό όραμα για την Ελλάδα

Χρήστος Γιανναράς- Λένε «ψωμί» και καταλαβαίνουν «...

Λένε «ψωμί» και καταλαβαίνουν «χώμα"

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 1

Dimitris Konstantakopoulos: 'Ενα ιστορικό αδιάξοδο

'Ενα ιστορικό αδιάξοδο.

Dimitris Konstantakopoulos: Αποτελέσματα ευρωεκλογών

Αποτελέσματα ευρωεκλογών.

Περικλή Νεάρχου - Διεμβολισμός της στρατηγικής ενεργειακής συμμαχίας Ελλάδος - Κύπρου - Ισραήλ

http://www.epikaira.gr/article/diemvolismos-tis-stratigikis-energeiakis-symmaxias-ellados-kuproyisrail

Καστοριάδης – Υστερόγραφο στην ασημαντότητα…

http://eagainst.com/articles/castoriadis-insignificance/

Alain de Benoist: Γεωπολιτική: Η Διατλαντική Ένωση, η μεγάλη απειλή (1)

Γεωπολιτική: Η Διατλαντική Ένωση, η μεγάλη απειλή (1)

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Ρώσοι αποκαλύπτουν τι σχεδίαζαν οι Αμερικανοί για την Ελλάδα

Η γενιά των αετών - Λεωνίδας Βασιλικόπουλος

3-6-2014

                       Η γενιά των αετών

                                           του Μελέτη Η. Μελετόπουλου

    Είχα την τιμή να υπηρετήσω στο Πολεμικό Ναυτικό με ΑΓΕΝ τον ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπουλο. Αργότερα, ως πολίτης, είχα την τύχη να συνδεθώ φιλικά μαζί του. Είχε ζήσει μία περιπετειώδη ζωή, αλλά από τις αφηγήσεις του συγκρατώ το εξής περιστατικό: ο Βασιλικόπουλος είχε έρθει σε βίαιη αντίθεση με το καθεστώς των Συνταγματαρχών όχι από τα καφενεία του Παρισιού αλλά βάζοντας βόμβες και κάνοντας πραγματική αντίσταση, με αποτέλεσμα να κακοποιηθεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, να φυλακιστεί και να εξοριστεί στην Σαμοθράκη. Όμως, όταν εισέβαλαν οι  Τούρκοι στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, ο σαραντάρης τότε Βασιλικόπουλος  εμφανίστηκε οικειοθελώς στο Γενικό Επιτελείο γιά να στρατευθεί ως εθελοντής, λέγοντας το εξής: «Τώρα δεν υπάρχουν χουντικοί και αντιστασιακοί, υπάρχουν μόνον Έλληνες και Τούρκοι».
    Ο Βασιλικόπουλος συνεδύαζε ακατάλυτα στην σκέψη του την έννοια της Δημοκρατίας με την έννοια της Πατρίδας. Θεωρούσε ότι δημοκρατικό φρόνημα χωρίς πατριωτισμό και το αντίστροφο είναι άκυρα. Στο Πολεμικό Ναυτικό εισήλθε το 1950 από πατριωτικό ιδεαλισμό, την δικτατορία την πολέμησε από δημοκρατικό ιδεαλισμό. Συμμετείχε σε δύο αντιστασιακές οργανώσεις, την «Φιλική Εταιρεία» και τους «Ελεύθερους Έλληνες», όπου συνδέθηκε με ανιδιοτελείς αγωνιστές της δημοκρατίας όπως ο Αλέκος Παναγούλης, ο Στάθης Γιώτας, ο Βίκτωρ Παπαζήσης κ.ά. Όλοι τους έντιμοι, αδιάλλακτοι, ακέραιοι. Επίσης συμμετείχε στο Κίνημα του Ναυτικού το 1973.
    Από το Ναυτικό είχε φύγει πριν την δικτατορία, το 1966. Η κυβέρνηση των Αποστατών τον αποστράτευσε διότι είχε το.... θράσος να νυμφευθεί τη γυναίκα που αγαπούσε, η οποία ήταν η κόρη του βουλευτού της ΕΔΑ Σταύρου Ηλιόπουλου (ενός ακέραιου ανθρώπου). Μετά την Δικτατορία ο Βασιλικόπουλος επανήλθε στο Ναυτικό, και μάλιστα φοίτησε στην Ναυτική Σχολή Πολέμου, στην Σχολή Εθνικής Άμυνας και στην Σχολή Επιτελών του ΝΑΤΟ, αποκτώντας όλα τα τυπικά προσόντα (διότι τα ουσιαστικά τα διέθετε με το παραπάνω), γιά να γίνει Αρχηγός του Στόλου και τελικά, το 1986, ΑΓΕΝ.
    Στην ελληνοτουρκική κρίση του Μαρτίου 1987, χωρίς να προειδοποιήσει κανέναν, ανέβηκε σε ένα πολεμικό πλοίο και πήγε στην πρώτη γραμμή του πυρός, όπου και παρέμεινε σε όλη την διάρκεια της κρίσης. Οι χειρισμοί του ήταν άψογοι, η αποφασιστικότητά του (που όμως είχε την πλήρη στήριξη και κάλυψη της τότε κυβέρνησης) ματαίωσαν τις έρευνες του τουρκικού ερευνητικού πλοίου «Σισμίκ» σε ελληνικά χωρικά ύδατα.
    Ο Βασιλικόπουλος αποστρατεύθηκε το 1989, όταν έπεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Όταν το ΠΑΣΟΚ επανήλθε το 1993, ο Παπανδρέου τον διόρισε Διοικητή της ΕΥΠ. Ο Βασιλικόπουλος υπήρξε ένας εξαιρετικός διοικητής, γιά την δράση του όμως εκεί το εθνικό συμφέρον επιβάλλει την σιωπή. Αλλά είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι, λίγο πριν την κρίση των Ιμίων, είχε στην διάθεσή του κρίσιμες πληροφορίες οι οποίες δεν αξιοποιήθηκαν από την κυβέρνηση του Σημίτη, ο οποίος μάλιστα αρνήθηκε πεισματικά να δεχθεί τον Βασιλικόπουλο στο γραφείο του, ενώ αυτός περίμενε στον προθάλαμο!
    Η Ιστορία, με την απόσταση του χρόνου, διαχωρίζει την ήρα από το σιτάρι. Ο ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος, που κηδεύεται σήμερα δημοσία δαπάνη στο Α΄ Νεκροταφείο, υπήρξε έξοχο δείγμα ενός προτύπου που η Ελλάδα θα χρειαστεί γιά τις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Συνεντεύξεις λόρδου Tζέϊκόμπ Ρότσιλντ Vs Αλεξάντερ Ντούγκιν: Ο πόλεμος των δύο κόσμων στην Ελλάδα (vid) | DefenceNet.gr

Συνεντεύξεις λόρδου Tζέϊκόμπ Ρότσιλντ Vs Αλεξάντερ Ντούγκιν: Ο πόλεμος των δύο κόσμων στην Ελλάδα (vid) | DefenceNet.gr

Jennifer Lopez - First Love (Official Video)

Γ. Χατζημαρκάκης Vs Α.Μέρκελ

Ηλίας Σταμπολιάδης

Οι προσπάθειες των  μηχανικών και η ξεφτίλα της πολιτικής

Μόλις εχθές τελείωσε η εκπαιδευτική άσκηση των φοιτητών της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων. Ένας από τους τόπους εργασίας που επισκέπτονται οι φοιτητές κάθε χρόνο είναι τα ορυχεία και οι ατμοηλεκτρικοί σταθμοί της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.
Οι συνάδελφοι μηχανικοί μας ενημέρωσαν για τη διαδικασία της εξόρυξης, τα αποθέματα, την προστασία του περιβάλλοντος, την ενεργειακή απόδοση των ατμοηλεκτρικών σταθμών και τις προσπάθειες να την αυξήσουν όσο το δυνατό περισσότερο. Ακούσαμε για το σχετικό κόστος της ενέργειας που παράγεται από τις ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) που είναι πολλαπλάσιο από αυτό του Λιγνίτη.
Μάθαμε ακόμη ότι οι ΑΠΕ προηγούνται στην κατανάλωση από τον λιγνίτη με συνέπεια οι καταναλωτές να πληρώνουν μεγαλύτερο κόστος για το ρεύμα που καταναλώνουν. Βέβαια, εάν η τεχνολογία των ΑΠΕ ήταν εγχώρια θα λέγαμε ότι πληρώνοντας κάτι παραπάνω συμβάλουμε στην τεχνολογική πρόοδο ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα βελτιωθεί το λειτουργικό κόστος των ΑΠΕ. Έλα όμως που η τεχνολογία των ΑΠΕ είναι ουσιαστικά εισαγόμενη και το κάτι παραπάνω πηγαίνει κυρίως  στους εταίρους μας που μας δανείζουν χρήματα για να τους πληρώνουμε για αυτό που έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε φθηνότερα.
Όσο και αν αυτό εξοργίζει τον Έλληνα καταναλωτή είναι πταίσμα σε σύγκριση με την απάτη που οι κυβερνώντες έχουν αποδεχθεί εις βάρος του Ελληνικού λαού. Η βιομηχανία παραγωγής αλουμινίου είναι από τις πλέον ενεργοβόρες.  Ανέκαθεν η εταιρεία Αλουμίνιον της Ελλάδος στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς ζητούσε την άδεια να παράγει δικό της ηλεκτρικό ρεύμα για τις ανάγκες της. Τελικά η άδεια της δόθηκε και εγκατέστησε μονάδα παραγωγής ρεύματος από την καύση εισαγόμενου αερίου. Μέχρις εδώ όλα καλά σύμφωνα με τους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Όλοι γνωρίζουμε ότι το αέριο, εισαγόμενο ή μη, είναι μία αναλώσιμη πηγή ενέργειας που κάποτε θα τελειώσει όπως και ο λιγνίτης.
Να όμως που το “Ελληνικό” Κράτος απεφάνθη ότι στην περίπτωση του Αλουμινίου της Ελλάδος η μονάδα παραγωγής ρεύματος από αέριο κατατάσσεται στις ΑΠΕ. Αυτό σημαίνει ότι, ασχέτως ζήτησης στο δίκτυο της ΔΕΗ, αυτή είναι αναγκασμένη να αγοράζει σε τιμές ΑΠΕ ανά πάσα στιγμή το ρεύμα της Αλουμίνιον της Ελλάδος κλείνοντας δικές της μονάδες ενώ συγχρόνως η Αλουμίνιον της Ελλάδος για τις δικές της ανάγκες δεν καταναλώνει το ρεύμα που παράγει αλλά αγοράζει ρεύμα από τη ΔΕΗ με πολύ μικρότερο κόστος από αυτό που της πουλάει.
Ρωτούν λοιπόν οι φοιτητές μου. Κύριε, αξίζει τον κόπο οι μηχανικοί της ΔΕΗ να προσπαθούν να βελτιώσουν έστω και στο ελάχιστο το κόστος παραγωγής ρεύματος όταν με μία απόφαση της κυβέρνησης η προκαλούμενη ζημιά είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερη; Εγώ εδώ δεν έχω να τους πω τίποτε. Εάν όμως αποφασίσουν να επαναστατήσουν θα τους βοηθήσουμε παρέχοντας το ιδεολογικό, και τεχνολογικό υπόβαθρο που θα χρειαστούν. Ας βγουν οι ίδιοι στο δρόμο, εμάς μας πήρανε τα χρόνια.

Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής
Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
Πολυτεχνείο Κρήτης
31-5-2014


Alpha Bank: Συνεννόηση μεταξύ κομμάτων για να μην εκτροχιαστεί η οικονομία

http://www.epikaira.gr/article/Alpha-Bank-synennoisi-metaksu-kommaton-gia-na-min-ektroxiastei-ioikonomia

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)