« Και αυτή η άλλη εποχή πρέπει να φέρει τις κοινωνίες στο μέλλον. Και για να ερθουν οι κοινωνίες στο μέλλον και να έχουμε μια ισορροπία της κοινωνίας με την οικονομία, πρέπει το πολιτικό σύστημα να εξαρτάται από την κοινωνία και όχι από τις αγορές» .
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ:
«Ο διαφωτισμός, υπήρξε ένα κίνημα προοδευτικό την εποχή εκείνη, διότι έπρεπε να φτιάξει την ιδέα του κράτους και της κοινωνίας της επόμενης εποχής. Αλλά όμως, τελείωσε εκείνη η εποχή. Καταναλώθηκε ό,τι είχε να καταναλώσει. Σήμερα, δεν είναι επιχειρησιακό το σύστημα και οι αξίες του διαφωτισμού τελείωσαν. Έχουμε άλλη εποχή στην οποία μπήκαμε. Και αυτή η άλλη εποχή, πρέπει να φέρει και τις κοινωνίες στο μέλλον!
Για να έρθουν οι κοινωνίες στο μέλλον και να έχουμε μια ισορροπία της κοινωνίας με την οικονομία, πρέπει το πολιτικό σύστημα να εξαρτάται από την κοινωνία και όχι από τις Αγορές. Από τη μια μεριά, υπάρχει το πολιτικό προσωπικό το οποίο εναγκαλίζεται τις δυνάμεις των Αγορών (διότι αυτές είναι οι καθημερινοί συνομιλητές τους και συγχρόνως οι μεγάλοι πάροχοι/χορηγοί χρήματος και επικοινωνίας) και, από την άλλη, οι Αγορές ή τα διάφορα παράσιτα που λειτουργούν ως συγκατανευσιφάγοι γύρω από το κράτος, όπως εργολάβοι και άλλοι οι οποίοι έχουν συμφέρον να διατηρούν σε ομηρία το πολιτικό σύστημα για να υπαγορεύουν τις αποφάσεις και να έχουν τα προνόμια. Περί αυτού πρόκειται.
Υπάρχει δηλαδή, μια μεγάλη συμμαχία η οποία έχει ως κεντρικό εχθρό, όχι κάποιον εξωτερικό εχθρό, αλλά την κοινωνία την ίδια, την οποία δεν θέλουν με κανένα τρόπο να συμπήξει συλλογικότητα και να σταθεί απέναντι. Γι΄ αυτό και στην ελληνική περίπτωση τους βλέπετε να καταπολεμούν κάθε ιδέα της κοινωνικής και πολιτισμικής συλλογικότητας (άρα και του παρελθόντος και λοιπά) διότι αυτά δημιουργούν μια αίσθηση ανάγκης της κοινωνίας να ορθωθεί απέναντι σε αυτό που της συμβαίνει.
Δεν έχουμε ελπίδες να φύγουμε από αυτή τη διελκυστίνδα εάν δεν ανασυγκροτηθεί το πολιτικό σύστημα και το κράτος, εάν δηλαδή δεν αλλάξει το μείγμα των πολιτικών που οδηγούν στο μνημόνιο και ανάγονται στους τρεις πυλώνες της καταστροφής: το πολιτικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη και τη νομοθεσία που υφαίνει τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Το κράτος αυτό, ως εκ της φύσεώς του, παράγει διαφθορά, παράγει ελλείμματα, και δεν επιτρέπει την ανάπτυξη. Είναι σαν ένα κράτος κατοχής επάνω στην ελληνική κοινωνία. Δεν επιτρέπει την απελευθέρωση των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας και εξωθεί το ελληνικό κεφάλαιο και τους Έλληνες να δραπετεύουν κυριολεκτικά από τη χώρα.
Στην κρατοκεντρική φάση που διανύει η ανθρωπότητα σήμερα, όσο οι θεμέλιες παράμετροι που κινούν την εξέλιξη θα διακτινώνονται στο σύνολο του πλανήτη, τόσο οι κοινωνίες θα επιδιώκουν την αντιστάθμιση της ισχύς τους με την είσοδό τους στην πολιτεία. Εντέλει με την αντιπροσωπευτική προσομοίωση του πολιτικού συστήματος, με την αντιπροσώπευση στη συνέχεια, και προοπτικά με τη μετάβαση στη δημοκρατία. Η περίοδος της μετα-κρατοκεντρικής οικουμένης είναι ακόμη πολύ μακρινή. Τα ανωτέρω μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αρχή της μεθάρμοσης αυτής οφείλει να λάβει ως αφετηρία την αναγκαιότητα μιας επανάστασης των εννοιών, διότι μόνον έτσι είναι εφικτή η αλλαγή κοινωνικο-πολιτικού προτάγματος».
Όλες οι αντιδράσεις:
1Costas TsiantisΜου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου