Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 3 Απριλίου 2023

Ανδρέας Α. Αρτέμης · ΤΑ ΚΑΛΟΠΑΙΔΑ

 Ο τόπος αυτός σκοτώνει τους πολύ δυνατούς κι ευαίσθητους χαρακτήρες. Κυκλοφορούν ανάμεσα σας διάφοροι τύποι ανθρώπων που μπορούν με ευκολία να σας αναποδογυρίσουν τη ζωή ανά πάσα στιγμή. Κομπλεξικοί, μοχθηροί, συμπλεγματικοί, που τους έχει τυφλώσει η δίψα για χρήμα σπαταλώντας το σάλιο τους, με ανάλογες μεθόδους.

Καθώς μεγαλώνει ο άνθρωπος ηλικιακά μαθαίνει να ξεχωρίζει ή να ξεχνά σημαντικά ή μη θέματα καθώς η καταπακτή του χρόνου καταπίνει κι αλέθει τα πάντα σχεδόν! Ζούμε σε εποχές που η ιστορία της ανθρωπότητας θα τις καταχωρήσει σαν αμφιλεγόμενες. Ακόμα κι αν κάποιοι μας κρυφοκοιτάζουν μέσα από τις μαύρες τρύπες του σύμπαντος κόσμου, σίγουρα θα μας έχουν στα σίγουρα κατατάξει στις σκοτεινές, αόρατες εμπειρίες τους, σαν ζωντανούς οργανισμούς, απεχθείς!
Κι εμείς εδώ, ζούμε καθημερινά με ανθρώπους που καταστρέφουν κάθε ρανίδα ικμάδας και διάθεσης για δημιουργία. Είναι σαφώς κι ένα είδος τακτικής μερικών «καλόπαιδων» αυτό. Αφού δεν μπορούν να σε εξαφανίσουν εφευρίσκουν άλλες μεθόδους, περισσότερο εναλλακτικές. Κι έτσι και πατήσεις το πόδι σου μέσα στην ίντρικα (ίντριγκα λέγεται δολοπλοκία, μηχανορραφία, πλεκτάνη)….και τη λάσπη, κολλάς παντού. Ενώ όταν είσαι ευπροσήγορος δεν έχεις παραπανίσια λόγια –απαντήσεις ούτε να χρωστάς ή να μη χρωστάς, τα λες «ολοσούμπιτα» και ξεγνοιάζεις. Αυτοί οι εξωτερικοί ωραιοπαθείς βρυκόλακες-μαντρόσκυλλα και απεχθείς οργανισμοί (μέσα κι έξω) είναι παντα έτοιμοι να πωλήσουν τα πάντα... για "τριάντα αργύρια".
Σπάστε το τσόφλι αυτού του μικρόκοσμου των"καλόπαιδων" όσο είναι καιρός και μη περιμένετε καμιά ουράνια παρέμβαση. Ο χρόνος θα τους ανταμείψει πλουσιοπάροχα. (ένα τέτοιο απεχθές παράδειγμα σας το έχω έτοιμο σύντομα με όλα τα στοιχεία).
Οι γιατροί όλου του κόσμου συστήνουν για την πρόληψη καρδιακών παθήσεων, πρώτιστα την ηρεμία, μεθόδους άλλοι ειδικοί για το στρες και οι ψυχίατροι την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή. Παρόλα αυτά ο αριθμός των επικινδύνων ορισμένων τοξικών υπάρξεων κυκλοφορούν πανσπερμία παντού, και δεν υπάρχει μάλλον κι η ανάλογη θεραπεία. Μάλιστα με την τελευταία πανδημία ο κόσμος μάλλον γίνεται χειρότερος και με σημάδια παρανοϊκής παράκρουσης το μοντέλο αυτό, όλο και περισσότερο αναπτύσσεται.
Ναι ζούμε σε κοσμοϊστορικές εποχές ίσως μεταβατικές ,δύσκολες οικονομικά και οι άνθρωποι μεταλλάσσονται κι έχουν όλοι μια ίδια μυρωδιά, πάντα. Είναι να μην βρεθείς στη θέση αυτή, κυρίως αν έχεις ζήσει με αξιοπρέπεια κι ένταση τον έντιμο «βίον»σου! Ωστόσο πέρασαν οι καλές εποχές της ευγένειας και της ανοχής ! Όποιος επιμένει στην ευγενική και παλιομοδίτικη νοοτροπία ότι θέτει τον εαυτό του στην διαδικασία της ανοχής απλά περνιέται για ηλίθιος. Γεμίζει αργά και μεθοδικά ο τόπος ,με παντός είδους ειδικούς εξειδικευμένους σε όλα τα θέματα, παντού. Ανάμεσα σε εξειδικευμένους λοιπόν με πτυχία σε αερολογήματα της πολιτικής και νεοπλουτισμού, στοιχεία βέβαια που δεν οδηγούν στον Όλυμπο, δεν έχουν θέση στο «Ευ ζην», στους μεγάλους σκοπούς, και στα αθάνατα έργα.
Οι τσιρκολάγνοι πληθαίνουν μέρα με τη μέρα κι έχουν ίδια μούρη και βίτσια κι ασφαλώς έχουν ίδια φάτσα . Ποιός άραγε τους θα τους παίρνει στα σοβαρά;
Απλωθείτε λοιπόν όσο διαρκεί μια στιγμιαία ανάσα δικής μου ανοχής σε κατάδυση. Οι δεινόσαυροι και οι καρεκλοκένταυροι θα υπάρχουν όσο εσείς το επιτρέπετε …και θα παίζουν το ίδιο σενάριο-μασκαραλίκι!
Ναι …“πόλεμος πάντων πατήρ” όπως έλεγε κι σκοτεινός αρχαίος Ηράκλειτος. Μόνο που δεν μπορούσε ο αρχαίος αυτός Έλληνας πρόγονος να υπολογίσει την κατάντια του σημερινού κόσμου. Ότι όλα πια μεταφράζονται με εξαγορές συνειδήσεων με χρυσάφι ..ή ότι τα παιχνίδια καμιά φορά είναι πουλημένα από την αρχή τους.
Ας χαλάσουμε λοιπόν επιτέλους αυτή την προοπτική των διαφόρων ξύπνιων «καταδοτών». Μια επανάσταση εναντίον όλων των φαντασμένων ηλιθίων της εποχής μας που το παίζουν σπουδαίοι… για να τα κονομάνε, πουλώντας φούμαρα ,αξίζει στην όλη προσπάθεια. Εμπρός λοιπόν! Θέσε (κι εσύ) υψηλούς στόχους και μη σέρνεσαι σαν σκουλήκι ή σερπαντίνα τρομάζοντας κάθε φορά από στις πατημασιές εκμεταλλευτών της καθημερινότητας !
Επίλογος:
Οι «σοφοί φίλοι μου» επιστήμονες, ψυχολόγοι, ψυχίατροι…. που ξέρουν να βλέπουν μακριά ενώ παράλληλα θα μπορούσαν να προβλέψουν κάθε μας κίνηση, έχουν διαφορετικές απόψεις ,αφού πρόκειται για ύφανση μίσους και άλλων ΅ποταπών΅ αισθημάτων .
«Ευχή και κατάρα λοιπόν στις μέρες μας… να φανεί και να λάμψει η σύνεση και η καλοσύνη της Ανεκτικότητας»!
Α.Α.Α

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)