Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

Κώστας Τσιαντής: Τί συμβαίνει; Η αλήθεια θα μας κρατήσει ελεύθερους! ''γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς'' (Ιωάννης 8:32)

 



Όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε τί συμβαίνει. ΜΜΕ και παγκόσμια  ηλεκτρονικά δίκτυα  απομακρύνονται προκλητικά από την αντικειμενική προβολή των γεγονότων, αδιαφορούν για θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές*, λογοκρίνουν προκλητικά κάθε αντίθετη προς τ΄αφεντικά τους άποψη, μέχρι του σημείου να βλέπουμε να φιμώνουν και να επιβάλλουν σιωπή ακόμα και στον εν ενεργεία πρόεδρο ...των ΗΠΑ!  Χιλιάδες ένορκες μαρτυρίες ψηφοφόρων κατατίθενται για  εκλογική νοθεία στις ΗΠΑ και on line συνάμα καταθέσεις μαρτύρων στις τοπικές Βουλές, χωρίς ωστόσο  κανένα δικαστήριο να δέχεται να αναλάβει την εξέταση των καταγγελιών και μάλιστα με τον υπεύθυνο  ασφαλείας του Κυβερνοχώρου να καταθέτει ότι ''οι εκλογές αυτές** ήταν οι πιο ασφαλείς που υπήρξαν ποτέ'' (Chris Krebs) και τον πρόεδρο του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας (William Barr) να παραιτείται για ''να κάνει Χριστούγεννα με την οικογένειά του''. Διαδηλώσεις γίνονται σε όλη σχεδόν την Αμερική από τους οπαδούς του νυν προέδρου Trump με σκοπό να γνωστοποιηθούν και  εξετασθούν οι κατηγορίες και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ! Τίποτα δε γίνεται... Αλλά όλα αυτά μας αφορούν, γιατί αφορούν την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (αυτή έστω την περιορισμένη και ελλειμματική προς το παρόν αντιπροσωπευτική δημοκρατία που δεν είναι όμως ποτέ αυτονόητα δεδομένη) πάνω στην οποία στηρίζεται η Δύση (ο ελληνοδυτικός  πολιτισμός). Κι επίσης γιατί αφορούν το δικαίωμα του ελεύθερου πολίτη να κάνει σκέψεις από μόνος του  (και όχι να ακολουθεί τυφλά τη ντιρεκτίβα ή τους ανωτέρους του, να πάσχει από αυτοστοχαστική ανεπάρκεια-deficiency of reason), όπως το  επισήμανε και το οριοθέτησε ο Πλάτων**.  

Υπάρχει βάση ασφαλής για να κρίνω τα πράγματα; Ψυχρός πόλεμος βρίσκεται εδώ και καιρό σε εξέλιξη. Ξένοι πράκτορες και ξένα κέντρα έχουν διεισδύσει σε κάθε χώρα και δημιουργούν σε σύμπραξη με τοπικές δυνάμεις τα γεγονότα, ελέγχοντας πολλές φορές θέση και αντίθεση. [Κορωνοϊός διασπείρεται παγκόσμια χωρίς να εξετάζονται και να ανακοινώνονται οι λόγοι, οι συνθήκες και οι αιτίες γέννησης και διασποράς του]. Υπάρχουν νέα γνήσια αυτόχθονα κοινωνικά κινήματα (κινήσεις); Υπάρχουν ακόμα κόμματα αυτόνομα και όχι μαριονέτες ανεξέλεγκτων επεκτατικών  δυνάμεων; Δεν παίρνω όρκο. Μα είναι ανάγκη να σκεπτόμαστε  καλόπιστα και χωριστά κάθε περίπτωση, να μελετάμε σε βάθος τα γεγονότα και να αναγνωρίζουμε τις ακέραιες και καθαρές προθέσεις εκεί όπου υπάρχουν.  Κ.Τσιαντής 18/12/20

--------------------------------

*“δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις” (Βολταίρος)

**3 Νοεμβρίου 2020. 

***Γρηγόριος Βλαστός, Η δουλεία στη σκέψη του Πλάτωνα, Η Φιλοσοφική Επισκόπηση, Τομ. 50, Νο. 3 (Μάιος, 1941) , σελ. 289-304 (16 σελίδες).Έκδοση από: Duke University Press. Φιλοσοφική Επιθεώρηση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)