Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Πούτιν προς ΕΕ: "Μακριά από Ουκρανία''

29/01/14 - 02:38

Με μια ψυχρή, προειδοποιητική υπενθύμιση επί της ουσίας, για τις ζώνες επιρροής στην Ευρώπη, Δύσης-Σοβιετικής Ένωσης (τότε, Ρωσίας σήμερα) που είχαν συμφωνηθεί στην Γιάλτα το 1945, ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν έστειλε ένα αυστηρό μήνυμα σε ΕΕ και ΗΠΑ να κρατηθούν μακριά από την ουκρανική κρίση στην 32η Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε.-Ρωσίας στις Βρυξέλλες.
Ειδάλλως απείλησε ότι θα αναμιχθεί και η Ρωσία στις κρίσεις Ελλάδας και Κύπρου!
Με ένα ιδιαίτερα πειστικό ύφος ο Β.Πούτιν απαίτησε να σταματήσουν οι διαδοχικές επισκέψεις Ευρωπαίων αξιωματούχων στο Κίεβο και οι ενθαρρύνσεις στυος διαδηλωτές να ανατρέψουν τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση επειδή δεν συμφώνησε να υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ.
Θα δούμε κατά πόσον η προειδοποίησή του θα πιάσει τόπο, αφού η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον, αναμένεται να ταξιδέψει στο Κίεβο το βράδυ της Τρίτης.
Σε διαφορετική περίπτωση δεν αποκλείεται στις επόμενες διαδηλώσεις σε Ελλάδα και Κύπρο κατά της τρόικα και κατά του Μνημονίου να δούμε Ρώσους αξιωματούχους να "συμβουλεύουν" - διάβαζε "ενθαρρύνουν" τους διαδηλωτές να ανατρέψουν την κυβέρνηση, όπως είπε ο Β.Πούτιν!
«Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα αντιδρούσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας εάν, στο ζενίθ μιας κρίσης σε μια χώρα όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος, ο υπουργός Εξωτερικών (της Ρωσίας) συμμετείχε σε μια αντιευρωπαϊκή συγκέντρωση και άρχιζε να δίνει συμβουλές στους διαδηλωτές», ήταν η χαρακτηριστική αναφορά του.
Άρα, "μείνετε μακριά από την Ουκρανία για να μείνουμε μακριά από την Ελλάδα και την Κύπρο"!Ψυχρό, αλλά σαφές.
Και αν οι δυτικοί επιμένουν να αναμειγνύονται στα εσωτερικά της Ουκρανίας; Τότε μάλλον α δούμε "αντίμετρα" Ρωσίας σε Ελλάδα και Κύπρο...
"Εάν οι Ουκρανοί χρειάζονται μεσολαβητές, αυτό θα το κρίνουν οι ίδιοι, όμως όσο περισσότεροι είναι οι μεσολαβητές, τόσο περισσότερα τα προβλήματα", παρατήρησε ο Ρώσος πρόεδρος σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά τις συνομιλίες με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Φαν Ρόμπαϊ και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
"Πιστεύω ότι ο ουκρανικός λαός είναι ικανός να επιλύσει το πρόβλημα με τα δικά του μέσα".
Σε συνέντευξη Τύπου μετά από συνομιλίες με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίο, Χέρμαν φαν Ρόμπεϊ, και τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ο ρώσος πρόεδρος εξέφρασε την άποψη ότι ο ουκρανικός λαός είναι ικανός να επιλύσει το πρόβλημα με τα δικά του μέσα και διαβεβαίωσε ότι η Ρωσία δεν θα παρέμβει στις υποθέσεις της Ουκρανίας, απορρίπτοντας τις επικρίσεις περί πιέσεων της Μόσχας προς το Κίεβο.
Από την πλευρά του ο Ρόμπαϊ είπε ότι θα υπάρξουν συνομιλίες με σκοπό να λυθούν οι «παρεξηγήσεις» όσον αφορά την επιδίωξη της ΕΕ για στενότερους δεσμούς με τους γείτονές της.«Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες και παρανοήσεις», υποστήριξε, και οι δύο πλευρές ωστόσο, «συμφωνούμε να επιδιώξουμε διμερείς διαβουλεύσεις σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων στο θέμα των συμφωνιών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και των οικονομικών συνεπειών τους».
Ο Μπαρόζο τόνισε ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν έχει πρόβλημα  με το πρόγραμμα της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης -συμφωνίας που περιλαμβάνει και την Ουκρανία- αλλά θέλει να γνωρίζει τις συνέπειες ορισμένων από των συμφωνιών αυτών για τη ρωσική οικονομία.
«Δεν μπορούμε να αντέξουμε το βάρος νέων διαχωριστών γραμμών στην Ευρώπη», συμπλήρωσε ο Πούτιν, καταλήγοντας ότι είναι επείγουσα ανάγκη να εξεταστούν από τους ειδικούς οι υπάρχουσες παρεξηγήσεις και να εντοπιστεί το κοινό έδαφος συνεννόησης των δύο πλευρών.
Η επόμενη Σύνοδος ΕΕ-Ρωσίας θα διεξαχθεί στις 3 Ιουνίου στο Σότσι.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)