Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Να μεταβάλουμε την 25η Μαρτίου από ημέρα καταισχύνης σε ημέρα Αντίστασης

«Στη χώρα μας δυστυχώς από το 1821 έως σήμερα περάσαμε από την Υποδούλωση στην Εξάρτηση που συνεχίζεται έως σήμερα με ελάχιστα διαλείμματα. Όπως λ.χ. την εποχή της ξένης κατοχής, τότε που γνώρισαν την Ανεξαρτησία μόνο όσοι τόλμησαν να πολεμήσουν τον εχθρό με το όπλο στο χέρι. Κι από κει και πέρα μπορούμε να πούμε πως έγιναν ανεξάρτητοι μονάχα αυτοί που αψήφησαν τις Εξουσίες, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν. Παράξενη στ' αλήθεια αυτή η χώρα που για να γίνεις ελεύθερος θα πρέπει πρώτα να θυσιάσεις τη ζωή σου...»

Μ. Θεοδωράκης

25 Μαρτίου 2011. Σήμερα αντί να είναι ημέρα εθνικής υπερηφάνειας και γιορτής τείνει να μέρα καταισχύνης, υποδούλωσης και εξευτελισμού. 190 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα το φάσμα μιας νέας, διπλής υποδούλωσης: Υποδούλωσης στην Νέα Ιερά Συμμαχία της Τρόικας, του Μνημονίου και της ΕΕ αλλά και απειλών υποδούλωσης μας στη νεο-οθωμανική, αυτοκρατορική Τουρκία που φιλοδοξεί να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη στην περιοχή των Βαλκανίων και τη Μέση Ανατολή.

Τότε, ο μεγάλος αγώνας του 1821 είχε μείνει τραγικά ανολοκλήρωτος. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, γίνεται σαφές και προφανές ότι, αν επιθυμούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε, πρέπει για άλλη μια φορά να βαδίσουμε στο μονοπάτι της Αντίστασης ενάντια στις ξένες δυνάμεις της Υποτέλειας, και στις πιο ενδοτικές άρχουσες τάξεις που εμφανίστηκαν ποτέ στην Ιστορία μας, στο κλεπτοκρατικό, παρασιτικό καθεστώς που λειτουργεί ως καρκίνος τρώγοντας τα σωθικά της χώρας μας.

Σήμερα οι κύριοι υπεύθυνοι για το δυσβάσταχτο χρέος που γονατίζει σήμερα τη χώρα μας ζητούν επί πίνακι το κεφάλι του ελληνικού λαού, αλλά όλα αυτά τα χρόνια συμμετείχαν στο μεγάλο πάρτυ της διασπάθισης του δημόσιου πλούτου της χώρας μέσα από σκανδαλώδεις, ληστρικές συμβάσεις. Εξάλλου, το μεγάλο προανάκρουσμα της οικονομικής τραγωδίας ήταν το σκάνδαλο με πρωταγωνιστές την Ζήμενς και τα μεγάλα ελληνικά κόμματα. Αυτό το σύστημα, λοιπόν, θα πρέπει να πληρώσει σήμερα για το τέλμα της χώρας - κι όχι ο ελληνικός λαός.

Ας αφήσει, λοιπόν, ο πρωθυπουργός και η θλιβερή διακομματική του κουστωδία τις  δήθεν διαπραγματεύσεις με τα αφεντικά του. Η πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία είναι ήδη προαποφασισμένη, κι αυτό που μένει να γίνει είναι ένας διακανονισμός των ισορροπιών μεταξύ των συμφερόντων των Γερμανών, των Γάλλων, των Αμερικάνων και των άλλων γεωπολιτικών παραγόντων, των Αγορών, της Ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας - στη διαχείριση του τετελεσμένου. Όσο για μας, όλοι πλέον το λένε ξεκάθαρα: Οποιοσδήποτε διακανονισμός εμπλέκει την εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Και βέβαια, είναι επίσης σίγουρο ότι έχουμε ήδη συρθεί σιδηροδέσμιοι στο επαχθές Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας και στον «μηχανισμό στήριξης», ήδη από την 11η Μαρτίου, που μας πρόσφερε ως αντίτιμο του ξεπουλήματος την διαιώνιση της επιτροπείας από την τρόϊκα.

Η περιπέτεια, δηλαδή, στην οποία μας βύθισε ο Γιώργος Παπανδρέου ένα χρόνο πριν, με το μνημόνιο και την Τρόικα δείχνει να επιδεινώνεται διαρκώς και σερνόμαστε με τα χέρια δεμένα σε κάτι που μας βυθίζει όλο και πιο βαθειά στην κρίση και την υποτέλεια. Αυτά είναι τα μεγάλα επιτεύγματα τους: Επιτάχυναν και παρόξυναν την κρίση με τις επιλογές τους` μας έδεσαν χειροπόδαρα στο μνημόνιο, αποκλείοντας κάθε εναλλακτική λύση από άλλες χώρες, όπως η Κίνα ή η Ρωσία` μας οδήγησαν στην απομόνωση από τις υπόλοιπες μικρές, βαλλόμενες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με το να ακολουθούν δουλικά τα μεγάλα ευρωπαϊκά αφεντικά.

Αισίως, έχουμε βρεθεί, σήμερα 25/03/2011 στριμωγμένοι με την πλάτη στο τοίχο, αναγκασμένοι να αγωνιστούμε σε έναν αγώνα μακρόχρονο, όπου πρέπει να επιστρατεύσουμε αποφασιστικότητα και ευθυκρισία.

Όλα, λοιπόν, ή τίποτα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το κακό που κατατρέχει τη χώρα μας σε όλες του τις ρίζες. Χρειάζεται, λοιπόν, όχι μόνον ένας αγώνας ενάντια στην εξάρτηση και την υποτέλεια, αλλά μια βαθιά ανατρεπτική λαϊκή δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτές τις δυνάμεις γιατί διαθέτει όραμα και πρόταση για μια Πολιτεία εθνικά και κοινωνικά χειραφετημένη, μια πολιτεία οικολογίας και άμεσης δημοκρατίας.

Η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα με ισχνές παραγωγικές δυνάμεις και μικρά δημογραφικά μεγέθη. Το μόνο όπλο που έχουμε για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις από τις δυνάμεις της υποδούλωσης και της αποικιοκρατίας, είναι η δύναμη του λαού, ο πολιτισμός και οι αντιστασιακές του παραδόσεις.  Με όπλο αυτές τις παραδόσεις μπορούμε και πρέπει να αρχίσουμε μια πορεία ανάταξης της χώρας μας.

Και αν σήμερα είμαστε έστω και τυπικά ανεξάρτητοι, αυτό έγινε γιατί βαδίσαμε ενάντια στο ρεύμα της Ιστορίας, και όχι γιατί ήμασταν πειθήνιοι στις βουλές των δυνατών και προσαρμοστικοί στο κυρίαρχο ρεύμα της κάθε εποχής. Το ζήτημα, λοιπόν, έχει τεθεί. Σήμερα, 25η Μαρτίου, γιορτάζουμε την έναρξη της επανάστασης του 1821. Ήρθε ο καιρός να πάρουμε στα χέρια μας την ιστορική σκυτάλη και να την ολοκληρώσουμε.

  • ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΔΝΤ-ΤΡΟΪΚΑΣ
  • ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
  • ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ, ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΑΟΖ, ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
  • ΚΑΤΩ Η ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ - ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
  • ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ
  • ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
  • ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
  • ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΙΟΙ; ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ;

ΣΠΙΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΩΜΕΝΗ

[Προκήρυξη της ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ που θα μοιραστεί την 25η Μαρτίου σε όλη την Ελλάδα]

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ

  ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ


Με ένα βαρυσήμαντο άρθρο του στο περιοδικό Επίκαιρα, που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα, ο ακαδημαϊκός sir Βασίλειος Μαρκεζίνης καταθέτει την άποψή του για τα λάθη της ηγεσίας της ελληνικής διπλωματίας. και τονίζει την ανάγκη για άμεση απαλλαγή από το πολιτικό κατεστημένο. Το άρθρο-παρέμβαση έχει ως εξής:

Όταν, πριν από έναν και πλέον χρόνο, στην ΕΤ1, εκφράζαμε ανησυχίες και προειδοποιήσεις για το Καστελόριζο, κανείς δεν έδωσε σημασία. Όταν, τον περασμένο Οκτώβριο, στην ΕΤ3, προειδοποιούσαμε για τις τουρκικές αξιώσεις να αποκλειστεί το Καστελόριζο από τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο, οι περισσότεροι, και πάλι, μας αγνόησαν. Λίγο πρωτύτερα, τον ίδιο μήνα, ενώπιον ενός κοινού 2.500 ατόμων στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», διατυπώσαμε σοβαρές προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που υποβόσκουν στη Θράκη. Αυτή τη φορά, οι προειδοποιήσεις μας εισακούστηκαν και αναπαρήχθησαν από πολυάριθμα ιστολόγια.
Σε ομιλία στην Κρήτη, αλλά και από τις σελίδες της Ναυτεμπορικής, προειδοποιήσαμε επίσης για την επιδεινούμενη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως είπαμε –σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση προέβλεπε επάνοδο της χώρας μας στις αγορές εντός του 2011 και διατεινόταν ότι είχε υλοποιήσει «κατά 100%» τα όσα είχε αναλάβει να κάνει–, «δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο». Προς επίρρωση, μάλιστα, των κυβερνητικών ισχυρισμών, επακολούθησε η δημοσίευση μακράς σειράς δηλώσεων από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι επαινούσαν τις προσπάθειές της Ελλάδας.
Μετά από έξι μήνες ερωτώ: ποιος είχε δίκιο; Όταν επισημάναμε, τόσο σε ομιλία στη Θεσσαλονίκη όσο και σε ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο, τους κινδύνους που ενέχει η μη διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, ως αναγνωρισμένου δικαιώματός μας, οι απόψεις μας έγιναν αντικείμενο μιας πρωτοφανούς εκστρατείας δυσφήμησης από την πλευρά της ομάδας κρατικοδίαιτων πανεπιστημιακών που στηρίζει το υπουργείο Εξωτερικών.Παρ’ όλα αυτά, τη σταυροφορία μας ήλθαν να την ενισχύσουν οι επιστολές που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε καθημερινά από εκατοντάδες συμπατριώτες μας.Σήμερα, η άκαιρη, ανοργάνωτη και καταφανώς ζημιογόνα επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Αθήνα και τη Θράκη έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους μας.
Ποτέ δεν σταματήσαμε να εκθειάζουμε την επιστημονική εμβρίθεια του κ. Νταβούτογλου, επισύροντας μάλιστα αρκετές επικρίσεις γι’ αυτή τη στάση μας. Εξάλλου, ούτε προτιθέμεθα να βάλλουμε εναντίον του ούτε και να απομακρυνθούμε –έστω και κατ’ ελάχιστον– από τη μακρόχρονη πεποίθησή μας, ότι η χώρα μας πρέπει να αναπτύξει και να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Νταβούτογλου έκανε πράγματι το καθήκον του∙ πλην όμως κατά τον πλέον άκομψο δείχνοντας του είδους την αυτοπεποίθηση που αισθάνεται όποιος μιλάει σε κατώτερο!
Από την άλλη πλευρά: Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και τους συμβούλους του για την άκαιρη πραγματοποίηση αυτής της επίσκεψης. Κατηγορούμε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, διότι δεν απάντησε, ως όφειλε, στην προκλητική επιχειρηματολογία του κ. Νταβούτογλου ή την έντεχνα επιδειχθείσα υπεροψία που επέδειξε ο Τούρκος υπουργός δημοσίως (αλλά και στο ιδιωτικό του σεμινάριο με τους φίλους του πανεπιστημιακούς), όλα αυτά καθ’ ον χρόνο βρισκόταν σε ελληνικό έδαφος.Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, στους συμπατριώτες μας ότι η επίσκεψη Νταβούτογλου απέδειξε περίτρανα όλα όσα έχουμε πει για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας και την απολύτως ανεξήγητη ελληνική αδράνεια, την οποία η κυβέρνησή μας επιμένει να περιβάλλει με το μανδύα της αναγκαίας διπλωματικής μυστικότητας.
Αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν, τονίζουμε ότι και αυτή επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι οι υποτιθέμενοι «φίλοι» μας στο εξωτερικό έχουν αρχίσει να απαυδούν με εμάς, τους Έλληνες, να μας θεωρούν ανειλικρινείς και ανίκανους, ενώ είναι επίσης προφανές πως δεν θα διστάσουν να μας «αδειάσουν» αμέσως μόλις διασφαλίσουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, για τα οποία και μόνον ενδιαφέρονται.Οι ανωτέρω σκέψεις ουδόλως αλλάζουν εξαιτίας της οργανωμένης θριαμβολογίας μετά τις Βρυξέλλες, μερικές ημέρες μετά την εξίσου ενορχηστρωμένη απαισιοδοξία της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο κυνισμός μας δικαιολογείται από τα ακόλουθα γεγονότα: α) Κατά το παρελθόν, πολυάριθμες κυβερνητικές δηλώσεις ή προβλέψεις αποδείχθηκαν εσφαλμένες ή αναληθείς· γιατί τώρα πρέπει να τους πιστέψουμε; β) Δύο από τα αναγγελθέντα μέτρα αναμένονταν, ενώ το τρίτο παραμένει αδιευκρίνιστο. γ) Παραμένουν ως υποχρεώσεις οι προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας (με την κωμική προσθήκη ότι αποφασίζονται από εμάς και δεν επιβάλλονται από τους «φίλους» μας). δ) Ουδείς λόγος γίνεται για τα βαρύτατα μέτρα που θα ακολουθήσουν, είτε αυτά ονομαστούν «νέα» είτε θεωρηθούν ως «ήδη επιβληθέντα» αλλά μη εφαρμοσθέντα.
Θα τα αντέξει όλα αυτά το (παλιό ή και νέο) ΠΑΣΟΚ; Θα τα δεχθεί ο κόσμος χωρίς να βγει στους δρόμους; Παρά την τελειοποιημένη επικοινωνιακή του πολιτική, θα βελτιωθούν άραγε οι προοπτικές του κυβερνώντος κόμματος, έστω και με τον αναμενόμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό, που μπορεί να μετατρέψει συμβούλους σε υπουργούς ή να περιθωριοποιήσει άλλους;Ο χρόνος μόνο θα δείξει πόσο θα διαρκέσουν η τεχνητή ευφορία και ο αντίκτυπος των δημοσιευμένων φιλοφρονήσεων (σε αντίθεση με την εν κρυπτώ εκφραζόμενη κακογλωσσιά, στην οποία επιδίδονται και οι δύο πλευρές).
Δεν μπορούμε, λοιπόν, παρά να κλείσουμε τις παρατηρήσεις μας επαναλαμβάνοντας τις προβλέψεις μας: η συλλογική έλλειψη συνεννόησης και η αποδιοργάνωση της κυβέρνησης και το μη λειτουργούν κράτος μας οδηγούν ταχύτατα σε ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές καταστροφές, καθώς και στον εντεινόμενο κίνδυνο η εντεινόμενη οικονομική κακουχία να μεταλλαχθεί σε σοβαρή κοινωνική αναταραχή, την οποία κανένας πολίτης, έστω και ελάχιστα νοήμων, επιθυμεί, αλλά και την οποία όλοι οι διορατικοί Έλληνες βλέπουν αναπόφευκτα να πλησιάζει. Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση:
Οι θεοί της Ελλάδας μας έχουν εγκαταλείψει. Για να κατευναστούν, θα χρειαστούν «ανθρωποθυσίες».
Και το καταλληλότερο σημείο για να ξεκινήσουμε είναι το υπουργείο Εξωτερικών – απομακρύνοντας πάραυτα τον προϊστάμενό του, προτού αυτός, μαζί με τους πανεπιστημιακούς παρατρεχάμενούς του, μπορέσουν να μας βυθίσουν ακόμη περισσότερο στην καταστροφή, καθώς θα αναπτύσσουν το από καιρό διακηρυσσόμενο «νέο δόγμα» τους περί ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έλεος!
Χωρίς απώτερες επιδιώξεις, χωρίς βλέψεις αλλά και χωρίς καμία διάθεση συγκατάβασης, ελπίζουμε ειλικρινά ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες –περιλαμβανομένων των εκφοβισμένων αλλά και αδρανών μεσαίων τάξεων– θα αφυπνιστούν επιτέλους και θα ανταποκριθούν στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις μας, ώστε να ανακοπεί η πτώση που πλήττει όλες τις όψεις του δημόσιου βίου μας.
Έχει έλθει η στιγμή να απαλλαγούμε οριστικά από αυτή την καταστροφικά διχασμένη ομάδα πολιτικών που μας έχει βυθίσει σε κάτι χειρότερο από τα… «σ…ά» του Στρος-Καν: στην εθνική και τη διεθνή ταπείνωση, τη συρρίκνωση και την εκμηδένιση !

Alex Jones (Greek subs) Ελληνες, πείτε ΟΧΙ !! 1/2


(Για ελληνικούς υπότιτλους πατήστε στην ένδειξη cc)

Alex Jones ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΤΕ ΤΑ ΟΠΛΑ! 2/2 (Greek subs)

Για τους ΒΕΡΕΜΗΔΕΣ κάθε είδους που δεν ένοιωσαν ποτέ ελληνικό έθνος τι σημαίνει και μίλησαν για «εισβολή» Ρουμελιωτών στο Μοριά

 Από το βιβλίο του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, γραμματέα των Κολοκοτρωναίων και του Νικηταρά,  ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ  ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1881:
''Είναι άξιον περιέργειας πόσον οι στρατιωτικοί όλοι της Στερεάς εσέβοντο τον Κολοκοτρώνην, καίτοι αποκηρυχθέντα υπό της Βουλής, καταδιωκόμενον και φυλακισμένον, ενώ αυτοί ήσαν άνθρωποι της εξουσίας και  μισθοδοτούμενοι παρ’ αυτής... Και αυτός ο Καραϊσκάκης, ως ήκουσα παρά του Γενναίου, ευρισκόμενος εις Στεμνίτζαν και διαταχθείς να συλλάβη τον Γενναίον είπεν ότι «δεν βάνω εγώ χέρι εις τον υιόν του Κολοκοτρώνη, διότι ο Κολοκοτρώνης είναι οτζάκι παλαιόν, και αρχηγός του έθνους, και εγώ είμαι γυιός μιας καλόγριας, και αν αυτά τα κεραταριά οι καλαμαράδες τον εφυλάκωσαν, ημείς θα τον ελευθερώσωμεν, διότι είναι ο πατέρας μας»''.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Ο συγγραφέας Tariq Ali και ο οικονομολόγος Mark Weisbrot τονίζουν το Αδιέξοδο της εφαρμοζόμενης Οικονομικής Πολιτικής στην Ελλάδα και την ΕΕ


Πρόχειρη ελεύθερη μετάφραση

Οι εργατικές ενώσεις απεργούν ενάντια στις "μεταρρυθμίσεις"-στα μέτρα λιτότητας, ζητώντας  να πληρώσουν αυτοί που δημιούρησαν την κρίση (που τα πήραν) και  διαχειρίστηκαν τα οικονομικά.


Tariq Ali (συγγραέας, ακτιβιστής):
Οι εργατικές ενώσεις στν Ελλάδα κατανούν ότι αν αυτά τα μέτρα γίνουν αποδεκτά, οι όροι ζωής θα καταβαραθρωθούν και ο λαός θα υποφέρει. Πώς γίνεται όλα τα μέτρα περικοπών να αφορούν τους εργαζόμενους και όχι τους πλούσιους; Και γιατί οι τραπεζίτες δεν τιμωρούνται;  Γιατί το σύστημα δημιουργημένο από τον νεοφιλευθερισμό της απορρύθμισης- στην πραγματικότητα από τη νομιμοποίηση της οικονομικής σπέκουλας-  δεν σταματά; Και είδαμε στη Γερμανία, χτές βράδυ, την κυβερνητική συμμαχία της καγκελαρίου Μέρκελ (που υπέστη προσφατα μεγάλη ήττα) να καλείται να παραιτηθεί  και οι σοσιαλδημοκράτες αντιτιθέμενοι τώρα να τονίζουν ότι το οικονομικο σύστημα πρέπει άμεσα να αλλάξει ως ευρισκόμενο σε χαοτική κατάσταση...
 Οι άνθρωποι που αγωνίζονται στους δρόμους της Ελλάδας αγωνίζονται για όλη την Ευρώπη και σχετικά πρόσφατα  ύψωσαν πανώ στο βράχο της  Ακρόπολης που έλεγε "Ευρώπη έλα μαζί μας!". Και αν οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι ενώνονταν με τους Ελληνες θα είχαμε σίγουρα σοβαρή αλλαγή !


Mark Weisbrot- Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικής και Πολιτικής Ερευνας-Ουάσιγκτον:

Η αναδόμηση της οικονομίας στην  Ελλάδα έχει ως βάση της την τιμωρία των εργαζομένων  και τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Με όσα οι τράπεζες και οι κυβερνώντες αποφασίζουν, κάνουν την ύφεση χειρότερη στην Ελλάδα-  κι αυτό είναι άκρως μη φιλελεύθερο. Η οικονομική θεωρία που χρησιμοποιούν είναι η εσωτερική υποτίμηση, γιατί κρατούν το ευρώ και προσπαθουν να δημιουργήσουν αρκετή ανεργία  ώστε οι μισθοί και οι τιμές να πέσουν, με σκοπό  η Ελλάδα να γίνει τότε ανταγωνιστική. Η διαδικασία αυτή συνήθως δεν δουλεύει. Οι εκτιμήσεις της ελληνικής κυβέρνησης λένε ότι το χρέος είναι περίπου 150%  και αν ακολουθήσουν το πρόγραμμα, σε δυο χρόνια από τώρα θα έχουν 149%.  Αυτό είναι πραγματικά παράλογο και μπορείς να δείς τον παραλογισμό στις οικονομικές αγορές που απαιτούν ακόμα περισσότερες περικοπές- πράγμα που θα κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα... Τιμωρούν την Ελλάδα και δεν δίνουν λύση-μα χειροτερεύουν την κατάσταση. Και την κάνουν  χειρότερη και στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, και επίσης την Ιταλία. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί και δεν επιλύεται !

Mark Weisbrot-ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΕ. ΕΣΑΣ ΘΑ ΣΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ - του Δρα Mark Weisbrot

AΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ!

Ένα άρθρο γραμμένο από τον Δρα Mark Weisbrot, διακεκριμένου οικονομολόγου (Washington D.C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά.Ερώτηση: Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που... θυμάμαι (και μ' έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία «αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή(!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας...Απάντηση: Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη.
Περισσότερα:
 http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/articles/?nid=511
Mark Weisbrot:  είναι αμερικανός οικονομολόγος, αρθογράφος και συνδιευθυντής του Κέντρου για την Οικονομική και Πολιτική 'Ερευνα (CEPR) στην Washington, D.C. Αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης  στις ΗΠΑ και τηρεί κριτική στάση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση και το ΔΝΤ (IMF).
Περισσότερα: http://en.wikipedia.org/wiki/Mark_Weisbrot

Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Εάν τους νικήσουμε, αυτοί έχουν πατρίδα να επιστρέψουν.
Εάν μας νικήσουν, εμείς δεν έχουμε που αλλού να πάμε.
Μιλτιάδης
(Πρίν απ' τη μάχη του Μαραθώνα)


ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)