Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

2014 ΟΜΠΡΟΣ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

Γ. Κοντογιώργης: Το πολιτικό σύστημα, αυτός ο μεγάλος δυνάστης και λεηλά...

Βρυξέλλες Πορφύρης Δ. Σταφυλά Π. : ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΠΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΤΟΥΣ. |

Επίθεση στην κατοικία του Γερμανού πρέσβη,

Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ (Ινφογνώμων Πολιτικά): Αστάθεια μακράς διαρκείας

Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου:

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-Του καθ. Δημ. Μαυράκη- Χριστουγ...

Wall Street Journal (Deutsche Welle)

Χρήστος Γιανναράς

Νικήτας Χιωτίνης

Ο Δρ. Νικήτας Χιωτίνης είναι Αρχιτέκτων, Καθηγητής ΤΕΙ, Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού Αντικειμένων.

ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ : Παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους!

ΝΙΝΕΤΤΑΣ ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ: Πως ζούσαν οι αρχαίοι Μακεδόνες.

Αθανασίου Έλλις: H τουρκική κρίση και ο Ερντογάν

Ινφογνώμων Πολιτικά: Σκάνδαλο Ερντογάν:

Βασίλης Βιλιάρδος: Παραμονές Παγκοσμίου Πολέμου…

Π. Κονδύλη-Παρασιτικός κοινωνικός καταναλωτισμός (σταλμένο από Δαμιανό Βασιλειάδη)

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ

''...μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει... Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...'' (απόσπασμα από τον φιλιππικό του)

Δαμιανού Βασιλειάδη

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ  ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ελάτε λοιπόν
όλοι μαζί
να φυσήξουμε αυτό
το μικρό καρβουνάκι στη
χόβολη της ελπίδας
τώρα που η λάμπα μας
έσβησε
που νυστάζει η σκοπιά
και το στρατόπεδο φόρεσε
την κουρελιασμένη χλαίνη
της ομίχλης.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
(Παραμονή Χριστουγέννων, 1950).

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Βρυξέλλες ΠορφύρηςΔ./ Σταφυλά Π

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Βόμβα Σταθάκη: Καταστροφική η άτακτη επιστροφή στη δραχμή (Επίκαιρα)

Sony Kapoor: ''Τραπεζική ένωση «απάτη» φτιάχνει η Ευρώπη “

''ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ''.
''Μέχρι εκείνο το μοιραίο Σεπτέμβριο του 2008, αυτές οι διασυνοριακές ροές χρηματοδότησης υπερήφανα χαρακτηρίζονταν απόδειξη της επιτυχίας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Ελάχιστη σημασία δόθηκε στο πως πραγματικά επενδύθηκαν αυτά τα κεφάλαια ή στον αντίκτυπο που είχαν για την πραγματική οικονομία.
Σχεδόν σε μία νύχτα, αυτό το σύμβολο τιμής μετονομάστηκε σε «ανισορροπία». Αυτή η αναγνώριση όμως, η οποία παραδέχεται ότι οι διαβόητες ανισορροπίες στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών αποτελούν πρόβλημα, έγινε πολύ αργά. Όπως παραδεχθήκαμε πολύ αργά ότι η εάν η πραγματική οικονομία είναι κατακερματισμένη τότε δεν έχει τον αντισταθμιστικό μηχανισμό προσαρμογής.
Το πιο σημαντικό μάθημα από την κρίση της ευρωζώνης είναι η επείγουσα ανάγκη να ελαχιστοποιηθεί το κενό ανάμεσα στον ενοποιημένο χρηματοοικονομικό κλάδο και την κατακερματισμένη πραγματική οικονομία. Αυτή ήταν η κινητήριος δύναμη της έκθεσης του Μάριο Μόντι – του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας που έχει πλέον εξαφανιστεί από το προσκήνιο – για το μέλλον της ενιαίας αγοράς. Η ταξιαρχία της τραπεζικής ενοποίησης έχει καταφέρει τον τερματισμό όλων των συζητήσεων για την αναζωογόνηση της ενιαίας αγοράς, την ολοκλήρωση στον κλάδο υπηρεσιών και τη βελτίωση της κινητικότητας των εργαζομένων.
Ότι κι αν συμφωνηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την τραπεζική ενοποίηση δεν θα καταφέρει τίποτα για την αντιμετώπιση της μεγάλης κρίσης στην οποία παραμένει βυθισμένη η ευρωζώνη. Τουναντίον. Διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ του καλά ενοποιημένου χρηματοοικονομικού κόσμου και της πραγματικότητας μίας διηρημένης αγοράς προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας μπορεί να αυξάνουμε τους κινδύνους για το μέλλον.
Η τραπεζική ενοποίηση – απάτη που βρίσκεται επί τάπητος θα μας προστατεύσει ελάχιστα από αυτούς τους κινδύνους''.

Σακκάς Ιωάννης, Πρώην Εισαγγελέα.: ΝΟΜΙΚΕΣ ΟΨΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΑΜΥΝΑΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ..

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ-enikos.gr ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΒΟΥΛΗ(1/2)

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ -ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΡΟΙΚΑΝΟΙ-enikos.gr ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΒΟΥΛΗ(2/2)

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Δαμιανού Βασιλειάδη,Τις πταίει!

Δύο δημοσκοπήσεις- της αμερικανικής και βρετανικής πρεσβείας- που αλλάζουν τα πάντα- Τρίτο κόμμα η ΝΔ!

ΕΚΤΑΚΤΟ-ΕΛΛΑΔΑ (Αττικά Νέα):

Καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλης- Ινφογνώμων Πολιτικά: Κοιτάσματα Κύπρου:

Kων. Κόλμερ (Επίκαιρα, Ινφογνώμων Πολιτικά):

NIKOS KONSTANDARAS-Greece's Dismal Demographics (The New York Times)

Π. Νεάρχος- Μετεξέλιξη της Κρίσης σε ΕΘΝΙΚΗ.


''Ο Γερμανός φιλόσοφος Χέγκελ παρετήρησε εύστοχα ότι στα γεγονότα έρχεται μια στιγμή που η ποσότητα γίνεται ποιότητα. Αλλάζει δηλαδή χαρακτήρα. Αυτό συμβαίνει ουσιαστικά με την Ελληνική κρίση. Άρχισε, τέσσερα χρόνια πριν, ως οικονομική κρίση. Με την έκτασή της όμως, τις συνέπειές της και τους ανομολόγητους στόχους που επιδιώκονται και προάγονται μέσα από την πολιτική των Μνημονίων, μετεξελίσσεται σε εθνική κρίση γεωπολιτικών διαστάσεων. Η εθνική κρίση εκδηλώνεται ήδη με τρεις κύριες μορφές:
α. το αδιέξοδο στον οικονομικό προσανατολισμό, που δημιουργεί συνθήκες αποσταθεροποιήσεως της χώρας·
β. το πρόβλημα εθνικής ασφάλειας, που επιδεινώνεται από το συνεχώς μεγεθυνόμενο χάσμα στην ισορροπία δυνάμεων μεταξύ της Ελλάδος και του κύριου γεωπολιτικού της ανταγωνιστή, της Τουρκίας·
γ. την επικίνδυνη προϊούσα διάσπαση της εθνικής συνοχής της χώρας, που ήταν πάντοτε γι’ αυτήν αναμφισβήτητο στρατηγικό πλεονέκτημα.
 Ξένοι προδιαγράφουν ένα θλιβερό και ανάξιο μέλλον για την Ελλάδα – Μπορεί η Ελλάδα να το δεχθεί;.
Αναλυτικότερα, το αδιέξοδο στον οικονομικό προσανατολισμό προσδιορίζεται από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής και τις προδιαγραφόμενες προοπτικές. Η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν έχει αναπτυξιακούς στόχους. Η ανάπτυξη παραπέμπεται στο μέλλον. Θα προέλθει, υποτίθεται, από τον αυτοματισμό της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, στην οποία εντάσσεται και η Ελλάδα με «μεταρρυθμίσεις» ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Η προτασσόμενη δημοσιονομική εξυγίανση, υπό συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης υφέσεως, επιδιώκεται με τη γνωστή εσωτερική υποτίμηση, εφόσον η συμμετοχή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη αποκλείει την προσφυγή σε οποιουδήποτε είδους εθνική νομισματική υποτίμηση ή διολίσθηση.
Αξιολογώντας τ’ αποτελέσματα της πολιτικής αυτής, διαπιστώνει κανείς μια βίαιη υποβάθμιση του επιπέδου ζωής. Η τελευταία δεν υπολαμβάνεται ως αναγκαίο προσωρινό μέτρο, αλλά ως δομικό στοιχείο μιας υποβαθμισμένης δημοσιονομικής ισορροπίας. Οι Κέρβεροι των Βρυξελλών θα επαγρυπνούν και θα ελέγχουν την ισορροπία αυτή ώστε η Ελλάδα ή κάθε άλλη χώρα να μην δημιουργεί πρόβλημα στην Ευρωζώνη.
Ποιες είναι οι δυνατότητες ασκήσεως μιας αναγκαίας για την Ελλάδα αναπτυξιακής πολιτικής, στο πλαίσιο αυτό; Επιπλέον όμως υπάρχει το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος. Η υποθήκευση όλης της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές και η παραίτηση από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας αποτελούν εθνικό όνειδος και απαράδεκτο πλαίσιο για την αντιμετώπιση ενός δημοσίου χρέους, που ούτως ή άλλως είναι μη βιώσιμο, εάν δεν απομειωθεί σημαντικά.
Η τρόικα, ενθαρρυνόμενη από το πλαίσιο αυτό, εμμένει στη δρακόντεια πολιτική της λιτότητας. Επιδιώκει μάλιστα, επιπλέον, την ουσιαστική δήμευση μεγάλου μέρους της ιδιωτικής περιουσίας των πολιτών μέσα από την εξοντωτική υπερφορολόγησή της.
Συμπερασματικά, η καθοδηγούμενη από το Βερολίνο Ευρωπαϊκή πολιτική αντιπαρέρχεται την αρχή της κοινής αναπτύξεως και της αλληλεγγύης που θα έπρεπε να εμπνέει και να διέπει την πολιτική μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αντιθέτως, επωφελείται από τον πλεονεκτικό, ηγεμονικό ρόλο που παρέχει το κοινό νόμισμα στην ισχυρότερη χώρα-μέλος της Ευρωζώνης. Συγκεκριμένα, επιδιώκει την οικονομική κατάκτηση και εξάρτηση των οικονομικά ασθενεστέρων χωρών-μελών του Ευρωπαϊκού Νότου, που καλούνται να διαδραματίσουν, με το χαμηλό κόστος παραγωγής, έναν ρόλο συμπληρωματικό της ανταγωνιστικότητας της Γερμανικής οικονομίας στη διεθνή αγορά.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά και υπερβαίνουν το στενό οικονομικό πλαίσιο: Είναι δυνατόν η Ελλάδα ν’ αφήσει σε ξένους το εθνικό της μέλλον και το πεπρωμένο της; Είναι δυνατόν να δεχθεί ρόλο δευτέρας τάξεως ως χώρα-μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι δυνατόν να δεχθεί, με αφορμή το χρέος, υποθήκευση για ολόκληρες δεκαετίες της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της; Μπορεί επίσης να υποστηρίξει κανείς ότι, με υποθηκευμένη και φαλκιδευμένη την εθνική κυριαρχία, παραμένουν αλώβητες η λαϊκή κυριαρχία και η δημοκρατική διακυβέρνηση;
Τα ερωτήματα αυτά είναι αδυσώπητα και συνδέονται άμεσα με την ανάγκη να διαμορφωθεί μια εθνική στρατηγική, που θα δίνει διέξοδο και προοπτική και θ’ απορρίπτει κάθε είδους εθελοδουλεία. Ακόμη κι αυτήν που προάγεται με τη σημαία μιας δήθεν Ευρωπαϊκής Ενώσεως, που έχει ταυτισθεί αλόγιστα με την παγκοσμιοποίηση και έχει υποβαθμίσει το Ευρωπαϊκό ιδεώδες σε ζώνη ελευθέρου εμπορίου.

Η κρίση και η οικονομική αποδυνάμωση αυξάνουν τους κινδύνους εθνικής ασφάλειας
Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των αυξανομένων κινδύνων είναι η γειτονική Τουρκία. Οι κίνδυνοι αυτοί εκδηλώνονται σε τρία κύρια πεδία:
α. Στο μεγάλο άνοιγμα της διαφοράς στην αναπτυξιακή δυναμική μεταξύ των δύο χωρών. Ενώ η Ελλάδα έχασε κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια το 25% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της, η Τουρκία αναπτύσσεται, κατά την τελευταία δεκαετία, με υψηλούς ρυθμούς μεταξύ 5% και 8%.
Για πρώτη φορά, η Ελλάδα υποσκελίζεται από την Τουρκία στην οικονομική ανάπτυξη αλλά παραλλήλως στην παιδεία, την επιστήμη, την τεχνολογία και τη βιομηχανική ανάπτυξη.
β. Στη θεαματική ανάπτυξη της Τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και στο πολύ μεγάλο άνοιγμα υπέρ της Τουρκίας της διαφοράς στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Η διαφορά αυτή έχει τεράστια σημασία στο ισοζύγιο δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών, με δεδομένο το γεγονός ότι η Άγκυρα προβάλλει τις γνωστές αμφισβητήσεις, διεκδικήσεις και βλέψεις για το Αιγαίο, τη Θράκη, την Κύπρο και την ΑΟΖ.
γ. Στις φιλοδοξίες της Άγκυρας να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη, επενδύοντας στο Οθωμανικό της παρελθόν και στη Μουσουλμανική της ταυτότητα.
Οι προσπάθειες της Άγκυρας προς την κατεύθυνση αυτή δεν έχουν φέρει μέχρι τώρα συγκεκριμένες εξωτερικές επιτυχίες. Αντιθέτως, μπορούν να καταγραφούν στο παθητικό της Τουρκίας ως δεινές ήττες οι αποτυχίες της στη Συρία και στην Αίγυπτο. Μολαταύτα, δεν πρέπει να υποτιμάται η ενίσχυση του διπλωματικού βάρους της Άγκυρας ως αποτέλεσμα της οικονομικής της αναπτύξεως και των γοργά αναπτυσσομένων στρατιωτικών της δυνατοτήτων. Από την άποψη αυτή, είναι αισθητή η ενισχυμένη παρουσία της και στις γειτονικές μας Βαλκανικές χώρες, με πρώτη την Αλβανία.

Η διάσπαση της εθνικής συνοχής του Ελληνικού χώρου θ’ αποτελούσε γεωπολιτικό πλήγμα για την Ελλάδα
Η Ελλάδα, εκτός από την οικονομική κρίση, με όλες τις γεωπολιτικές επιπτώσεις της και τους εθνικούς κινδύνους που συνεπάγεται η οικονομική και εξοπλιστική της υστέρηση έναντι της Τουρκίας, αντιμετωπίζει, δυστυχώς, και μια άλλη μεγάλη ασύμμετρη απειλή: τον κίνδυνο διασπάσεως της εθνικής της συνοχής και της «πολυπολιτισμικής», όπως ευσχήμως αναφέρεται, μεταλλάξεως του πληθυσμού της.
Ο κίνδυνος αυτός προέρχεται κυρίως από τη λαθρομετανάστευση και την ακατανόητη ανοχή που επεδείχθη απέναντί της επί δύο σχεδόν δεκαετίες. Ο κίνδυνος αυτός ενισχύεται σήμερα από τη μαζική μετανάστευση των νέων και την καταστροφική πτώση του δείκτη γεννήσεων. Ενισχύεται επίσης από την άκριτη αποδοχή της προπαγάνδας και των ιδεολογημάτων που προωθεί επιτηδείως και καθιστά νόμους του κράτους η παγκοσμιοποίηση.
Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με προκλήσεις και απειλές που αφορούν την ίδια την εθνική της υπόσταση και το εθνικό της μέλλον. Η συνειδητοποίηση του προβλήματος σε όλη την πραγματική του διάσταση θα είναι και η αρχή για τη διαμόρφωση επιτέλους ενός εθνικού σχεδίου και μιας εθνικής στρατηγικής για την έξοδο από την κρίση και την ανασυγκρότηση της χώρας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 212)

Δ. Κωνσταντακόπουλος

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΠ' ΕΞΩ

Γ. Δελαστικ- Eνεργειακή ομηρεία της πατρίδας μας από την Τουρκία 19/12/13

Ομηρος της Τουρκίας η Ελλάδα στον τομέα του φυσικού αερίου


Σχεδόν απαρατήρητη πέρασε η είδηση. Εσκεμμένα. 

Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου θα ήταν να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός τι σημαίνει στην πράξη η ενεργειακή ομηρεία της πατρίδας μας από την Τουρκία στον τομέα του φυσικού αερίου, στην οποία συνειδητά μας οδηγούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την επιλογή τους να συμμετάσχει η Ελλάδα στη διέλευση του αγωγού ΤΑΡ και όχι του ρωσικού «Σάουθ Στριμ». 

Ήδη από τώρα, οι Τούρκοι δεν έχουν κανέναν δισταγμό να αφήσουν χριστουγεννιάτικα... χωρίς φυσικό αέριο Ελληνες καταναλωτές! 

Ελάχιστοι Ελληνες γνωρίζουν ότι από την Παρασκευή ο ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου, η εταιρεία που ο Αντ. Σαμαράς έδωσε με τα μισά λεφτά στους Αζέρους και όχι στους Ρώσους που πρόσφεραν τα υπερδιπλάσια χρήματα!) υποχρεώθηκε να κηρύξει το ελληνικό σύστημα φυσικού αερίου σε κατάσταση συναγερμού! Ακόμη πιο λίγοι βέβαια έχουν γνώση του γεγονότος ότι αυτός ο συναγερμός οφείλεται στο ότι οι Τούρκοι αρνούνται να παραδώσουν στη χώρα μας τις συμφωνημένες ποσότητες βάσει συμβολαίων αζερινού φυσικού αερίου, τις οποίες κρατούν για τον εαυτό τους! 

Οι εκδιωχθέντες από την κυβέρνηση Σαμαρά Ρώσοι στην υπόθεση του ΔΕΣΦΑ είναι αυτοί που μας έσωσαν μέχρι τώρα! Παράλληλα, η κυβέρνηση και οι υπηρεσιακοί παράγοντες εκλιπαρούν τους... Αλγερινούς (!) προκειμένου αυτοί να συναινέσουν αρχικά και να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν στη συνέχεια ώστε ένα φορτίο υγροποιημένου φυσικού αερίου που έπρεπε να μας το παραδώσουν στις 28 Δεκεμβρίου να μπορέσουν να φτάσει στον σταθμό φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας την... παραμονή των Χριστουγέννων για να μην υποχρεωθούν να κάνουν Χριστούγεννα χωρίς θέρμανση Ελληνες καταναλωτές που χρησιμοποιούν για τον σκοπό αυτό φυσικό αέριο από το δίκτυο διανομής! 

Οι ποσότητες υγροποιημένου φυσικού αερίου που υπάρχουν στον σταθμό της Ρεβυθούσας αυτή τη στιγμή είναι ανεπαρκείς για να καλύψουν την εγχώρια ζήτηση. Οι παραδινόμενες ποσότητες φυσικού αερίου μέσω του ελληνοτουρκικού αγωγού άρχισαν να μειώνονται τη Δευτέρα, 2 Δεκεμβρίου, και την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου σταμάτησαν εντελώς. Οι Ρώσοι ανταποκρίθηκαν στο αίτημα των ελληνικών ενεργειακών αρχών και άρχισαν να προμηθεύουν τη χώρα μας με 20% περισσότερο από τις συμβατικές τους υποχρεώσεις φυσικό αέριο για να υποκαταστήσουν εν μέρει τις ελλείψεις που προκάλεσε η διακοπή της ροής αζερινού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας. Οι συνεχείς πιέσεις οδήγησαν σε μια κάποια επανέναρξη ροής φυσικού αερίου από την Τουρκία, από προχτές, χωρίς πάντως να είναι σε γνώση του γράφοντος την ώρα συγγραφής αυτού του άρθρου αν οδηγούμαστε σε πλήρη ή σε μερική αποκατάσταση της ροής. 

Εννοείται ότι η Τουρκία δεν έχει κανένα νομικό δικαίωμα να κρατάει για εσωτερική της κατανάλωση ποσότητες που προορίζονται για την Ελλάδα, αλλά κάθε φορά που έχει τέτοια ανάγκη (π.χ. το 2012) δεν διστάζει καθόλου να διακόψει τη ροή προς την Ελλάδα, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τις συνέπειες της πράξης της για την ελληνική αγορά φυσικού αερίου! Πάλι από τους Ρώσους (που έδιωξε προκλητικά από τον ΔΕΣΦΑ, ξαναθυμίζουμε!) σχεδιάζει η κυβέρνηση Σαμαρά να ζητήσει πρόσθετες ποσότητες φυσικού αερίου μέσω του ελληνοβουλγαρικού αγωγού. Ως τελευταία λύση, η διοίκηση της δημόσιας επιχείρησης φυσικού αερίου (ΔΕΠΑ) διερευνά την αγορά επιτόπου εξωφρενικά ακριβού υγροποιημένου φυσικού αερίου, τινάζοντας στον αέρα το ταμείο της. 

Οι λόγοι της τουρκικής στάσης δεν είναι αυτή τη φορά πολιτικοί. Η μεγάλη κακοκαιρία στην Τουρκία αύξησε την εσωτερική ζήτηση και οι Τούρκοι προτιμούν φυσικά να ζεστάνουν τον δικό τους πληθυσμό παρά να τηρήσουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους προς τους Έλληνες. 

Αυτή η κατάσταση όμως είναι ένα πολύ διδακτικό μάθημα για την Αθήνα. Αποδεικνύει γιατί σε καμία απολύτως περίπτωση δεν πρέπει να αφεθεί να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος με τον αγωγό ΤΑΡ για να εξασφαλίσουν την εύνοια των Αμερικανών μήπως και παραμείνουν στην εξουσία! Τώρα η Ελλάδα αγοράζει πρωτίστως ρωσικό φυσικό αέριο. 

Αν, όταν κατασκευαστεί και λειτουργήσει ο ΤΑΡ μετά από πέντε - έξι χρόνια, αφήσουν οι ελληνικές κυβερνήσεις να καταστεί η χώρα μας ενεργειακός όμηρος της Τουρκίας σε βαθμό πολύ χειρότερο από τον σημερινό, το πολιτικό έγκλημα εις βάρος της πατρίδας μας θα είναι κάτι παραπάνω από ειδεχθές. Δεν παραδίνεις τον εφοδιασμό της Ελλάδας σε φυσικό αέριο στα χέρια του χειρότερου και πανίσχυρου εχθρού σου. 
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63935823

Θάλεια Χούντα -Ινφογνώμων Πολιτικά: Θράκη … καλεί Αθήνα

Ινφογνώμων Πολιτικά: Νύχτα ντροπής των βουλευτών της ΝΔ.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΚΑΛΙΟΣ

 Αλληγορικό

Κέρματα πεταμένα
στο βυθό της λίμνης
Μνήμες βυθισμένες
στο κενό της ψυχής
Αδάμαντες κρυμμένοι
στη σκιά του φεγγαριού
Κι ο ήλιος να παραμονεύει


στην άκρη του ορίζοντα

Άξιον & Δίκαιον - Ζουράρις - Καλεάδης - Τσιαντής

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Η μουσική δεν έχει σύνορα... ''Δακρυσμένα μάτια''. Arkadaşım Dinlemem İçin Tavsiye Etti Dinledim Tek Kelimeyle Muteşem | İzlemenizi Tavsiye Ederim

Βιβλιοπαρουσίαση Μαρκεζίνη στην Κομοτηνή 13/12/2013

Δ.Βασιλειάδης :

Ζουράρις: Σημίτης και Μπακογιάννη στον Κορυδαλλό!!!

Ομιλία Ελεονώρας Κοκαβέση η οποία στην 1η Συνεδρίαση τής Βουλής τών Εφήβων (1996) εκπροσώπησε την Βορ. Ήπειρο.


Αγαπητoί φίλοι.
Σας στέλνω την ομιλία (έντυπη και σε Video- clip) τής δεσποινίδος Ελεονώρας Κοκαβέση η οποία στην 1η Συνεδρίαση τής  Βουλής τών Εφήβων (1996) εκπροσώπησε την Βορ. Ήπειρο.  Στην ίδια Συνεδρίαση, μεταξύ τών άλλων, μίλησαν και οι νεαρές εκπρόσωποι τής Θράκης και τής Ίμβρου.  
 Σε 2 ημέρες πέρασα από την Βουλή (όλες οι υπάλληλοι ξύνανε τα νύχια τους και οι συνάδελφοί τους πίνανε το καφεδάκι  τους στο... "κυλικείο" τής Βουλής - πιθανόν λόγω υπερβολικής κόπωσης από την τεμπελιά) και ζήτησα τα πρακτικά τής Συνεδρίασης από μια υπάλληλο η οποία φανερά ενοχλημένη γιατί διέκοψα την περιποίηση τών νυχιών της με παρέπεμψε σ' έναν ορνιθώνα όπου μια άλλη συνάδελφος της μου είπε ότι... «Δεν έχουν κρατηθεί πρακτικά, αλλά θα κυκλοφορήσουν σε βιβλίο από έναν εκδοτικό οίκο σε 2 μήνες». Φαντασθείτε, που ακούστηκε να μην έχουν κρατηθεί πρακτικά και μάλιστα τής 1ης Συνεδρίασης και την ίδια στιγμή να βρίσκονται υπό έκδοση;
Έτσι περιορίστηκα στις 2 ομιλίες που τις πήρα από το περιοδικό "ΕΛΛΟΠΙΑ". Ήταν η εποχή που μόλις είχα αγοράσει το computer και μάθαινα να στοιχειοθετώ.
Σήμερα προς μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι όχι μόνον δεν είχαν κρατηθεί πρακτικά, αλλά η ομιλία έχει βιντεοσκοπηθεί.  Είναι λοιπόν, πολύ πιθανόν να έχουν βιντεοσκοπηθεί και οι άλλες δύο.  Αν τυχόν βρείτε και τις υπόλοιπες 2 στο YouTube έχετε υπόψη σας ότι μ' ενδιαφέρουν.
Ευχαριστώ. 
Νι Κάππα, (Αθήνα)

Τα «Ελληνάκια της Αλβανίας» σάρωσαν στους «Πρωταγωνιστές» (video)

Γ. Κοντογιώργης

Bρυξέλλες Πορφύρης Δ

Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Ινφογνώμων Πολιτικά: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται για μεγάλη γεωπολιτική ανατροπή»

ΜΕ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΕΙΡΑΤΗΣ.

Ο ξεπεσμός μιας πλαστής εξουσίας Enet,gr Η σύλληψη του πρώην υπουργού Μιχάλη Λιάπη, που, ενώ είχε αποσύρει το πολυτελές τζιπ του, συνέχιζε να το κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες, εξέπληξε την κοινή γνώμη. Εκτός της παραβατικής συμπεριφοράς, μεγάλη αίσθηση έκαναν το μέγεθος και η σημειολογία τής σκανδαλώδους και προκλητικής πράξης που διέπραξε ένας αντιπροσωπευτικός εκπρόσωπος του παλαιού, αποτυχημένου πολιτικού συστήματος που στηρίχθηκε στην οικογενειοκρατία, τη διαπλοκή και την πελατειακή διαφθορά. 


ΝΕΑ (18/12/2013): Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΕΙΡΑΤΗΣ.  


 Η υπόθεση Λιάπη, με τις αστείες δικαιολογίες που χρησιμοποίησε ο πρώην υπουργός, είναι ακόμα ένα τούβλο στον τοίχο της χαμένης τιμής της πολιτικής και των πολιτικών. Βεβαίως, τυπικά δεν υπάρχει η παραμικρή σχέση ανάμεσα στα κόμματα και τις πράξεις ή παραλείψεις στελεχών,  έστω και πρώην, στην προσωπική τους ζωή. Ωστόσο οι πολίτες κρίνουν –και σωστά- από τη γενική εικόνα του πολιτικού κόσμου. Η ελληνική κοινωνία -που υποφέρει στα χρόνια της κρίσης- μένει άφωνη από τέτοια καμώματα: δεν νοείται πρώην υπουργός να παρανομεί για να μην πληρώσει τους φόρους που του αναλογούν. Βεβαίως η περίπτωση Λιάπη δεν είναι η μοναδική. Η αίσθηση της ανομίας ή της περιγραφής της νομιμότητας είναι διάχυτη στο πολιτικό μας σύστημα, όπως φάνηκε με τις δηλώσεις πόθεν έσχες. Η απάντηση είναι μόνο μια λέξη: νομιμότητα. Η απόλυτη τήρησή τους για όλους και για όλα, προτού μας πάρει όλους ο κατήφορος! 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ!

Ευρωπαική Αριστερά

Τράπεζα Ελλάδος

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

Επενδύσεις σε JP MORGAN και BLACK ROCK έχουν οι Τσακαλώτος-Σταθάκης

Ινφογνώμων Πολιτικά: Βαρυσήμαντο άρθρο του Μανώλη Κοττάκη:

ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ


Πόλεμοι χρέους και η μοίρα της Ευρώπης - Μέρος Β


Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Πορτογαλία μετετράπησαν από σχετικά κυρίαρχα, ανεξάρτητα κράτη σε πλήρεις, dejure «αποικίες χρέους», κυβερνώμενες επίσημα από τρόικες δανειστών.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
 Συνέχεια από το προηγούμενο τεύχος
Ένας Γκουντέριαν στην Ευρώπη
Από την άποψη των πιο ριζοσπαστικών δυνάμεων του κεφαλαίου, η εξέλιξη της ευρωπαϊκής κρίσης τα τελευταία τρία με πέντε χρόνια μπορεί να θεωρηθεί ως μια εκπληκτική επιτυχία, αν κρίνουμε από την ευκολία με την οποία επέβαλαν τις απόψεις τους επί κρατών και λαών στην Ευρώπη. Ο θρίαμβος αυτός προετοιμάστηκε, βέβαια, στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών μέσω της μακράς παρακμής τόσο της σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς όσο και της «εθνικής» Δεξιάς, γκωλικού ή χριστιανοδημοκρατικού τύπου, στην Ευρώπη και μέσω επίσης του επιτυχούς «εισοδισμού» των ανθρώπων του Χρήματος και της «Αυτοκρατορίας» (ΗΠΑ, Βρετανία, Ισραήλ) σε όλες τις σημαντικές θέσεις σε όλους τους ευρωπαϊκούς πολιτικούς και οικονομικούς θεσμούς και τα media. Ταυτόχρονα, η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε ισχυρά εμπόδια σε οποιοδήποτε κράτος θέλει όχι να επικρατήσει επί των «αγορών», αλλά να διατηρήσει έστω κάποια ελευθερία ελιγμών.
Στις συνθήκες αυτές, οι δυνάμεις της «αγοράς» είχαν τη δυνατότητα να ενορχηστρώσουν το πληροφορικο-χρηματιστικό ισοδύναμο ενός πολέμου εναντίον επιμέρους ευρωπαϊκών κρατών, αρχίζοντας με την Ελλάδα το 2009-2010, με την επιρροή μεγάλης κλίμακος επί των πολιτικών αποφάσεων και κινήσεων κεφαλαίου. Η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε ταυτόχρονα ως παράδειγμα, αποδιοπομπαίος τράγος, πεδίο πειραματισμού και «σκιάχτρο», παράδειγμα τιμωρίας προορισμένο να τρομοκρατήσει όλους τους άλλους στην Ευρώπη. Όταν η χώρα μας υπέκυψε στις πιέσεις των αγορών και της Γερμανίας, τον Απρίλιο - Μάιο του 2010, την επόμενη ακριβώς μέρα ο πόλεμος των αγορών συνεχίστηκε στις άλλες περιφερειακές χώρες, με τελευταίο παράδειγμα την Κύπρο το Μάρτιο του 2013. Το «πολεμικό σχέδιο» των αγορών θυμίζει την εκστρατεία του Χίτλερ στην Ευρώπη το 1939-1941 ή τις στρατιωτικές εκστρατείες στη Μέση Ανατολή μετά το 2001 (εναντίον διαδοχικά του Αφγανιστάν, του Ιράκ, του Λιβάνου, της Λιβύης, της Συρίας), οργανωμένων κατά τρόπο που να αποτρέψει τη συμμαχία των χωρών-θυμάτων.
Οι ευρωπαϊκοί πόλεμοι χρέους δομήθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να παράγουν διαφορετικές τάξεις θυμάτων, καθιστώντας πολύ δύσκολο στα θύματα να ενωθούν. Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Πορτογαλία μετετράπησαν από σχετικά κυρίαρχα, ανεξάρτητα κράτη σε πλήρεις, dejure «αποικίες χρέους», κυβερνώμενες επίσημα από τρόικες δανειστών. Η Πορτογαλία παραμένει όμως μια σχετικά σταθερή αποικία, ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος παραμένουν εντός «σπείρας θανάτου», για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία Σόρος, δηλαδή σε μια διαδικασία ταχείας οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Στην Κύπρο, ακόμα και η βραχυπρόθεσμη ύπαρξη του κράτους έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση. Άλλες χώρες, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, γίνονται ή έχουν γίνει defacto όχι όμως dejure αποικίες χρέους.
Όπως θα επιχειρήσουμε να δείξουμε, η ευρωπαϊκή κρίση χρέους, που στην πραγματικότητα είναι μόνο στην αρχή της, παράγει ήδη όχι μόνο μια σπουδαία στροφή στην οικονομική και κοινωνική πολιτική στην Ευρώπη, αλλά επίσης θεμελιώδεις μεταβολές στην κρατική δομή της ηπείρου, στο χαρακτήρα της Ένωσης, στην ιδεολογία της, στον τρόπο που οι ευρωπαϊκοί λαοί αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους, ακόμα και στη γεωπολιτική κατάσταση, ενίοτε και ορισμένες «πολιτιστικές συνέπειες». Είμαστε μόνο στην αρχή μιας πολύ βαθιάς δομικής κρίσης στην Ευρώπη, κρίσης που έχει το δυναμικό να μετασχηματίσει κατά ριζοσπαστικό τρόπο την ήπειρο (και το ρόλο της στον κόσμο). Δεν μπορεί να προκαλέσει παρά, το λιγότερο, ένα ριζικό μετασχηματισμό προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση της ΕΕ. Στο πιο ριζοσπαστικό σενάριο, μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τη διάλυση, καταστροφή της ΕΕ και χρηματοπιστωτικούς πολέμους «χρέους» μέσα στην Ευρώπη.


Ανατολική Μεσόγειος
Διαδικασίες όπως αυτές που περιγράψαμε θα επηρεάσουν πολύ τη «στρατηγική» κατάσταση του κόσμου. Η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου ο κόσμος του Άρη συναντά τον κόσμο της Αφροδίτης και ο τομέας του γεωπολιτικού ρεβιζιονισμού (Μέση Ανατολή) μερικά επικαλύπτεται με τον τομέα του ρεβιζιονισμού της αγοράς (Ευρώπη), θα είναι ο πρώτος που θα επηρεαστεί γεωπολιτικά. Η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου έχει κεντρική θέση μεταξύ της Μέσης Ανατολής και της Δυτικής Ευρώπης, της Ρωσίας και των «θερμών θαλασσών» και θα είναι πιθανώς η πρώτη που θα επηρεαστεί, και κατά γεωπολιτικό τρόπο, από την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση.
Το γεγονός ότι οι δύο χώρες της ΕΕ που ανήκουν στην περιοχή, η Ελλάδα και η Κύπρος, υφίστανται πολύ βαθύτερη ύφεση από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα συνιστά επίσης ισχυρή ένδειξη στην ίδια κατεύθυνση. (Βλ. το Παράρτημα 2 για το γεωπολιτικό και «ιδεολογικό» ρόλο και στη σημασία της Ελλάδας και της Κύπρου.) Αλλά και το αντίθετο είναι αλήθεια. Η Ελλάδα και η Κύπρος λειτουργούν τώρα ως καταλύτες πολύ ευρύτερων διαδικασιών. Είναι, όπως ήδη σημειώσαμε, πειραματόζωα, αποδιοπομπαίοι τράγοι, καταλύτες και σκιάχτρα.

Η στρατηγική και «ιδεολογική» σημασία της Ελλάδας και της Κύπρου
 Είναι καταλληλότερο να αναφερόμαστε στην Ελλάδα και την Κύπρο ως έναν «ελληνικό στρατηγικό χώρο» στην Ανατολική Μεσόγειο, με δεδομένο το ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού πληθυσμού είναι Έλληνες (82% πριν από την τουρκική εισβολή του 1974) και με δεδομένη την πολλαπλότητα και σημασία των διαφόρων στρατηγικών δεσμών που συνδέουν τις δύο χώρες, την αμοιβαία και ισχυρή αλληλεξάρτησή τους.
Αυτός ο «χώρος» είναι σημαντικός με πολλούς τρόπους. Εδώ η ένταση της οικονομικής κρίσης είναι η ισχυρότερη στην Ευρώπη και απειλεί την αναπαραγωγή αμφότερων των κοινωνικών σχηματισμών, τα πολιτικά καθεστώτα των δύο χωρών και την ίδια την ύπαρξη και λειτουργία των δύο κρατών. Ο ελληνικός χώρος συνδέει τη Μέση Ανατολή με τη Δυτική Ευρώπη και τη Ρωσία με τη Μεσόγειο. Η Κύπρος βρίσκεται απέναντι από το Ισραήλ και το Σουέζ, το Τσεϊχάν και τον Λίβανο, τη Συρία και τη Γάζα. Σε συνδυασμό με την Κρήτη, η Κύπρος ελέγχει όλη την Ανατολική Μεσόγειο και συνιστά μια θαυμάσια βάση για την κατάκτηση της αραβικής Ανατολής.
Ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν ότι το ελληνικό έθνος στη σύγχρονη μορφή του ιδρύθηκε δέκα αιώνες πριν, ως «έθνος εξεγερμένων». Το κύριο χαρακτηριστικό των Ελλήνων στη διάρκεια της τελευταίας χιλιετίας ήταν η αντίστασή τους στους Οθωμανούς, που έρχονταν από την Ανατολή, και στους Σταυροφόρους κάθε είδους, που έρχονταν από τη Δύση, επιτιθέμενοι και προσπαθώντας να κατακτήσουν την Ελλάδα και την Κύπρο πριν από κάθεμεγάλη εκστρατεία εναντίον της σλαβικής ή ισλαμικής Ανατολής. Οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ οργανικό τμήμα του ευρωπαϊκού αποικιακού σχεδίου, ήταν μάλλον το θύμα αυτών των σχεδίων.
 «Στρατηγική εξίσωση»
Η στρατηγική εξίσωση της σύγχρονης Ελλάδας περιγράφηκε με τους ακόλουθους όρους από το Βρετανό πρέσβη στην Αθήνα SirEdmondLyons, σε ένα Υπόμνημα που απηύθυνε στην κυβέρνησή του το 1841: «Μια αληθινά ανεξάρτητη Ελλάδα είναι ένας παραλογισμός. Η Ελλάδα μπορεί να είναι είτε αγγλική είτε ρωσική, κι αφού δεν πρέπει να είναι ρωσική, αναγκαστικά θα είναι αγγλική» («AtrulyindependentGreeceisanabsurdity. Greece can be either English or Russian, and since she must not be Russian, it is necessary that she be English»).
Το αυτό είναι αληθές για την Κύπρο, ίσως περισσότερο απ’ ό,τι για την Ελλάδα. Μια «αληθινά ανεξάρτητη» Κύπρος, μια Κύπρος διοικούμενη από τον πληθυσμό της (82% Έλληνες) ήταν πάντα –και εξακολουθεί να είναι– μια εξαιρετικά ανεπιθύμητη προοπτική για τη Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, δεδομένης της στρατηγικής σημασίας του νησιού για όλες τις πολιτικές και τους πολέμους στη Μέση Ανατολή. Αυτός είναι ο λόγος που πήραν ιστορικά την πρωτοβουλία να προκαλέσουν, να τροφοδοτήσουν και να χρησιμοποιήσουν την ενδοελληνική σύγκρουση στην Κύπρο και την ελληνοτουρκική σύγκρουση για την Κύπρο, τόσο τοπικά στο νησί, όσο και μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προκειμένου να αποτρέψουν τους Έλληνες της Κύπρου είτε να ενωθούν με την Ελλάδα είτε να χρησιμοποιήσουν πλήρως τα δικαιώματά τους στο νησί. Η ανάγκη Αμερικανών και Ισραηλινών να «λύσουν» το κυπριακό πρόβλημα πιστεύεται ότι είναι η κύρια αιτία για την επιβολή στην Αθήνα της στρατιωτικής δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967-1974), που είχε ως αποτέλεσμα το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την ακολουθήσασα τουρκική εισβολή το 1974.
Οι Βρετανοί επεχείρησαν να αρνηθούν το δικαίωμα των Κυπρίων στην αυτοδιάθεση χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική ισχύ τους, αλλά τελικά υποχρεώθηκαν να αποδεχτούν την επίσημη ανεξαρτησία της αποικίας τους το 1960, με αντάλλαγμα ένα σύνταγμα που εξασφάλιζε στην πραγματικότητα εις το διηνεκές την ελληνοτουρκική διαμάχη στο νησί. Το 1974 ο Χένρι Κίσινγκερ επεχείρησε να καταστρέψει το κυπριακό κράτος χρησιμοποιώντας την ελληνική στρατιωτική χούντα και την Τουρκία αλλά απέτυχε. Το 2002 επιχειρήθηκε το ίδιο, όχι με στρατιωτική βία, αλλά με το Σχέδιο Ανάν για τη λύση του Κυπριακού.
Το Σχέδιο Ανάν για τη λύση του Κυπριακού, που προτάθηκε το 2002 και απερρίφθη στο δημοψήφισμα του 2004, προέβλεπε τη δημιουργία ενός μεταμοντέρνου προτεκτοράτου στην Κύπρο. Η τελική εξουσία, εκτελεστική, δικαστική και νομοθετική σε αυτό το «μετα-κράτος», θα ασκούνταν από τρεις ξένους αξιωματούχους που διόριζε ο Κόφι Ανάν και οι οποίοι θα εξέλεγαν τους διαδόχους τους. Αυτό το «κράτος» θα ήταν αποστρατιωτικοποιημένο, αλλά ξένες χώρες θα διατηρούσαν στρατιωτικές δυνάμεις στην επικράτειά του και το νόμιμο δικαίωμα επέμβασης.
Αυτό το είδος ρύθμισης θύμιζε τις προβλέψεις για τη Βοσνία, το Κόσοβο ή το Ανατολικό Τιμόρ, με τη διαφορά ότι η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ, τμήμα του πυρήνα του «Πρώτου Κόσμου». Μια τέτοια ρύθμιση έκανε με την ευκαιρία την Τουρκία έμμεσο μέλος της ΕΕ, με την έννοια ότι θα μπορούσε να μπλοκάρει της αποφάσεις της ΕΕ μέσω της κυπριακής ψήφου που θα ήλεγχε. Πιο σημαντικό ακόμα, η νέα κυπριακή ρύθμιση ήταν η πιο προχωρημένη προσπάθεια επίσημης κατάργησης των βασικών εξουσιών και αρμοδιοτήτων του κράτους και της Δημοκρατίας στην καρδιά του Πρώτου Κόσμου. Πρακτικά, ο πληθυσμός του νησιού έχανε το δικαίωμα να κυβερνά τον εαυτό του και την πατρίδα του. Στην πραγματικότητα, οι θεσμοί που το Σχέδιο Ανάν προέβλεπε για την Κύπρο μάς έδιναν μια σπάνια ιδέα του περιεχομένου του νέου, μεταμοντέρνου ολοκληρωτισμού, που αντανακλά την εξέλιξη του δυτικού πολιτικού συστήματος μετά την παρακμή της σοβιετικής «απειλής» και το νέο συσχετισμό δυνάμεων.
 Χώρα υπό έλεγχο
Η ένταση των αυτοκρατορικών προσπαθειών να κρατηθεί η Κύπρος υπό έλεγχο και να αρνηθεί στον πληθυσμό της με κάθε δυνατό μέσο το δικαίωμα της αυτοκυβέρνησης μας κάνει να τείνουμε να πιστέψουμε ότι αυτή ακριβώς η επιδίωξη, ένα γεωπολιτικό μάλλον παρά οικονομικό κίνητρο, βρισκόταν πίσω από τη χωρίς προηγούμενο οικονομική επίθεση που δέχτηκε το κράτος αυτό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ το Μάρτιο του 2013. Ακόμα και μια πρόχειρη εξέταση των γεγονότων που οδήγησαν στο πραξικόπημα του Μαρτίου του 2013 θα επιβεβαίωνε αυτή την ερμηνεία. Οι αποφάσεις του Eurogroup και του ΔΝΤ του Μαρτίου του 2013, καταστρέφοντας σε μια στιγμή οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στις κυπριακές τράπεζες, κατέστρεψαν στην πραγματικότητα την κυπριακή οικονομία, με δεδομένο ότι ο τραπεζικός τομέας είναι η μισή οικονομία της Κύπρου. Ταυτόχρονα, το κυπριακό κράτος υποχρεώθηκε να αποδεχτεί την ευθύνη για το τεράστιο δάνειο που έδωσαν σε μια κυπριακή τράπεζα, δάνειο που η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει. Ακόμα και πριν συμβούν αυτά –εντονότερα αφότου συνέβησαν–, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αξιωματούχοι άρχισαν να επαναλαμβάνουν πόσο επείγουσα είναι η λύση του κυπριακού προβλήματος. Ένα άλλο θύμα επίσης του πραξικοπήματος του Μαρτίου ήταν η ειδική σχέση Μόσχας και Λευκωσίας, της πιο ζωτικής σημασίας και για τη διατήρηση ακόμα του κυπριακού κράτους
Εκτός από το γεωπολιτικό παράγοντα, υπάρχει μια ισχυρή «ιδεολογική» συνιστώσα και ένας πολιτικός υπολογισμός. Με δεδομένο το χαρακτήρα των Ελλήνων στην Ιστορία, λαό αρκετά «αναρχικό», αιώνιο «λαό της εξέγερσης», δύσκολο να κατασταλεί, ήταν και παραμένει σημαντικό για την Αυτοκρατορία να τσακίσει την αντίστασή του στα σχέδια δραστικού περιορισμού της ευρωπαϊκής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα έχει μια υψηλή συμβολική αξία. Στην Αθήνα ο Άνθρωπος έδωσε την πιο αποφασιστική μάχη του κατά των κυρίων του Χρήματος, με τις μεταρρυθμίσεις του βασιλιά Σόλωνα. Είναι στη βάση αυτής της επιτυχίας που οι Αθηναίοι μπόρεσαν να πάνε στο πιο προχωρημένο και αξιοθαύμαστο πείραμα αυτοκυβέρνησης, Δημοκρατίας, που το ανθρώπινο είδος μπόρεσε να δημιουργήσει μέχρι τώρα και, εξαιτίας αυτού του δημοκρατικού κράτους, μπόρεσαν να νικήσουν τη φοβερότερη και ισχυρότερη Αυτοκρατορία του καιρού τους. Είναι φυσικό για την τάξη του Χρήματος να επιδιώκει να πάρει ακριβώς εδώ, στο ίδιο σημείο, την εκδίκησή της από την τάξη του Ανθρώπου.
 Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 211).

John McDowell

Oθωνα Ιακωβίδη - ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ


Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

ΔΗΛΩΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ Π.Γ. ΚΑΙ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η αυριανή επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου πραγματοποιείται στον απόηχο των πρόσφατων δηλώσεων Ερντογάν: «Για μας, η Θράκη έχει ιδιαίτερη σημασία και έννοια. Η Θράκη ταυτόχρονα είναι Θεσσαλονίκη, ταυτόχρονα είναι Κομοτηνή, ταυτόχρονα είναι Ξάνθη, ταυτόχρονα είναι Deliorman (Ντόμπρουτζα), είναι Kircaali (Καρτζαλί, πόλη της Βουλγαρίας), είναι Vardar (Βαρδάρης) και, αν πάμε πιο πίσω, Θράκη είναι ταυτόχρονα Σκόπια, Πρίστινα, Prizren (Πρίζρεν στο Κόσοβο), είναι Σαράγεβο. Η Θράκη είναι η ζωντανή κοινή ιστορία μας στην Ευρώπη. Είναι εκπρόσωπος του παρελθόντος μας σ' αυτή τη γεωγραφία. Σήμερα, στη γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων, στο επίκεντρο των σχέσεών μας βρίσκεται η Θράκη μας με την Αδριανούπολη, το Τεκίρνταγ, το Κιρκλάρελι και βέβαια την Κωνσταντινούπολη», αλλά και της συνέντευξης Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα Σαμπάχ: «Η συνέχιση της προσέγγισης είναι ζωτικής σημασίας. Έχουμε πολύ εποικοδομητικές σχέσεις. Βεβαίως και έχουμε γνωστά προβλήματα που έχουν να κάνουν με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Υπάρχουν, το βάρος της ιστορίας, οι παρεξηγήσεις και άλλα προβλήματα. Όμως, στρατηγική μας επιλογή είναι η προσέγγιση και συνεχίζουμε με επιτυχία, με τους διαύλους διαλόγου που παραμένουν ανοιχτοί. Οι Τούρκοι και οι Έλληνες επιχειρηματίες βλέπουν το Αιγαίο ως μία θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας. Το Αιγαίο έχει γίνει μία τουριστική αγορά. Στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο έχουμε κοινές οικονομικές και εμπορικές σχέσεις. Εδώ και 13 χρόνια είμαστε απολύτως στο σωστό δρόμο. Αυτό είναι δική μας στρατηγική επιλογή.....Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας είναι για μας μία στρατηγική επιλογή. Μοιραζόμαστε μία κοινή τύχη. Έχουμε ανάγκη από μία Τουρκία σταθερή, ανεπτυγμένη, ευρωπαϊκή, που δεν αισθάνεται την ανάγκη να εξάγει προβλήματα. Όταν έγινα Υπουργός Εξωτερικών, μετέβην πρώτα στην Κύπρο και στη συνέχεια στην Άγκυρα. Πραγματοποιήσαμε με τον κ. Νταβούτογλου πολύ ξεκάθαρες και εποικοδομητικές συνομιλίες. Οι Ατατούρκ και Βενιζέλος εγκαινίασαν μια περίοδο της ειρήνης μετά τον πόλεμο. Τώρα θα πρέπει, χωρίς πόλεμο, να εγκαθιδρύσουμε την ειρήνη. Και το casus belli δεν έχει, πλέον, νόημα. Έχουμε για τις δύο χώρες οικονομική προοπτική και όχι μόνο στα θέματα του Αιγαίου και της Υφαλοκρηπίδας».
Η παράθεση των δύο αποσπασμάτων καταδεικνύει με τον πιο εύγλωττο τρόπο την διολίσθηση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις επιδιώξεις της νεο-Οθωμανικής στρατηγικής. Ο κατήφορος από τους εφαρμοστές του Μνημονίου στην Ελλάδα δεν σταματά στους δανειστές-«εταίρους» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεχίζει, στην ίδια αδιέξοδη κατεύθυνση, οδηγώντας την ελληνική πλευρά σε ένα σταδιακό αφοπλισμό με τελικά θύματα τον ελληνικό και κυπριακό λαό. Αυτό τον στόχο υπηρετούν οι δύο μέχρι τώρα κοινές συνεδριάσεις των Υπουργικών Συμβουλίων Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς και η τρίτη, η οποία, όπως έχει επίσημα εξαγγελθεί, προετοιμάζεται από την επίσκεψη Νταβούτογλου.
Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος (ο ίδιος που, διαδοχικά, ως Υπουργός Δικαιοσύνης υπήρξε συντάκτης του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης του Τσοχατζόπουλου στην Βουλή, ως Υπουργός Οικονομικών απέκρυψε για ένα χρόνο την λίστα Λαγκάρντ, ως Υπουργός Άμυνας «μερίμνησε» ώστε το Πολεμικό μας Ναυτικό να διαθέτει σήμερα ένα μόλις αξιόπλοο υποβρύχιο) είναι τώρα ο Υπουργός Εξωτερικών που επιδιώκει «επίλυση» του Κυπριακού με χιαστί τετραμερή διαπραγμάτευση, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το ψευδοκράτος ως επίσημο συνομιλητή της Ελλάδας.
Είναι προφανές πού οδηγεί η πολιτική αυτή, που βαθύτατα υποτιμά τις δηλωμένες προθέσεις και την σταθερά αναθεωρητική στάση της Τουρκίας στην προσπάθεια της υλοποίησης ενός σαφούς σχεδίου που εφαρμόζεται ήδη στην Κύπρο, δοκιμάζεται στο Αιγαίο και θεωρεί τερματικό σταθμό τη Θράκη.
Είναι, επίσης, προφανές ότι το δίδυμο Βενιζέλου-Σαμαρά είναι απολύτως αναξιόπιστο και ανεπαρκές να χειριστεί υπεύθυνα τα εν λόγω εθνικά ζητήματα.
Ως Έλληνες Αριστεροί θεωρούμε ότι όλες οι δημοκρατικές, πατριωτικές δυνάμεις που αγωνίζονται για το γκρέμισμα των μνημονίων, για την σωτηρία του τόπου, την εθνική ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία πρέπει ενωμένες να σταθούμε απέναντι στις απαράδεκτες αυτές μεθοδεύσεις.

Αθήνα, 12/12/2013

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

Λουκάς Αξελός, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Αγνή Καλογερή, βουλευτής Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ
Ρούντυ Ρινάλντι, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Ελένη Σωτηρίου, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Χρήστος Καραμάνος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μαρίνα Μπρέστα, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μαρία Χατζησταυράκη, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Άβα Μπουλούμπαση, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μανώλης Μούστος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μαρία Τριανταφύλλου, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ
Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ

ΜΕΤΩΠΟ Κώστας Ζουράρης: "Πυρίκαυστος Ελλάδα"

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Dimitris Konstantakopoulos: ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ZIMMERWALD

Αριστερά, Ευρώπη και Ελλάδα      

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΣΤΕΓΩΝ

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η

Διαβάστε το μήνυμα αυτό, που έλαβα μόλις χθές το βράδυ.
Εξαρτάται η ζωή συνανθρώπων μας.
Για την προστασία αστέγων οι Δήμοι έχουν ειδική υπηρεσία.
Γι ΄ αυτό εάν αντιληφθείτε κάποιον άστεγο καλέστε τηλεφωνικά:
Για την Αθήνα τον αριθμό 1960
Για την Θεσσαλονίκη τον αριθμό 2310-251900
Θα δώσετε την πληροφορία πού ακριβώς βρίσκεται ο άστεγος.  Θα αποσταλεί όχημα περισυλλογής, που θα τον οδηγήσει σε χώρο, όπου θα φάει και θα πιεί και στην συνέχεια θα οδηγηθεί σε τόπο, όπου θα μπορέσει να κοιμηθεί χωρίς να κρυώνει.

Για να βεβαιωθώ τηλεφώνησα στον αριθμό 1960 και επιβεβαίωσα την πληροφορία.
Επίσης εκεί με πληροφόρησαν ότι για τους λοιπούς Δήμους πρέπει να καλέσετε τον αριθμό 197.
Παρακαλώ μην αδιαφορήσετε. Με ένα τηλεφώνημά σας μπορείτε να σώσετε την ζωή ενός συμπατριώτη μας.
Επίσης όλοι όσοι λάβετε το μήνυμα αυτό διαδώστε το μέσω Διαδικτύου αλλά και με όποιον άλλο τρόπο μπορείτε.


Είμαι βέβαιος ότι θα ανταποκριθείτε ενεργά.
Σας ευχαριστώ θερμά
Παναγιώτης Μοροζίνης

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)