Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

ΔΗΛΩΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ Π.Γ. ΚΑΙ ΤΗΣ Κ.Ε. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η αυριανή επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου πραγματοποιείται στον απόηχο των πρόσφατων δηλώσεων Ερντογάν: «Για μας, η Θράκη έχει ιδιαίτερη σημασία και έννοια. Η Θράκη ταυτόχρονα είναι Θεσσαλονίκη, ταυτόχρονα είναι Κομοτηνή, ταυτόχρονα είναι Ξάνθη, ταυτόχρονα είναι Deliorman (Ντόμπρουτζα), είναι Kircaali (Καρτζαλί, πόλη της Βουλγαρίας), είναι Vardar (Βαρδάρης) και, αν πάμε πιο πίσω, Θράκη είναι ταυτόχρονα Σκόπια, Πρίστινα, Prizren (Πρίζρεν στο Κόσοβο), είναι Σαράγεβο. Η Θράκη είναι η ζωντανή κοινή ιστορία μας στην Ευρώπη. Είναι εκπρόσωπος του παρελθόντος μας σ' αυτή τη γεωγραφία. Σήμερα, στη γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων, στο επίκεντρο των σχέσεών μας βρίσκεται η Θράκη μας με την Αδριανούπολη, το Τεκίρνταγ, το Κιρκλάρελι και βέβαια την Κωνσταντινούπολη», αλλά και της συνέντευξης Ευάγγελου Βενιζέλου στην εφημερίδα Σαμπάχ: «Η συνέχιση της προσέγγισης είναι ζωτικής σημασίας. Έχουμε πολύ εποικοδομητικές σχέσεις. Βεβαίως και έχουμε γνωστά προβλήματα που έχουν να κάνουν με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Υπάρχουν, το βάρος της ιστορίας, οι παρεξηγήσεις και άλλα προβλήματα. Όμως, στρατηγική μας επιλογή είναι η προσέγγιση και συνεχίζουμε με επιτυχία, με τους διαύλους διαλόγου που παραμένουν ανοιχτοί. Οι Τούρκοι και οι Έλληνες επιχειρηματίες βλέπουν το Αιγαίο ως μία θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας. Το Αιγαίο έχει γίνει μία τουριστική αγορά. Στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο έχουμε κοινές οικονομικές και εμπορικές σχέσεις. Εδώ και 13 χρόνια είμαστε απολύτως στο σωστό δρόμο. Αυτό είναι δική μας στρατηγική επιλογή.....Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας είναι για μας μία στρατηγική επιλογή. Μοιραζόμαστε μία κοινή τύχη. Έχουμε ανάγκη από μία Τουρκία σταθερή, ανεπτυγμένη, ευρωπαϊκή, που δεν αισθάνεται την ανάγκη να εξάγει προβλήματα. Όταν έγινα Υπουργός Εξωτερικών, μετέβην πρώτα στην Κύπρο και στη συνέχεια στην Άγκυρα. Πραγματοποιήσαμε με τον κ. Νταβούτογλου πολύ ξεκάθαρες και εποικοδομητικές συνομιλίες. Οι Ατατούρκ και Βενιζέλος εγκαινίασαν μια περίοδο της ειρήνης μετά τον πόλεμο. Τώρα θα πρέπει, χωρίς πόλεμο, να εγκαθιδρύσουμε την ειρήνη. Και το casus belli δεν έχει, πλέον, νόημα. Έχουμε για τις δύο χώρες οικονομική προοπτική και όχι μόνο στα θέματα του Αιγαίου και της Υφαλοκρηπίδας».
Η παράθεση των δύο αποσπασμάτων καταδεικνύει με τον πιο εύγλωττο τρόπο την διολίσθηση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις επιδιώξεις της νεο-Οθωμανικής στρατηγικής. Ο κατήφορος από τους εφαρμοστές του Μνημονίου στην Ελλάδα δεν σταματά στους δανειστές-«εταίρους» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεχίζει, στην ίδια αδιέξοδη κατεύθυνση, οδηγώντας την ελληνική πλευρά σε ένα σταδιακό αφοπλισμό με τελικά θύματα τον ελληνικό και κυπριακό λαό. Αυτό τον στόχο υπηρετούν οι δύο μέχρι τώρα κοινές συνεδριάσεις των Υπουργικών Συμβουλίων Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς και η τρίτη, η οποία, όπως έχει επίσημα εξαγγελθεί, προετοιμάζεται από την επίσκεψη Νταβούτογλου.
Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος (ο ίδιος που, διαδοχικά, ως Υπουργός Δικαιοσύνης υπήρξε συντάκτης του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης του Τσοχατζόπουλου στην Βουλή, ως Υπουργός Οικονομικών απέκρυψε για ένα χρόνο την λίστα Λαγκάρντ, ως Υπουργός Άμυνας «μερίμνησε» ώστε το Πολεμικό μας Ναυτικό να διαθέτει σήμερα ένα μόλις αξιόπλοο υποβρύχιο) είναι τώρα ο Υπουργός Εξωτερικών που επιδιώκει «επίλυση» του Κυπριακού με χιαστί τετραμερή διαπραγμάτευση, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το ψευδοκράτος ως επίσημο συνομιλητή της Ελλάδας.
Είναι προφανές πού οδηγεί η πολιτική αυτή, που βαθύτατα υποτιμά τις δηλωμένες προθέσεις και την σταθερά αναθεωρητική στάση της Τουρκίας στην προσπάθεια της υλοποίησης ενός σαφούς σχεδίου που εφαρμόζεται ήδη στην Κύπρο, δοκιμάζεται στο Αιγαίο και θεωρεί τερματικό σταθμό τη Θράκη.
Είναι, επίσης, προφανές ότι το δίδυμο Βενιζέλου-Σαμαρά είναι απολύτως αναξιόπιστο και ανεπαρκές να χειριστεί υπεύθυνα τα εν λόγω εθνικά ζητήματα.
Ως Έλληνες Αριστεροί θεωρούμε ότι όλες οι δημοκρατικές, πατριωτικές δυνάμεις που αγωνίζονται για το γκρέμισμα των μνημονίων, για την σωτηρία του τόπου, την εθνική ανεξαρτησία και την λαϊκή κυριαρχία πρέπει ενωμένες να σταθούμε απέναντι στις απαράδεκτες αυτές μεθοδεύσεις.

Αθήνα, 12/12/2013

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

Λουκάς Αξελός, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Αγνή Καλογερή, βουλευτής Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ
Ρούντυ Ρινάλντι, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Ελένη Σωτηρίου, μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ
Χρήστος Καραμάνος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μαρίνα Μπρέστα, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μαρία Χατζησταυράκη, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Άβα Μπουλούμπαση, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μανώλης Μούστος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Μαρία Τριανταφύλλου, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ
Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)