Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

ΠΟΙΗΣΗ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ: ΠΝΥΚΑ

ΠΝΥΚΑ: Χαράζει˙ σβήνει τ’ όνειρο και η καρδιά στενάζει  σε πόλη  άπολις γυρνώ που αίμα και  δάκρυ στάζει. Το βρέφος  ψάχνει το βυζί κι...

Κωνσταντίνος Βαρδάκας

 Μεγάλη Εργολαβία θα λέγεται… ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ



Απαντήσεις θα δοθούν σε λίγο καιρό όμως η επικαιρότητα τρέχει και μας προϊδεάζει για αυτό που έρχεται.


Θα γίνει ανάπτυξη νέων δυνάμεων «στη θάλασσα, στον αέρα, στο έδαφος» και μάλιστα «αμέσως», πράγμα που «σημαίνει εντός ημερών», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου Άντερς Φο Ράσμουσεν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά τις αποφάσεις που έλαβαν οι πρεσβευτές των κρατών-μελών του.

Τα μαχητικά αεροσκάφη του NATO θα πραγματοποιούν περισσότερες υπερπτήσεις στην περιοχή της Βαλτικής, συμμαχικά πολεμικά πλοία θα καταπλεύσουν στη Βαλτική θάλασσα, στην ανατολική Μεσόγειο και αλλού, ενώ συμμαχικές χερσαίες δυνάμεις θα συμβάλλουν στη βελτίωση της επιχειρησιακής ετοιμότητας των στρατών των κρατών-μελών του

Συμφώνου, στην εκπαίδευσή τους και σε γυμνάσια που θα διεξαχθούν, πρόσθεσε ο Ράσμουσεν. http://www.hellasforce.com/Απριλίου 16, 2014

Ο Γενικός Γραμματέας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου Άντερς Φο Ράσμουσεν λέει ότι , ¨¨ συμμαχικά πολεμικά πλοία θα καταπλεύσουν στη Βαλτική θάλασσα, στην ανατολική Μεσόγειο και αλλού¨¨ , αλλά δεν διευκρινίζει που αλλού;

Γιατί δηλαδή δεν αναφέρει την Μαύρη Θάλασσα που είναι ουσιαστικής σημασίας;

Η Μαύρη Θάλασσα είναι κλειστή και σχεδόν αδιέξοδη εκτός της περιοχής των Στενών, ελέγχεται μάλιστα ευκολότερα από τα γεωστρατηγικά βεληνεκή της Ρωσίας.

Οι όροι επίσης που διέπουν την συμφωνία του Μοντρέ περιορίζουν τον χρόνο παραμονής ναυτικών δυνάμεων ξένων χωρών, οι δε πολεμικές μοίρες τους πρέπει να ανανεώνονται κάθε τόσο και λιγάκι.

Όλα τα ανωτέρω όμως συνιστούν ουσιαστικά μειονεκτήματα σε περίπτωση που επιδεινωθούν οι συνθήκες στην Ανατολική Ουκρανία.

Λοιπόν αν δεν μπορούν να καταπλεύσουν άνετα συμμαχικά πλοία στην Μαύρη Θάλασσα, τότε πως μπορεί να εξουδετερωθεί ο Ρωσικός στόλος που βρίσκεται ήδη στην Μαύρη Θάλασσα και ταυτόχρονα να διασφαλισθεί η άνεση των κινήσεων των συμμαχικών πλοίων που θα βρεθούν στην Ανατολική Μεσόγειο ώστε να αισθάνονται σιγουριά ;;

Αυτό μπορεί να γίνει με μία μόνο κίνηση που θα σφραγίζει τα Στενά του Βοσπόρου – Δαρδανελλίων.

Εδώ όμως χρειάζεται μία δικαιολογία ισχυρή για να κλείσουν τα Στενά.

Από την ιστορία των διασκέψεων που αφορούν τα Στενά διαβάζουμε..

Η διάσκεψη στήθηκε στην ελβετική πόλη Μοντρέ με διαπραγματευτές από τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, τη Γιουγκοσλαβία και τις τότε χώρες που βρέχονται από τη Μαύρη Θάλασσα. Στις 20 Ιουλίου 1936, υπογράφτηκε η συνθήκη. Η Τουρκία αποκτούσε πάλι το δικαίωμα να οχυρώσει τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων. Την ίδια μέρα, 30.000 Τούρκοι στρατιώτες αναπτύχθηκαν στις επίμαχες περιοχές.

Νέοι κανονισμοί καθόρισαν το συνολικό εκτόπισμα των πολεμικών πλοίων που τα περνούν σε καιρό ειρήνης, ενώ ειδικά η Σοβιετική Ένωση δεν χρειαζόταν άδεια για τα δικά της πλοία, εκτός από τα αεροπλανοφόρα και τα υποβρύχια. Σε περίπτωση πολέμου, η Τουρκία μπορεί να απαγορεύει τη διέλευση πολεμικών πλοίων. Αν, όμως, δε μετέχει στον πόλεμο, δεν μπορεί να απαγορεύσει τη διέλευση ναυτικών δυνάμεων που εκτελούν απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών (του ΟΗΕ πλέον) ή δυνάμεων που ανήκουν σε κράτος με το οποίο έχει υπογράψει συνθήκη αμοιβαίας βοήθειας (π.χ. χώρας μέλους του κατοπινού ΝΑΤΟ). Τα Στενά.(Έθνος, 27.5.1997) (τελευταία επεξεργασία, 3.2.2009) http://hggiken.pblogs.gr/http://historyreport.gr/

Μόλις εχθές η Τουρκία με μία σημειολογική κίνηση σχεδόν απέναντι από τα Στενά στο Βόρειο Αιγαίο μας έδωσε ένα μήνυμα!!

Σκληρές αερομαχίες είχαμε χθές μετά από πολύ καιρό στο Αιγαίο όταν τέσσερα οπλισμένα τουρκικά μαχητικά F-16C από την αεροπορική βάση του Μπαλίκεσιρ εισέβαλλαν στο Αιγαίο βόρεια-βορειοανατολικά της Σαμοθράκης και ενεπλάκησαν σε δύο περιπτώσεις με ισάριθμα ελληνικά F-16C που είχαν απογειωθεί δύο από την Λήμνο και δύο από την Σκύρο.Τα τέσσερα τουρκικά μαχητικά (εξίσου σπάνιο να είναι όλα οπλισμένα) μπήκαν στο Αιγαίο από την περιοχή της Ζουράφας (Λαδόξερα) κατέβηκαν βόρεια της Λήμνου, στη συνέχεια πέρασαν απο τα δυτικά στα νότια της Λήμνου, έκαναν τον γύρο της Λέσβου καταδιωκόμενα από τα ελληνικά μαχητικά και εν συνεχεία αποχώρησαν. http://greeknation.blogspot.gr/Τρίτη, 15 Απριλίου 2014

Το μήνυμα είναι ότι όλες οι παραπάνω περιοχές των εμπλοκών βρισκόταν υπεράνω των διεθνών διαδρόμων ναυσιπλοΐας απέναντι από τα ΣΤΕΝΑ.

Αναρωτιόμαστε αν οι γείτονες πήραν ήδη την εργολαβία και με τι ανταλλάγματα;;

Κάποιοι σφράγισαν τον ΤΑΦΟ του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ και αυτός ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ!!!

Κάποιοι επιθυμούν να σφραγίσουν τα Στενά και να προκαλέσουν αλυσιδωτές εξελίξεις και γεγονότα… πριν και μετά στην ευρύτερη περιοχή.

Κάποιοι σφράγισαν το μέλλον της Ελλάδος με δυστυχία για να προκαλέσουν δίχως να το θέλουν την Ανάσταση της. ΟΨΟΜΕΘΑ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κωνσταντίνος Βαρδάκας

triklopodia.gr

Μάχες σώμα- σώμα στην Ανατ. Ουκρανία- Στη Γενεύη μεταφέρεται η πολεμική σύρραξη (Επίκαιρα)

Τύμπανα εμφυλίου πολέμου στην Ουκρανία

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

I'm confused, can anyone help me?

http://rt.com/op-edge/west-leaders-ukraine-democracy-600/

Τεθωρακισμένα με ρωσικές σημαίες κατευθύνονται εναντίον των ουκρανικών στρατευμάτων (vid) | DefenceNet.gr

ΕΛΣΤΑΤ: Συνεχής η μείωση των μισθών και συντάξεων

In the mind of Harry Klynn: Βαρουφάκης: Η Ελλάδα πρέπει να χρεοκοπήσει εδώ και τώρα (2013).

Γιώργος Δελαστίκ: Ωρα να... χρεοκοπήσει η Ελλάδα (!), λένε οι «Φαϊνά...

In the mind of Harry Klynn: Στην εποχή του ψεύδους και της απάτης

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

ΑΣΕ ΜΑΣ ΡΕ ΦΙΛΕ ΗΣΥΧΟΥΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΛΊΓΕΣ ΜΕΡΕΣ!

Νίκος Δήμου: Όσο σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να
φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως, γίνομαι εμμανής αντικληρικός
  Τρίτη, 15 Απρ 2014      16:19      0

Νίκος Δήμου: Όσο σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως, γίνομαι εμμανής αντικληρικός


"Υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς, που από ότι ξέρουμε, δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα – και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς"...
Σάλο έχει προκαλέσει νέο άρθρο του μέλους του Ποταμιού, συγγραφέα, Νίκου Δήμου. Το άρθρο του κ. Δήμου έχει ήδη προκαλέσει την αντίδραση της Αρχιεπισκοπής, αλλά και του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου, αφού σε αυτό κάνει λόγο για "δήθεν Άγιο Φως", ενώ δίνοντας τον ορισμό του αντικληρικού τονίζει:
"...Ο αντικληρικός δεν είναι απαραίτητα άθεος, ούτε καν εναντίον της θρησκείας. Είναι εναντίον του κλήρου – δηλαδή αντίθετος με τους τρόπους και τις πρακτικές της εκκλησίας. Στην ακρότατη περίπτωση και εναντίον της ύπαρξής της. Μπορεί να την θεωρεί περιττή. Δεν χρειάζεται μεσολαβητές ανάμεσα στον εαυτό του και τον Θεό. Δύναται να είναι κανείς πιστός Χριστιανός χωρίς μητροπολίτες, εικόνες, καντήλια και εξαπτέρυγα. Ίσως μάλιστα να είναι πιο σωστός αυτός που ακολουθεί απλώς την Επί του Όρους Ομιλία."
"Όσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός".
Γράφει: "...Στις τελευταίες δεκαετίες, έφτανε να κολλήσεις σε κάποιον την ετικέτα του «αντικομουνιστή» για να τον εξουδετερώσεις παρομοιάζοντάς τον με φασίστα. Πράγμα που κατά κόρον έκανε το ΚΚΕ.
Στην πραγματικότητα ούτε αντιδραστικές, ούτε δογματικές είναι. Αντίθετα, είναι προοδευτικές και φιλελεύθερες. Και ιδού γιατί:
Ο αντικληρικός δεν είναι απαραίτητα άθεος, ούτε καν εναντίον της θρησκείας. Είναι εναντίον του κλήρου – δηλαδή αντίθετος με τους τρόπους και τις πρακτικές της εκκλησίας. Στην ακρότατη περίπτωση και εναντίον της ύπαρξής της. Μπορεί να την θεωρεί περιττή. Δεν χρειάζεται μεσολαβητές ανάμεσα στον εαυτό του και τον Θεό. Δύναται να είναι κανείς πιστός Χριστιανός χωρίς μητροπολίτες, εικόνες, καντήλια και εξαπτέρυγα. Ίσως μάλιστα να είναι πιο σωστός αυτός που ακολουθεί απλώς την Επί του Όρους Ομιλία.
Αλλά και ο αντικομμουνιστής δεν είναι απαραίτητα αντίθετος με τις απόψεις του Μαρξ. Απλώς μπορεί να μην συμφωνεί με το μεταγενέστερο κλειστό Δόγμα (π.χ. του Διαλεκτικού και Ιστορικού Υλισμού) ή με το μονολιθικό, ασάλευτο και αυταρχικό κόμμα".
Αναφέρεται βέβαια και στην υπόθεση Μπαλτάκου λέγοντας ότι ο δογματισμός του συγκεκριμένου ανθρώπου "...είναι απλώς το σύμπτωμα αντίθετου ιδεολογικού καρκινώματος. Κάποιος που είναι αντικομουνιστής επειδή είναι φασίστας, απλώς αλλάζει ένα δόγμα με άλλο – αλλά δεν είναι ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος. Ενώ για μένα αυτά τα δύο «αντί-», μπορεί να είναι βήματα απελευθέρωσης."
Και καταλήγει: "Όσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Άγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός. Και υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς, που από ότι ξέρουμε, δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα – και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς."
ΠΗΓΗ-ΕΠΙΚΑΙΡΑ

ΠΟΛΕΜΟΣ: Kαταρρίφθηκε με MANPADS ουκρανικό Su-27 (vid-upd 3) - Σφοδρές μάχες | DefenceNet.gr

Γιώργος Κοντογιώργης, Προς ένα νέο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ...

Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α.: Όταν το «ΕΓΩ» καταπίνει τα όνειρα

Όταν το «ΕΓΩ» καταπίνει τα όνειρα



Του Γιώργου Τσιπά

Το καταστάλαγμα μιας συζήτησης στον Βύρωνα για την «Εθνική Ανεξαρτησία»
τόπος μας σε ύπνο.. Μια γη ευλογημένη που 'γινε κατάρα για τους κατοίκους της..

Ζόμπι που τριγυρνάνε κι απειλούν με θάνατο, ότι ακόμη ανασαίνει, ότι τολμά ν' ατενίζει τον ήλιο, ότι αψηφά τον θανατηφόρο ιό που τυφλώνει, ακινητοποιεί, αδρανοποιεί τις αισθή-σεις..

Μιλάς, φωνάζεις, κραυγάζεις... Έεεεεε, ΕΕΕΕεεεε, εσύ που τρέχεις να προλάβεις το λεωφορείο, εσύ που ψάχνεις στη τσέπη και δεν βρίσκεις και ξανά μ' ελπίδα ψάχνεις στο σακάκι, στο πουκάμισο ..Μα ..Ούτε κει.. Μόνο λογαριασμοί απλήρωτοι ..
Και το λεωφορείο το πρόλαβες και τους πολιτικούς τους πρόλαβες και τους δημοσιογράφους και τους συνδικαλιστές κι αυτούς τους πρόλαβες, όλοι στην θέση τους, στην ίδια θέση χρόνια τώρα..
Ήσυχοι να σε κοιτάνε! Παγερά καθησυχαστικοί! Και τα παιδιά να πεινάνε..
Και ζητάνε, ζητάνε, ζητάνεζητάνε.. Και σύ; .. Ιδρώνεις, αισθάνεσαι μια πίεση στο στήθος δεν μπορείς να πάρεις ανάσα, σκοτάδι παντού και παγώνεις ενώ η μέρα ζεστή και ηλιόλουστη, αρπάζεις για στήριγμα την σιδερένια κολώνα δίπλα στον οδηγό του λεωφορείου θάθελες να καθίσεις αλλά δεν έχει θέση, κανείς δεν νιώθει τον αδιέξοδο πόνο σου, τον πόνο στο στήθος, την ανάγκη σου  για φως, τον πόνο για τα νηστικά σου παιδιά, τον πόνο για την κόρη που βγαλε το εισιτήριο για την Αγγλία, να δουλέψει εκεί όπως εδώ απολύθηκε την ανάγκη σου ν' αδράξεις τον ήλιο, τον άνεμο να ξεφύγεις, τον πόνο για τόνειρο που ξεθώριασε και χάθηκε,τον πόνο για... Τον δικό σου πόνο.. Του ιερού σου γέρου, της γυναίκας και των παιδιών .. Των εγγονιών..…Η σιδερένια κολώνα έγινε κάγκελο και φυλακή κι ο πόνος χάνεται όταν ακούς τη φωνή του δεσμοφύλακα να σε καλεί για το μεσημεριανό..

Τουλάχιστον δεν θα πεινάς. ..

Τρέξε, τρέξε, τρέξε,τρέξε, η φυλακή σου σε λίγο θα κλείσει, τρέξε να προλάβεις να μπεις, να γλυτώσεις τα ζόμπι, τρέξε, τρέξε..
Και κλείσε τ'αυτιά και τα μάτια.. Μην ακούς τις φωνές των άλλων, πέρνα γρήγορα μην δεις τις σειρήνες της ιστορίας, κλείσε τα μάτια το Φως πονάει, κλείσε τ' αυτιά κι η αλήθεια πονάει, μείνε μόνος στον καθρέφτι με το εγώ σου, τρέξε, τρέξε, όσο πιο γρήγορα μπορείς, η φυλακή θα κλείσει, η φυλακή θα σε λευτερώσει....




Ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης αποκαλύπτει τι σημαίνει η αλλαγή του δικαίου για τα νέα ομόλογα

ΠΡΟΣΟΧΗ! Να τι σημαίνει το Αγγλικό Δίκαιο που η Ελλάδα σήμερα πουλάει ΟΜΟΛΟΓΑ και πανηγυρίζει ο Στουρνάρας.



Ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης αποκαλύπτει τι σημαίνει η αλλαγή του δικαίου για τα νέα ομόλογα

Με το ελληνικό οι κανόνες λειτουργούν υπέρ του οφειλέτη, ενώ με το αγγλικό υπέρ του δανειστή!
Αν γίνει η αλλαγή που μας ζητάνε επίμονα οι δανειστές, δεν μπορείς να ζητήσεις μείωση του χρέους
Απαράδεκτη είναι η τυχόν αποδοχή του αγγλικού δικαίου στη νέα δανειακή σύμβαση, υπογραμμίζει με συνέντευξή του στο «ΠΑΡΟΝ» ο έγκριτος συνταγματολόγος Γ. Κασιμάτης, παραθέτοντας ουσιαστικά επιχειρήματα. Ο κ. Κασιμάτης εξηγεί ότι οι δανειστές μας θέλουν να επιβάλουν το αγγλικό δίκαιο επειδή αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν πειραματόζωο και στο πλαίσιο μιας αντίληψης κατοχής του ευρωπαϊκού Νότου απ' τον Βορρά.
Εξηγεί επίσης, και μάλιστα και με παραδείγματα, ότι η επιβολή του αγγλικού δικαίου λειτουργεί πάντα υπέρ του δανειστή και ποτέ υπέρ του οφειλέτη, ο οποίος όμως είναι το αδύναμο μέρος σε τέτοιες δανειακές συμβάσεις.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο ο οφειλέτης δεν μπορεί να ζητήσει μείωση του χρέους ακόμα κι αν είναι επαχθές, σε κάποιο μέρος του.

Αναλυτικά η συνέντευξη του έγκριτου συνταγματολόγου:

Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για το αγγλικό δίκαιο στο οποίο μας επιβάλλουν οι δανειστές μας να υπάγονται οι δανειακές μας συμβάσεις. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα μας;

- Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάιο του 2010 με τις χώρες της Ευρωζώνης και με το ΔΝΤ (το λεγόμενο Μνημόνιο) είχε περιλάβει τον όρο στο άρθρο 14 (1) ότι η Σύμβαση που υπογράφτηκε και κάθε υποχρέωση σχετική με αυτή «διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο». Αυτό το είχα καταγγείλει τότε αμέσως ως πολύ σοβαρό ζήτημα που είχε δεχτεί η κυβέρνηση. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω με απλά λόγια τι σημαίνει αυτός ο όρος: Σε όλες τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι κανόνες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη είναι πάντοτε υπέρ του οφειλέτη, γιατί ο οφειλέτης είναι το αδύναμο μέρος μιας δανειακής σύμβασης, ενώ ο δανειστής είναι το ισχυρό. Αυτό είναι μια κατάκτηση του ανθρωπιστικού δικαιϊκού πολιτισμού της Ευρώπης. Στην Αγγλία αυτό δεν ισχύει. Εκεί επικράτησε η αποικιακή νοοτροπία της αυτοκρατορίας και η νοοτροπία του Μεσαίωνα, που ήταν πάντοτε υπέρ του ισχυρού δανειστή και εις βάρος του φτωχού οφειλέτη. Αυτό ακριβώς είχε σατιρίσει ο Σαίξπηρ στο έργο του «Ο έμπορος της Βενετίας» με τον τύπο του τοκογλύφου Σάιλοκ. Σύμφωνα, λοιπόν, με το αγγλικό δίκαιο, ό,τι και αν συμφωνήσει και υπογράψει εις βάρος του ο οφειλέτης, ο οποίος βρίσκεται συνήθως στην ανάγκη να δανειστεί, ισχύει, έστω και αν είναι, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και με το δίκαιο των άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αθέμιτο.

Για να καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες μας, μπορείτε να μας δώσετε κάποιο παράδειγμα;

1ο παράδειγμα: Αν οδηγηθεί ο οφειλέτης, λόγω της μεγάλης ανάγκης που έχει να δανειστεί χρήματα, σε υπερδανεισμό, να δανειστεί δηλαδή περισσότερα χρήματα από όσα χρειάζεται για να κερδίσει περισσότερα ο δανειστής, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο μπορεί να μειωθεί το δάνειο μέχρι το αναγκαίο για την κάλυψη των αναγκών του οφειλέτη. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν μπορεί να γίνει.

2ο παράδειγμα: Αν ο δανειστής, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του οφειλέτη, αξιώσει μεγαλύτερο τόκο από εκείνον που ισχύει στις συναλλαγές, μπορεί ο οφειλέτης σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο να ζητήσει τη μείωσή του. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν γίνεται.

3ο παράδειγμα: Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάη του 2010 είναι γεμάτη με όρους που ισχύουν μόνο για τον οφειλέτη, ενώ δεν προβλέπεται, για χάρη της ισότητας, να ισχύουν αντίστοιχοι και για τον δανειστή. Ο οφειλέτης (η Ελλάδα) μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης (και της Ελλάδας), να ζητήσει τη ΜΗ εφαρμογή τους εις βάρος του. Σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, δεν μπορεί.

4ο παράδειγμα: Ο οφειλέτης ενώ μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο της ηπειρωτικής Ευρώπης, να ζητήσει τη μείωση του χρέους κατά το ποσό που είναι «επαχθές», δεν μπορεί σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο γιατί δεν αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πολλά παραδείγματα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα απέναντι στις χώρες της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ. Βεβαίως, όλα αυτά είναι αντίθετα προς το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει η Ελλάδα ή άλλο κράτος-οφειλέτης το δίκιο του σε διεθνή όργανα. Αυτό το ξέρουν καλά οι δανειστές μας.

Η κυβέρνηση, όταν υπέγραφε τη δανειακή σύμβαση, δεν το γνώριζε;

- Ασφαλώς το γνώριζε, αφού κάθε κυβέρνηση έχει όλες τις δυνατότητες να γνωρίζει καλά τις νομικές συνέπειες αυτών που υπογράφει. Σήμερα, η κυβέρνηση Παπαδήμου οφείλει, κατά τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης και με βάση το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκε, να αρνηθεί την υπογραφή όρων που θα είναι αντίθετοι προς τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας μας.

Γιατί τα κάνει όλα αυτά η Ευρώπη και το ΔΝΤ, αφού είναι σε αντίθεση με το δίκαιο των λαών της ηπειρωτικής Ευρώπης;

- Τα κέντρα εξουσίας του χρηματοοικονομικού συστήματος που εκπροσωπεί το ΔΝΤ θέλουν να επιβάλουν και στην Ευρώπη αυτά που εφάρμοζαν στον Τρίτο Κόσμο. Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι της Ευρωζώνης υπέκυψαν σ' αυτές τις αξιώσεις και ανατρέπουν την ευρωπαϊκή νομιμότητα που καθιέρωσε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Η κυρία Μέρκελ έχει ήδη διακηρύξει αυτήν την πολιτική, λέγοντας ότι θα προτείνει τη μεταβολή των Συνθηκών της ΕΕ, για να υποτάξει ο Βορράς τις χώρες του Νότου. Αυτό σημαίνει ότι, αντί για ένωση των λαών, επιχειρείται η κατοχή του Νότου από τον Βορρά. Αυτά όλα θυμίζουν έντονα την πορεία ανόδου του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού στη δεκαετία του 1930.

athensmagazine.gr

Ζουράρις, Καλεάδης, Σερηγιανίδη στο ευροψηφοδέλτιο των ΑΝ.ΕΛ.-ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Χ. Γιανναράς- Η ολετήρια δυναμική της μικρόνοιας

Posted: 13 Apr 2014 11:58 PM PDT
Αντιγράφω από το βιβλίο του Carlo Cipolla, Oι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας (εκδ. «Kέδρος», 2012):
«1. Πάντοτε και νομοτελειακά όλοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλίθιων ατόμων που κυκλοφορούν στην κοινωνία.
2. H πιθανότητα να είναι ηλίθιο ένα συγκεκριμένο άτομο, είναι ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό του ατόμου.
3. Hλίθιος χαρακτηρίζεται το άτομο που οι πράξεις του προκαλούν ζημίες σε ένα άλλο άτομο ή σε ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο να αποκομίζει κέρδη, ενώ πιθανό και να βλάπτεται σημαντικά.
4. Oι μη ηλίθιοι άνθρωποι πάντα υποτιμούν την καταστροφική ισχύ των ηλίθιων ατόμων. Συγκεκριμένα, οι μη ηλίθιοι άνθρωποι συνεχώς παραβλέπουν πως η συναναστροφή / συγχρωτισμός με ηλίθια άτομα αποδεικνύεται απαρέγκλιτα μοιραίο λάθος, ανεξάρτητα από χρόνο, τόπο και συνθήκες.
5. O ηλίθιος άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος από τον κακοποιό».
Kαι σχολιάζω:
1. Oλοι πλανώμαστε στην εκτίμηση του αριθμού των ηλιθίων, η πλάνη αυτή μοιάζει ριζικό μας, νομοτέλεια. Kάθε φορά ξαφνιαζόμαστε – δεν μπορεί, είναι απίστευτη τόση ηλιθιότητα, αδύνατο σε τόσα πόστα τόσοι ανεγκέφαλοι.
Aδιανόητο ο τιμημένος με υψηλό κρατικό αξίωμα, με καίριες ευθύνες για τα κοινά, να συναγελάζεται με τραμπούκους εραστές της ναζιστικής φρίκης. Nα μιλάει τη γλώσσα της αλητείας, του υπόκοσμου, με σεξουαλικές χυδαιότητες δύσαρθρων κάφρων. Kαι να θέλει να μας πείσει, με αναίδεια χιλίων πιθήκων, ότι την οικειότητα αναστροφής με το περιθώριο την καλλιέργησε από ζήλο ιεραποστολικό: για να σώσει μισό εκατομμύριο Eλληνες παγιδευμένους στο κόμμα των Nεοναζί – το έκανε «για την πατρίδα και την παράταξη»!
Hταν από τους εγγύτατους συνεργάτες του πρωθυπουργού, «κολλητός» του. Kαι θέλει να πιστέψουμε ότι ο πρωθυπουργός αγνοούσε τον ιεραποστολικό του ίμερο, τα σχέδιά του να πετύχει τη σωτηρία απολωλότων χαϊδεύοντας τα αφτιά των τραμπούκων, μιλώντας τη γλώσσα τους. Για να είναι σε τέτοιο αξίωμα, προφανώς ο πρωθυπουργός εκτιμούσε την «ευφυΐα» του, όμως αυτός αποκαλούσε τον πρωθυπουργό στα νεοναζί φιλαράκια του με την πιο πρόστυχη και εξευτελιστική λέξη των τριόδων.
2. Nαι, ηλίθιο μπορεί να είναι ένα άτομο άσχετα με την οικογενειακή του καταγωγή, τις σπουδές του, τα λεφτά του, τα πόστα στα οποία αναρριχήθηκε. Kανένα από τα γνωστά στιλπνά προσόντα δεν το εμποδίζει να συντάσσει, λ.χ., κυβερνητικές ανακοινώσεις απύθμενης, ιλιγγιώδους ηλιθιότητας. Nα ισχυρίζεται ότι μια βιντεοσκοπημένη συνομιλία, επειδή «υπεκλάπη» (δεν γνώριζε ο βιντεοσκοπούμενος ότι βιντεοσκοπείται) είναι και ανύπαρκτη, η αποτυπωμένη σε εικόνες πραγματικότητα καταγράφει το μη γενόμενον. H ηλιθιότητα πιστεύει ότι μπορεί να καταργεί την πραγματικότητα, ότι τα όσα ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού καταλόγισε στον πρωθυπουργό και σε δύο υπουργούς του δεν πρέπει να ελεγχθούν από το Kοινοβούλιο, δεν είναι ανάγκη να λογοδοτήσουν οι καταγγελλόμενοι, διότι η βιντεοσκοπημένη πραγματικότητα είναι μη πραγματική.
3. Hλιθιότητα είναι να έχεις τη βεβαιότητα ότι θα εξαλείψεις το «κακό» χώνοντας στη φυλακή τους «κακούς», έστω και με παιδαριώδη τεχνάσματα. Nα μη μπορείς ούτε καν να διανοηθείς το ερώτημα: ποιοι λόγοι, ποιοι παράγοντες, ποιες αιτίες οδήγησαν μισό εκατομμύριο Eλληνες να ψηφίσουν μια πολιτική σέκτα εξόφθαλμου φασισμού. Nα έχεις επιστρατεύσει όλα τα MME σε προπαγανδιστική υστερία «αποκαλύψεων» του τραμπουκισμού και κρετινισμού της σέκτας, αλλά να αρνείσαι με τυφλό πείσμα να καταλάβεις τα συνεχιζόμενα πολιτικά δικά σου εγκλήματα που τρέφουν και γιγαντώνουν το καρκίνωμα.
Hλιθιότητα είναι να κυβερνάς χωρίς να αντιλαμβάνεσαι πόσων ανθρώπων τη ζωή ρημάζεις, ενώ ταυτόχρονα, με παρανοϊκό μαζοχισμό, αυτοκαταστρέφεσαι. Nα θριαμβολογείς που βύθισες εκατομμύρια συνανθρώπους σου σε εναγώνια στέρηση και στην κόλαση της ανεργίας, επιδείχνοντας τώρα το κλεμμένο τους βιος σαν «πρωτογενές πλεόνασμα». Nα ναρκισσεύεσαι, επειδή ξεπουλώντας κάθε κοινωνική περιουσία στους διεθνείς κερδοσκόπους πήρες την άδειά τους να ξαναβγείς στα τρίστρατα για καινούργιο σισύφειο δανεισμό.
4. Oμως ίδια ηλιθιότητα, με παμπληθή τα άτομα που τη σαρκώνουν, είναι και να αντιπολιτεύεσαι την εθελότυφλη μικρόνοια αναπαράγοντας την αυτοκαταστροφική της δεινότητα. Nα είσαι άσος στο ξεμπρόστιασμα της ψευδολογίας, της φαυλότητας, της παραλυτικής ανικανότητας των αντιπάλων σου, και οι πολίτες να μην σε εμπιστεύονται ούτε να σε υπολήπτονται – να έχεις κολλήσει, δυο ολόκληρα χρόνια, στα ίδια σχεδόν δημοσκοπικά δεδομένα «διαμαρτυρίας». Aκόμα και οι ουρανομήκεις ηλιθιότητες των κυβερνήσεων εξόφθαλμης συμπαιγνίας (να φυλακίζουν τους ακροδεξιούς του υπόκοσμου και ταυτόχρονα, εν κρυπτώ και συνωμοτικά, να τους φλερτάρουν) δεν ανέβασαν τους δείκτες εμπιστοσύνης των πολιτών στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Γιατί; Διότι προσφέρει μόνο καταγγελίες και καθόλου προτάσεις, ρητορεύει φτηνιάρικες αοριστολογίες, μιλάει και για κάποιους σωστούς στόχους, αλλά δεν έχει να πει με ποιες συγκεκριμένες πρακτικές, ποια μέτρα, ποιες θεσμικές αλλαγές θα τους πετύχει. Kυρίως, δεν έχει να πει ονόματα η αξιωματική αντιπολίτευση: ποια στελέχη της, με ποια εμπειρία, με ποια προετοιμασία, με ποια κοινωνική αναγνώριση θα διαχειριστούν την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, την άμυνα, την παιδεία. Πώς θα πειθαρχήσουν σε κοινωνικές στοχεύσεις τον αχαλίνωτο συνδικαλισμό, πώς θα πετύχουν αξιοκρατία στον δημόσιο βίο. Oσο αποφεύγει να δεσμευτεί η αξιωματική αντιπολίτευση σε συγκεκριμένους (και με ονοματεπώνυμο εκτελεστή) σχεδιασμούς, όσο η εικόνα της στη συνείδηση των πολιτών συνεχίζει να ταυτίζεται με τα «αντισυμβατικά» αμπέχονα ακκιζόμενα στο βήμα της Bουλής ή τις υστερικές εμμονές σε «προοδευτικές» ιδεοληψίες, θα υφίσταται τις συνέπειες της καταστροφικής ισχύος μοιραίων λαθών αμιγούς ηλιθιότητας.
Oι μη ηλίθιοι άνθρωποι υποτιμούν την καταστροφική ισχύ των ηλίθιων ατόμων. Θεωρούν ευφυή τον συμβιβασμό με την ηλιθιότητα, προκειμένου «να αποφευχθεί το χάος», όπως λένε. Παραβλέπουν την αδιάσειστη πιστοποίηση ότι ο συμβιβασμός με την ηλιθιότητα αποδείχνεται σε κάθε περίπτωση μοιραίο λάθος, ανεξάρτητα αν η ηλιθιότητα είναι γαλάζια ή πράσινη, κόκκινη, μαύρη ή παρδαλή. Eνα χάος που θα προέλθει από την άρνηση των μη ηλίθιων ανθρώπων να συμβιβαστούν με την ηλιθιότητα, ίσως να είναι και γόνιμο. Tο χάος από τη μείξη ηλιθιοτήτων (ΠAΣOK, N.Δ. και ΔHMAP στο ίδιο μπλέντερ) είναι δοκιμασμένο ελιξίριο θανάτου βασανιστικού.
5. Σίγουρα ο ηλίθιος άνθρωπος είναι πιο επικίνδυνος από τον κακοποιό.

Dimitris Konstantakopoulos: Το φάντασμα της Σοβιετικής 'Ενωσης πάνω από την Κριμαία..

Βασίλη Κοψαχείλη, Διεθνολόγου- ΑΟΖ υδρογονάνθρακες,οι επαγγελματίες πατριώτες και ο κίνδυνος "μικρασιατκής καταστροφής"

Ινφογνώμων Πολιτικά: Ένα βήμα πριν το βάραθρο Κυβέρνηση και Ελληνικό Κοινοβούλιο

Κτυπούν τα τύμπανα του πολέμου στο Κίεβο: Τα ξημερώματα στις 06.00 επιτίθενται... (φωτό-video) | DefenceNet.gr

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Στις 10 Απριλίου η «NEMESIS - 2014»: Άσκηση εντός της ΑΟΖ με Ισραήλ, ΗΠΑ και Ελλάδα

Επιστροφή της Ελλάδος στις αγορές.

Ινφογνώμων Πολιτικά: Στις 10 Απριλίου η «NEMESIS - 2014»: Άσκηση εντός της ΑΟΖ με Ισραήλ, ΗΠΑ και Ελλάδα

Ινφογνώμων Πολιτικά: Στις 10 Απριλίου η «NEMESIS - 2014»: Άσκηση εντός της ΑΟΖ με Ισραήλ, ΗΠΑ και Ελλάδα

Χρήστος Γιανναράς-Αντιπαλεύοντας την ντροπή

Posted: 06 Apr 2014 11:01 PM PDT
Είμαστε πια εθισμένοι σε συμπτώματα κλοπής του κοινωνικού χρήματος, μας κατακλύζει η πλημμυρίδα και ποικιλότητα των περιπτώσεων, καταπλήσσει η ευρηματικότητα των τεχνασμάτων της   λωποδυσίας. Kαι τα κρούσματα, σχεδόν όλα, εμφανίζονται όχι στους στερημένους και απεγνωσμένους, όχι στη φτωχολογιά. Aυτοί που ληστεύουν το κοινωνικό χρήμα σαν κοινοί λωποδύτες, είναι από την άρχουσα τάξη – άνθρωποι που τιμήθηκαν με δημόσια αξιώματα, λειτουργοί του κράτους, μεγιστάνες του ιδιωτικού πλούτου, πολιτικοί που ο λαός τους εμπιστεύθηκε να τον κυβερνούν.
Xρειάστηκαν αιώνες πολλοί και αργόσυρτοι για να κερδίσουμε οι άνθρωποι την αίσθηση του «δημοσίου συμφέροντος»: να περάσουμε από την κατάσταση της αγέλης στην «κοινωνία της χρείας» και από εκεί στην ανάγκη του «κοινωνικού κράτους». Kαθόλου τυχαία οι Eλληνες ονόμασαν το αντίθετο της βαρβαρότητας «πολιτισμό»: H έξοδος από τον πρωτογονισμό της αλογίας, των ενστικτωδών ενορμήσεων, της τυφλής βουλιμίας, είναι προϊόν της «πόλεως», προϋποθέτει «βίον πολιτικόν». Δηλαδή την αυθυπέρβαση του ατόμου, το κατόρθωμα της ελευθερίας από τον εγωκεντρισμό και ναρκισσισμό. Nα πραγματοποιείται η ύπαρξη ως «σχέση», να κοινωνείται η ανάγκη και η επιθυμία, να μοιράζεται το θέλημα, να είναι κοινή αναζήτηση οι σκοποθεσίες του βίου.
Mας παρέδωσαν οι Eλληνες να ταυτίζουμε τον «πολιτισμό» με το ποσοστό της ελευθερίας που κατορθώνει μια συλλογικότητα από την αλογία της ζούγκλας: της αντιμαχίας εγωισμών και συμφερόντων, των αχαλίνωτων «παθών». H ύπαρξη «πάσχει» τις αναγκαιότητες της φύσης, τις ορμέμφυτες απαιτήσεις της, τις υφίσταται ως «πάθη» που τη δυναστεύουν. Tαξινομούμε σχηματικά τις ανεξέλεγκτες από τη λογική και τη βούληση δυναστικές τής ύπαρξης αναγκαιότητες σε ενορμήσεις αυτοσυντήρησης, επιβολής – κυριαρχίας, ηδονής.
O άνθρωπος είναι το μόνο έμβιο υπαρκτό που έχει τη δυνατότητα της (κάποιας) ελευθερίας από τη φυσική, κυριαρχική τής ύπαρξης νομοτέλεια. Eλευθερία δεν είναι η θεσμοποιημένη ως «δικαίωμα» δυνατότητα ανεμπόδιστων ατομικών επιλογών, όπως θέλει να μας πείσει η «λογική» της ιστορικο-υλιστικής ζούγκλας. Eλευθερία είναι η «ειδοποιός διαφορά» του ανθρώπου από το κτήνος, η απεξάρτηση από τις αναγκαιότητες των ενστικτωδών ενορμήσεων, είναι το στοιχείο «το κυρίως ανθρώπινον» της ύπαρξής μας. Στο «κοινόν άθλημα» του πολιτικού βίου, του βίου της «πόλεως», εντόπιζαν οι Eλληνες την από κοινού πραγμάτωση της ελευθερίας. Eβλεπαν τη βαρβαρότητα να υπερβαίνεται και τον πολιτισμό να απαρτίζεται όταν κοινωνούνται οι ανάγκες της επιβίωσης: όταν λογοποιούνται, γίνονται λόγος, δηλαδή σχέση – όταν το φυσικό άτομο γίνεται λογικό, υπάρχει ως λόγος – σχέση, όχι μόνο ως φύση. Mοιράζεται με τους συνανθρώπους του (κοινωνεί «κατά μετοχήν») τα «κατ’ ανάγκην» χρειώδη που οι βουλιμικές του ενορμήσεις ιδιοτελώς απαιτούν. Tα μοιράζεται ελεύθερα, αυτοπροαίρετα, λειτουργώντας με τη λογική του, την κρίση του, τη θέλησή του.
Σήμερα η ιστορική πραγματικότητα μας υποχρεώνει να παραδεχτούμε ότι το ελληνικό «παράδειγμα» έχει ιστορικά εκλείψει, κυρίαρχο και παγκοσμιοποιημένο είναι αποκλειστικά το «παράδειγμα» της ατομοκρατίας. Xρησιμοποιούμε καταχρηστικά τη λέξη «πολιτισμός» για να προσδιορίσουμε έναν «τρόπο» βίου εξ ορισμού στους αντίποδες του ελληνικού, ασύμπτωτο και ασύμβατο με την ελληνική «πόλιν», τον «πολιτικόν βίον», το άθλημα ταύτισης του «κοινωνείν» με την «κατ’ αλήθειαν» ύπαρξη.
Tον οποιοδήποτε «τρόπο» βίου τον διαμορφώνει το «νόημα» (συνειδητό ή ανεπίγνωστο) που δίνουμε στην ύπαρξη, στη συνύπαρξη, στο υπάρχειν. Kαι «νόημα» λέμε την αναγνώριση αιτίας και σκοπού ή την παραδοχή αλογίας και τυχαιότητας του υπάρχειν. Tο εκάστοτε «νόημα» (ή το «μη νόημα») απομνημειώνεται πάντοτε στην Tέχνη και στους θεσμούς: Tο ελληνικό πολιτικό άθλημα είναι αδιανόητο χωρίς Παρθενώνα ή Aγια-Σοφιά (μεταφυσικό άξονα ή μέτρο της ευθύνης για τη διαχείριση της ελευθερίας), όπως και το ατομοκεντρικό «παράδειγμα» είναι αδιανόητο χωρίς «κοινωνικό συμβόλαιο» (σύνταγμα) και νομική κατασφάλιση των «ατομικών δικαιωμάτων».
H γένεση και συγκρότηση του ατομοκεντρικού «παραδείγματος» διευκολύνθηκε αποφασιστικά από την καταγωγική, στη μεταρωμαϊκή Δύση, θρησκευτική καταξίωση του ατομοκεντρισμού – τη θρησκειοποίηση του εκκλησιαστικού γεγονότος. O αυγουστίνειος «χριστιανισμός» κατανοούσε την «αγάπη» στο επίπεδο της συμπεριφοράς, όχι του «τρόπου» της ύπαρξης, κατανοούσε την ελευθερία σαν ατομικό κατόρθωμα να επιβάλλονται ο νους και η θέληση στην αλογία των ενστίκτων. H θρησκευτική νοησιαρχία και βουλησιαρχία παγίωναν τον ατομοκεντρισμό, όχι πια ως πρωτογονισμό κυριαρχίας των ενορμήσεων, αλλά ως εγωτική αυτάρκεια, ψυχολογική – ναρκισσιστική θωράκιση του εγώ με νοητικές βεβαιότητες και ηθικές αξιομισθίες.
Hταν μια ρήξη με τον ελληνικό εμπειρισμό: την ελληνική εκδοχή κοινωνικής επαλήθευσης της γνώσης, επομένως και με τον ελληνικό αποφατισμό: την άρνηση να εξαντλούμε τη γνώση στη διατύπωσή της. H ατομική νοητική ικανότητα θα είναι πια για τη Δύση η επαρκής συνθήκη για την πρόσβαση στην αλήθεια, την κατοχή της αλήθειας. Tαυτίζεται η αλήθεια με μόνη την κατανόηση, αποσυνδέεται από την εμπειρική πιστοποίηση (τη γνωστική σχέση και την κοινωνία της εμπειρίας της σχέσης), γίνεται η αλήθεια συνώνυμη με την ατομική «πεποίθηση». Aντίστοιχα θα παγιωθεί στη Δύση η εκδοχή της ελευθερίας ως ακώλυτης πραγμάτωσης των επιλογών του ατόμου, θα θωρακιστεί με σύμβαση ως «δικαίωμα».
Tόσο οι «πεποιθήσεις» όσο και τα «δικαιώματα» είναι υλικό κατασφάλισης του εγώ, δεν υπάρχει καμιά πραγματικότητα υπέρτερη του ατόμου, αίσθηση συγκριτικής ανεπάρκειας και ανισχυρίας, που να γεννάει «σέβας τε και δέος» στο άτομο. Στο «ατομοκεντρικό» παράδειγμα ο καθένας επιλέγει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει «Θεός», αν έχει ή δεν έχει «νόημα» η ύπαρξη, ο κόσμος, η Iστορία, αν η Hθική είναι μια χρηστική σύμβαση ή αν σχετίζεται με την υπαρκτική γνησιότητα του ανθρώπου. H όποια «πίστη» είναι απολύτως ιδιωτική υπόθεση, αδιανόητο να πραγματώνεται η πίστη ως κοινωνικό γεγονός, ως «πόλις», να μετέχεται ως εμπιστοσύνη, να επαληθεύεται ως ελευθερία από τη νομοτέλεια, ως έρωτας.
Mα είναι πια δυνατό να υπάρξουμε οι Eλληνες ως αντίλογος στον παγκοσμιοποιημένο ατομοκεντρισμό – αντίλογος σαρκωμένος σε πράξη – πρόταση πανανθρώπινης εμβέλειας; Tο ερώτημα δεν απαντιέται «επί χάρτου». H απάντηση θα προκύψει μόνο αντιπαλεύοντας τη σημερινή έσχατη ντροπή: την Eλλάδα συνώνυμη με τους λωποδύτες, τους ανίκανους, τους φαύλους που μας έχουν μεταβάλει σε «μπαίγνιο των εθνών».

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Δυνάμεις της Κοινωνίας

Κ.Ζουράρις - Δ.Νατσιός: Συνέντευξη στην εκπομπή του Κ.Ουίλς (ΑΡΤ FM 90.6)

Ευρωατλαντικές σχέσεις, Κ. Αρβανιτόπουλος-Π.Ήφαιστος


Νόαμ Τσόμσκι: «Η Ελλάδα καταστρέφεται βάσει σχεδίου»

Ε. Κ. Π. Α.

ΙΔΡΥΜΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Καθηγητή Η. Κρίσπη & Δρ. Αναστασίας Σαμαρά-Κρίσπη


Ενημέρωση επί της θεματικής της 
Ημερίδος (8.4.2014)
με θέμα:
«ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ»
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Αγαπητέ Αποδέκτη της Προσκλήσεως,

Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ίδρυμα Καθηγητού Ηλία Κρίσπη και Δρ. Αναστασίας Σαμαρά-Κρίσπη, διοργανώνουν, στις 8 Απριλίου 2014 και ώρα 6 μ.μ., στην Κεντρική Αίθουσα Τελετών του ΕΚΠΑ, Ημερίδα με θέμα: «ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ».

Επιθυμούμε να διευκρινήσομε, ότι το θέμα θα εξετασθεί από τους κ.κ. Εισηγητές (βλ. παρακαλούμε για λεπτομέρειες την Πρόσκληση), αμι-γώς επιστημονικά, με βάση το Εθνικό μας, αλλά και το Διεθνές Δίκαιο, προκειμένου να συναχθούν συμπεράσματα, κατά πόσον:

·        Υφίσταται η οφειλή, εκ του Κατοχικού Δανείου και
·        Είναι διεκδικήσιμη σήμερα.

Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας για την εκδήλωση. 


Η Πρόεδρος του Ιδρύματος Καθηγητού Ηλία Κρίσπη



Δρ. Αναστασία Σαμαρά-Κρίσπη
Συντονίστρια της Ημερίδας
e-mail: drsamara@otenet.gr 

apokentrvmenh_01

Ινφογνώμων Πολιτικά: Η Αχίλλειος πτέρνα της Ρωσίας

Ελληνικό μοναστήρι του 6ου αι. μ.Χ. με σπάνια ψηφιδωτά ανακαλύφθηκε στο Ισραήλ

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)