Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Εκδήλωση ΜΕΤΩΠΟΥ: «Βρετανικές Βάσεις και Βρετανική Διπλωματία: 1914-2014» (ΒΗΜΑ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ)

ΜΚΦΛονδίνο, 1 Φεβρουαρίου 2014
Στέφθηκε χθες, Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014, με απόλυτη επιτυχία η εκδήλωση που οργάνωσε το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου με τίτλο «Βρετανικές Βάσεις και Βρετανική Διπλωματία: 1914 – 2014», με ομιλητές την ερευνήτρια και συγγραφέα κα. Φανούλα Αργυρού και τον λέκτορα της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου του Hertfordshire Δρ. Κλέαρχο Α. Κυριακίδη.
Στόχος της εκδήλωσης ήταν να επαναφέρει για άλλη μια φορά στο προσκήνιο, τη συζήτηση περί της νομιμότητας και της αμφισβητούμενης κυριαρχίας των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο, να αναδείξει τη διαχρονική εξωτερική πολιτική της Βρετανίας στο Κυπριακό μέσω ιστορικής αναδρομή, όπως και τους παράγοντες που συμβάλλουν στη διαμόρφωσή αυτών και των σχέσεων Ηνωμένου Βασιλείου-Κυπριακής Δημοκρατίας, υπό το φως των νέων γεωπολιτικών εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Ελληνικής και Κυπριακής Αδελφότητας άρχισε με μονόλεπτη σιγή εις μνήμη των τριών αξιωματικών που έπεσαν υπέρ πίστεως και Πατρίδος, 18 χρόνια πριν στα Ίμια. Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του ΜΕΤΩΠΟΥ ανέγνωσε χαιρετισμό από το Γραμματέα του Σωματείου “Αδούλωτη Κερύνεια”, κ. Ιωάννη Σιεκέρσαββα και προσφώνησε την εκδήλωση. Ακολούθως οι δύο ομιλητές ανέπτυξαν τις θέσεις τους και κέντρισαν το ενδιαφέρον του κοινού με τις παρουσιάσεις τους.
ΜΚΦ ΙΙ
Με το τέλος των ομιλιών και παρουσιάσεων, ακολούθησε ζωηρή συζήτηση με παρατηρήσεις, ερωτήσεις και ανοικτή συζήτηση μεταξύ κοινού και ομιλητών τόσο για το ρόλο και τη σημασία της πρόσφατης συμφωνίας (15/1/14) μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ηνωμένου Βασιλείου όσο και για το ρόλο τους σε διεθνή θέματα με κυριότερο φυσικά το Κυπριακό. Τα κύρια συμπεράσματα της εκδήλωσης ήταν πως οι Βρετανικές στρατιωτικές βάσεις ΔΕΝαπολαμβάνουν καθεστώς κυριαρχίας και πως για την παρουσία των βάσεων, τις συνεχείς επαναβεβαιώσεις της υποτιθέμενης κυριαρχίας τους αλλά και τις σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας – Ην. Βασιλείου (όπως άλλωστε και για τα αδιέξοδα στο Κυπριακό), ευθύνεται η έλλειψη πολιτικής βούλησης και η αδυναμία του Κυπριακού παλαιοκομματισμού, να θέσει τα διάφορα ζητήματα στην ορθή τους βάση, θεμελιώνοντας έτσι μίαεθνική στρατηγική που θα μας απεγκλωβίσει από τα προβλήματα που δημιουργεί η παρούσα εξωτερική μας πολιτική.
Το ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου θα ήθελε να ευχαριστήσει τους ομιλητές, την Αδελφότητα που παραχώρησε την αίθουσα, όσους εργάστηκαν για να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση αυτή και κυρίως το κοινό που συνεχίζει να στηρίζει μεενθουσιασμό τις πρωτοβουλίες των αυτόνομων φοιτητών.
Γραφείο Τύπου ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)