Στην Ελλάδα, αν και έχουν περάσει 80 ολόκληρα χρόνια από το τέλος της κατοχής, το ζήτημα της συνεργασίας με τον κατακτητή εξακολουθεί να αποτελεί θέμα-ταμπού. Αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής λήθης που ακολούθησαν όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις, στην προσπάθειά τους να διαχειριστούν τις πολιτικές συνέπειες του πρωτόγνωρου, σε ένταση και έκταση, συλλογικού τραύματος που προκάλεσε στην ελληνική κοινωνία η συνεργασία. Η συνεργασία με τον κατακτητή υπήρξε η αφετηρία του νέου διχασμού, ο οποίος, με τη συμβολή και άλλων παραγόντων, οδήγησε στις εμφύλιες συγκρούσεις της κατοχής, των Δεκεμβριανών και τελικά στον εμφύλιο πόλεμο της δεκαετίας του 1940.
Στο βιβλίο αυτό παρακολουθούμε την πολιτική, οικονομική και ένοπλη συνεργασία με τον κατακτητή, όπως εκδηλώθηκε στον νομό Αττικής. Μέσα από τη μελέτη αρχείων που για πρώτη φορά δημοσιοποιούνται, περιγράφεται η δράση αυτών που συνεργάστηκαν, εξετάζονται οι λόγοι και οι μηχανισμοί ανάπτυξης του φαινομένου της συνεργασίας καθώς και οι πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που ευνόησαν την εμφάνισή τους.
Οι πολιτικές που ακολούθησαν οι τρεις ελληνικές κατοχικές κυβερνήσεις, ο ρόλος εμπόρων, βιομηχάνων, πολιτικών μηχανικών και άλλων στις οικονομικές συναλλαγές με τους κατακτητές, η δράση της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, των Ταγμάτων Ασφαλείας, των Ελλήνων πρακτόρων των Es-Es και άλλων, που συγκρότησαν το ένοπλο σκέλος της συνεργασίας, και η δικαστική τους αντιμετώπιση μετά το τέλος της κατοχής, βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της μελέτης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΑΡΚΤΙΚΟΛΕΞΑΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ. ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ/ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ
ΕΝΟΠΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΤΟΧΗΣ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ"
ΤΑ ΕΥΖΩΝΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ
"ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ". ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ. Μεταξύ μνήμης και λήθης
ΠΗΓΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
Που πάμε να μπλέξουμε? Δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτοί οι πόλεμοι θα φέρουν αλλαγές. Οτι είμαστε μια μαύρη τρύπα στη μαύρη τρύπα που πορεύεται η Ευρώπη.. 'Εχουμε ένα θλιβερό προνόμιο στην Ελλάδα: Να είμαστε πιο πατριώτες για τις πατρίδες άλλων ή Να θεωρούμε όλους τους εθνικισμούς καλούς εκτός από τον ελληνικό εθνικισμό. Εχουμε χάσει το μέτρο και τις ισορροπίες μας στον κόσμο. Δεν ξέρουμε το στίγμα μας στον κόσμο αυτό. Είτε από μεγαλομανία είτε από κάτι άλλο αντίθετο: Και Υπάρχει ακριβώς το αντίθετο που τελικά είναι το ίδιο. Η ιδέα του ''κολοέλληνα''. Πουλάει τρελά το βιβλιο ''Δοσίλογοι''. Τι λέει αυτό το βιβλίο? Οτι την περίοδο της κατοχής υπήρχαν οι Ελληνες δοσίλογοι οι οποίο βάλανε ελληνική κατοχή (δεν υπήρχε ξένος παράγοντας;) και οι οποίοι κάνανε τις αγριότητες. Καταλήγοντας ότι: «Τέτοιοι είμαστε, αυτά μας αξίζουν...κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας, .αυτός ο λαός δεν είναι για τίποτε...» Τι αποκρύπτει ? Οτι αυτός ο λαός έδωσε τη μεγαλύτερη αντιφασιστική αντίσταση και συμβολή στη νίκη από όλους τους άλλους λαούς της Δυτικής Ευρώπης.... Όταν μιλάμε για ελληνική κατοχή και προσβάλουμε τον ελληνικό λαό ότι οι δοσίλογοι ήταν ένα κίνημα κοινωνικοπολιτικό πολύ ευρύτερο απ΄ ό,τι ήταν η αντίσταση, τότε καταλαβαίνετε το πόσο αυτά τα δυο είναι αλληλένδετα. Από τη μια η μεγαλομανία μας (ότι εμείς είμαστε ο κόσμος) και από την άλλη η αυτοταπείνωση για νάρθουμε σε ισορροπία με αυτό που πραγματικά είμαστε. Μια χωρα με λαμπρές παραδόσεις, με τεράστια ιστορία,...η οποία ταυτόχρονα, κάθε μέρα και χειρότερα, γίνεται υποχείριο γειτόνων και εργαλείο ξένων συμφερόντων. 14/6/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου