Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 8 Ιουνίου 2025

Απόφαση ΔΣ Ενιαίου Συλλόγου Μελών ΔΕΠ ΑΠΘ για την Παλαιστίνη

 


11 λ. 
Απόφαση ΔΣ Ενιαίου Συλλόγου Μελών ΔΕΠ ΑΠΘ για την Παλαιστίνη
Σήμερα και μετά από πολύμηνο αποκλεισμό απειλείται άμεσα, σύμφωνα με τις καταγγελίες του ΟΗΕ, η ζωή χιλιάδων αμάχων στην Παλαιστίνη. Το Ισραήλ, παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, με τη συστηματική καταστροφή υποδομών, την παρεμπόδιση του εφοδιασμού με τρόφιμα, φάρμακα και ανθρωπιστική βοήθεια, και τον συνεχιζόμενο αποκλεισμό της περιοχής, έχει καταστήσει τη ζωή εκατομμυρίων Παλαιστινίων αφόρητη. Όλα τα πανεπιστήμια στη Γάζα έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας, ενώ εκατοντάδες πανεπιστημιακοί και ερευνητές έχουν εξοντωθεί ως μέρος του σχεδίου «ακαδημαϊκής εκκαθάρισης» (academicide). Ταυτόχρονα προωθείται μια προσπάθεια σίγασης κάθε κριτικής προς την γενοκτονία φωνής στον ακαδημαϊκό και τον ευρύτερο δημόσιο χώρο.
Η αδιέξοδη αυτή πολιτική έχει ενταθεί και οδηγεί σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, με τους Παλαιστίνιους να υποβάλλονται σε λιμοκτονία. Όχι ως παράπλευρη συνέπεια στρατιωτικών επιχειρήσεων, αλλά ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών που έχουν χαρακτηριστικά συλλογικής τιμωρίας και γενοκτονίας. Διαπράττονται πράξεις γενοκτονίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, κατά παράβαση κάθε έννοιας και διάταξης διεθνούς δικαίου, διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και διεθνούς ποινικού δικαίου και σε πλήρη αντίθεση με τα αισθήματα των λαών όλου του κόσμου, ανάμεσά τους και ο ελληνικός λαός, που διαχρονικά εκφράζει την αλληλεγγύη του στον παλαιστινιακό λαό. Η ευθύνη αυτών των εγκλημάτων αφορά την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ.
Καταδικάζουμε απερίφραστα την ισραηλινή πολιτική και καλούμε τη διεθνή κοινότητα, τους θεσμούς και τις κυβερνήσεις, ιδίως την ελληνική που μετέχει του Συμβουλίου Ασφαλείας, να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί να αδιαφορεί ή να ανέχεται τη λιμοκτονία στη Γάζα.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον συνάδελφο καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Τάκη Πολίτη και σε όλα τα μέλη της ανθρωπιστικής αποστολής του Στολίσκου Ελευθερίας για τη Γάζα, οι οποίοι δέχθηκαν τρομοκρατική επίθεση από τις ισραηλινές δυνάμεις τα ξημερώματα της Παρασκευής 2 Μαΐου σε διεθνή ύδατα ανοιχτά της Μάλτας. Υποστηρίζουμε την ελευθερία του λόγου των διδασκόντων/σσών, ερευνητών/τριών και των φοιτητών/τριών της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας που εκφράζονται ενάντια στις βίαιες πρακτικές γενοκτονίας των Παλαιστινίων.
Απαιτούμε:
• Άμεση κατάπαυση του πυρός και τερματισμό της γενοκτονίας στη Γάζα, της κλιμακούμενης βίας στη Δυτική Όχθη, της ισραηλινής κατοχής και όλων των αποικιακών πρακτικών στα παλαιστινιακά εδάφη.
• Ελεύθερη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας ώστε να φτάσουν άμεσα στη Γάζα νερό, τρόφιμα, φάρμακα, υγειονομικό υλικό και γιατροί. Η παρεμπόδιση της ανθρωπιστικής βοήθειας συνιστά κατάφωρη παραβίαση του ψηφίσματος 2720 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο καλεί για την απρόσκοπτη παράδοση της ανθρωπιστικής βοήθειας στους αμάχους.
• Απελευθέρωση όλων των ομήρων και επανεκκίνηση της διαδικασίας επίλυσης του παλαιστινιακού με βάση τις αρχές και τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
• Kαταδίκη εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης των εγκλημάτων του στρατού του Ισραήλ σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, σε βάρος εργαζομένων και εθελοντών, γιατρών και νοσηλευτών, σε ανθρωπιστικές οργανώσεις και αποστολές που προσπαθούν να φέρουν βοήθεια και σε βάρος του προσωπικού ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ.
• Άμεση εφαρμογή της ομόφωνης απόφασης της Βουλής του 2015 και αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967.
• Διακοπή κάθε συνεργασίας των ελληνικών πανεπιστημίων και δη του ΑΠΘ με κρατικούς φορείς του Ισραήλ.
• Θεσμοθέτηση υποτροφιών υποδοχής στα ελληνικά πανεπιστήμια των υπαγόμενων σε γενοκτονία ακαδημαϊκών, ερευνητών/τριών και φοιτητών/τριών από τα Πανεπιστήμια της Γάζας και θεσμοθέτηση υποτροφιών υποδοχής ακαδημαϊκών, ερευνητών/τριών και φοιτητών/τριών από τα Πανεπιστήμια του Ισραήλ που υπάγονται σε διώξεις υπερασπιζόμενοι μια μόνιμη και διαρκή ειρήνη στη Μέση Ανατολή.Όλες οι αντιδράσεις:
Εσείς και 7 ακόμη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)