ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ:
Οι πρακτικές συμμορίας των κουκουλοφόρων στην ΑΣΟΕΕ δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αποκαλύπτουν το πρόσωπο τους κάτω από την κουκούλα.Τα περί «βανδαλισμού και εκκένωσης του γραφείου του Μπουραντώνη» (όπως οι ίδιοι περιγράφουν τις πράξεις τους), του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, και η περήφανη δημοσιοποίηση των τραμπουκισμών τους, αποδεικνύουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες των φοιτητών, διαχρονικά. Αντίθετα, βάζουν την «υπογραφή» τους στον κατάλογο των προβοκατόρων.
Στην περίπτωση τους δεν υπάρχει καν δίλημμα, εάν είναι χρήσιμοι ηλίθιοι ή προβοκάτορες. Είναι άθλιοι προβοκάτορες, απ’ όπου κι αν κατευθύνονται.
Οι μαφιόζικες ενέργειες δεν μπορεί να έχουν σχέση με τους αγώνες των φοιτητών, των εργαζομένων, του λαού. Είναι «προνόμιο» του υποκόσμου και των διάφορων μηχανισμών που τους εκτρέφουν. Κι όταν η κουκούλα βγαίνει, τότε φαίνεται ποιοι είναι.
ΑΚΡΙΤΑ.
«Η δημόσια διαπόμπευση του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ δεν είναι επαναστατικός ακτιβισμός. Είναι μια ωμή πράξη βαρβαρότητας που παραπέμπει στα χρόνια όπου ξυρίζαν γουλί τις γυναίκες που πήγαν με Γερμανούς και τους νεαρούς που γιαούρτωναν τον καθηγητή τους.Είναι ο δημόσιος εξευτελισμός που επέβαλαν οι Ναζί στους Εβραίους μες τη μέση του δρόμου.Αυτοί που καταφεύγουν σε τέτοιες χρυσαυγιτικες μεθόδους, δεν είναι επαναστάτες.Είναι φασίστες» Έλενα Ακρίτα
Δ.ΠΑΤΕΛΗΣ https://www.facebook.com/dimitrios.patelis.9
''Άθλια προβοκάτσια - δώρο στην κυβέρνηση των «αρίστων», ώστε αυτοί, αφορμής δοθείσης, να προβούν σε ακόμα πιο ραγδαία προώθηση του αστυνομοκρατούμενου Πανεπιστημίου-επιχείρησης... Εκ των πραγμάτων, αυτή είναι η ουσία της επίθεσης αυτόκλητων «καταδρομέων του αντιεξουσιαστικού χώρου» κάποιας «Πρωτοβουλίας μαχητικής αλληλεγγύης» στο γραφείο του Πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Μπουραντώνη, με τον συνακόλουθο βανδαλισμό και την διαπόμπευση. ''
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ-ανάρτηση
'O αναρχισμός είναι μια πρόταση για την κοινωνία που βασίζεται στην κατάργηση του Κράτους, το οποίο αντιλαμβάνεται ως πηγή εξαναγκασμού, επιβολής δια της δύναμης και τελικά διαρκούς βίας η οποία ταπεινώνει τον άνθρωπο, του αποστερεί την αξιοπρέπεια και τον καθιστά σκλάβο των κυρίαρχων, αντί για την ελεύθερη συλλογική οντότητα που θέλει και αξίζει να είναι. Στο πλαίσιο αυτό, ο αναρχισμός δεν αρνείται τη βία, γιατί αναγνωρίζει ότι ο κοινωνικός μετασχηματισμός εμπεριέχει ανταγωνισμό και ρήξη. Την αντιλαμβάνεται ωστόσο ως μια αντιφατική στάση, αρνείται τη γενίκευσή της και τη χρήση της ως πηγή κυριαρχίας, γιατί εκτιμά -και σε αυτό διαφοροποιείται για παράδειγμα από τον λενινισμό- ότι μια κοινωνική αντίδραση βασισμένη στη βία και την επιβολή δε μπορεί παρά να γεννήσει μια κοινωνία βασισμένη στη βία και την επιβολή. Η βία μπορεί να είναι μέσο, δε μπορεί να είναι υπόδειγμα. Ο σπουδαίος Ντουρούτι έλεγε κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου το 1936: "Πρέπει να κερδίσουμε τον πόλεμο, πριν συνηθίσουμε να είμαστε στρατιώτες". Το μήνυμα του αναρχισμού περνά πάντα από την άρνηση του εξαναγκασμού και την άρση της απόλαυσης που εμπεριέχει η εξουσία. Στον αναρχισμό η απόλαυση πηγάζει από την ελευθερία του καθενός και την ισότητα όλων, βρίσκεται δηλαδή στον αντίποδα της επιβολής.
Στον αντίποδα των κοινωνικών θεωριών βρίσκεται ο φασισμός. Ο φασισμός αντιλαμβάνεται τον εξαναγκασμό, την επιβολή και τη βία ως απαραίτητους όρους για τη ρύθμιση των κοινωνικών συμπεριφορών, οι οποίες στηρίζονται στην έννοια της δύναμης. Εκείνος που έχει τη δύναμη, τη στιγμή που την έχει, πρέπει να την ασκεί στο έπακρο, να συντρίβει και να εκμηδενίζει το θύμα του, να αντλεί ισχύ από την στέρηση της αξιοπρέπειας και της ανθρώπινης ιδιότητας του άλλου. Στον φασισμό δεν αρκεί να νικήσεις, να αφοπλίσεις ή να περιθωριοποιήσεις τον αντίπαλό σου, πρέπει να του αρνηθείς εμπράκτως την ανθρώπινη υπόσταση. Ο μυστικισμός του φασισμού βασίζεται στην απόλαυση που αντλείς από τον εκμηδενισμό του άλλου, από την πλήρη υποδούλωση, τη μετατροπή του ανθρώπου σε υποταγμένο υποχείριο. Στον φασισμό, η βία δεν είναι απλά η πηγή, αλλά και η έκφραση του εκπολιτισμού.
Δείτε αυτή την εικόνα, εμπνευσμένη από τις πρακτικές διαπόμπευσης της Βασιλικής Χωροφυλακής στον νόμο περί τεντιμποϊσμού του 1958, πρακτικές που σήμερα η αστυνομία παριστάνει (ψευδώς) ότι έχει εγκαταλείψει, και σκεφτείτε σε ποια από τις δύο αυτές κοινωνικές θεωρίες ταιριάζει καλύτερα.'
Κείμενο του δημοσιογράφου Yannis Androulidakis Δείτε λιγότερα
Δημοσθένης Γκαβέας : ''Η εικόνα του Πρύτανη του ΟΠΑ με την κρεμασμένη ταμπέλα στο λαιμό που έγραφε «αλληλεγγύη στις καταλήψεις» θυμίζει τις διαπομπεύσεις και τις εκτελέσεις που έκαναν οι νεότουρκοι και μετέπειτα οι ναζί. Πρόκειται για συμπεριφορά φασιζουσών νοοτροπιών που καμουφλάρονται πίσω από δήθεν προοδευτικές ιδεολογίες. Η εκτέλεση της προσωπικότητας είναι το πρώτο βήμα πριν την εκτέλεση ενός ανθρώπου. Άλλωστε οι «αλληλέγγυοι» οραματίζονται το χάος και τη βία που θα αλλάξει την κοινωνία. Όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι τα πρότυπά τους. Το έχουν διαδηλώσει ουκ ολίγες φορές. Αυτό που συνέβη στον πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Δημήτρη Μπουραντώνη προσβάλλει το σύνολο της κοινωνίας. Όπως ανεχθήκαμε σαν κοινωνία τόσα χρόνια τη Χρυσή Αυγή, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ανεχόμαστε και αυτούς τους «επαναστάτες» που θέλουν διά της μεταξύ τους αλληλεγγύης να τρομοκρατήσουν τους διαφωνούντες.
Πριν από λίγες ημέρες ήμουν στο γραφείο του πρύτανη κ. Μπουραντώνη. Γνώρισα έναν ευγενέστατο νέο άνθρωπο με γνώσεις και όραμα. Στη συζήτησή μας συμφωνήσαμε πως το έλλειμμα παιδείας αντικατοπτρίζεται σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Περνάμε δύσκολα και εξαιτίας αυτού. Για τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δεν είδα κανέναν να διαδηλώνει για την ανομία στα πανεπιστήμια, για καλύτερα και πιο καθαρά πανεπιστήμια, που μοιάζουν σαν καφενεία έπειτα από προεκλογική συγκέντρωση του 1960.
Μάλλον συλλογικά ως κοινωνία δεν ντρεπόμαστε όσο χρειάζεται. Κύριε Μπουραντώνη σας ζητώ συγγνώμη και ειλικρινά ντρέπομαι για το κράτος και την κοινωνία στην οποία ζω, ελπίζω για κάτι καλύτερο. Εσείς ακόμη και μέσα από αυτήν τη δοκιμασία μπορείτε να κάνετε τη διαφορά''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου