ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ....
Προ εικοσαετίας ξεκίνησα να γράφω μετά από σκέψη ένα διαφορετικό βιβλίο από όλα όσα συνέγραψα παλαιότερα αυτού...με στόχο να εκδοθεί κάποτε.Βέβαια με την ιδιότητα του δασκάλου φωνητικής τέχνης και του ερευνητή για το αντικείμενο μου στην όλη πορεία,ανακαλύπτω και κάνω προσθαφαιρέσεις.Ωστόσο ένα απόσπασμα το δημοσιεύω εκ νέου στο φβ, που κυρίως έχει να κάνει με το επικοινωνιακό κομμάτι της όλης διεργασίας.θέλοντας παράλληλα να υπενθυμίσω σε μερικούς και μερικές την επικινδυνότητα αυτής της πολύ σοβαρής μόδας του τραγουδιού....να εμπιστεύονται δηλαδή τη φωνή τους, σε δήθεν ειδικούς καθοδηγητές.
-----------------------------------------------------------------------------
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ και η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
(απόσπασμα...)
Η επικοινωνία είναι για τις σχέσεις των ανθρώπων ό,τι η αναπνοή για την διατήρηση της ζωής (V. Satir)
Επικοινωνία είναι η ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων, μέσω της οποίας αναπτύσσονται σχέσεις. Η λειτουργία της επικοινωνίας εξυπηρετεί σημαντικές πτυχές της ζωής του ανθρώπου, όπως είναι η κάλυψη βασικών αναγκών(εύρεση τροφής,στέγης κλπ), η ενίσχυση και διατήρηση της αίσθησης του εαυτού, η ανταλλαγή πληροφοριών, η αυτοανάπτυξη κ.ά.
Είναι διαδεδομένη η εξής αντίληψη, σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο συντελείται η επικοινωνία: ένας άνθρωπος (πομπός) θέλει να στείλει μήνυμα σε έναν άλλο(δέκτης). Ο πομπός κωδικοποιεί το μήνυμα (του δίνει την μορφή κατάλληλων λέξεων, χειρονομιών, εκφράσεων κλπ) και το κοινοποιεί στον δέκτη. Ο τελευταίος δέχεται το μήνυμα και το ερμηνεύει σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις. Μία επικοινωνιακή κατάσταση λοιπόν περιλαμβάνει τους ακόλουθους βασικούς παράγοντες: τον πομπό ή αποστολέα (αυτός ο οποίος στέλνει το μήνυμα), τον δέκτη ή παραλήπτη (αυτός ο οποίος δέχεται το μήνυμα), το μήνυμα, τη γλώσσα, τον κώδικα δηλαδή με τον οποίο είναι διατυπωμένο το μήνυμα, το μέσο (το «όχημα» με το οποίο μεταφέρεται το μήνυμα) και το επικοινωνιακό πλαίσιο που είναι η διάταξη, η οργάνωση, η σχέση και οι συνθήκες όλων των παραπάνω μέσα σε ένα συγκεκριμένο χώρο και χρόνο.
Μεταδίδουμε πολλές από τις σκέψεις μας και πολλά συναισθήματά μας μέσω λέξεων, φράσεων. Ο τρόπος που οργανώνουμε τον λόγο μας (γραπτό ή προφορικό, μέσα από την επιλογή των λέξεων, το συντακτικό κλπ) είναι ένα στοιχείο που μας βοηθά να δημιουργούμε ή και να μεταβάλλουμε το περιβάλλον μας: επιλέγουμε να δώσουμε ή να αναζητήσουμε πληροφορίες ή μπορούμε να επιλέξουμε το αντίθετο. Μπορούμε να είμαστε σαφείς ή ασαφείς, να αποκαλύψουμε τι σκεφτόμαστε ή αισθανόμαστε και εν τέλει να επηρεάσουμε κάθε πιθανή όψη των σχέσεών μας. Κάθε χρήση όμως του λόγου μπορεί να είναι η πηγή ή η θεραπεία για την λεκτική έλλειψη κατανόησης.
Σημαντικό χαρακτηριστικό της λεκτικής επικοινωνίας είναι η παραγλωσσική επικοινωνία, η οποία αφορά στον τρόπο με το οποίο χρωματίζεται ο λόγος, προκειμένου να επιτευχθεί η επικοινωνία. Τα βασικά χαρακτηριστικά της παραγλωσσικής επικοινωνίας είναι: ο τόνος (το ύφος), η ένταση και η ποιότητα (η χροιά) της φωνής και ο ρυθμός του λόγου. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι τείνουν να μιλούν απαλά και σε χαμηλό τόνο όταν θέλουν να είναι τρυφεροί, ενώ μιλούν δυνατά όταν θέλουν να ακουστούν μακριά ή όταν είναι νευριασμένοι. Ο καθένας μας διαθέτει ένα σύστημα από αντιλήψεις, με βάση το οποίο καταλαβαίνει την πραγματικότητα. Αυτό το σύστημα βασίζεται, με την σειρά του, στις προηγούμενες εμπειρίες μας (προσωπικές, κοινωνικές, επαγγελματικές) στην παιδεία και στην ευρύτερη καλλιέργειά μας, αλλά και στην τωρινή διάθεση, στις ανάγκες και στις προσδοκίες μας. Έτσι, κάθε άνθρωπος βρίσκει την ισορροπία του, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, μέσα στην περίπλοκη πραγματικότητα που τον περιβάλλει και η οποία, χωρίς τον μηχανισμό που περιγράφηκε, θα μετατρεπόταν σε χάος.
Το σύστημα αντιλήψεων λοιπόν είναι λειτουργικό και αναγκαίο μέρος της προσωπικότητας και εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο της επικοινωνίας.Θεμελιώδες στοιχείο της επικοινωνίας είναι η εκτίμηση προς τον εαυτό και προς τον άλλο. Στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ανθρώπου με αυτοεκτίμηση, θα μπορούσαμε να καταγράψουμε την ικανότητα να αναγνωρίζει τα στοιχεία της προσωπικότητάς του που τον κάνουν ξεχωριστό (ιδέες, συναισθήματα, ιδιότητες) αλλά και τις ελλείψεις και αδυναμίες του, τις οποίες προσπαθεί να αντιμετωπίσει δίχως ενοχές. Υπερασπίζεται το δίκιο του, αλλά και αυτό των άλλων και είναι ανοικτός σε νέες γνώσεις, από τις οποίες δεν αισθάνεται απειλή. Έχει επαφή με τα συναισθήματά του, την ικανότητα να τα εκφράζει και είναι συνεπής με αυτά. Τέλος,προσπαθεί να κατανοεί τους άλλους, τις ανάγκες και συμφραζόμενά τους, αποδεχόμενος την διαφορετικότητά τους εμπράκτως και όχι συμβατικά, χωρίς να υιοθετεί κατ’ ανάγκη και τις απόψεις τους.
Η συνθετότητα αυτή της διεργασίας της επικοινωνίας συνεπάγεται ότι, για να αποκατασταθούν αποτελεσματικές και δημιουργικές επικοινωνιακές σχέσεις.
“Μάθε να τραγουδάς και να μιλάς σωστά” !
Ανδρέας Α. Αρτέμης
"Η Δύναμη του απολεσθέντος Λόγου"
Μουσικοσυνθέτης
Δάσκαλος Φωνητικών μαθημάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου