Χρῆστος Μαλεβίτσης, Οἱ Παράκτιοι Ἄνθρωποι

Dimitris Pallis‎ : Χρήστος Μαλεβίτσης 5 λεπτά ·

''Γιὰ τὴν παρακμὴ τῆς Εὐρώπης ἄρχισε νὰ γίνεται λόγος ἀπὸ τὸν προηγούμενο αἰώνα. Ὁ ἐρχομός της ἔγινε ἀντιληπτὸς ἀπὸ ὀξυδερκῆ πνεύματα. Τώρα, λήγοντος τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος, καὶ τὰ πλέον ἀμβλεῖα πνεύματα τὴν ἀντιλαμβάνονται. Διότι ὅλοι μας εἰσερχόμαστε στὸ τέλμα της. Ἡ Ἑλλάδα, χώρα περιφερειακὴ τῶν ἐξελίξεων, δέχεται ἰσχυρότερες τὶς ὠθήσεις τῶν ρευμάτων τῆς παρακμῆς, ἐπειδὴ δὲν διαθέτει ἀντιστάσεις. Γι' αὐτὸ κατάντησε ἀμπέλι ξέφραγο στὰ παρακμιακὰ ἰδεολογικὰ κινήματα τῆς Δύσεως, τὰ ὁποῖα σὲ αὐτὴν μετατρέπονται σὲ ἀθεράπευτες ψυχώσεις.
Μόνη ἀντίσταση μποροῦσε νὰ προβάλει ἡ Ἐκκλησία. Ὅμως καὶ αὐτὴ βιάστηκε νὰ ἐκκοσμικευτεῖ, καὶ οἱ ἄνθρωποί της, ἐν πολλοῖς, ἀπὸ παραδείγματα πρὸς μίμησιν ποὺ ἔπρεπε νὰ εἶναι, κατήντησαν παραδείγματα πρὸς ἀποφυγήν.
Εἶναι ἀπογοητευτικὴ ἡ ματαιοδοξία πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν στελεχῶν ποὺ σπεύδουν νὰ περιβληθοῦν τὰ ἀξιώματα τῆς κοσμικῆς ζωῆς, νὰ γίνουν λ.χ. καθηγητὲς πανεπιστημίου, ἀκαδημαϊκοί, ἢ νὰ γυρνᾶνε τὸν κόσμο καὶ νὰ μαζεύουν διπλώματα ἐπιτίμων διδακτόρων. Θὰ λέγαμε πὼς ἀντίσταση θὰ ἔπρεπε νὰ προβάλουν τὰ πανεπιστήμια. Ἀλλὰ αὐτὰ κατάντησαν τὰ ἐκκολαπτήρια τῆς παρακμῆς.

Ἴσως δὲν θὰ πρέπει νὰ μεμφόμαστε κανέναν. Γιὰ δύο λόγους: Πρῶτον, ἐπειδὴ ἡ παρακμὴ δὲν ἔρχεται παρὰ τὴ θέλησή μας. Ἀντίθετα, τὴ θέλουμε καὶ τὴν ἀπολαμβάνουμε τὴν παρακμή. Ἄλλωστε κανένας δὲν ἀντιλαμβάνεται πὼς αὐτὸ ποὺ κάνει εἶναι παρακμιακό. Συχνὰ ἡ παρακμὴ θεωρεῖται πρόοδος. Ὅπως συνέβη μὲ τὸ μονοτονικὸ σύστημα γραφῆς τῆς γλώσσας μας. Κανένας σύλλογος φιλολόγων δὲν διαμαρτυρήθηκε, κανένα πανεπιστήμιο, οὔτε ἡ Ἀκαδημία μὲ ὅλους τοὺς ἀκαδημαϊκούς της. Αὐτὸ φτάνει στὰ ὅρια τῆς τραγωδίας. Ὁ αβδηρητισμὸς τῶν νεοελλήνων.

Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι ὅτι τὸν περισσότερο χρόνο της ἡ ἱστορία τὸν διάγει σὲ παρακμή. Ἡ ἐποχὴ τῆς ἀκμῆς εἶναι πάντοτε βραχεία. Συνεπῶς, οἱ εὐρωπαϊκὲς κοινωνίες μπαίνουν στὴ μακρὰ φάση τῆς παρακμῆς, ποὺ ὁπωσδήποτε θὰ κρατήσει αἰῶνες. Βεβαίως, ὕστερα ἀπὸ τὴν ὑπέρβαση τῆς παρακμῆς τὰ πράγματα ποὺ θὰ προκύψουν θὰ εἶναι ἀγνώριστα. Θὰ πρόκειται γιὰ κάτι τὸ παντελῶς νέο. Μπορεῖ ἡ γεωγραφικὴ περιοχὴ τῆς Εὐρώπης νὰ κατοικεῖται ἀπὸ Ἄραβες, Πακιστανοὺς καί, τὸ πιὸ πιθανό, ἀπὸ Κινέζους. Ἄλλωστε καὶ οἱ σημερινοὶ κάτοικοί της ἦρθαν ἀπὸ ἀνατολικά.

Ἄρχισαν ἤδη οἱ μεταναστεύσεις τῶν λαῶν. Εἶναι σχεδὸν νόμος τῆς ἱστορίας: οἱ νηστικοὶ λαοὶ νὰ καταβάλλουν τοὺς χορτασμένους. Ἄλλωστε, ὕστερα ἀπὸ λίγον καιρό, ἡ Εὐρώπη θὰ εἶναι ἕνα ἀπέραντο γηροκομεῖο. Ποιός θὰ ἀντισταθεῖ στοὺς ἀκμαίους νηστικούς; Τὸ πράγμα μπορεῖ νὰ γίνει καὶ μὲ εἰρηνικὸ τρόπο. Ἡ ἴδια ἡ Εὐρώπη θὰ ἀναγκασθεῖ νὰ πολιτογραφήσει ἑκατομμύρια νέων τριτοκοσμικῶν γιὰ νὰ καλύψει τὸ τρομακτικὸ «ἔλλειμμα νεότητος» ποὺ θὰ ἔχει.

Τοῦτο σημαίνει πὼς ἄρχισε νὰ χτυπάει ἡ νεκρώσιμη καμπάνα τῆς Εὐρώπης.

Χρῆστος Μαλεβίτσης, Οἱ Παράκτιοι Ἄνθρωποι

Εὐθύνη, Ἀναλόγιο ιγ´