Από π.Παναγιώτη Ευσταθίου Πρόκληση Θρησκευτικού αισθήματος;

Από π.Παναγιώτη Ευσταθίου

Πρόκληση Θρησκευτικού αισθήματος;

Με την ευκαιρία όλων αυτών που ακούστηκαν και του πρόσφατου δημιουργηθέντος θορύβου περί προκλήσεως του θρησκευτικού αισθήματος των μουσουλμάνων μεταναστών θέλω να μοιραστώ μερικές σκέψεις μαζί σας.

Σίγουρα το να προκαλείς το θρησκευτικό αίσθημα κάποιου δεν είναι μόνο απαράδεκτο αλλά και κατακριτέο.

Επίσης ο σεβασμός προς την πίστη του άλλου είναι επιβεβλημένη και Συνταγματικά κατοχυρωμένη υποχρέωση όλων μας στο ανεξίθρησκο Ελληνικό κράτος.

Με προβληματίζει βέβαια ότι υπάρχουν φωνές διαμαρτυρίας και καταδίκης μόνο όταν προκαλείται το θρησκευτικό αίσθημα των μουσουλμάνων, των μαρτύρων του Ιεχωβά, των δωδεκαθεϊστών και ποτέ όταν προκαλείται το θρησκευτικό αίσθημα των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Το πρώτο εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι γιατί όλοι αυτοί που σήμερα διαμαρτύρονται για την κατανάλωση χοιρινού κρέατος και αλκοόλ κοντά σε δομές φιλοξενίας μουσουλμάνων μεταναστών δεν ύψωσαν την φωνή τους όταν η Ένωση Αθέων καλούσε σε κρεατοφαγία την Μεγάλη Παρασκευή; Γιατί δεν υψώνουν την φωνή τους κάθε χρόνο σε εκείνο το απάνθρωπο και σαδιστικό έθιμο του αυτομαστιγώματος μουσουλμάνων σε δημόσιους χώρους μπροστά στα μάτια ακόμα και μικρών παιδιών και μεταδιδόμενο από όλα τα δελτία ειδήσεων;

Γιατί έκαναν πως δεν βλέπουν όταν θεατρικές παραστάσεις ή κινηματογραφικές ταινίες προσέβαλαν την πίστη και το θρησκευτικό αίσθημα εκατομμυρίων Ορθοδόξων Χριστιανών, με το βλάσφημο περιεχόμενό τους;

Ας μιλήσουμε όμως τώρα για ένα πιο επικίνδυνο μονοπάτι. Το τι μπορεί να θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος ή όχι είναι πολύ υποκειμενικό. Εδώ θα ήθελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα και να καταθέσω τον προβληματισμό μου.

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το χτύπημα των καμπάνων στις Εκκλησίες, οι λιτανείες των εικόνων και των Επιταφίων μας στους δρόμους;

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το να υπάρχουν εικόνες στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα δικαστήρια, σε δημόσιες υπηρεσίες;

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το ότι η ενδυμασία των Ελληνίδων δεν συνάδει με τις επιταγές του Κορανίου;

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το ότι δεν μπορεί μία μουσουλμάνα να συνδιαλέγεται σε μία οποιαδήποτε υπηρεσία με άνδρα και μάλιστα μη μουσουλμάνο;

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το να υπάρχει χοιρινό κρέας ή αλκοόλ σε κυλικεία σχολείων ή δημόσιων υπηρεσιών;

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το να υπάρχει ο Σταυρός στην Ελληνική σημαία;

Μήπως αύριο θεωρηθεί πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος το να μπορώ να φοράω δημόσια το ράσο του Ορθοδόξου κληρικού;

Θα μπορούσε να συνεχιστεί η λίστα των ερωτημάτων αλλά νομίζω ότι ήδη έχουμε προβληματιστεί για το πόσο επικίνδυνα μονοπάτια καλούμαστε να διαβούμε όταν γίνεται λόγος από πολιτικά πρόσωπα για πρόκληση θρησκευτικού αισθήματος.

Κλείνοντας θα ήθελα να θέσω ένα τελευταίο ερώτημα. Μήπως τελικά όλο αυτό γίνεται για να αποδομηθεί ότι δεν μπόρεσε να αποδομηθεί τα τελευταία χρόνια και να καταστήσει την Ελλάδα ένα αθεϊστικό - ουδετερόθρησκο κράτος με το δήθεν επιχείρημα της πρόκλησης του θρησκευτικού αισθήματος;

π. Παναγιώτης Ευσταθίου

Φωτο. Ηλιοβασίλεμα στο Αιγαίο