Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Ο επικεφαλής της ΕΚΤ Mario Draghi υπερασπίζεται την πολιτική διάσωσης του ευρώ, λέγοντας ότι οι φόβοι των Γερμανών απέτυχαν να υλοποιηθούν και ότι οι συνθήκες στην ευρωζώνη βελτιώνονται.

[...] 

SPIEGEL: Σε κάθε περίπτωση, οι Weber και Stark παραιτήθηκαν λόγω των πολιτικών σας, που οδήγησαν στην περίφημη παρατήρησή σας στο Λονδίνο, εδώ και  ενάμιση χρόνο,  ότι θα πράξετε  "ό, τι είναι απαραίτητο" για να σωθεί το ευρώ. Αυτό σημαίνει, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, την αγορά [από την ΕΚΤ] των κρατικών ομολόγων των μαστιζόμενων από την κρίση χωρών και την ανάληψη κινδύνων  που ανέρχονται σε δισεκατομμύρια, για τα οποία στο τέλος θα είναι υπόλογοι πάνω απ΄όλα οι  Γερμανοί  φορολογούμενοι.. Μπορείτε να καταλάβετε ότι πολλοί Γερμανοί πολίτες έρχονται σε αντίθεση με αυτό;

Draghi: Οι Weber και Stark παραιτήθηκαν πριν από την άφιξή μου στην ΕΚΤ. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες στη ζώνη του ευρώ έχουν βελτιωθεί σημαντικά από τότε. Εξετάστε τις τελευταίες εξελίξεις: Χώρες που επλήγησαν από την κρίση, όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, βγαίνουν από το πρόγραμμα διάσωσης.Τα ασφάλιστρα κινδύνου για τα δάνεια προς τις  χώρες της Νότιας Ευρώπης που επλήγησαν βρίσκονται σε πτωτική πορεία και επενδυτές από όλο τον κόσμο για άλλη μια φορά επενδύουν στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια, τα περισσότεροι οικονομικά-χρηματοδοτικά στοιχεία επανερχονται στη σωστή κατεύθυνση.

SPIEGEL: Λέτε  ότι τελείωσε η κρίση στην ευρωζώνη;

Draghi: Όχι, αλλά οι φόβοι που διακατείχαν ορισμένους τομείς της δημόσιας ζωής στη Γερμανία δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Γι’ αυτό δεν κατηγορηθήκαμε; Όταν προσφέραμε στις ευρωπαϊκές τράπεζες πρόσθετη ρευστότητα πριν από δύο χρόνια, ειπώθηκε ότι θα προκληθεί υψηλό ποσοστό  πληθωρισμού. Τίποτα δεν έχει συμβεί. Όταν έκανα το σχόλιό μου στο Λονδίνο, έγινε λόγος για παραβίαση της εντολής της κεντρικής τράπεζας. Αλλά είχαμε κάνει σαφές από την αρχή ότι κινούμαστε στο πλαίσιο της εντολής μας. Κάθε φορά λεγόταν, για όνομα του Θεού, πως αυτός ο ιταλός καταστρέφει τη Γερμανία. Υπήρχε αυτό το παράλογο άγχος που τα πράγματα πήγαιναν άσχημα, αλλά  το αντίθετο συνέβη: Ο πληθωρισμός είναι χαμηλός και η αβεβαιότητα μειώνεται.

SPIEGEL: Η οικονομική κρίση στην Ευρώπη εξακολουθεί να απειλεί να ανατινάξει το ευρώ. Η ανάπτυξη είναι χαμηλή, και η ανεργία στη Νότια Ευρώπη έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ.

Draghi: Η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί, αλλά υπάρχουν πολλά ενθαρρυντικά σημάδια. Η οικονομία ανακάμπτει σε πολλές χώρες, οι ανισορροπίες στο ευρωπαϊκό εμπόριο  μειώνεται και τα ελλείμματα του προϋπολογισμού στη νομισματική ένωση βρίσκονται σε πτώση. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από ό, τι αναμενόταν πριν από ένα χρόνο.

SPIEGEL: Αλλά το επίπεδο του χρέους σε πολλές χώρες της ζώνης του ευρώ αυξάνεται με αμείωτο ρυθμό και υπάρχει λιγότερη προθυμία για μεταρρύθμιση. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, θα χάσει και πάλι τους στόχους της. Μήπως η χώρα χρειάζεται ένα άλλο σχέδιο διάσωσης;

Draghi:. Στην Ελλάδα, αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο, αλλά η χώρα πρέπει να κάνει περισσότερα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι 'αυτό.

SPIEGEL: Στην πραγματικότητα, η κατάσταση είναι καταστροφική. Εάν το κράτος πρέπει να λάβει και πάλι τα δάνεια έκτακτης ανάγκης, η Ελλάδα οριστικά θα ζει  από την υπόλοιπη ευρωζώνη. Πώς είναι η χώρα αυτή θα σταθεί  κάποτε πίσω στα πόδια της;

Draghi: Ορισμένες χώρες χρειάζονται ένα πρόγραμμα που τρέχει για τρία χρόνια.  Άλλες χρειάζονται  κάπως περισσότερο. Η θέση της Ελλάδας στην αρχή [ όταν ξεκίνησε η κρίση] ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, έτσι θα πρέπει τώρα να είμαστε ιδιαίτερα υπομονετικοί  με τη χώρα. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.

SPIEGEL: Η μεταρρυθμιστική διαδικασία επιβραδύνεται και σε άλλες χώρες, επίσης. Η Γαλλία, για παράδειγμα, και πάλι δημιουργεί χρέη, και οι σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και το φορολογικό σύστημα δεν προχωρούν. Πόσο σας απασχολεί σχετικά με τις εξελίξεις στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της ζώνης του ευρώ;

Draghi: Η Γαλλία αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με άλλες χώρες, οι οποίες πρέπει να βάλουν τους προϋπολογισμούς τους σε τάξη και να προβούν σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Πολλά κράτη έχουν αυξήσει τους φόρους και περικόψει πρώτα τις επενδύσεις. Αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος, αλλά και οι δύο προσεγγίσεις  αποδυναμώνουν την ανάπτυξη. Μια πιο πολλά υποσχόμενη δυνατότητα είναι να περιορίσεις  τις τρέχουσες κυβερνητικές δαπάνες και να εισάγεις δομικές  μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.

SPIEGEL: Έχουμε την αίσθηση ότι ο αριθμός των κυβερνήσεων που δεν μπορεί πλέον να ακούσει τις ιδέες σας αυξάνεται. Η νέα κυβέρνηση συνασπισμού στη Γερμανία, για παράδειγμα, θέλει να αναιρεθούν οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων που έγιναν  από την προηγούμενη κυβέρνηση συνασπισμού (των κεντροαριστερών Σοσιαλδημοκρατών και του Κόμματος των Πρασίνων) πριν χρόνια  και να εισάγει ένα καθολικό ελάχιστο μισθό  € 8,50 (11,67 δολάρια). Είναι αυτές  πολιτικές που βοηθούν το ευρώ;

Draghi: Είναι πολύ νωρίς για να αξιολογήσεις τις πολιτικές της νέας γερμανικής κυβέρνησης. Μπορώ μόνο να πω ότι η κρίση έχει δείξει ότι η νομισματική ένωση είναι ελλιπής και ότι οι αδυναμίες της πρέπει να διορθωθούν. Η Γερμανία βοηθά το ευρώ καλύτερα με την περαιτέρω ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την προώθηση της ανάπτυξης. Ό,τι βοηθά η διαδικασία αυτή είναι σωστό, όλα τα άλλα είναι λάθος. 

Spiegel: Πολλοί οικονομολόγοι παρουσιάζουν μια εντελώς διαφορετική θεωρία. Θεωρούν την ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας ως το πραγματικό πρόβλημα της ευρωζώνης και ζητούν κρατικό περιορισμό στις εξαγωγές. Τι πιστεύετε γι 'αυτό; 

Draghi: Όχι πολλά. Είναι μια μηχανιστική θεώρηση της οικονομικής δραστηριότητας, και είναι λίγα που μπορώ να κάνω γι’ αυτό. Δεν θα κάνουμε τον αδύναμο ισχυρότερη καθιστώντας τον ισχυρό ασθενέστερο, όπως είπε κάποτε ένας πολύ σοφός άνθρωπος. Αυτό ισχύει και για την οικονομία, επίσης. Αν η Γερμανία ήταν λιγότερο ανταγωνιστική, η ζώνη του ευρώ στο σύνολό της θα έχανε, διότι λιγότερο θα μπορούσε έπειτα να παραχθεί.

SPIEGEL: Στη Γερμανία, η πολιτική της ΕΚΤ δεν είναι δημοφιλής επειδή έχετε ωθήσει τα επιτόκια για  επενδύσεις  μέχρι τώρα χαμηλά  ώστε δεν μπορούν συχνά πλέον να αντισταθμιστούν με τον  πληθωρισμό. Με άλλα λόγια, μόνο οι ανόητοι αποταμιεύουν.

Draghi: Αυτό δεν είναι λάθος της ΕΚΤ. Η σχέση μεταξύ των  βραχυπρόθεσμων επιτοκίων που ορίζει η ΕΚΤ και  των μακροπρόθεσμων επιτοκίων που καταβάλλονται για επενδύσεις που είναι σημαντικές για τους αποταμιευτές στη Γερμανία δεν είναι πολύ ισχυρή.

SPIEGEL: Αλήθεια; Είναι διακηρυγμένος στόχος της πολιτικής σας να μειώσετε τα  μακροπρόθεσμα επιτόκια.

Draghi: Όχι- ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ήμασταν ανήμποροι να ελέγξουμε  τις τιμές των μακροπρόθεσμων επιτοκίων, επειδή οι επενδυτές ήταν πολύ ανάστατοι από την ευρωκρίση. Αυτός ήταν  ο λόγος για τον οποίο ο καθένας έφερνε χρήματα στη Γερμανία για να αγοράσει ασφαλή γερμανικά κρατικά ομόλογα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα επιτόκια στη Γερμανία έχουν πέσει. Παίρνουμε τις ανησυχίες των αποταμιευτών πολύ σοβαρά. Αλλά πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε; Ασκούμε νομισματική πολιτική για το σύνολο της ευρωζώνης, όχι για μία μόνο χώρα. Αν είμαστε  σε θέση να διαλύσουμει την αβεβαιότητα, πολλοί επενδυτές θα πάρουν πάλι τα χρήματά τους από τη Γερμανία και θα τα πάνε πίσω στις χώρες καταγωγής τους οπότε τα επιτόκια θα αυξηθούν και πάλι.


(Μετάφραση KNT)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)