''Η Κίνα έκανε τεράστιες παραχωρήσεις στον καπιταλισμό, εντούτοις μπόρεσε να ελέγξει τη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων της αγοράς και της εισόδου του ξένου κεφαλαίου, αντί να ελεγχθεί και να διαλυθεί από αυτό. Δεν μπορούμε ασφαλώς να είμαστε βέβαιοι για το μέλλον της Κίνας. Έως τώρα όμως δεν έχει υποταγεί στους κανόνες της χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης, δηλαδή στην εξουσία μιας φούχτας μεγάλων παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Η Κίνα διατήρησε επίσης την επίσημη ιδεολογία του σοσιαλισμού, ενώ η επικοινωνιακή πολιτική του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας διατήρησε πάντα τη Δύση στη θέση του «εχθρού» της Κίνας.
Το αντίθετο ακριβώς έπραξε το ΚΚΣΕ, που απονομιμοποίησε το ίδιο το σοβιετικό καθεστώς, με τον τρόπο που εφήρμοσε την πολιτική της γκλάσνοστ (διαφάνειας), μετατρέποντάς την από εν δυνάμει χρήσιμο εργαλείο κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου, σε μέσο μιας απίστευτα άκριτης εξιδανίκευσης της Δύσης. (Πιθανώς η Ρωσία διατρέχει τώρα έναν αντίστροφο κίνδυνο: να απορρίψει εύκολα κάθε τι που θεωρείται ως «δυτικό»).Τον ίδιο νόμο βλέπουμε και στο γεγονός ότι η Δύση δεν αποδέχθηκε τη σημερινή Ρωσία ως ισότιμο εταίρο, παρά τις συνεχείς προσπάθειες των Ρώσων ηγετών επί σχεδόν τρεις δεκαετίες να πετύχουν κάτι τέτοιο.
Ο ίδιος νόμος, της άνισης και συνδυασμένης ανάπτυξης, επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο αυξάνοντας την ανισότητα ανάμεσα στα μέλη της (όπως και στο εσωτερικό τους). Θυμίζω με την ευκαιρία ότι αυτή η λειτουργία είναι η αντίστροφη αυτής που επιτελούσε η ΕΣΣΔ μεταφέροντας πλεονάσματα από τις περισσότερο στις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές της. Ακόμα και μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. δρα αυτός ο «νόμος», τείνοντας διαρκώς να μεταβάλλει τη δεύτερη σε αποικία των ΗΠΑ. Πάρα πολλές χώρες του κόσμου, άλλωστε, όχι μόνο δεν αναπτύχθηκαν, αλλά και κατεστράφησαν ακολουθώντας την καπιταλιστική «ορθοδοξία» του ΔΝΤ.
''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου