Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019

ΦΩΝΗ ΕΛΛΑΔΟΣ- ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ


ΦΩΝΗ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αγαπητοί συμπολίτες:

ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Αν έχω κάποιο δικαίωμα ή δυνατότητα παρέμβασης ως πολίτης θα ήθελα να την εξαντλήσω σήμερα εδώ στην έκκληση την οποία απευθύνω προς όλες τις ελεύθερες δημοκρατικές δυνάμεις του έθνους: προς όλες τις αδέσμευτες πολιτικές προσωπικότητες και όλα τα δημοκρατικά αντιμνημονιακά κόμματα και κινήματα, ζητώντας άμεσα να συσπειρωθούν και να προχωρήσουν στο σχηματισμό ενός συνασπισμού/μετώπου δυνάμεων που με την κάθοδό του στις επικείμενες εκλογές θα διεκδικήσει μια ελπιδοφόρα για την πατρίδα και το λαό πολιτική παρουσία.

 Η κάθοδος στις επερχόμενες εκλογές ενός αντιμνημονιακού δημοκρατικού συνασπισμού δυνάμεων με χαρισματική ηγεσία προσφέρεται ως η μόνη ελπιδοφόρος δυνατότητα για την ανανέωση της πολιτικής μας ζωής  της οποίας κύρια αποστολή σήμερα είναι η ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και η ανόρθωση της χώρας. Αυτή τη δυνατότητα καλούμαστε να τη στηρίξουμε και να την αξιοποιήσουμε.

Ο κατακερματισμός των αντιμνημονιακών πατριωτικών δυνάμεων έχει βεβαίως αίτια υποκειμενικά (ατομικά) και αντικειμενικά (κοινωνικά). Αλλά δεν υπάρχει όπως είναι φυσικό θεμιτός τρόπος να εξαλείψουμε δια νόμου τον εγωκεντρισμό και τις προσωπικές φιλοδοξίες των ανθρώπων (που είναι φυσικό να υπάρχουν). Ωστόσο, μπορούμε να βελτιώσουμε τις αντικειμενικές συνθήκες που είναι κυρίως υπεύθυνες για τέτοιες συμπεριφορές. Εννοώ, να καλλιεργήσουμε μέσω της παιδείας (στο σχολείο) την ενεργό συμμετοχή, συνεργασία και σύμπραξη των αυριανών πολιτών  σε συλλογικά έργα ή συλλογικές δράσεις. Η μη ενεργός παιδαγωγία των νεοελλήνων στα συλλογικά έργα (που ξεκινούν από το σχολείο) συνεπάγεται  και μη αναπτυγμένη ικανότητα για συλλογική-από κοινού διεκδίκηση του κοινού συμφέροντος. Πάνω  στο ακαλλιέργητο ή εγκαταλειμμένο έδαφος της συλλογικής δράσης δε φυτρώνουν τότε παρά μόνο τσαπουρνιές κι αγκάθια, ήτοι μια αρνητική ψυχολογία και επικοινωνιακή καχεξία, η οποία μετατρέπεται εύκολα σε άρνηση αν συνδυαστεί με τη βαβούρα των ατερμόνων πολιτικών συζητήσεων. Αλλά οι καιροί ου μενετοί, όπως γράφει ο Θουκυδίδης. Ανάγκη να υπερβούμε τον εαυτό μας και τις συνθήκες και να δράσουμε τώρα δημιουργικά.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ (πρόταση υπό διαμόρφωση)
Τα πολιτικά θέματα που προτείνονται κατ' αρχήν για συζήτηση αντιστοιχούν στα ερωτήματα :
1.Είμαστε αποφασισμένοι ν' αποφασίσουμε μονομερώς για το μέλλον μας- σύμφωνα με το δικό μας σχέδιο;
2.Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε ουσιαστικό περιεχόμενο στη Δημοκρατία και να αγωνιστούμε γι' αυτό τόσο στο πλαίσιο της ελληνικής επικράτειας όσο και της ευρωπαϊκής ένωσης;
3.Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε για να τεθεί το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό τον έλεγχο της Πολιτικής; Υπό ποίους όρους τίθεται το θέμα του παράλληλου συστήματος πληρωμών ή της εξόδου από το ευρώ;
4.Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε το θέμα της ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων;
5.Είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε άμεσα μέτρα για το δημογραφικό και τον εξορθολογισμό της μεταναστευτικής πολιτικής;
6.Είμαστε αποφασισμένοι να δημιουργήσουμε κίνητρα για επενδύσεις, αύξηση της παραγωγής και ενδογενή τεχνολογική ανάπτυξη;
7.Είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε ριζικά μέτρα για την εκπροσώπηση του απόδημου ελληνισμού;
8.Είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε ουσιαστικά μέτρα για την παιδεία και τον ελληνικό πολιτισμό;
9.Είμαστε αποφασισμένοι να ακυρώσουμε και ν' αναμορφώσουμε τη συμφωνία των Πρεσπών;
10....

Τα παραπάνω ερωτήματα είναι ενδεικτικά. Μπορούν προφανώς να συμπληρωθούν και να τροποποιηθούν σύμφωνα με τις προτάσεις των ενδιαφερομένων (συμμετεχόντων).

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ.
Εφόσον εκφραστεί ενδιαφέρον για τη συνάντηση, θα συγκροτηθεί αμέσως οργανωτική επιτροπή, έργο της οποίας θα είναι να προχωρήσει αποτελεσματικά τη διαδικασία. Κάθε πλευρά (κόμμα ή κίνημα) πρέπει να υποδείξει τότε το πρόσωπο με το οποίο θα εκπροσωπηθεί στην επιτροπή.
Οργανώνοντας επιτυχώς μια τέτοια συνάντηση μας επιτρέπει να ελπίζουμε πως θα μπορέσουμε να συμπορευτούμε δημιουργικά και να κάνουμε δυνατή την επιστροφή της ελπίδας στην πατρίδα μας. Αν δεν συμπορευτούμε, τότε είναι πρακτικά αδύνατη η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής που μας επιβλήθηκε από την τρόϊκα και τις ελληνόφωνες μνημονιακές κυβερνήσεις.
Καθώς πορευόμαστε προς τις εκλογές η πόλωση αναμένεται να ενταθεί. Αυτό θα καταστήσει δυσκολότερη την είσοδο στη Βουλή των μικρών ή νεοσύστατων κινημάτων και κομμάτων. Ακόμα κι αν κάποια μικρά κόμματα μπουν στη Βουλή, ουσιαστικά θα παραμείνουν χωρίς δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης στο εθνικό και κοινωνικό μας πρόβλημα (πρόσφατα είδαμε στη Βουλή τα μικρά κόμματα να γίνονται εύκολη λεία των αρπακτικών και  καρχαριών της λεηλασίας και του αμοραλισμού).
Ελπίζοντας πως κόμματα και πολίτες αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα συσπείρωσης των αντιμνημονιακών δυνάμεων σε ένα κοινό μέτωπο για την επιστροφή της πολιτικής και της ελπίδας στην Ελλάδα,

Με πατριωτικά αισθήματα
Κώστας Τσιαντής

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)