Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Νόαμ Τσόμσκι: 'Η δίψα των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία θα οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο' (vid) | DefenceNet.gr

Νόαμ Τσόμσκι: 'Η δίψα των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία θα οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο'.

Ο σπουδαίος Αμερικανός καθηγητής Νόαμ Τσόμσκι σε συνέντευξή του δήλωσε ότι "η κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο καιρό ενδέχεται να οδηγήσει σε έναν πυρηνικό πόλεμο" εξαιτίας των αμερικανικών χειρισμών και της απροκάλυπτης επίθεσης εναντίον της Ρωσίας.
 
Το απέδωσε στο γεγονός ότι το ΝΑΤΟ διευρύνει τα σύνορά του μέχρι τις παρυφές της Ρωσίας με μοναδικό σκοπό την ανάληψη του ελέγχου των παγκοσμίων ενεργειακών συστημάτων και όχι, όπως τονίζει, τη διατήρηση της διακυβερνητικής στρατιωτικής ισορροπίας, αλλά τον έλεγχο ολόκληρου του κόσμου.
 
Δεν παρέλειψε δε να τονίσει και τις ευθύνες των Αμερικανών για την δημιουργία του ISIL.
 
«Το χειρότερο σενάριο θα ήταν ένας πυρηνικός πόλεμος, ο οποίος θα ήταν τραγικός. Και τα δύο κράτη που θα τον πυροδοτήσουν θα εξαφανιστούν από τις συνέπειες. Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο. Και έχει φτάσει στο σημείο να πραγματοποιηθεί αρκετές φορές κατά το παρελθόν. Και θα μπορούσε να συμβεί και πάλι, αλλά όχι εσκεμμένα, αλλά από τυχαίες αλληλεπιδράσεις που λαμβάνουν χώρα - οι οποίες έχουν σχεδόν συμβεί», δήλωσε ο Τσόμσκι στην εκπομπή Sophie&Co στο Russia Today και στην παρουσιάστρια, Σόφι Σεβαρντνάτζε, εγγονή του πρώην προέδρου της Γεωργίας, Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε.
 
Όπως επισημαίνει, η προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσίας μέσω κυρώσεων ωθεί το Κρεμλίνο να ενισχύει τις σχέσεις του με την Κίνα και όπως προβλέπει ο Αμερικανός φιλόσοφος κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδυναμώσει την κυριαρχία των ΗΠΑ στο μέλλον.
 
Όσο για την κρίση στη Μέση Ανατολή και την προέλαση των τζιχαντιστών σε Ιράκ και Συρία, ο Τσόμσκι επισήμανε πως για τη δημιουργία των εξτρεμιστών του Ισλαμικού Κράτους ευθύνη φέρουν οι ΗΠΑ και οι πράξεις τους, κυρίως η εισβολή τους στο Ιράκ.
 
«Αυτό που συνέβη είναι ότι οι ΗΠΑ ουσιαστικά έπληξαν το Ιράκ με ένα είδος βαριοπούλας που οδήγησε στη δημιουργία μίας κυβερνητικής δομής με θρησκευτικό χαρακτήρα. Επομένως, προκλήθηκαν συγκρούσεις θρησκευτικού χαρακτήρα, που δεν είχαν σημειωθεί παλαιότερα.
 
Έκτοτε, αυτό διευρύνθηκε και τώρα διαλύει όλη την περιοχή», εξήγησε ο Τσόμσκι και επισήμανε πως για να επιλύσουν την κατάσταση οι ΗΠΑ αποφάσισαν να δράσουν και πάλι αγνοώντας, όπως είπε τη διεθνή νομοθεσία και χτίζοντας ένα συνασπισμό κατά του ΙΚ, το οποίο «εκτός του ότι είναι παράνομος δεν έχει και κανένα νόημα».


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)