Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Τουρκικό διάβημα στην Γαλλία για χρήση βάσεων στην Κύπρο από Mirage! Λ .ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ - Ινφογνώμων

Τουρκικό διάβημα στην Γαλλία για χρήση βάσεων στην Κύπρο από Mirage!

Image

Επιμέλεια : Λ .ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ 

Σε διάβημα διαμαρτυρίας στη Γαλλία.προχώρησε, όπως όλα δείχνουν,  η Τουρκία  για την χρησιμοποίηση από τις Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις της αεροπορικής βάσης ''Ανδρέας Παπανδρέου'' στην Πάφο της Κύπρου για υποστηρικτικό ρόλο στους βομβαρδισμούς κατα στόχων των τζιχαντιστών της ISIL  στην Συρία και στο Ιράκ.

Οι πληροφορίες που είναι στην διάθεσή μας μέχρι αυτή την στιγμή δεν ξεκαθαρίζουν αν η διαμαρτυρία - με όποια μορφή είχε- διατυπώθηκε από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο κ. Ερντογάν στον Γάλλο ομόλογό του κατα την συνάντησή τους προ τριημέρου στο Παρίσι ή προηγήθηκε δια της διπλωματικής οδού. Ακολούθησε πάντως της έκδοσης της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με την οποία καταδικάζονταν οι   αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία με το ερευνητικό πλοίο ''Μπάρμαρος'' και τα πολεμικά που το συνοδεύουν μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ.

Η κατα το δοκούν επίκληση των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου...

Η τουρκική πλευρά φέρεται να υποστηρίζει  στο διάβημά της πως οι πτήσεις των γαλλικών αεροσκαφών από την αεροπορική  βάση ''Ανδρέας Παπανδρέου'' παραβιάζουν τις συμφωνίες του 1959-60 μη δεχόμενη έτσι ότι  η Κυπριακή Δημοκρατία έχει απόλυτη εδαφική κυριαρχία. Μια κίνηση που ''υπακούει'' στην τελευταία γραμμή βάση της οποίας η Αγκυρα προβάλει με έμφαση ότι δεν δέχεται ουσιαστικά την κρατική υπόσταση της Κύπρου.

...Και η πληρωμένη απάντηση

Να σημειωθεί εδώ ότι όταν το 2006 είχαν ξεκινήσει οι πρώτες συζητήσεις μεταξύ Λευκωσίας και Παρισιού για συμφωνία αμυντικού περιεχομένου - με χρήση και της βασης της Πάφου - και τότε είχε προκληθεί  έντονη ενόχληση της Τουρκίας (και της Βρετανίας) , που εκδηλώθηκε σε διπλωματικό επίπεδο κυρίως προς τη Γαλλία, με σκοπό την παρεμπόδιση της υπογραφής. Και τότε πληροφορίες αναφέρουν ότι  η Άγκυρα επικαλείτο τη Συμφωνία της Ζυρίχης και την πρόβλεψή της για εγγύηση της ανεξαρτησίας της από Ελλάδα, Τουρκία και Βρετανία. «H Ζυρίχη πρωτίστως δεν προβλέπει την παρουσία 40.000 Τούρκων στρατιωτών ούτε ανακήρυξη αποσχιστικού πολιτειακού μορφώματος όπως είναι το ψευδοκράτος» είχε τονίσει τότε σχετικά και μεταξύ άλλων ο  ο σύμβουλος Επικοινωνίας της κυπριακής πρεσβείας στην Αθήνα κ. A. Λυκαύγης αποκρούοντας τους τουρκικούς ισχυρισμούς (ΤΑ ΝΕΑ).

Όλα αυτά έγιναν όταν η  στρατιωτική βάση  «Ανδρέας Παπανδρέου», στην Κύπρο άρχισε εδώ και πάνω από 10 χρόνια να γίνεται περιζήτητη από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, παρόλο  που η Τουρκία, αντιδρά στη συνεργασία της Κύπρου_ ως χώρα μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης_ με το ΝΑΤΟ.
Η πρώτη χώρα που διαπίστωσε τη χρησιμότητα της βάσης ήταν η Γαλλία, η οποία μάλιστα όπως προαναφέραμε, πριν μερικά χρόνια υπέγραψε με την κυπριακή κυβέρνηση και συμφωνία αμυντικής συνεργασίας. Η βάση διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τις απανωτές κρίσεις που σημειώθηκαν στον Λίβανο, αφού αεροσκάφη την είχαν χρησιμοποιήσει για μεταστάθμευση, ακόμα και για μεταφορά αμάχων.
Την βάση έχουν χρησιμοποιήσει και Καναδοί, που ήταν πριν στο Ντουμπάι Ενδιαφερον έχει δείξει στο παρελθόν και η Ρωσία - όμως η συζήτηση δεν προχώρησε από πλευράς Κυπρου.
Οι συνομιλίες Ολαντ - Ερντογάν για ΕΕ και ISIL
Για να επανέλθουμε στις  συνομιλίες που είχε ο κ. Ερντογάν με τον κ. Ολάντ στο Παρίσι  να πούμε ότι η Γαλλία έχει ήδη τοποθετηθεί υπέρ του δικαιώματος της Κύπρου για αξιοποίηση των κοιτασμάτων της στην κυπριακή ΑΟΖ.

Στις πρόσφατες συνομιλίες η Γαλλία  δέχθηκε την τουρκική θέση για  τη  δημιουργία περιοχών κλειστών στις πτήσεις και τη δημιουργία ασφαλών περιοχών στην Συρία, αλλά δεν συμφώνησε με την Τουρκία ως προς το Κομπάνι λέγοντας ο κ Ολαντ ότι και το Κομπάνι πρέπει να στηριχθεί όπως και άλλες πόλεις στην Συρία και στο Ιράκ όπως
 πχ. το Χαλέπι. Όσον αφορά την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας ο κ. Ερντογαν είπε  είπε ότι η Γαλλία άναψε κάποιο φως αλλά αυτό επιθυμούμε να το δούμε πιο ξεκάθαρα. Σημείωσε ότι η Τουρκία είναι ''η πιο έτοιμη χώρα όσον αφορά το ευρωπαϊκό κεκτημένο'', ότι  υπάρχουν ορισμένα κεφάλαια που έχουν μπλοκαριστεί αλλά η Τουρκία έκανε όλες τις προετοιμασίες της για αυτά. ''Δεν είναι εύκολη μια προσδοκία 51 ετών. Επιθυμώ η Τουρκία να ενωθεί με την ΕΕ.''.

Απαντώντας ο κ Ολάντ είπε ότι ''η  Τουρκία θα πρέπει να έχει ειλικρινή διάλογο με την Ευρώπη. Εκείνο που έχει σημασία δεν είναι το να αποφασιστεί αν θα γίνει μέλος ή όχι, αλλά να συζητηθεί αν αυτό είναι εφικτό. Γνωρίζουμε ότι  είναι εφικτό να ανοιχτούν θέματα όπως η δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ασφάλεια στο επίπεδο της Ευρώπης. Έδωσα το μήνυμα αυτό στον αξιότιμο Ερντογάν.
Στην Ευρώπη, υπήρχαν κάποια εμπόδια όσον αφορά την ένταξη της Τουρκίας. Εγώ είπα πως μπορούμε να προχωρήσουμε όσον αφορά τα κεφάλαια 22 και 23. Στο μεταξύ, χωρίς κανέναν προκαταρκτικό όρο, θα πρέπει να αναβαθμίσουμε και τις διμερείς μας σχέσεις. Εκείνο που έχει σημασία είναι να σημειωθεί πρόοδος σε ορισμένα θέματα''.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)