Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ : Η ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ

Η ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ
 ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ

25 Νοεμβρίου 1942

Του Κώστα Τσιαντή



“ Το κορυφαίο   γεγονός   της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης του Ελληνικού Λαού στην Νεότερη Ιστορία είναι η Ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Ε.Α.Μ και του Ε.Δ.Ε.Σ  την νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942.


1η Οκτωβρίου 1942 κλιμάκιο Άγγλων σαμποτέρ πέφτει στη Γκιώνα με αλεξίπτωτα και έρχεται  σε επαφή με τις αντάρτικες ομάδες του Βελουχιώτη. Στην ομάδα αυτή των Βρεττανών μετέχει ως αρχηγός ο συνταγματάρχης Εντυ Μαγερς.  Ο ταγματάρχης Κρις (Κρίστοφερ Γούντχαουζ) πηγαίνει στο Βάλτο  προς συνάντηση του Ζέρβα που (όντας επικηρυγμένος από 28 Ιουλίου 1942) έχει ιδρύσει τις Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ), ως ένοπλο τμήμα της πολιτικής οργάνωσης του ΕΔΕΣ. Αποτέλεσμα του συντονισμού και της κοινής δράσης Ε.Α.Μ και Ε.Δ.Ε.Σ  (ΕΟΕΑ) ήταν η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου.
   Όπως γράφει στην Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1940-1944 ο Τ. Βουρνάς: Η επαφή των δυο ενόπλων αντιστασιακών κινημάτων του ΕΛΑΣ και των ΕΟΕΑ (Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών- του ενόπλου τμήματος της πολιτικής οργάνωσης του ΕΔΕΣ) καθώς και του κλιμακίου των Άγγλων υπό τον ταγματάρχη Κρις  (Κρίστοφερ Γούντχαουζ) έγινε στη Βίνιανη της Ευρυτανίας στις 14 Νοεμβρίου 1942. Ώρα 8 το πρωϊ ακούστηκαν δυνατές φωνές που έλεγαν

Έλληνες ακολουθείστε
των ανταρτών τη φωνή
να ζήσετε τι ωφελείστε
μες στη σκλαβιά τη στυγνή.
Πάψτε να προσκυνάτε
του φασισμού τη σκλαβιά*.

Ο Άρης συναντιόταν  με τον στρατηγό Ζέρβα μέσα σε μια καλυβούλα. Εκεί, αφού άναψε τσιγάρο  άρχισε να υπαγορεύει στον Κωστούλα (υπολοχαγό του ΕΛΑΣ) τη διαταγή για την επιχείρηση, σε όλες της τις λεπτομέρειες. Τις περιγράφει  ο Βουρνάς (σς.106-124, 124 κ.ε)  όπου αναφέρει ως  πηγή το βιβλίο ‘’Αντάρτες στα Βουνά της Ρούμελης’’ (τομ. Β) του Δ. Ν. Δημητρίου (Νικηφόρος), που έλαβε ο ίδιος μέρος στην επιχείρηση. Ο Ζέρβας έμεινε ενθουσιασμένος με το σχέδιο, ο Κρις είπε ότι δεν είχε τίποτα να προσθέσει, κι όλοι μαζί προχώρησαν στην εφαρμογή του.


      Στην ανατίναξη έλαβαν μέρος  120 άνδρες του Ε.Α.Μ. , 65 του Ε.Δ.Ε.Σ  και 12 Άγγλοι (αξιωματικοί και σαμποτέρ) κάτω από την προσωπική καθοδήγηση του Άρη Βελουχιώτη και του Ναπολέοντα Ζέρβα (στον οποίο το σχέδιο του Αρη όριζε καθήκοντα γενικού αρχηγού).

“ Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου καθυστέρησε για αρκετές εβδομάδες τον ανεφοδιασμό των Γερμανών που μάχονταν στην Αφρική για ένα τουλάχιστον πολύτιμο μήνα, έδωσε το έναυσμα να φουντώσει το αντάρτικο στα βουνά της Ρούμελης, ανύψωσε το ηθικό των Ελλήνων και καταξίωσε τον ένοπλο αγώνα στην συνείδηση των συμμάχων.

Σημείωση: Θεωρώ ανακριβή την θέση που διατυπώνεται στο ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ9:http://www.youtube.com/watch?v=Mob7-58PLeE ότι τον συντονισμό-σχεδιασμό της επιχείρησης του Γοργοπόταμου τον είχαν οι Αγγλοι!
ΠΗΓΕΣ
Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας  (1940-1944)
Δ. Ν. Δημητρίου Αντάρτες στα βουνά της Ρούμελης (σ.19 κ.ε)
http://gorgopotamosvillage.gr/ethnikiadistasi/
http://www.youtube.com/watch?v=JEe7hXguMpw
http://www.youtube.com/watch?v=7e2q1jKsxM4

http://www.youtube.com/watch?v=-FkD6c9lVqU  
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)