Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ Ο ΓΑΜΟΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ. Μανδύας ''προόδου''. Είναι ο πατέρας και η μάνα κοινωνικές κατασκευές?

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ .https://www.documentonews.gr.

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ.

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.

ΝewsBomb.


Ο ελληνικός λαός παρακολούθησε άναυδος τη βίαιη νομοθέτηση ενός πολιτικού εκτρώματος που αντίκειται σε κάθε στοιχειώδη ανθρωπολογική, βιολογική και κοινωνική αρχή

Διχασμός ακόμα και στα κόμματα που είχαν δηλώσει εξ΄αρχής ότι θα ψήφιζαν το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια (πλην ΣΥΡΙΖΑ που είχε μόνο την αποχή Πολάκη), καταδείχτηκε στην ψηφοφορία που ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ της Πέμπτης, στη Βουλή.Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα πέρασε με 176 ψήφους υπέρ, 76 κατά, 46 αποχές και δύο παρόντες. Συνολικά ψήφισαν 254 βουλευτές.

Στη Νέα Δημοκρατία καταγράφηκαν 107 «ναι», 31 αποχές και 20 «όχι». Από τον ΣΥΡΙΖΑ όλοι ναι, πλην Πολάκη που απείχε ενώ η Νίνα Κασιμάτη ήταν «παρών». Στο ΠΑΣΟΚ σημειώθηκαν 11 αποχές και οι υπόλοιποι «ναι». Όλοι «ναι» από Πλεύση Ελευθερίας και Νέα Αριστερά (πλην των δύο μουσουλμάνων βουλευτών που απείχαν), ενώ καταψήφισαν η Ελληνική Λύση, οι Σπαρτιάτες και η Νίκη. Από την κυβέρνηση απείχε ο Μάκης Βορίδης και οι υφυπουργοί Σταύρος Κελέτσης, Ιωάννης Μπούγας και Μαρία-Αλεξάνδρα Κεφάλα.

Μια χούφτα ανθρώπων δηλαδή, αγνοώντας τη βούληση του λαού αποφάσισε με το «έτσι θέλω» να διαλύσει την ελληνική λαϊκή οικογένεια και να στρεβλώσουν την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Μια ομάδα πρόθυμων και υποτακτικών ακολουθώντας τις επιταγές διαφόρων αόρατων λόμπι υπέγραψαν «ΝΑΙ» και μια ομάδα δειλών που αποφάσισαν να απέχουν και να κρυφτούν!


Βαθιά ντροπή για όλους αυτούς.

Τι υπερψήφισαν; Υπερψήφισαν ότι η οικογένεια, η πατρότητα και η μητρότητα δεν είναι θεμέλιο συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, όπως ρητά αναφέρει το Σύνταγμα της Ελλάδας.

Ποιος Έλληνας πολίτης μπορεί πλέον να αισθάνεται ασφαλής, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι σε θέση να προασπίσουν τα εθνικά δίκαια, το Έθνος και τον Ελληνισμό, όταν έχουν εκχωρήσει πολλοί από αυτούς όχι μόνον τον εαυτό τους αλλά τα ήθη και τις αξίες αυτού του τόπου προσκυνώντας τη νέα θρησκεία της «WOKE ατζέντας».

Αυτοί που ψήφισαν το νομοσχέδιο – έκτρωμα κι αυτοί που κρύφτηκαν δια της αποχής, τι θα πουν αύριο στα παιδιά τους; Τι θα πουν στους ανθρώπους που τους έστειλαν στο κοινοβούλιο; Στις γυναίκες τους; Στις μανάδες τους; Πώς θα κοιτάξουν στα μάτια τους ψηφοφόρους τους; Τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους;

Ξέρουν άραγε τι ψήφισαν ή μήπως το έκαναν για να τους δώσει κάνα υπουργείο ο Μητσοτάκης στον επόμενο ανασχηματισμό; Το ψήφισαν μόνο για την… καρέκλα;

Διότι βουλευτές δύσκολα θα ξαναβγούν κι αυτό θα το καταλάβουν πολύ καλά στις επικείμενες ευρωεκλογές. Εκεί θα λάβουν το ηχηρό μήνυμα όπως το έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ με την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών. Δεν γνωρίζουμε τι λένε στους κυβερνητικούς αξιωματούχους οι Αμερικανοί επικοινωνιολόγοι τους οποίους έχουν επιστρατεύσει, αλλά είναι κοινός τόπος ότι σε πολιτικό επίπεδο ο σεισμός στις κάλπες θα έχει πολλά ρίχτερ και θα τον θυμούνται σε όλη τους τη ζωή. Ο λαός δεν συγχωρεί και δεν θα συγχωρήσει ούτε τις «Πρέσπες της Οικογένειας».

Ξέρουν άραγε όλοι αυτοί οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι ποια είναι αυτή η βασική ιδεολογία διαμόρφωσης, πλαισίωσης και ηθικής νομιμοποίησης της νέας μορφής στην οποία μετασχηματίζεται ο καπιταλισμός και την οποία υπηρετούν;

Θα έχουν ακούσει προφανώς για το νέο woke καπιταλισμό (όπως έχει ήδη αρχίσει να λέγεται), ένα φεουδαρχικό καθεστώς με τεχνητή νοημοσύνη που προσβλέπει στην υπερσυγκέντρωση του πλούτου, στην απόλυτη ψηφιοποίηση κάθε έκφρασης της ανθρώπινης δραστηριότητας και κατά συνέπεια στην ολοκληρωτική και καθεστωτική επιτήρηση και έλεγχο των ανθρώπων και των κοινωνιών.

Ή μήπως δεν τους τα είπαν αυτά στα φροντιστήρια που τους έκαναν στην οδό Πειραιώς;

Οι «Συριζοπασόκοι» και οι λούμπεν «ΝεοΑριστεριστές» το ψήφισαν γιατί έτσι κι αλλιώς αυτά ήθελαν εδώ και χρόνια και μόνο γι’ αυτά ξεροστάλιαζαν και φωτογραφιζόντουσαν με καμάρι στα Gay Pride. Ζούσαν μόνο για να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Η στάση τους δεν προκαλεί καμία εντύπωση, ούτε οι εμμονές τους να κάνουν παιδιά με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή διαφυλικά άτομα.

Αυτό τον κόσμο ονειρεύονται και θέλουν να επιβάλλουν οι βουλευτές του ελληνικού Έθνους; Ή μήπως δεν είναι εκπρόσωποι του Έθνους; Ίσως να νομίζουν ότι είναι global βουλευτές;

Ο «μετά-άνθρωπος»

Προωθούν λοιπόν εν γνώσει τους και με πλήρη συνείδηση τη συστηματική μετάλλαξη του προτύπου του “άφυλου ανθρώπου”; Τον «μετά-άνθρωπο» όπως αρέσκονται να τον χαρακτηρίζουν, εξ ου και η ονομασία Meta που χρησιμοποιεί ο κολοσσός των social media. Ένας άνθρωπος - avatar που δεν έχει προσωπικότητα, αλλά είναι κάτι σαν «ίχνος» σε υπολογιστή…

Του ανθρώπου που θα ζει περιορισμένος και απομονωμένος σε τέσσερις τοίχους διαβιώντας εντός μιας εικονικής πραγματικότητας μπροστά από οθόνες (λόγω πανδημιών, ενεργειακής κρίσης, πολέμων και λοιπά).

Προφανώς σε μια τέτοια κοινωνία το βιολογικό μας φύλο καθίσταται άνευ σημασίας, αν όχι περιττό.

Όλο λοιπόν αυτό το mainstream κατεστημένο, πολιτικές ελίτ, MME, πολυεθνικές εταιρείες, ακαδημαϊκή κοινότητα και λοιποί δημοκρατικοί συγγενείς τι μας λέει;

Ότι ο νούμερο ένα εχθρός της κοινωνίας είναι η “πατριαρχία” !

Και μας προτρέπουν να κάνουμε τα ακόλουθα «πρέπει»:

  • Πρέπει να κλειστείτε στο σπίτι και να μην αγκαλιάζετε τα παιδιά σας.
  • Πρέπει να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε τον όρο “γυναίκα” για να αναφερθείτε στον εαυτό σας και να τον αντικαταστήσετε με τον όρο “θηλυκότητα”.
  • Πρέπει να διαθέτετε πιστοποιητικό πολιτικών, υγειονομικών, ενεργειακών ή άλλων φρονημάτων προκειμένου να συμμετάσχετε στην εργασιακή και κοινωνική ζωή ή για να μετακινηθείτε από ένα σημείο σε ένα άλλο.
  • Πρέπει να τρέφεστε με έντομα για το καλό του πλανήτη παρόλο που δεν θεωρούνται τροφή στα πλαίσια της πολιτισμικής μας παράδοσης.

Αυτός λοιπόν είναι ο νέος συλλογικός μύθος που μας σερβίρουν και οι επιπτώσεις του πάνε πολύ πιο πέρα από την διάλυση του οικογενειακού δικαίου.

Αν δεν καταλάβατε τι ψηφίσατε σας το λέμε ωμά:

Ψηφίσατε την αφαίρεση του ανθρώπου από τον άνθρωπο!

Σαμαράς: Θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. 

 Μοναδικές φωτεινές εξαιρέσεις ο Αντώνης Σαμαράς που αποδόμησε όλο το εκτρωματικό νομοσχέδιο βήμα – βήμα, αλλά και όλοι όσοι είχαν το σθένος και την αξιοπρέπεια να καταψηφίσουν.

«Αλλάζουν τον ίδιο τον ορισμό την οικογένειας», τόνισε ο Αντώνης Σαμαράς.

«Θα επικαλεστούν κάποιοι την έννοια της συμπεριληπτικότητας και θα ζητήσουν να αντικατασταθεί ο όρος πατέρας και μητέρα από τους όρους γονέας 1 και γονέας 2. Σχολεία ήδη το έκαναν, πριν ψηφισθεί το νομοσχέδιο», ανέφερε και πρόσθεσε: «Θα ζητήσουν από τα σχολεία να διδάσκεται η οικογένεια ως κάτι πιο ουδέτερο».

«Το νομοσχέδιο προβλέπει αλλά δεν εμποδίζει στο γονέας 1 και γονεάς 2, ανοίγουμε Κερκόπορτα», είπε με νόημα.

«Μετατρέπουμε την μητρότητα σε αγοραία υπηρεσία, σχολίασε. Ανοίγει το δρόμο για να συμβεί αυτό που δεν προβλέπει το νομοσχέδιο. Αυτά θα συμβούν».

«Τι λέει ο πρόλογος της έκθεσης. Είναι σημαντικό να επιτρέπει μη παραδοσιακούς γονικούς σχηματισμούς ακόμη και για περισσότερους από δύο γονείς. Θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ειδικά για τις χώρες που έχουν ήδη εξισώσει τη συμβίωση ομοφύλων με γάμο. Για να μην κληθούμε να αναγνωρίσουμε τέτοια τερατώδη σχήματα», είπε ο Σαμαράς και πρόσθεσε ότι όλα γίνονται υπό την πίεση ενός ισχυρού λόμπι.

Κάποιοι λοιπόν πειραματίζονται σε βάρος αθώων παιδιών. Πειραματίζονται με τις ψυχές αγέννητων παιδιών... στο όνομα μιας μειοψηφίας. Σπρώχνουν την κοινωνία σε διχασμό, στα άκρα, για ένα καπρίτσιο.

Τα παιδιά μας δεν είναι πειραματόζωα!

Ο πατέρας και η μάνα μας δεν είναι κοινωνικές κατασκευές!

Επίσης, οι 176 που ψήφισαν το νομοσχέδιο δεν είναι βουλευτές, είναι «μαλιστάνθρωποι». 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)