Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Ο Καθηγητής Γ. Κοντογιώργης (Πρώην Πρύτανης) διαμαρτυρήθηκε λέγοντας '' ΝΕΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΟΥ''.

Ο Καθηγητής Γ. Κοντογιώργης (Πρώην Πρύτανης) διαμαρτυρήθηκε λέγοντας '' ΝΕΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΟΥ''. Γράφει ιδιαίτερα:
''Όπως θα έχετε διαπιστώσει αγαπητοί μου φίλοι οι "γνωστές άγνωστες" συμμορίες που εννοούν να διακινούν ως ιδίωμα κοινωνικής και πολιτικής πράξης τον φασιστικό τρόπο επέβαλαν την λογοκρισία της σημερινής (27/3/2020) συνέντευξής μου στο ραδιοφωνικό σταθμό Νέα Κρήτη (δημοσιογράφος Γιώργος Σαχίνης). Σας καλώ να διαμαρτυρηθείτε όσοι ενοχλείστε από την πρακτική αυτή στο Facebook δεδομένου ότι αυτό ευθύνεται σε τελική ανάλυση για ότι συντελείται στις σελίδες του. Μπορείτε να επιχειρήσετε ανάρτηση της συνέντευξής μου (επειδή το Facebook δεν μου επιτρέπει να γράψω εδώ τον τίτλο της συνέντευξης μπορείτε να τον πάρετε από το μπλόγκ μου, είναι οι δύο κίτρινες αράδες) και στο σημείο της άρνησης της σελίδας να την δημοσιεύσει στην τρίτη αράδα όπου γράφει "ενημερώστε" μας γράφετε τη διαμαρτυρία σας.
Ιδού η δική μου παρέμβαση στο Facebook:
"Κύριοι του FACEBOOK, προ ολίγων ημερών κατεβάσατε το σύνολο των δημοσιεύσεων μου από καταβολής παρουσίας μου σ'αυτό. Ευτυχώς τα επαναφέρατε σύντομα στη θέση τους. Σήμερα ανήρτησα συνέντευξή μου στο Ράδιο Νέα Κρήτη όπου αναλύω τις επιπτώσεις της επιδημίας και τις εξελίξεις στο πεδίο της τεχνολογίας την επόμενη ημέρα. Αίφνης με ενημέρωσαν μόλις ότι έγινα ξανά θύμα λογοκρισίας, καθώς κατεβάσατε την ανάρτηση αυτή. Δεν αντιλαμβάνομαι πώς μια συνομιλία ενός πανεπιστημιακού με έναν δημοσιογράφο για τις επιπτώσεις της επιδημίας στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στην εξέλιξη της τεχνολογίας παραβιάζει τους κανόνες της κοινότητάς σας. Πολλώ μάλλον αφού όπως και όλες τις άλλες φορές ο λόγος μου είναι αυστηρά επιστημονικός, κόσμιος όπως οφείλει ένας πανεπιστημιακός καθηγητής και τεκμηριωμένος. Με ενημερώνουν δε ότι ανάλογες επιθέσεις δέχθηκαν δημοσιεύσεις μου -μεταξύ αυτών και η σημερινή- και σε άλλες σελίδες του φέισμπουκ. Δεν θέλω να πιστέψω ότι το διαπράττετε εσείς αυτό. Δεν θα ήθελα όμως να με κάνετε να πιστέψω ότι είστε συνένοχοι σε μια φασιστική αθλιότητα της οποίας είναι θύμα ο λόγος μου τον καιρό αυτόν. Παρακαλώ να με ενημερώσετε για το συμβάν και ιδίως να αποκαταστήσετε πάραυτα. Καθηγητής Γ. Κοντογιώργης, Πρώην Πρύτανης"..

Ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Κοντογιώργης μιλώντας στον 98.4 , προσέγγισε το ζήτημα το πώς η συσπείρωση των κοινωνιών σήμερα γύρω από τις πολ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)