Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Σημεία από την ομιλία Βαρουφάκη στο Παρίσι (10-9-2016) / Μέρος2 (συνέχεια): ΕΝΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ New Deal (μετάφραση ΚΤ)

Μέρος 1 εδώ:   http://elepistole.blogspot.gr/2016/09/10-9-2016-1.html  
5. Oμως, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Δεν πρέπει να πέσουμε στο ναρκισσισμό. Δεν είμαστε καθόλου κοντά στην επιτυχία. Είμαστε στη μέση της χειρότερης κρίσης του καπιταλισμού από το 1929. Κι όμως οι δυνάμεις της προόδου, η Αριστερά, οι γνήσια φιλελεύθεροι, οι Πράσινοι, ηττώνται παντού,..ενώ η μισανθρωπική Δεξιά ανεβαίνει παντού. Γιατί συμβαίνει αυτό? Γιατί οι Ευρωπαίοι δεν στράφηκαν προς τους προοδευτικούς την ώρα της κρίσης; Η απάντησή μου: Είναι δικό ΜΑΣ λάθος. Είναι το λάθος των Προοδευτικών, της Αριστεράς, των δημοκρατών, των φιλελεύθερων και των Πρασίνων επίσης. 
Σκεφτείτε το: Καθώς ο καπιταλισμός διέρχεται μέσα από έναν φοβερό σπασμό, η Δεξιά αποκτά πάθος, δονούμενη από αντι-Καθεστωτικό παλμό τον οποίο, μέχρι πρόσφατα, διατηρούσε η Αριστερά. Ο Trump στρέφεται εναντίον της ΤΤΙΡ [της συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου Αμερικής-Ευρώπης), οι Βρετανοί Συντηρητικοί και ο Orban στην Ουγγαρία ενάντια στις αντιδημοκρατικές πρακτικές της ΕΕ, η Le Pen εμφανίζεαι ως υπερασπιστής της εργατικής τάξης, η οποία έχει εγκαταλειφθεί από ένα αποτυχημένο ευρώ και από μια απούσα Αριστερά.
Η πολιτική υφίσταται τέτοιο ταρακούνημα (σεισμό) που ο κόσμος δεν έχει δει από το 1930. Μια Μεγάλη Υφεση αρπάζει τώρα και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, αναζωπυρώνοντας εκ νέου πολιτικές δυνάμεις που παρέμεναν σε αδράνεια για οκτώ δεκαετίες.
Το πάθος επιστρέφει στην πολιτική - αλλά όχι με τον τρόπο που ελπίζαμε. Τώρα το πάθος τροφοδοτεί τη μισανθρωπία. Και δική μας δουλειά είναι να το σταματήσουμε αυτό. Είναι δουλειά μας να αξιοποιήσουμε το πάθος προς όφελος του ανθρωπισμού.
Για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Ναι, η αντιθετική διάκριση: η Αριστερά έναντι της Δεξιάς, η εργασία ενάντια στο κεφάλαιο, είναι πάντα παρούσα. ΑΛΛΑ, η Ευρώπη σήμερα χωρίζεται σε δύο συνασπισμούς που δεν έχουν τίποτα να κάνουν με Αριστερά ή Δεξιά.
6. Το ένα μπλοκ αντιπροσωπεύει την παλιά τρόικα της παγκοσμιοποίησης, της χρηματιστικοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού. Το μπλοκ αυτό είναι ακόμα στην εξουσία, παρόλο που η ισχύς του ξεθωριάζει γρήγορα - όπως ο Φρανσουά Ολάντ, η Άνγκελα Μέρκελ, και ο David Cameron μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Η μετά την υποταγή Ελληνική κυβέρνηση, που τώρα υπηρετεί την ίδια Τρόικα, μπορεί επίσης να το επιβεβαιώσει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επίσης. Είναι στο γραφείο [κυβέρνηση], αλλά χάνουν τη δύναμη και τη νομιμότητά τους.
Το άλλο μπλοκ, που αντιτίθενται στην Παγκόσμια τρόικα της παγκοσμιοποίησης, χρηματιστικοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού, είναι αυτό που εγώ αποκαλώ η Εθνικιστική Διεθνής (the Nationalist International). Οι υποστηριχτές του Brexit στη Βρετανία, οι κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, οι υποστηρικτές της Alternativ für Deutschland, ο κατάπτυστος κρυπτο-φασίστας που μπορεί να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Αυστρίας και, φυσικά, η Marine Le Pen - ένα Τείχος Ξενοφοβικού Εθνικισμού υψώνεται ενάντια στην παγκόσμια Τρόικα ιππεύοντας πάνω στο μαξηλάρι αυτής της Μεγάλης Υφεσης.
7. Το πρόβλημα με τη σύγκρουση μεταξύ της Παγκόσμιας Τρόικα και της Εθνικιστικής Διεθνούς είναι ότι είναι συγχρόνως και πραγματική και παραπλανητική. Το Brexit έδειξε ότι είναι πραγματική. Ωστόσο, είναι παραπλανητική, διότι η παγκόσμια Τρόικα και η Εθνικιστική Διεθνής είναι συνένοχοι, όχι εχθροί. Η Παγκόσμια Τρόικα και η Εθνικιστική Διεθνής είναι απλά αντανακλάσεις της Μεγάλης μας Υφεσης - της βαθιάς κρίσης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού.
Για να σπάσει αυτή η ανίερη συμμαχία, χρειαζόμαστε ένα Προοδευτικό Διεθνισμό. Είναι αυτή η Προοδευτική Διεθνής που το DiEM25 χτίζει στην Ευρώπη.
8. Το Δημοκρατικό Ευρωπαικό Κίνημα DiEM25 είναι εδώ, με μια σταθερή ατζέντα για την προοδευτική αλλαγή.
Το DiEM25 είναι εδώ για να αντιταχθεί στο ‘’μπίζνες ως συνήθως’’ (business as usual), όπως κάναμε στην Αθήνα, όπως κάνουμε στο Nuit Debout - σε κάθε χωριό και κάθε πόλη σε όλη την Ευρώπη. Το DiEM25 είναι εδώ για να αντιταχθεί στις «εκκλήσεις των σοσιαλδημοκρατών για περισσότερη Ευρώπη και σταδιακές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στη θεσμοποίηση της Ευρωπαικής Ενωσης Λιτότητας. Οτ,ι ο Hollande και οι άνθρωποί του ζητούν είναι, ουσιαστικά, μια επιτάχυνση του σχεδίου Σόιμπλε για μια ψεύτικη ομοσπονδία που μετατρέπει την Ευρώπη σ’ ένα μόνιμο σιδερένιο κλουβί. Το DiEM25 είναι επίσης εδώ για να αντιταχθεί σ’ εκείνους από την Αριστερά που θέλουν να υιοθετήσουν το στόχο της Εθνικιστικής Διεθνούς για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
9.Το Δημοκρατικό Ευρωπαικό Κίνημα DiEM25 προσφέρει το μόνο γνήσια αντίδοτο σε όσους ισχυρίζονται, ψευδώς, ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Υπάρχει:
• Σε εθνικό επίπεδο, μια προοδευτική γαλλική, ελληνική, ισπανική, ιταλική κυβέρνηση θα πρέπει να προσφέρει στους ανθρώπους ένα ολοκληρωμένο Σχέδιο Α - μια γεύση για τον τρόπο που, κάτω από το ισχύον σύστημα, μπορεί η ελπίδα να επιστρέψει στο έθνος.
• Την ίδια στιγμή, μια προοδευτική εθνική κυβέρνηση πρέπει να έχει ένα σχέδιο Αποτροπής (Σχέδιο Β) για την περίπτωση που η ΕΚΤ και η τρόικα απαντήσουν στο Σχέδιο Α της προοδευτικής κυβέρνησης με τις απειλές του κλεισίματος των τραπεζών, συμπίεσης της ρευστότητας κ.λπ.
• Και, τέλος, μια προοδευτική εθνική κυβέρνηση πρέπει να έχει ένα σχέδιο (Σχέδιο Χ) για την περίπτωση που (όταν / αν ) το «κέντρο» μηχανευθεί την αποβολή από την Ευρωζώνη.
Αυτά είναι τα τρία σχέδια που είχα στο υπουργείο Οικονομικών στην Ελλάδα – και που η ομάδα μου συνήθιζε να αναφέρει ως Σχέδια Α, Β & Χ. Τώρα χρειαζόμαστε παντού κυβερνήσεις που είναι πρόθυμες να επικεντρωθούν σ’ αυτά. Αυτά προτείνει το DiEM25 σε εθνικό επίπεδο.
10.Σε πανΕυρωπαικο επίπεδο, το DiEM25 πιστεύει ότι πρέπει να προσφέρει στους Ευρωπαίους ένα ευρωπαϊκό σχέδιο Α για την Ευρώπη, μία Προοδευτική ανζέντα για την Ευρώπη. Ένα ευρωπαϊκό New Deal - μια γεύση για το πώς, μέσα σε λίγες εβδομάδες, σύμφωνα με τις ισχύουσες Συνθήκες, μπορούν η ελπίδα, η ανάπτυξη και η δημοκρατία να επιστρέψουν. Ταυτόχρονα, το DiEM25 ετοιμάζει ένα σχέδιο για να διαχειριστεί επίσης όσο ομαλά γίνεται το ενδεχόμενο διάλυσης της Ευρωζώνης και της ΕΕ, πράγμα που σίγουρα θα συμβει εαν το Βαθύ Κατεστημένο έχει σκοπό να αρνηθεί το Σχέδιό μας.
11.Φίλοι, σύντροφοι,
Η ΕΕ ή θα εκδημοκρατιστεί ή θα διαλυθεί!
Εμείς, τα μέλη του Δημοκρατικού Ευρωπαικού Κινήματος, θα τους βομβαρδίζουμε με ορθολογισμό - με εποικοδομητικές προτάσεις - με οικονομικά σχέδια που είναι μετριοπαθή, πρακτικά και μπορούν να εφαρμοστούν αύριο. Εμείς θα τους λούσουμε με μετριοπάθεια.
Αλλά θα τους κοιτάξουμε στα μάτια, έτοιμοι να τους πούμε όταν θα μας απειλήσουν, όπως απείλησε εμένα η τρόικα το 2015:
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ! (ΝΟ PASARAN!) ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΝΙΚΑΝΟ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ ΣΑΣ.Εάν μας πουν "Πρέπει να αποδεχτείτε το business-as-usual ή αλλιώς να αποχωρήσετε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να αφήσετε το ευρώ", έχουμε να τους απαντήσουμε: «Εμείς δεν πάμε πουθενά!» «ΕΣΕΙΣ ΦΥΓΕΤΕ"!
Στο business-as-usual έχουμε να τους απαντήσουμε ΜΕ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ. ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ. Αυτό είναι που ο ανθρωπισμός απαιτεί από εμάς σήμερα.
12.Φίλοι, σύντροφοι:
Για πάρα πολύ καιρό επιτρέψαμε στη Γαλλία, την Ελλάδα, τη Γερμανία, κι ολόκληρη η Ευρώπη να κυβερνιέται από «ατύχημα και δύναμη», παρά από «αναστοχασμό και επιλογή."
Για πάρα πολύ καιρό επιτρέψαμε ό, τι ήταν κάποτε ο Διαφωτισμός να ξεθωριάσει "σε σκοτάδι". Είναι καιρός για τους ανθρωπιστές της Ευρώπης να διεκδικήσουν εκ νέου την Ευρώπη.
carpe DiEM25/ PARIS, 10th September 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)