Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το ίδιο, ολέθριο λάθος με τον Κώστα Καραμανλή


Όπως ο Κώστας Καραμανλής έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας, έκανε το ίδιο ολέθριο λάθος. Θεώρησαν ότι μπορούσαν να αντιμετωπίσουν με ηθική και διαλλακτικότητα τις συμμορίες των αδίστακτων νταβατζήδων που έχουν καταληστεύσει την πατρίδα.
Φέρθηκαν με το γάντι σε προδότες, γενοκτόνους, ανθρωποειδή και περίμεναν αβροφροσύνες. Άφησε ελεύθερη την συμμορία του Σημίτη, για να ξαναληστέψει.
Δυστυχώς το λάθος του Αλέξη είναι βαρύτερο γιατί είχε το ιστορικό προηγούμενο του Καραμανλή. Άφησε τις συμμορίες να λυμαίνονται τους κορυφαίους θεσμούς της δημοκρατίας. Άφησε τους τρομοκράτες να τελούν ανενόχλητοι εθνικό σαμποτάζ για κλειστές τράπεζες και απόσυρση καταθέσεων, με αποτέλεσμα μετά από πέντε μήνες να καταφέρουν να τις αδειάσουν.
Κυράτσες – βαμπίρ να παίρνουν εφοπλιστές και κορυφαίους επιχειρηματίες συντοπίτες τους από τον Γενάρη και να τους προειδοποιούν να βγάλουν τα λεφτά τους έξω.
Ματαντούς να φεύγουν ανενόχλητοι, μιζαδόροι των εξοπλιστικών να αποκαλύπτονται μετά τις έρευνες Καμμένου και ακόμα να μην τους εχει ασκηθεί διωξη, εκατοντάδες εκατομμύρια να φεύγουν σε θαλασσοδάνεια ΜΜ»Ε» που στην συνέχεια γκρέμιζαν την κυβέρνηση.
Παπακωνσταντινου να αθωώνονται, Παπασταύρου να χρονίζουν στα συρτάρια του ΣΔΟΕ, Βωβούς να λαμβάνουν δώρα εκατοντάδων εκατομμυρίων την ίδια στιγμή που σήμερα, η γερόντισσα περιμένει να πάρει εξήντα ευρώ. ΕΞΗΝΤΑ ΕΥΡΩ, όταν έχουν χαριστεί δις από τραπεζίτες και δικαστές στο πεντάμηνο της δικής σου διακυβέρνησης.
Άφησες ολόκληρη την διαφθορά της χώρας στα χέρια της κυρίας Ράικου, προφανώς ενθουσιασμένος από τις επιτυχίες της επι καθεστώτος Σαμαρά.
Επιτρέπεις σε κάποια ανακρίτρια, κυρία Ζωχιού, να έχει στα χέρια της φάκελο με μαύρο λογαριασμό δικηγόρου στην Ελβετία, εκατομμυρίων, και να ΜΗΝ ΖΗΤΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ! Την ώρα που υποχρεώνεις τον κατάκοιτο γέροντα να ζήσει με 120 ευρώ, ξεφτιλίζοντας καθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ακόμα ο Βενιζέλος και ο Σάφα κυκλοφορούν ελεύθεροι. Και σε ρημάζουν στα τηλεπαραθυρα των δημοσίων συχνοτήτων. Περιμέναμε κονσερβοκούτια και λάβαμε κουφέτα.

Και να τωρα, όλο το συφερτό των Σημιτηδων, Παπανδρέηδων, Ραγκούσηδων, Σαμαράδων, Μπομπολαίων, Αλαφουζαίων, Ψυχαραίων να ξεσκίζει τις σάρκες σου.
Και εσύ, επι πέντε μήνες πίστεψες ότι ο ΦΠΑ στα βούτυρα ήταν σημαντικότερος από τα δισεκατομμύρια της λίστας Νικολούδη. Με όλα τα λαμόγια εντός. Και βέβαια ο κύριος Νικολούδης, ως κόντες, να φιλοσοφεί για την «νομιμοφάνεια» του ελέγχου στον καθε εκβιαστή του πολιτικού συστήματος.
Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ας ελπίσουμε να αποφύγουμε το ολέθριο σενάριο του κουρέματος για να επιζήσει η κυβέρνηση. Εάν πεθάνει, τότε πεθαίνει και η ελπίδα για κάθαρση. Και θα πεθάνει προδομένη.
Γιατί μια κυβέρνηση επί πενταμήνου ασχολήθηκε με τον ΦΠΑ στα γιουβαρλάκια την ώρα που η Εθνική συμψήφιζε εκατομμύρια οφειλών στους νταβατζήδες.
Άλλαξε πορεία λοιπόν, πριν πάρεις στο λαιμό σου ολόκληρο το Έθνος. Πολέμησε τους φονιάδες της Ελλάδας με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο. Η ηθική αναστολή σου χάθηκε μαζί με την αξιοπρέπεια των πατέρων μας μπροστά στα ATM.
http://olympia.gr/2015/06/30/%CE%BF-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%B8%CF%81%CE%B9%CE%BF/

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)