Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

ΙΩΑΝΝΗΣ-ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ - ΟΠΛΑ ΜΑΣ Ο ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ, Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ, Η ΑΓΑΠΗ, Η ΠΙΣΤΙΣ, Η ΕΛΠΙΔΑ.

    
Πολυνομοσχέδια, Πολυβουλία, άνευ και κόντρα των προσφάτως εκφρασμένων Βουλήσεων του Λαού. Τα μόνα που λείπουν, ευτυχώς, είναι τα πολυβόλα τα οποία αφού επέτυχαν την κατοχή του 38% της Κύπρου υπό του εισβολέως, προς ίδιον συμφέρον των Η.Π.Α. – ΞΕΙΠΑ, (στο ΞΕΙΠΑ συμπεριλαμβάνονται όλες οι γνωστές Κυβερνήσεις) απολαμβάνουν το ευχαριστώ των Κυβερνητών μας.
Εθνική τραγωδία αυτό που γράφτηκε – σημερινές ημέρες Ιουλίου πριν 41 χρόνια. Συζητήθηκε ποτέ το Κυπριακό ως τραγωδία για να μην επαναληφθεί; Έχουν περάσει 39 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέκου Παναγούλη. Έχει συζητηθεί με αφορμή τη δολοφονία του, το Κυπριακό, του οποίου φάκελος βρισκόταν στα χέρια του; ΟΧΙ!!! Διότι τους ενδιαφέρει το Σκότος και όχι το Φως της Αλήθειας.
Τέτοια ξεπουλήματα συμβαίνουν, τα οποία όμως δεν συζητιούνται μεταξύ μας για τα παιδιά μας, αυτό σημαίνει ότι θα ακολουθήσουν χρόνια δουλείας ή ότι έχουμε προσχωρήσει στο να ανήκουμε σε Βορρά – Νότο, Ανατολή – Δύση. Γνωστό ως και το παραμύθι ότι «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Το έχουμε χρησιμοποιήσει κατά κόρον και εις βάρος μας με δουλικά αποτελέσματα. Αφού αγνοήσαμε ακόμα και την μήτρα μας τους Δελφούς (Δελφύς = Μήτρα), τον Ομφαλό της Γης, λησμονώντας ακόμα και την Ιστορία μας και την ίδια τη Γλώσσα που μας γέννησε. Η λέξη Ιστορία προέρχεται από το ρήμα Οίδα = Γνωρίζω που κλείνεται ίσμεν, ίστε, ίσασι.
Σε όλες τις γλώσσες του Κόσμου η Ιστορία γράφεται μόνον στην Ελληνική Γλώσσα για να έχει νόημα.
Ενώ από την Αρχαιότητα -από γεννήσεως της Υδρογείου σφαίρας- είναι γνωστό ότι η νήσος Δήλος (δηλ. δηλώνω – φανερώνω) φανερώνει τη φανέρωση του φωτός στη Γη, ως το σημείο που δέχεται στη διάρκεια του έτους το περισσότερο φως (με σύμφωνη γνώμη μάλιστα προ 10ετίας και της ΝΑΣΑ!!!).
Η Ελλάδα ανέκαθεν υπήρξε θαλασσοκράτειρα χώρα, και ο Πλανήτης Γη κυριαρχείται από τη θάλασσα, που το υγρό στοιχείο της γεννά και ελευθερώνει αενάως ανεξερεύνητες δυνάμεις ως και σήμερα, γι’ αυτό και υπήρξαμε παραπάνω από 2 φορές αυτοκράτειρα χώρα. Το Σύμπαν ομιλεί την Ελληνική Γλώσσα κατά τους Αστροφυσικούς και όποιος έχει δράμι νοημοσύνης, γνωρίζει ότι το κέντρο του κύκλου είναι ένα, και χωρίς αυτό δεν υπάρχει ούτε Κύκλος ούτε Σφαίρα, δεν υπάρχει Κόσμος, δεν υπάρχει κόσμημα, μόνο όντα δίποδα, τετράποδα, πολύποδα και σκουλήκια.
Από τη στιγμή που άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ξεκίνησαν τις Σταυροφορίες τους ως Δύση εναντίον του Ελληνισμού σε Ιεροσόλυμα 1200, και Κωνσταντινούπολη 1204 με την πρώτη Άλωσή της.
Το έτος 2014 είναι ο αναριθμητισμός του 1204, με πάλι από τη Δύση εφαρμοστές, το Δ΄ Ράιχ. Το 1922 τί έκανε η Δύση όταν ενώ μας υποκίνησε να ανακτήσουμε την Ιωνία – Σμύρνη; Μας εγκατέλειψε και μας έβλεπαν τα πλοία της να καιγόμαστε χωρίς να τείνει χείρα Σωτηρίας. Να μας σφάζουν από τη στεριά και αυτοί απολάμβαναν θέαμα σαν «σε παράσταση πλατείας», βλέποντας τη ζωή των πατεράδων μας ως «σκηνικά θεάτρου». Αυτή είναι η Δύση. Και όποιος θέλει να ανήκει σε αυτήν να το ξανασκεφτεί και να το ξαναπεί. Αυτό που ζούμε σήμερα, είναι η συνέχει του 1204, για να φέρουν εις πέρας ένα έργο 810 χρόνων που το μελετούσαν το πώς θα γίνει τελειότερο. Το 1941 ο Χίτλερ το προσπάθησε αλλά πάλι σκόνταψε στην Ελλάδα και επειδή η ιστορία γράφεται από Ήρωες, πάλι σκόνταψαν στην Ελλάδα. Τι κι αν είπε ο Τσόρτσιλ το 1944 ότι: «Από τώρα θα λέμε όχι πως οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες». Και αυτό που ζούμε σήμερα, αν το καλοπροσέξουμε, επαναλαμβάνεται ότι η Ιστορία γράφεται μόνο από Έλληνες. Όλα τα άλλα είναι σωρεία εξαμβλωμάτων ή οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, με συνομωσίες όσων παριστάνουν τις παρθένες ενώ υποστηρίζουν τις θεωρίες του εμφανώς αναπήρου Αδόλφου, με τους αρτιμελείς υποτακτικούς του που δεν τολμούν να αρθρώσουν λόγο εναντίον του. Ούτε Κιχ! Καμία κυβέρνηση εναντίον του!!!
Με την έλευση του Αλέξη Τσίπρα άρχισαν να ακούγονται λέξεις εννοιών κοινωνικών, ανθρωπιστικών, αναπτυξιακών προγραμμάτων στην υποτιθέμενη Ε.Ε. Η Ελλάς ως λαός, έθνος αλλά και γεωμορφολογία εφαρμόζει, πιστεύει στην Αγία του Θεού Σοφία, έχουμε ως πολιτισμός κατορθώσει με την Αγάπη που Άγει τα πάντα και με τους Έλληνες της διασποράς, να χρησιμοποιούν οι πάντες τις επιστήμες μας για την παραγωγή τους σε τομείς όπως Αστρονομία, Φιλοσοφία, Μαθηματικά, Γεωμετρία, Φυσική, Χημεία, Ιατρική, Φιλολογία, Τέχνη, Μουσική κ.ά. Με την Πίστη μας στους ήρωες της Αρχαιότητας και τους Αγίους της Χριστιανοσύνης να επιζούμε των δυσκολιών της ζωής οποιοσδήποτε κι αν είναι ο εχθρός, σε οποιαδήποτε χρονική εξέλιξη της Ιστορίας της Ανθρωπότητας.         
Τώρα σε αυτά που περνάμε, μας έλαχε ο Αλέξης Τσίπρας με σύνθημα την Ελπίδα, να βρίσκεται σκόπιμα βαλλόμενος στραπατσαρισμένος στα πιστεύω του, να είναι ο μοναδικός μπροστάρης στην Ευρώπη και δεν θα είναι στην Ελλάδα; Μπορούμε να τον αρνηθούμε στην Ελλάδα; Ας στηριχθούμε λοιπόν και ας προσευχηθούμε σε αυτές τις έννοιες, να είναι και τώρα όπως πάντα ήταν τα ακαταμάχητα ΟΠΛΑ ΜΑΣ Ο ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ, Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ, Η ΑΓΑΠΗ, Η ΠΙΣΤΙΣ, Η ΕΛΠΙΔΑ.
 
ΙΩΑΝΝΗΣ-ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ – ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧ/ΚΟΣ 2114022615 / 6936528528
E-mail: ioannismakridis@hotmail.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)