Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: Το σατανικό κόλπο του Βερολίνου για να αλυσοδέσει την Ελλάδα!

Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας, αγαπητοί... πλησιάζει. Και αυτό που θα προκύψει από τις συνεδριάσεις των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών σε συνδυασμό με τα ευρήματα της δικαστικής έρευνας για τα Μνημόνια και το Χρέος, θα είναι μια συγκλονιστική αποκάλυψη..!

08/05/2015
#
ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ της...αράχνης ΜΕ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ -ΜΑΜΟΥΘ
Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: Το σατανικό κόλπο του Βερολίνου για να αλυσοδέσει την Ελλάδα! Ερευνα- σοκ στο Πεντάγωνο
Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας, αγαπητοί... πλησιάζει. Και αυτό που θα προκύψει από τις συνεδριάσεις των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών για τα Μνημόνια και το Χρέος, σε συνδυασμό με τα ευρήματα της δικαστικής έρευνας για την αλλοίωση του ελλείμματος του 2009, θα είναι μια συγκλονιστική αποκάλυψη: Μεγάλο μέρος της ευθύνης για τη χρεοκοπία της χώρας έχουν οι Γερμανοί εταίροι, οι οποίοι, σε αγαστή συνεργασία με τους τοπικούς εκπροσώπους τους στη σοσιαλιστική παράταξη, πρώτα (το 1998-2003) φόρτωσαν τη χώρα με ένα τεράστιο δημόσιο χρέος για εξοπλιστικά και μετά (το 2010) τη «βούλιαξαν» στα Μνημόνια για να τους πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης τα δανεικά!
Περί αυτού πρόκειται. Γερμανοί απαίτησαν να αγοράσουμε εξοπλισμούς-μαμούθ 84 δισ. ευρώ για να μπούμε στην ΟΝΕ. Γερμανοί έδωσαν εντολή στους εδώ υπαλλήλους τους να αλλοιώσουν το έλλειμμα του 2009 (με επιπλέον 4,7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 2,9 δισ. από παραλαβές εξοπλισμών μελλοντικών ετών!). Για να μην έχουμε, λοιπόν, καρδιακά επεισόδια, προειδοποιώ: Θα ζήσουμε ζωηρές συγκινήσεις. Τα πρώτα στοιχεία που παρέλαβε ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος από την έρευνα που πραγματοποίησε στο Πεντάγωνο η Ζωή Γεωργαντά δείχνουν ότι η Ελλάδα δεσμεύτηκε σε Γερμανούς (και σε άλλους) με κρατική «προμήθεια» 84 δισ. ευρώ σε εξοπλιστικές δαπάνες την περίοδο 1998-2003. Ηταν το... διόδιο για την ένταξή της στην ΟΝΕ. Οι εταίροι στην αρχή έκαναν, μάλιστα, τα... στραβά μάτια και οι συμβάσεις του δανεισμού-μαμούθ, στον οποίο υποχρεωθήκαμε για να μπούμε στα ευρωπαϊκά σαλόνια, δεν ενεγράφησαν στα ελλείμματα εκείνων των ετών (με το κόλπο της παραλαβής). Το ποσό των 84 δισ. των εξοπλιστικών δαπανών 1998-2003 αντιστοιχεί στο 25% του δημόσιου χρέους και ξεσκεπάζει όλο το σύστημα που έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ με μια πέτρα στον λαιμό.

Σύστημα το οποίο, ακόμη και μετά την είσοδό μας στην Ενωση, πίεζε τον Καραμανλή να κατεβάσει το έλλειμμα κάτω από το 3% από τη μία και να αγοράσει πανάκριβα Eurofighter και ελαττωματικά υποβρύχια από την άλλη (αρνήθηκε και το πλήρωσε).Σύστημα το οποίο ζητούσε επιτακτικά να υπαχθούμε σε «επιτήρηση», αλλά, όταν ο Καραμανλής επεδίωξε τον εξοστρακισμό της κλεπτοκρατίας -μέσω του βασικού μετόχου-, εκείνο έβαλε «βέτο» μέσω των εκπροσώπων του στην Κομισιόν.
Η χρεοκοπία, λοιπόν -όπως θα καταδειχθεί στις επιτροπές-, εξελίχθηκε σε δύο φάσεις: Στην πρώτη, το 1998-2003, μας φόρτωσαν τα 84 δισ. ευρώ (ο Καραμανλής έκανε μόνο μία αγορά 40 F16, αξίας 2 δισ. ευρώ), που μας εκτόξευσαν στις πέντε πρώτες χώρες παγκοσμίως σε επίπεδο εισαγωγής εξοπλισμών! Στη δεύτερη, το 2010, όταν, λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης, χάθηκε ο έλεγχος, έβαλαν τη γερμανική ηγεσία της Εurostat να πειράξει, μέσω των εδώ υπαλλήλων της, το έλλειμμα του 2009, ώστε να χωθούμε πιο βαθιά στο Μνημόνιο και να εξοφλήσουμε με μέτρα λιτότητας τους εμπόρους όπλων. Είκοσι δισ. ευρώ δαπάνες για εξοπλιστικά πλήρωσε το Δημόσιο την περίοδο 2010-2015, την ώρα που έκοβε μισθούς και συντάξεις!


Θα είναι πολύ οδυνηρή η στιγμή -συμπεραίνω- όπου άπαντες θα καταλάβουν ότι το ευρώ δεν είναι το κοινό νόμισμα όλων, αλλά μια μεγάλη μπίζνα εις βάρος των λαών. Θα είναι πικρή η ημέρα όπου οι ευρωπαϊκοί λαοί θα συνειδητοποιήσουν ότι πέντε χρόνια τώρα δεν δανείζουν την πατρίδα μας για να περνάνε καλά «οι τεμπέληδες Ελληνες», αλλά για να εξοφληθεί μέχρι και το τελευταίο ευρώ στους Γερμανούς εμπόρους όπλων, πολιτικούς φίλους σοσιαλδημοκρατών και χριστιανοδημοκρατών.Θα είναι πικρή η ημέρα που θα ξεχωρίσουν οι πολιτικοί που έβαζαν τον λαό πάνω από τους εμπόρους και οι πολιτικοί που έβαζαν τους εμπόρους πάνω από τον λαό. Θα είναι, τέλος, πικρή, γιατί πράγματι θα αποδειχθεί -εκτιμώ- ότι ένα μεγάλο μέρος του χρέους μας είναι όντως ανήθικο και απεχθές, άρα πρέπει να ρυθμιστεί γενναία και χωρίς εκπτώσεις.
Από τον Μανώλη Κοττάκη/Δημοκρατία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)