Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ- Αλληλεγγύη στους 'Ελληνες - η διακήρυξη της Σόφιας

ΔΕΥΤΈΡΑ, 27 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2015


Αλληλεγγύη στους 'Ελληνες - η διακήρυξη της Σόφιας


Αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό, αλλά και την απαίτηση να σταματήσει η πολιτική πιέσεων και εκβιασμών στην νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Αθήνας εξέφρασαν οι συμμετέχοντες σε συνάντηση του ευρωπαϊκού think tank «Λέσχη της Σόφιας», στο οποίο μετέχουν διανοούμενοι και πολιτικοί από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Οι συμμετέχοντες επεσήμαναν τον καταστροφικό και «αποικιακό» χαρακτήρα του προγράμματος «διάσωσης» της Ελλάδας που εφαρμόζεται την τελευταία πενταετία καλώντας σε ριζική αλλαγή της εφαρμοζόμενης από την Ευρώπη πολιτικής και ένα νέο «σχέδιο Μάρσαλ». Η «Λέσχη της Σόφιας», που ιδρύθηκε πριν από ενάμισυ χρόνο, με αντικείμενο την ανταλλαγή απόψεων για την ευρωπαϊκή κρίση, έκανε το Σαββατοκύριακο τη δεύτερη συνάντησή της στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας.


Στη διακήρυξη που υιοθέτησαν οι συμμετέχοντες επισημαίνουν την έλλειψη δημοκρατίας και λαϊκής συμμετοχής στην ΕΕ, αλλά και τον επικίνδυνο χαρακτήρα της ουκρανικής κρίσης, που έχει αυξήσει, όπως υποστηρίζουν, τις πιθανότητες παγκόσμιας σύρραξης, κατά τρόπο που η ανθρωπότητα δεν γνώρισε μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962. Οι συμμετέχοντες χαρακτηρίζουν «ντροπή της Ευρώπης» τον πνιγμό εκατοντάδων μεταναστών στη Μεσόγειο, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι είναι το άμεσο αποτέλεσμα μιας πληθώρας στρατιωτικών επεμβάσεων που κατέστρεψαν σειρά χωρών της περιοχής και των οποίων ζητούν την άμεση διακοπή.

 Ειδικότερα, στο σημείο που αφορά την Ελλάδα, η διακήρυξη αναφέρει:

 «Επί πέντε χρόνια η Ελλάδα έγινε ο στόχος μιας οικονομικής και πολιτικής επίθεσης από μια συμμαχία της γερμανικής και άλλων ευρωπαϊκών ελίτ, των ευρωπαϊκών θεσμών, του ΔΝΤ και του διεθνούς χρηματιστικού τομέα (world finance). Αυτοί επέβαλαν στην χώρα, υποτίθεται για να τη βοηθήσουν, στην πραγματικότητα γα να προστατεύσουν τα συμφέροντα μεγάλων διεθνών τραπεζών, ένα πρόγραμμα που προκάλεσε μια οικονομική και κοινωνική καταστροφή, χωρίς προηγούμενο στη μεταπολεμική ιστορία της καπιταλιστικής Ευρώπης. Η δημοκρατία και η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας σχεδόν καταργήθηκαν, απαράδεκτες, αποικιακού χαρακτήρα συμβάσεις της επιβλήθηκαν.


Η Ελλάδα χρησιμοποιείται από τις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ προκειμένου να επιβληθεί η κυριαρχία του Χρήματος σε ολόκληρη την ήπειρο, οδηγώντας στην έμμεση κατάργηση της δημοκρατίας και στην καταστροφή του ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας, των δύο μεγαλύτερων επιτευγμάτων του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Εκφράζουμε την μεγαλύτερη δυνατή αλληλεγγύη μας προς τον ελληνικό λαό που παλεύει να σταματήσει αυτή την καταστροφή. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το ευρωπαϊκό Συμβούλιο να σταματήσουν να πειθαρχούν τυφλά στην πολιτική της παγκόσμιας χρηματιστικής ελίτ και να αντιστρέψουν δραστικά την πολιτική τους απέναντι στην Ελλάδα. Καλούμε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, ιδίως τον γερμανικό λαό, να ζητήσουν από τις κυβερνήσεις τους να σταματήσουν να πιέζουν και να εκβιάζουν την νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύουμε στην αναγκαιότητα ενός νέου «σχεδίου Μάρσαλ», όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τα καταστροφικά αποτελέσματα των ευρωπαϊκών πολιτικών στην Ελλάδα, αλλά επίσης και για να βοηθήσει στη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης σε όλη την Ευρώπη, ιδίως στα πιο αδύνατα και φτωχά έθνη της. Η Ευρώπη έχει τους πόρους για ένα τέτοιο σχέδιο και μπορεί να βρει και περισσότερους περιορίζοντας μη αναγκαίες πολεμικές δαπάνες. ‘Ολη η ιστορία μας επιβεβαιώνει ότι, χωρίς αλληλεγγύη, απλά δεν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη».

Το κείμενο υπογράφουν, μεταξύ άλλων, ο Ιταλός δημοσιογράφος, συγγραφέας και πρώην ευρωβουλευτής Τζιουλέττο Κιέζα, Πρόεδρος του πολιτικού συνδέσμου Alternativa, το μέλος του Γραφείου του βασκικού πολιτικού κόμματος Aralar,πρώην ευρωβουλευτής Ιnaki Irzabalbeitia, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, η ευρωβουλευτής Αnna Miranda από τη Γαλικία, μέλος του Γραφείου του Bloque Nacionalista Galego (Πράσινοι/EFA), το μέλος του Γραφείου του πολωνικού κόμματος Zmiana,Janusz Niedzwiecki, οι Ιταλοί γερουσιαστές, εκλεγέντες με τη λίστα των «Πέντε Αστέρων», ΡaolaDe Pin και Βartolomeo Pepeo Πρόεδρος του κόμματος Zmiana Mateusz Piskorski, ο επικεφαλής της ‘Ενωσης Θρακικών Εταιρειών στη Βουλγαρία και πρώην πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Κρασιμίρ Πρεμιάνωφ,  ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτικών Επιστημόνων της Υπερδνειστερίας Αντρέι Σαφόνωφ, ο Μολδαβός βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος BogdatTirdea, ο επίσης Μολδαβός πρώην βουλευτής του ΚΚZurab Todua, ο Ζαχάρι Ζαχάριεφ, μέλος του  Εθνικού Συμβουλίου του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και Πρόεδρος του Ιδρύματος  Slavyani, η ευρωβουλευτής Tatjana Ždanoka, συμπρόεδρος του κόμματος «Λατβική Ρωσική ‘Ενωση» (ομάδα Πρασίνων/EFA) και οι Ρώσοι πολιτικοί επιστήμονες Σεργκέι Κουργκινιάν και Μαρία Μαμικονιάν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)