Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Κώστας Τσιαντής –Ένας πολίτης στη διαπραγμάτευση

(Ευρωγκρούπ  9 Μαρτιου 2015)

1.Αντί να εγκαλούνε αυτοί εμάς, Να τους εγκαλέσουμε εμείς και να ζητήσουμε την τεράστια αποζημίωση που μας χρωστούν για την σύγχρονη πολεμική επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον  μας.από το 2009 κι έπειτα.
2. Θέλετε να δεχτούμε αξιολόγηση από την Τρόικα: από τους δανειστές; Ναι, αφού πρώτα συσταθεί Διεθνής Επιτροπή από το δανειζόμενο-θύμα για να αξιολογήσει την καταστροφή που η πολιτική της Τρόικα επέφερε στη Ελλάδα και το λαό της.
3. Το μεγάλο και ανεπίληπτο μέρος των διεθνών οικονομολόγων γνωρίζουν τη μηχανή της οικονομικής εξόντωσης που χρησιμοποίησαν οι οικονομικοί δολοφόνοι και γνωρίζουν πολύ καλά το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσαν στο θύμα-δανειζόμενο:  Δραματική αύξηση  του χρέους (από 120 στο 180% του ΑΕΠ) και συγχρόνως κατάρρευση των εισοδημάτων κατά 50-75%, ανεργία 1500000, υποθήκευση και εκποίηση δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, πλειστηριασμοί και κόκκινα, δάνεια, μετανάστευση εγκεφάλων 250000, 35000000 κάτω απ’ το όριο της φτώχειας, 8000 δολοφονημένοι-αυτόχειρες!
Αυτό σημαίνει: Άμεση προσφυγή στους διεθνείς οργανισμούς (με ενεργοποίηση συνταγματολόγων, νομικών και ειδικών του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου) και ταυτόχρονη καταγγελία των δανειακών συμβάσεων!.
4. Αντί να απαιτούν από εμάς να ακολουθούμε τις εντολές τους, ας αποφασίσουν αν σέβονται τη δημοκρατική παράδοση, το πνεύμα και τον πολιτισμό της Ευρώπης και ας μας αφήσουν ήσυχους να ενεργήσουμε ως αυτεξούσια νόμιμη και υπεύθυνη κυβέρνηση και ανεξάρτητο έθνος.
5. Ας τονίσουμε, ότι οποιαδήποτε φιλελεύθερη οικονομική πολιτική δεν μπορεί να παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου και να καταλήγει με συνταγματικό πραξικόπημα (δικτατορικά)- όπως καταγέλουν διαρκώς οι συνταγματολόγοι μας- σε αλλαγή κοινωνικού καθεστώτος: στην κλοπή της ιδιωτικής περιουσίας και των εισοδημάτων, στη φτωχοποίηση του λαού και της μεσαίας τάξης, έτσι που φτάσαμε: ‘’να μας παίρνει τα σπίτια η Δεξιά, εκεί που φοβόμασταν την Αριστερά’’.
6. Ας αποφασίσουν αν θα χρηματοδοτήσουν, με κριτήρια και με υποχρεώσεις βεβαίως (έναντι αυτών)  που εμείς θα διαπραγματευτούμε, το πρόγραμμα ανάπτυξης, που εμείς θα σχεδιάσουμε (αξιοποιώντας  το ανθρώπινο κεφάλαιο και τους ενεργειακούς μας πόρους, και κατασκευάζοντας  τα κατάλληλα δίκτυα και αγωγούς μεταφοράς ενέργειας).
7. Ας ζητήσουμε επί τέλους μια ριζικά νέα θέση στον καταμερισμό της εργασίας στην ΕΕ, που να  δίνει προτεραιότητα στην έρευνα, την τεχνολογία και την καινοτομία.
8. Ως ευρωπαϊκή οικογένεια, ας δώσουμε στα παιδιά μας (έθνη-κράτη) τους βαθμούς ελευθερίας και τα μέσα που χρειάζονται για ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλία προς όφελος όλων.
9. Ας ενημερώσουμε τους άλλους λαούς της Ευρώπης- με κινητοποίηση της ακαδημαϊκής κοινότητας, των καλλιτεχνών και της  πνευματικής μας ηγεσίας,   και ας κατεβούμε στους δρόμους να διεκδικήσουμε το δίκιο μας! 
10. Ας τολμήσουμε  να πούμε ΟΧΙ στο σκοτεινό παρόν και ένα μεγάλο ΝΑΙ στο αύριο!

    7-3-2015
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)