Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Bloomberg και FT μιλούν τώρα για το αυτονόητο: 'Μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος, πρέπει να διαγραφεί' - Τι άλλαξε; | DefenceNet.gr



Το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο και πρέπει να υπάρξει διαγραφή του αναφέρουν σε δημοσιεύματα τους τόσο οι Financial Times όσο και το Bloomberg επικρίνοντας την τρόικα και την ελληνική κυβέρνηση για τους χειρισμούς τους. Επισημαίνουν δηλαδή τώρα το αυτονόητο, πώς το "βουνό" χρέος της Ελλάδας δεν μπορεί να αποπληρωθεί και σημειώνουν πρός τους δανειστές πώς θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για χαλάρωση των μέτρων, ώστε το πολιτικό δράμα στην Ελλάδα να μην εξελιχθεί σε οικονομική κρίση για την Ευρωζώνη.
«Με την Ελλάδα να παραμένει σε καθεστώς επιτήρησης η τρόικα θα πρέπει να διαγράψει ένα μεγάλο κομμάτι από το χρέος των 322 δισ. ευρώ της χώρας», σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg και προσθέτει πως αν και το κόστος της διαγραφής χρεών θα βαρύνει τους φορολογούμενους της ευρωζώνης, ωστόσο είναι «η καλύτερη εναλλακτική λύση που υπάρχει στον ορίζοντα».
Αλλά και οι Financial Times σημειώνουν πως οι υφεσιακές πολιτικές με τις οποίες η ευρωζώνη επέλεξε να αντιμετωπίσει την κρίση είναι λανθασμένες, κάτι που όπως υποστηρίζει φαίνεται από την πορεία των περιθωριακών κομμάτων ανά την Ευρώπη, αλλά και τη χθεσινή ψηφοφορία που οδήγησε στην «κατάρρευση» της ελληνικής κυβέρνησης.
Ειδικά το πρακτορείο Bloomberg είναι η δεύτερη φορά μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα που παίρνει θέση για το ελληνικό ζήτημα (με μαγάλη καθυστέρηση και κινδυνολογώντας στο παρελθόν όπως όλα τα διεθνή ΜΜΕ είναι η αλήθεια), προτρέποντας την τρόικα να προχωρήσει στην περιβόητη διαγραφή χρέους, ως μια λύση που θα σώσει τη χώρα από περαιτέρω (άλυτα) προβλήματα.
«Η απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου να προκαλέσει εκλογές, απορρίπτοντας τον προεδρικό υποψήφιο του Αντώνη Σαμαρά, ρίχνει ξανά την Ευρώπη σε αναταραχή», αναφέρει το δημοσιεύμα και συνεχίζει, «κι όμως, η Ευρώπη μπορεί να αποτρέψει την πλήρη άνθιση αυτής της υπαρξιακής κρίσης γνωρίζοντας πως η Ελλάδα δεν αυτοτραυματίζεται, αλλά βιώνει έναν πραγματικό πόνο, τη στιγμή μάλιστα που η κόπωση από τη λιτότητα είναι ένα ζήτημα που αντιμετωπίζεται σε πολλά μέλη της Ευρωζώνης».
Το Bloomberg σημειώνει πως αν αναλάβει τη διακυβέρνηση ο Αλέξης Τσίπρας, τότε οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τις προθέσεις του χαλάρωμα των περικοπών των κρατικών δαπανών, έτσι ώστε να σταματήσει η «ανθρωπιστική κρίση» στην Ελλάδα. Επομένως η λύση είναι: «να υπάρξει μια υπαναχώρηση της Ευρώπης, αντί να περιμένει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ. Το χρέος της χώρας είναι μη βιώσιμο, επομένως θα πρέπει να της συγχωρεθεί ένα μέρος της. Η οικονομική τρύπα στην οποία έχει πέσει η Ελλάδα είναι βαθιά».
Προς επίρρωση των επιχειρημάτων του, ο συντάκτης του δημοσιεύματος θυμίζει την καταστατική αρχή που διέπει την Ευρώπη, έτσι όπως αυτή μορφοποιήθηκε στο Μάαστριχτ το 1992. Καμία χώρα δεν μπορεί να έχει χρέος που θα υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ της. «Στην Ελλάδα το χρέος είναι τρεις φορές μεγαλύτερο. Οι ηγέτες της ΕΕ το γνωρίζουν αυτό, αλλά οι προηγούμενες αποτυχίες τους να τιμωρήσουν τα ελλείμματα της Γερμανίας και της Γαλλίας, καθιστούν την όποια απόφαση αδύνατη».
Με τα τριετή ομόλογα να σκαρφαλώσουν κοντά στην περιοχή του 12% και τους επενδυτές ομολόγων να πιέζουν, η όποια ελπίδα είχε η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές εξανεμίζεται, σημειώνει ο Γκίλμπερτ. Και αυτό εντάθηκε από τη στιγμή που ο Σαμαράς έφερε νωρίτερα την εκλογή Προέδρου και κορυφώθηκε με την απόφαση της βουλής να πάει σε εκλογές.
Άρα, όλα τα γεγονότα οδηγούν ξανά στην αρχή του βασικού επιχειρήματος για διαγραφή σημαντικού μέρους του ελληνικού χρέους. Ο Γκίμπερτ σημειώνει: «Η επικείμενη εκλογική μάχη θα αναζωπυρώσει την αναταραχή και θα απειλήσει το ευρώ. Το πρόγραμμα επενδύσεων που ανακοίνωσε πρόσφατα ο Γιούνκερ (ύψους 35 δισ. ευρώ), είναι μια σιωπηρή αναγνώριση, από πλευράς ΕΕ, ότι πρέπει να κάνει περισσότερο για να τονώσει την ανάπτυξη εντός της Ευρωζώνης. Αυτό το συναίσθημα πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στις μελλοντικές συζητήσεις που θα έχουν οι διεθνείς δανειστές με τους μελλοντικούς ηγέτες της Ελλάδας, τη στιγμή μάλιστα που η κούραση του εκλογικού σώματος αυξάνεται επιίνδυνα λόγω της λιτότητας».
Αυτό που πρέπει να κάνουν οι «απαράτσικ» της ΕΕ είναι να λάβουν σοβαρά υπόψιν τους τα αιτήματα του ΣΥΡΙΖΑ για χαλάρωση της οικονομικής πολιτικής. Σε αντίθετη περίπτωση το πολιτικό δράμα θα οδηγήσει σε οικονομική κρίση. Αν η Ελλάδα αποχαιρετήσει το ευρώ, θα θέσει σε αμφισβήτηση τα διαπιστευτήρια και των άλλων μελών της Ένωσης.
"Ναι, είναι μια φρικτή λύση, δεδομένου ότι το κόστος διαγραφής θα πέσει στις πλάτες των φορολογούμενων της Ευρωπής, αλλά είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση που υπάρχει στον ορίζοντα", καταλήγει το Bloomberg.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)