Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Νι Κάππα (Τορόντο).

Αγαπητοί φίλοι.
Πριν από μερικές ημέρες σας έστειλα 2 μηνύματα σχετικά με το θράσος, αλλά και την αγραμματοσύνη τής πλειονότητας τών βορείων γειτόνων μας.
Λόγω τού ταξιδιού μου στο Τορόντο δεν μπόρεσα να σας  στείλω το επισυναπτόμενο υλικό νωρίτερα.  Ωστόσο, στο διάστημα που μεσολάβησε, έλαβα 1 Video clip από τον αγαπητό φίλο Ι. Κ. (Θεσσαλονίκη) που επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό...
"κιτσαριό" που χρησιμοποίησα προκειμένου να περιγράψω την κατάσταση που  επικρατεί στην γειτονική περιοχή και τής οποίας κάποιοι... "πολιτικοί", αδρά αμοιβόμενοι (από κάποιους.... "αγνωστους-γνωστούς" και μη εξαιρεταίους) προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν... εθνισμό.
Το μήνυμα αυτό συμπεριλαμβάνει και άλλα 3 δείγματα... "Σκοπιανής τέχνης", όπως αυτό τού Ιουστινιανού, τού βούλγαρου βασιλιά Σαμουήλ και αυτό τού... "πολεμιστή" ο οποίος μοιάζει περισσότερο με τον γνωστό σε όλους μας παλαιστή, τον περίφημο... Κουταλιανό παρά με τον άμοιρο Μ. Αλέξανδρο. 
Όμως, είναι αξιοπρόσεκτο και πολύ σημαντικό ότι ενώ οι... γείτονές μας κάνουν ότι μπορούν για να δημιουργήσουν ένα ιστορικό παρελθόν, οι δικοί μας οι... "κίτσοι" (είπαμε, αυτοί βρίσκονται ένθεν και ένθεν κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να  καταστρέψουν τη γνωστή στην παγκόσμια ιστορία ελληνική παρουσία και προσφορά.
Έτσι, ενώ το γειτονικό... "κιτσαριό" αναρτά τις φωτογραφίες τών... ηρώων του το δικό μας... "κιτσαριό" (αδρά αμοιβόμενο όπως και οι βόρειοι ομόλογοί του) ξεκρεμάει τις εικόνες τών ηρώων τής ελληνικής ιστορίας και τις καταστρέφει ώστε ακόμα κι'  αν θελήσει κάποιος να βρεί ένα δείγμα τους δεν το βρίσκει μήτε στο... γιουσουρούμ.
Αυτά, λοιπόν, που θά 'πρεπε να πει ο... Μπένυ στον ΟΗΕ τα λένε, όπως θα δείτε, τα  λένε οι λίγοι Σκοπιανοί επιστήμονες και πολιτικοί (όσοι έχουν απομείνει με γνώσεις  ιστορίας) και οι Βούλγαροι ιστορικοί.
Αντίθετα, το... "νότιο κιτσαριό" (πώς αλλιώς να το χαρακτηρίσω;) ψέλνει το ίδιο τροπάριο και στον ίδιο... πλάγιο (κι' αυτόν, παράφωνα) αντί να σηκώσει το εθνικό ανάστημα και την αξιοπρέπεια τής πατρίδας μας, πιπιλάει, σαν τα πιτσιρίκια, την  γνωστή πια σε όλους μας εφαρμοσμένη... "υψηλή εξωτερική πολιτική". Μη θέλοντας, όμως, να σας κουράσω περισσότερο έχω να απευθύνω μια προειδοποίηση στους γνωστούς... "κίτσους" που έχοντας ελληνικό διαβατήριο τρώνε με χρυσά κουτάλια από τους γνωστούς σε όλους μας επαχθείς φόρους.
«Κύριοι, (σχήμα λόγου η προσφώνηση) αν δεν μπορείτε να εφαρμόσετε κάποιαν άλλη εξωτερική πολιτική πέραν απ' αυτήν που διδαχτήκατε στα γνωστά πια... "κολλέγια" 
πηγαίνετε στα σπίτια σαν πριν είναι αργά.»
Φιλικώτατα.

Νι Κάππα (Τορόντο).

https://www.youtube.com/watch?v=XEw2nVTyxUA&feature=context-vrec

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)