«Σας ευχαριστώ αγαπητή κυρία Ομοσπονδιακή
Καγκελάριος (Μέρκελ), κύριε Teltschick, κυρίες και
κύριοι. Είμαι πραγματικά ευγνώμων που προκλήθηκα σε ένα τόσο αντιπροσωπευτικό
συνέδριο. Έχει συγκεντρώσει πολιτικούς, στρατιωτικούς αξιωματούχους, επιχειρηματίες και εμπειρογνώμονες από περισσότερες από 40
χώρες. Η δομή αυτού του συνεδρίου μου επιτρέπει να αποφύγω την υπερβολική
ευγένεια και την ανάγκη να μιλήσω με ευχάριστο άλλα άδειο διπλωματικό τρόπο. Η
μορφή αυτού του συνεδρίου θα μου επιτρέψει να πω τι πραγματικά πιστεύω για τα
διεθνή προβλήματα ασφαλείας. [.. ].
Ο
μονοπολικός κόσμος που είχε προταθεί
μετά τον Ψυχρό Πόλεμο δεν έλαβε χώρα. Η ιστορία της ανθρωπότητας έχει σίγουρα
περάσει από μονοπολικές περιόδους και έχει δει προσδοκίες για παγκόσμια
κυριαρχία Και τι δεν έχει συμβεί στην ιστορία του κόσμου? Ωστόσο, τι είναι ένας μονοπολικός κόσμος? Όσο και να μπορούσε κανείς να στολίσει τον όρο
αυτό, στο τέλος της ημέρας αναφέρεται σε έναν τύπο κατάστασης. Δηλαδή ένα κέντρο εξουσίας, ένα κέντρο δύναμης, ένα
κέντρο λήψης αποφάσεων. Είναι ένας κόσμος στον οποίο υπάρχει ένας άρχοντας,
ένας κυρίαρχος. Και στο τέλος της ημέρας αυτό είναι ολέθριο, όχι μόνο για όλους
αυτούς που βρίσκονται μέσα στο σύστημα αλλά και για ίδιο τον κυρίαρχο, διότι
καταστρέφει τον εαυτό του εκ των έσω. Και αυτό βεβαίως δεν έχει τίποτα κοινό με
τη Δημοκρατία. Διότι, όπως γνωρίζετε, η Δημοκρατία είναι η δύναμη της
πλειοψηφίας υπό το πρίσμα των συμφερόντων και των απόψεων της μειοψηφίας. Παρεμπιπτόντως,
στη Ρωσία μας διδάσκει διαρκώς για τη
Δημοκρατία. Αλλά για κάποιο λόγο αυτοί
που μας διδάσκουν δεν θέλουν να μάθουν οι ίδιοι. Θεωρώ ότι το μονοπολικό μοντέλο δεν είναι μόνο απαράδεκτο αλλά και
αδύνατο στο σημερινό κόσμο.
Ένα κράτος, και φυσικά πρώτα απ’ όλα οι Ηνωμένες Πολιτείες,
έχει υπερβεί τα εθνικά σύνορά του με κάθε τρόπο. Αυτό είναι ορατό στις
οικονομικές, κυβερνητικές, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές πολιτικές που
επιβάλλει στις άλλες χώρες. «Λοιπόν, σε ποιόν αρέσει» αυτό; Ποιος είναι ευτυχής γι’ αυτό; Και
η χρήση βίας θα έπρεπε να είναι ένα πραγματικά έκτακτο μέτρο, συγκρίσιμο με τη
χρήση της θανατικής ποινής στα δικαστικά συστήματα ορισμένων χωρών. Ωστόσο
σήμερα είμαστε μάρτυρες της αντίθετης τάσης, δηλαδή μια κατάσταση στην οποία
χώρες που απαγορεύουν τη θανατική ποινή ακόμα και για τους δολοφόνους και
άλλους, επικίνδυνους εγκληματίες, συμμετέχουν φαιδρά σε στρατιωτικές επιχειρήσεις που είναι
δύσκολο να θεωρηθούν νόμιμες. Και πράγματι οι επιχειρήσεις αυτές σκοτώνουν
ανθρώπους, εκατοντάδες και χιλιάδες αμάχους! Είμαι πεπεισμένος ότι ο μόνος
μηχανισμός που μπορεί να λάβει αποφάσεις σχετικά με τη χρήση στρατιωτικής
ισχύος ως έσχατη λύση είναι καταστατικός χάρτης των Ηνωμένων Εθνών. Και σε
σχέση με αυτό, είτε δεν κατάλαβα τί ο συνάδελφός μου, ο Ιταλός Υπουργός Άμυνας
είπε προ ολίγου ή ό,τι είπε ήταν ανακριβές. Εν πάσει περιπτώσει κατάλαβα ότι η
χρήση βίας μπορεί να είναι νόμιμη μόνον όταν η απόφαση λαμβάνεται από το ΝΑΤΟ,
την ΕΕ ή τον ΟΗΕ. Αν πραγματικά σκέφτεται έτσι, τότε έχουμε διαφορετικές απόψεις. Ή δεν άκουσα σωστά. Η χρήση βίας μπορεί μόνο
να θεωρηθεί νόμιμη αν η απόφαση επικυρώνεται από τον ΟΗΕ. Και δεν χρειάζεται να
αντικαταστήσουμε το ΝΑΤΟ ή την ΕΕ για τα Ηνωμένα Έθνη.
Η
Ρωσία τηρεί αυστηρά και σκοπεύει να τηρήσει περαιτέρω τη συνθήκη για τον μη
πολλαπλασιασμό των πυρηνικών όπλων καθώς και το πολυμερές σύστημα εποπτείας για τις τεχνολογίες
πυραύλων. Οι αρχές που ενσωματώνονται . .. Αποδεικνύεται ότι το ΝΑΤΟ έχει θέσει
τις δυνάμεις της πρώτης γραμμής του στα
σύνορά μας και εμείς συνεχίζουμε να εκπληρώνουμε αυστηρά τις υποχρεώσεις της
Συνθήκης και δεν αντιδρούμε σε αυτές
τις δράσεις. Νομίζω ότι είναι προφανές ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ δεν έχει καμιά
σχέση με τον εκσυγχρονισμό της ίδιας της Συμμαχίας ή με τη διασφάλιση της ασφάλειας στην Ευρώπη. Αντίθετα,
αντιπροσωπεύει μια σοβαρή πρόκληση που μειώνει το επίπεδο της αμοιβαίας
εμπιστοσύνης. Και έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: εναντίον ποίου γίνεται αυτή
η διεύρυνση; Είναι
προφανές ότι οι τιμές της ενέργειας θα πρέπει να καθορίζονται από την αγορά
αντί να είναι αντικείμενο πολιτικών εικασιών, οικονομικής πίεσης ή
εκβιασμού. Είμαστε ανοιχτοί για
συνεργασία. Ξένες εταιρείες συμμετέχουν σε όλα τα μεγάλα μας ενεργειακά έργα.
Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις έως 26% της εξόρυξης πετρελαίου στη Ρωσία –και
παρακαλώ σκεφτείτε το ποσό αυτό- γίνεται από ξένα κεφάλαια. …
Και
υπάρχει ακόμα άλλο ένα σημαντικό θέμα που επηρεάζει άμεσα την παγκόσμια
ασφάλεια. Σήμερα πολλοί μιλούν για τον αγώνα κατά της φτώχειας. Τι πραγματικά
συμβαίνει σε αυτόν τον τομέα? Από τη μια πλευρά, οικονομικοί πόροι διατίθενται για προγράμματα για να
βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες του κόσμου και μάλιστα κατά καιρούς, σημαντικοί
οικονομικοί πόροι. Αλλά για να είμαι ειλικρινής –και πολλοί το γνωρίζουν αυτό –
[πόροι] συνδεδεμένοι με την ανάπτυξη των εταιρειών της ίδιας χορηγού χώρας. Και από την άλλη πλευρά, αναπτυγμένες χώρες διατηρούν ταυτόχρονα τις γεωργικές
επιδοτήσεις τους και περιορίζουν την πρόσβαση ορισμένων χωρών για προϊόντα υψηλής
τεχνολογίας. Και ας πούμε τα πράγματα όπως είναι: το ένα χέρι διανέμει φιλανθρωπική βοήθεια και το άλλο χέρι όχι μόνο συντηρεί την
οικονομική καθυστέρηση αλλά αντλεί επίσης τα κέρδη τους.
Αγαπητοί
κυρίες και κύριες, μιλώντας στη διάσκεψη για την Πολιτική Ασφάλεια είναι
αδύνατον να μην αναφέρουμε τις δραστηριότητες του Οργανισμού για την Ασφάλεια
και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Όπως είναι γνωστό, ο οργανισμός αυτός δημιουργήθηκε
για να εξετάσει όλες τις- θα το επισημάνω αυτό- όλες τις πτυχές της ασφάλειας:
στρατιωτική, πολιτική, οικονομική, ανθρωπιστική και κυρίως, τις σχέσεις μεταξύ αυτών
των σφαιρών. Τι βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα? Βλέπουμε ότι αυτή η ισορροπία
έχει σαφώς καταστραφεί. Άτομα προσπαθούν να μετατρέψουν τον ΟΑΣΕ σε ένα χυδαίο
όργανο με στόχο την προώθηση των ξένων πολιτικών συμφερόντων ενός ή μιας ομάδας χωρών. Και το έργο αυτό
επίσης πραγματοποιείται από τον
γραφειοκρατικό μηχανισμό του ΟΑΣΕ που δεν έχει καμία σχέση με τα ιδρυτικά κράτη
καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Οι διαδικασίες
λήψης αποφάσεων και η συμμετοχή των λεγομένων μη κυβερνητικών οργανώσεων είναι
προσαρμοσμένα για αυτό το έργο. Οι οργανώσεις αυτές είναι επισήμως
ανεξάρτητες αλλά είναι σκόπιμα χρηματοδοτημένες και ως εκ τούτου υπό έλεγχο. Σύμφωνα με τα ιδρυτικά
έγγραφα, στον ανθρωπιστικό τομέα ο ΟΑΣΕ
έχει σχεδιαστεί να βοηθά τα κράτη μέλη στην παρακολούθηση διεθνών κανονισμών περί
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατόπιν αιτήσεώς τους. Αυτό είναι ένα σημαντικό
έργο. Το υποστηρίζουμε αυτό. Αλλά αυτό σημαίνει την μη παρέμβαση στις
εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών και ιδιαίτερα να μην επιβάλλει ένα καθεστώς που καθορίζει
πώς αυτά τα κράτη θα πρέπει να ζουν και να αναπτύσσονται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου