Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Να αντισταθούμε στη νέα Γερμανική Κατοχή – μποϊκοτάζ στη γερμανική παρουσία


 Να αντισταθούμε στη νέα Γερμανική Κατοχή
Να μποϋκοτάρουμε τη γερμανική παρουσία στην Ελλάδα

 bbzri0gcuai2cgq
«A la guerre comme à la guerre». «Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο»
Πρόκειται για μια παλιά έκφραση των Γάλλων. Που υποσημειώνει πως όταν βρίσκεσαι σε πόλεμο πρέπει να συμπεριφέρεσαι ανάλογα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε έναν οικονομικό πόλεμο που της έχουν επιβάλει οι δανειστές της και πρώτα απ’ όλα οι Γερμανοί. Στον προηγούμενο πόλεμο, κατά τη γερμανική Κατοχή, οι Γερμανοί προσπάθησαν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους διά των όπλων, με την τρομοκρατία, τα εγκλήματα πολέμου, τις εκτελέσεις, τα αναγκαστικά δάνεια, τις επιστρατεύσεις. Σήμερα, η νέα Κατοχή εφαρμόζεται με άλλα μέσα, οικονομικά. Οικονομικός στραγγαλισμός, επιβολή προγραμμάτων λιτότητας, απολύσεις, μεταβολή της Ελλάδας σε κλοτσοσκούφι των αγορών.
Οι Έλληνες, στην Κατοχή, πριν διώξουν τους κατακτητές –και για να μπορέσουν να τους διώξουν– δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια, μέχρι που οι συμμαχικές δυνάμεις θα νικούσαν τους Γερμανούς στα πεδία του πολέμου. Ακόμα  περισσότερο, δεν περίμεναν μέχρις ότου οι «Γερμανοί εργάτες» ανατρέψουν τον Χίτλερ, όπως υποστήριζαν ορισμένες ομαδούλες. Έκαναν και οι ίδιοι ό,τι μπορούσαν για να τους πλήξουν: σαμποτάζ, ενέδρες, ανταρτοπόλεμος, μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις επιστρατεύσεις.
Έτσι και σήμερα δεν μπορούμε να περιμένουμε απλώς μέχρι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα του Νότου, η Ρωσία, ή ακόμα και άλλοι, αποφασίσουν να αντιταχθούν στη Γερμανία, όπως και πράγματι θα γίνει μεσο-μακροπρόθεσμα, αλλά θα πρέπει να απαντήσουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Ούτε μπορούμε να περιμένουμε τους Γερμανούς «συντρόφους» να ανατρέψουν πρώτα τη Μέρκελ και τον… γερμανικό καπιταλισμό, ή να επιβάλλουν δήθεν μια αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας.

EPISTRATEYSH

 Διότι το πρόβλημα δεν είναι η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε μόνο, αλλά ο γερμανικός ιμπεριαλισμός στο σύνολό του. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός που στο κενό που άφησε η Σοβιετία που κατέρρευσε και η υπερχρεωμένη Αμερική, χρησιμοποιώντας τον τομέα στον οποίο ένιωθε ισχυρός, τον οικονομικό, προσπαθεί να επιτύχει αυτό που δεν πέτυχε με δύο παγκόσμιους πολέμους.
 Και η αντίδρασή μας δεν μπορεί να μείνει μόνο στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, δεν μπορεί να μείνει μόνο στην καταγγελία της αποικιακής πολιτικής της Γερμανίας στην Ελλάδα. Πρέπει να μεταβληθεί σε μια γενικευμένη οικονομική και πολιτική αντίσταση.
Πρέπει να αρχίσουμε με το γενικευμένο μποϋκοτάζ των γερμανικών προϊόντων.  Η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ, η ΟΛΜΕ, Δήμοι, κοινωνικές και καταναλωτικές ενώσεις πρέπει να καλέσουν τους Έλληνες να μποϋκοτάρουν εδώ και τώρα τα γερμανικά προϊόντα και εταιρείες.
 Θα πρέπει  οι νεολαιίστικες οργανώσεις να κινητοποιηθούν ενάντια στο ρεύμα φυγής των νέων μας στη Γερμανία. 
Και αυτά δεν μπορούν να έχουν μόνο χαρακτήρα αντιποίνων ή συμβολικών ενεργειών. Θα πρέπει να αποτρέψουμε την εξαγορά σε λίγο των περισσότερων ελληνικών επιχειρήσεων από τους Γερμανούς, ιδιαίτερα στον τραπεζικό, τον ενεργειακό και τον εμπορικό τομέα.
Θα πρέπει να αποτρέψουμε το άδειασμα της χώρας μας από το μορφωμένο και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό μας.  
Πρέπει οι Έλληνες να νιώθουν ντροπή να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Θα πρέπει να νιώθουν ντροπή οι νέοι μας να μεταναστεύουν σούμπητοι στη χώρα που μας τσαλαπατάει.
Κατά τον ίδιο τρόπο που εμποδίσαμε την επιστράτευση για τα γερμανικά εργοστάσια στην Κατοχή, πρέπει να βάλουμε φραγμό σε αυτή τη νέα αφαίμαξη.
Οι Δήμοι και οι Ενώσεις τους να καταγγείλουν την προσπάθεια ελέγχου των Δήμων από τους Γερμανούς και τον Φούχτελ και να καταγγελθούν ως δωσίλογοι όσοι το πράττουν.
Πρέπει τα κόμματα που θέλουν να παρουσιάζονται ως αντιμνημονιακά (και ορισμένα διεκδικούν και την κληρονομία της Αντίστασης) να τολμήσουν να στραφούν ενάντια στον γερμανικό ιμπεριαλισμό.
Πρέπει να κηρύξουμε μια γενικευμένη Αντίσταση στη νέα γερμανική Κατοχή. Και μόνο μέσα από αυτή θα συγκροτήσουμε τα όπλα και τις δυνάμεις για να μπορέσουμε στο τέλος να τους ξαποστείλουμε, αυτούς και τα ανδρείκελά τους, τους νέους Τσολάκογλου που μας έχουν καθίσει στο σβέρκο.

18 Ιουλίου  2013
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΔΗΝ

ardin-rixi.gr
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)