Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Κυριακή 14 Ιουλίου 2024

BBC: Ένα νέο σκοτεινό και επικίνδυνο κεφάλαιο ανοίγει στην αμερικανική πολιτική

 https://www.msn.com/.../bbc-%CE%AD%CE%BD.../ar-BB1pWFEi...

Οι σφαίρες που στόχευσαν τον Ντόναλντ Τραμπ στην Πενσιλβάνια το βράδυ του Σαββάτου μπορεί μόνο να "ξύρισαν" τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία, αλλά οδήγησαν στο θάνατο ενός συμμετέχοντα στη συγκέντρωση και στον βαρύ τραυματισμό άλλων δύο. 

Οδήγησαν επίσης σε ένα μεγάλο διχασμό την προεκλογική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του 2024, επιφέροντας ζημία στον κοινωνικό και πολιτιστικό ιστό του έθνους. Η ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της ασφάλειας στην αμερικανική πολιτική – χτισμένη εδώ και δεκαετίες – έχει καταρρεύσει δραματικά.

Ο Τραμπ τραυματίστηκε ελαφρά αλλά η σφαίρα πέρασε ξυστά δίπλα του. Από τότε που ο Ρόναλντ Ρίγκαν πυροβολήθηκε από τον Τζον Χίνκλεϊ το 1981, δεν υπήρξε τέτοια δραματική πράξη βίας εναντίον ενός προέδρου - ή ενός προεδρικού υποψηφίου.

Οι πυροβολισμοί κατά του Τραμπ γυρνούν τις ΗΠΑ πίσω σε μια πιο σκοτεινή εποχή στην ιστορία τους, πριν από περισσότερο από μισό αιώνα, όταν δύο αδέρφια Κένεντι – ένας πρόεδρος και ένας υποψήφιος για προεδρία- έπεσαν από σφαίρες δολοφόνων. Οι ηγέτες του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων όπως ο Μέντγκαρ Έβαρς, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Μάλκολμ X έχασαν επίσης τη ζωή τους από την πολιτική βία.

Όπως συμβαίνει και σήμερα, έτσι και η δεκαετία του 1960 στιγματίστηκε από την έντονη πολιτική πόλωση και δυσλειτουργία, καθώς ένα πυροβόλο όπλο και ένα άτομο πρόθυμο να το χρησιμοποιήσει μπορούν να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας.

Επί του παρόντος είναι δύσκολο να προβλεφθεί ο αντίκτυπος που θα έχουν τα χτεσινά γεγονότα στην Αμερική - και στον πολιτικό της λόγο. Ήδη, υπήρξαν κάποιες εκκλήσεις ώστε να πέσουν οι πολιτικοί τόνοι και υπέρ της εθνικής ενότητας και από τα δύο κόμματα.

Λίγες ώρες μετά το περιστατικό, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν - ο πιθανός αντίπαλος του Τραμπ τον Νοέμβριο - εμφανίστηκε στις κάμερες στο Ντέλαγουερ για να κάνει μια δήλωση στον Τύπο. "Δεν υπάρχει μέρος στην Αμερική για τέτοιου είδους βία. Είναι αρρωστημένο", είπε. "Δεν μπορούμε να είμαστε έτσι. Δεν μπορούμε να το αποδεχθούμε αυτό".

Ο πρόεδρος Μπάιντεν μίλησε αργότερα τηλεφωνικά με τον πρώην πρόεδρο Τραμπ. Αποφάσισε επίσης να ματαιώσει το Σαββατοκύριακο που σχεδίαζε στην παραλία και να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο αργά το βράδυ του Σαββάτου.

Αλλά η βία έχει διεισδύσει  στον κομματικό πόλεμο χαρακωμάτων που χαρακτηρίζει την αμερικανική πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες. Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί ρίχνουν την ευθύνη για την επίθεση κατά του Ντόναλντ Τραμπ στους Δημοκρατικούς που έχουν χρησιμοποιήσει μια τρομακτική ρητορική σχετικά με την απειλή που καθώς λένε αντιπροσωπεύει ο πρώην πρόεδρος αποτελεί για την αμερικανική δημοκρατία.

''Η κεντρική υπόθεση της εκστρατείας του Μπάιντεν είναι ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας αυταρχικός φασίστας που πρέπει να τον σταματήσουμε πάση θυσία", έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο γερουσιαστής του Οχάιο, Τζ. Βανς. "Αυτή η ρητορική οδήγησε ευθέως στην απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Τραμπ".

Ο Κρις λα Σιβίτα, διευθυντής της εκστρατείας του Τραμπ, δήλωσε ότι "αριστεροί ακτιβιστές, δωρητές των Δημοκρατικών, ακόμη και ο Τζο Μπάιντεν" πρέπει να λογοδοτήσουν το Νοέμβριο στην κάλπη  για τα "αηδιαστικά σχόλιά" τους που κατά την άποψή του οδήγησαν στην επίθεση του Σαββάτου.

Οι Δημοκρατικοί μπορεί να έχουν αντιρρήσεις αλλά πολλοί στα αριστερά του πολιτικού φάσματος είχαν χρησιμοποιήσει την ίδια γλώσσα για να περιγράψουν την ενοχή της δεξιάς πολιτικής ρητορικής πριν από τον σχεδόν θανάσιμο πυροβολισμό της βουλευτή Γκάμπι Γκίφορντς το 2011 στην Αριζόνα.

Η βία στην Πενσυλβάνια θα ρίξει αναμφίβολα μεγάλη σκιά στη σύνοδο των Ρεπουμπλικανών, η οποία ξεκινά τη Δευτέρα. Τα πρωτόκολλα ασφαλείας θα γίνουν πιο αυστηρά και οι διαδηλώσεις – και οι αντιδιαδηλώσεις – που θα γίνουν εκεί θα συνοδεύονται από μια αίσθηση ανησυχίας. 

Εν τω μεταξύ, ένας ακόμη πιο λαμπερός εθνικός προβολέας θα λάμψει στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών όταν ανέβει στη σκηνή το βράδυ της ερχόμενης Πέμπτης.

Οι εικόνες του πρώην προέδρου, ματωμένου και με υψωμένη γροθιά είναι βέβαιο ότι θα γίνουν σημείο αναφοράς στο Μιλγουόκι. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα επιδίωκε ήδη να αναγάγει τη δύναμη και τον σκληροτράχηλο ανδρισμό σε επίκεντρο της εκστρατείας του και το περιστατικό του Σαββάτου θα δώσει νέα ώθηση στο στόχο αυτό. 

"Αυτή είναι η μαχητικότητα που χρειάζεται η Αμερική!" έγραψε ο Έρικ Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναρτώντας μια φωτογραφία του πατέρα του μετά τον πυροβολισμό.

Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ θα βρεθούν επίσης στο στόχαστρο για τον χειρισμό των θεμάτων ασφάλειας στη συγκέντρωση του Τραμπ. Ένα άτομο με ένα τουφέκι υψηλής ισχύος μπόρεσε να φτάσει σε απόσταση βολής από τον υποψήφιο για την προεδρία.

Ο πρόεδρος της Βουλής Μάικ Τζόνσον υποσχέθηκε πλήρη έρευνα - που όμως θα χρειαστεί χρόνο.

Αλλά προς το παρόν, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: σε μια χρονιά αχαρτογράφητων εκλογικών υδάτων, η αμερικανική πολιτική έχει λάβει μια νέα, θανάσιμη τροπή.

 

Διαβάστε ακόμα:

Το FBI κατονόμασε τον 20χρονο Τόμας Μάθιου Κρουκς ως δράστη της απόπειρας δολοφονίας του Τραμπ

"Πάγωσε" η Αμερική: Η στιγμή που ο ένοπλος πυροβολεί τον Ντόναλντ Τραμπ



Δείτε περισσότερα
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Αποστολή
Κοινοποίηση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)