Ο Ρεφάτ Αλαρίρ, από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της νέας γενιάς Παλαιστινίων λογοτεχνών, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια ισραηλινών βομβαρδισμών στις 7 Δεκεμβρίου 2023. Ήταν 45 ετών. Το Ευρωμεσογειακό Παρατηρητήριο κατηγόρησε το Ισραήλ για εσκεμμένη δολοφονία, με «χειρουργικό βομβαρδισμό», του διακεκριμένου ακαδημαϊκού και συγγραφέα.
Ο τόμος που επιμελήθηκε, Η Γάζα απαντά, είναι μια εντυπωσιακή και απρόσμενη ανθολογία διηγημάτων γραμμένων από δεκαπέντε νέες και νέους συγγραφείς της Γάζας, μέλη μιας γενιάς που έχει υποφέρει τα πάνδεινα από την πολιορκία και τον αποκλεισμό του Ισραήλ. Οι εμπειρίες τους, ιδίως από την επίθεση –γνωστή ως επιχείρηση «Χυμένο Μολύβι»–έχουν επηρεάσει ριζικά τη ζωή και τη γραφή τους. Οι λέξεις τους μας μεταφέρουν στα σπίτια και τις καρδιές τόσων γονιών, παιδιών, σπουδαστών και ηλικιωμένων που πασχίζουν να ζήσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια, συμπόνια και νόημα σε μια από τις πιο αδυσώπητες εστίες πολέμου στον κόσμο. Τα κείμενα των νέων αυτών ανθρώπων συνταράσσουν και συγκινούν με τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που φέρνουν στην επιφάνεια, καθώς και με τη στωικότητα, την ελπίδα και το θάρρος που εκπέμπουν οι βιογραφίες τους.
«Η απροσποίητη ανθρωπιά, τρυφερότητα και απείθεια σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων από νεαρούς Παλαιστίνιους της Γάζας είναι απόδειξη της ανθεκτικότητας, του ηθικού σθένους και της ομορφιάς των καταπιεσμένων και κακοποιημένων ανθρώπων παντού στον κόσμο. Οι συγγραφείς είναι μόλις στα είκοσί τους και, παρόλο που στις ζωές τους αντηχούν οι βόμβες, οι σφαίρες και τα εσκεμμένα προγράμματα διάλυσής τους από το Ισραήλ, οι ιστορίες τους μας διδάσκουν τι σημαίνει να έχει κανείς ακατάβλητο πνεύμα και ακλόνητη θέληση. Αυτοί είναι η επόμενη γενιά Παλαιστίνιων συγγραφέων και διανοούμενων. Θα πρέπει όλοι να ενθαρρύνουμε και να σηκώσουμε τις φωνές τους, να διαβάσουμε τις ιστορίες τους και στη συνέχεια να τις μεταδώσουμε.»
-ΣΟΥΖΑΝ ΑΜΠΟΥΛΧΑΒΑ, συγγραφέας του Η φωνή μου αναζητούσε τον άνεμο και τα πρωινά στην Τζενίν
«Αυτό που προσφέρουν πάνω απ’ όλα τούτες οι ιστορίες είναι η ανθρώπινη πλευρά μιας σύγκρουσης που παραμένει σε μεγάλο βαθμό απρόσωπη για τον υπόλοιπο κόσμο. Οι ιστορίες μιλούν για γονείς και παιδιά, γείτονες και φίλους, που όλοι μοιράζονται μια κοινή τραγωδία. Το Η Γάζα απαντά δείχνει την ικανότητα της πένας να προσφέρει μια αφήγηση που έχει αλλιώς καταπνιγεί από δεκαετίες παραπληροφόρησης. Ρίχνει επίσης μια κριτική ματιά στο εσωτερικό της παλαιστινιακής κοινωνίας για να αναδείξει κρίσιμα ζητήματα. Σε μια χώρα όπου η ελπίδα είναι το πολυτιμότερο αγαθό που περνάει από γενιά σε γενιά, αυτά τα διηγήματα παρέχουν μια χειροπιαστή πλατφόρμα για να ακουστούν οι αποσιωπημένες φωνές κι ένα μέσο για την ανάκτηση κάποιας αξιοπρέπειας από ένα πληγωμένο έθνος.»
-ΡΑΜΖΙ ΜΠΑΡΟΥΝΤ, συγγραφέας του Ο πατέρας μου ήταν αγωνιστής της ελευθερίας. Η ανείπωτη ιστορία της Γάζας
«Το Η Γάζα απαντά μας μεταφέρει όσο πιο κοντά και προσωπικά γίνεται στο μυαλό μιας νεαρής εύγλωττης παλαιστινιακής γενιάς, που γεννήθηκε χωρίς κράτος, υπό κατοχή, και ενηλικιώθηκε σε κατάσταση πολιορκίας σ’ ένα από τα πιο καταπιεσμένα κι επικίνδυνα περιβάλλοντα του κόσμου. Πρόκειται για μια γενιά σωματικά περιορισμένη μέσα στα τείχη του Ισραήλ και συναισθηματικά σημαδεμένη από τους ανελέητους βομβαρδισμούς και τις επιδρομές του […] Αυτό το βιβλίο εκφράζει την οργή για την αβεβαιότητα της ζωής, ενώ οι συγγραφείς δεν παύουν να μένουν προσηλωμένοι στην πίστη και την ελπίδα […] Οι νεαρές συγγραφείς με τις συνταρακτικές φωνές τους και την καλοδουλεμένη τους ευφράδεια και ικανότητα να εκφράζουν διαφωνία δεν αμφισβητούν μόνο τη στερεοτυπική αντίληψή μας για τους Παλαιστίνιους και τις γυναίκες ειδικά στη Γάζα, αλλά και τα πρότυπα μέσα στην ίδια την παλαιστινιακή κοινωνία […] Το βιβλίο αυτό είναι υπόσχεση μιας αλλαγής των κοινωνικών προτύπων και θετικό σημάδι για το τι πρόκειται να συμβεί. Παρά τη φρίκη, την απογοήτευση, τα σωματικά και συναισθηματικά τραύματα, οι φωνές στο Η Γάζα απαντά δεν έχουν εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες τους και δεν έχουν παραιτηθεί από τα όνειρά τους για ένα καλύτερο μέλλον.»
-ΣΑΜΑ ΣΑΜΠΑΟΥΙ, Παλαιστίνια συγγραφέας, με καταγωγή από τη Γάζα
«Αυτός ο τόμος διηγημάτων σηματοδοτεί [το 2013] την πέμπτη επέτειο της διαβόητης ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα το 2008-9, της επιχείρησης “Χυμένο Μολύβι”. Η εξοικείωσή μας με όσα συνέβησαν τότε δεν μειώνει τη δύναμη των σκληρών γραμμών που χαράχτηκαν στη μνήμη των συγγραφέων τους, ούτε συγκαλύπτει την ανάγκη τους να γράψουν και να υπερνικήσουν έτσι τη φρικτή πραγματικότητα της παλαιστινιακής ζωής. Για όποιον εκτιμά την ακατέργαστη φωνή της ανθρώπινης εμπειρίας πάνω από τις διυλισμένες εκλεπτύνσεις της επαγγελματικής συγγραφής, αυτά τα διηγήματα θα είναι ένα σοκ. Αντί για τις προσαρμοσμένες και άσπλαχνες στατιστικές για το φόρο αίματος εκείνων των εβδομάδων ή τις απρόσωπες φωτογραφίες και τις επίσημες εκθέσεις που καταγράφουν τη βάναυση επίθεση και την κατοχή, έχουμε προσωπικές αφηγήσεις ζωντανών εμπειριών με μια ελάχιστη μυθοπλαστική επεξεργασία. Αν και ο θάνατος, η αρρώστια και η αποκρουστική βία παραμονεύουν σε κάθε σελίδα, οι ιστορίες και οι συγγραφείς τους λάμπουν από μέσα με δύναμη, αλήθεια, ενίοτε ακόμη και χαρά ή ρομαντισμό. Πάντα ωστόσο εκφράζουν ξεκάθαρα την ανομολόγητη βούλησή τους να αντισταθούν στη βία και τη γενναία αποφασιστικότητά τους να μην παραδοθούν στην απελπισία.»
-TZIN ΣΑΪΝΤ ΜΑΚΝΤΙΣΙ, συγγραφέας του Θραύσματα της Βηρυτού. Απομνημονεύματα πολέμου
«Αυτή η συλλογή θαυμαστών αφηγήσεων από πρώτο χέρι εκφράζει, όπως μόνο η καλή λογοτεχνία μπορεί, την αίσθηση της ζωής και του θανάτου στη Γάζα. Υπάρχουν εδώ συγκινητικά, σπαρακτικά στιγμιότυπα πραγματικών εμπειριών, που θα στοιχειώσουν και θα γοητεύσουν τον αναγνώστη με την εκφραστικότητά τους. Είναι καιρός οι κάτοικοι της Γάζας να μιλήσουν ανοιχτά ενάντια στην απανθρωποποίησή τους και ο κόσμος να τους ακούσει. Απαραίτητο ανάγνωσμα για να καταλάβετε τι έχει γίνει στη Γάζα και πώς παραμένει αλύγιστος ο γενναίος λαός της.»
-Δρ. ΓΚΑΝΤΑ ΚΑΡΜΙ, συγγραφέας του Αναζητώντας τη Φάτιμα: Μια παλαιστινιακή ιστορία
«Τα διηγήματα αυτά θα σας μεταδώσουν για πρώτη φορά τη ζωντανή υφή της ζωής και του θανάτου όπως την ένιωσαν οι νεαροί της Γάζας μέσα από την ισραηλινή επιχείρηση “Χυμένο Μολύβι” το 2008-9. Πρόκειται για τις πιο μύχιες ιστορίες ολέθρου – κοφτερές σαν μαχαίρι και αλησμόνητες. Οικογένειες, φίλοι, οι ίδιοι οι συγγραφείς σακατεύονται ή σκοτώνονται ακαριαία από τα ισραηλινά πυρά, αλλά αυτή η νέα γενιά γράφει εν είδει αντίστασης. Υπάρχουν εδώ οδυνηροί απόηχοι των διηγημάτων του Γκασάν Καναφανί. (Δολοφονήθηκε στη Βηρυτό το 1972, αλλά οι ιστορίες του δεν πέθαναν ποτέ.) Σαράντα χρόνια μετά, αυτές οι νέες ιστορίες παιδικών ονείρων και θανάτων γράφονται από καμιά εικοσαριά και πλέον Καναφανί. Ο έμπειρος επιμελητής του βιβλίου θέτει το πλαίσιο με ένα λαμπρό εισαγωγικό απόσπασμα του μεγάλου Νιγηριανού συγγραφέα Τσινούα Ατσέμπε: “Όσοι αφηγούνται ιστορίες είναι απειλή […] τρομάζουν τους σφετεριστές του δικαιώματος στην ελευθερία του ανθρώπινου πνεύματος”.»
-VICTORIA BRITTAIN, συγγραφέας του Ζωές στη σκιά: Οι ξεχασμένες γυναίκες του πολέμου κατά της τρομοκρατίας
«Αυτές οι ιστορίες της Γάζας θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όλους διότι προκαλούν ευαισθητοποίηση και η ευαισθητοποίηση οδηγεί στην κατανόηση και η κατανόηση οδηγεί στην αλλαγή.»
-ΜΙΣΕΛ ΚΟΕΝ ΚΟΡΑΣΑΝΤΙ, εβραία συγγραφέας του Η αμυγδαλιά
Ρεφάτ Αλαρίρ: Η φωνή της Γάζας (1979-2023)
Ο Ρεφάτ Αλαρίρ (Refaat Alareer) γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1979 στην πόλη της Γάζας. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο Πούτρα της Μαλαισίας, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του με θέμα την πρωτοποριακή ποίηση του Τζον Νταν υπό το φως της διαλογικής θεωρίας του Μπαχτίν. Το 2007 έγινε καθηγητής αγγλικής φιλολογίας, συγκριτικής λογοτεχνίας και δημιουργικής γραφής στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, όπου δίδασκε κυρίως έργα του Σαίξπηρ. Συνιδρυτής της πρωτοβουλίας «We are not numbers» (Δεν είμαστε αριθμοί), που αδελφοποιεί συγγραφείς στη Γάζα με συναδέλφους τους στο εξωτερικό, ήταν συγγραφέας και επιμελητής των συλλογικών τόμων Gaza Writes Back (Η Γάζα απαντά) και (μαζί με τη Laila El-Haddad) Gaza Unsilenced. Ο Ρεφάτ ήταν παντρεμένος και πατέρας έξι παιδιών. Κατά τη διάρκεια της ισραηλινοπαλαιστινιακής κρίσης του 2021, έγραψε ένα άρθρο στους Times της Νέας Υόρκης, όπου ανέφερε ότι περισσότεροι από τριάντα συγγενείς του ίδιου και της συζύγου του είχαν σκοτωθεί τα προηγούμενα χρόνια από επιθέσεις του ισραηλινού στρατού. Μετά το ξέσπασμα του πολέμου στις 7 Οκτωβρίου 2023, εμφανίστηκε σε αγγλόφωνα μέσα ενημέρωσης (BBC, Democracy Now!, ABC News), υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η επίθεση της Χαμάς ήταν «νόμιμη και ηθική», ανάλογη με την εξέγερση του εβραϊκού γκέτο της Βαρσοβίας κατά των ναζί το 1943. Απέρριψε δε τους ισχυρισμούς για σεξουαλική βία από τους μαχητές της Χαμάς ως ψεύδη που χρησιμοποιούνται «για να δικαιολογήσουν τη γενοκτονία της Γάζας». Μερικές μέρες αφότου ο ισραηλινός στρατός ξεκίνησε τις χερσαίες επιχειρήσεις, έκανε γνωστό πως δεν θα έφευγε από το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, επίκεντρο τότε των εχθροπραξιών. Την 1η Νοεμβρίου 2023 δημοσίευσε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X (πρώην twitter) ένα ποίημα γραμμένο στα αγγλικά, με τίτλο «If I must die» (Αν πρέπει να πεθάνω), που διαδόθηκε ευρέως. Σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό Παρατηρητήριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα («Euro-Med Monitor»), μια ΜΚΟ με έδρα στην Ελβετία, ο Ρεφάτ δεχόταν επί εβδομάδες απειλές για τη ζωή του, διαδικτυακά και τηλεφωνικά, από ισραηλινούς λογαριασμούς. Κάποια στιγμή έλαβε ένα τηλεφώνημα από την ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών, που τον ειδοποιούσε ότι τον είχαν εντοπίσει και θα τον σκότωναν στο σχολείο όπου είχε καταφύγει. Ο Ρεφάτ Αλαρίρ έφυγε από κει για να μη θέσει σε κίνδυνο τις ζωές άλλων. Την επομένη, Πέμπτη 7/12/2023, στις 6 μ.μ. το διαμέρισμα της αδελφής του βομβαρδίστηκε, σκοτώνοντας τον ίδιο, τον αδελφό τους, και εκείνη με τα τέσσερα παιδιά της. Ήταν 44 χρονών.
Copyright © 2024 Alexandria Publications Greece, All rights reserved.
Αυτό εδώ είναι ένα ενημερωτικό email από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
Our mailing address is:
Alexandria Publications Greece
31 Koletti str
Athens 10677
Greece
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου