Με αφορμή την ρήση του Αριστοτέλη,
…τὰ δὲ καλὰ καὶ τὰ δίκαια, περὶ ὧν ἡ πολιτικὴ σκοπεῖται, πολλὴν ἔχει διαφορὰν καὶ πλάνην, ὥστε δοκεῖν νόμῳ μόνον εἶναι, φύσει δὲ μή ...
«…για δε τα καλά και τα δίκαια περί των οποίων ασχολείται η πολιτική, υπάρχει πολλή διαφορά και πλάνη στο να τα σκέπτεται κανείς σύμφωνα με τον νόμο και όχι με την φύση…»
Έγινε διάλογος μεταξύ φίλων και συναδέλφων για την διαφορά μεταξύ του νομότυπου και του φυσικού σε συνδυασμό με την απάτη και την πλάνη που ενυπάρχει στην πολιτική καθώς και για την πρόθεση του Αριστοτέλη να την απαξιώσει ή να την βελτιώσει προβάλλοντας τις αδυναμίες της.
Από δική μου πλευρά θα ήθελα να κάνω την ακόλουθη παρέμβαση προσπαθώντας να διακρίνω έναν από τους τρόπους με τον οποίο η πολιτική κατά τον Αριστοτέλη πλανά τους πολίτες ενώ κατά τους σύγχρονους αναλυτές τους εξαπατά ή και τους εκβιάζει .
Η δική μου προσέγγιση είναι αυτή ενός πραγματικού παραδείγματος (case study, όπως λένε οι ξένοι) που μπορεί να γίνει κατανοητό από όλους και τέτοιο παράδειγμα είναι ο γάμος των ομοφυλοφίλων ο οποίος και στην Ελλάδα πλέον νόμῳ μόνον εἶναι, φύσει δὲ μή.
Γάμος νοείται η ερωτική ή και μόνο σωματική σύζευξη ανδρός και γυναικός που εν δυνάμει οδηγεί στην τεκνογονία ενώ από την σύζευξη, έστω και αγαπητική όπως συνηθίζεται να ωραιοποιείται, δύο ομοφυλοφίλων ατόμων η τεκνογονία είναι εκ φύσεως αδύνατη. Εδώ ο νόμος έχει επιβάλει μία νομιμοφάνεια η οποία αντίκειται στην φύση και θέλει να την παρουσιάσει σαν δικαίωμα απόκτησης τέκνων μέσω μίας παρένθετης μητέρας ή της αγοράς σπέρματος εκ μέρους του ενός εκ των δύο ομοφυλοφίλων με συνέπεια ο έτερος να νομιμοποιείται ως γονέας Α ή Β ενώ το παιδί είναι εκ φύσεως προϊόν ενός άνδρα και μίας γυναίκας που ανάλογα με την περίπτωση γίνονται θύμα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο πράγμα που αντίκειται και στην ιδεολογία των αριστερών που ψήφισαν τον νόμο κατά πλειοψηφία και στην ουσία ταυτίστηκαν με τους δυτικότροπους, νεοταξικούς, δεξιούς πολιτικούς αντιπάλους τους.
Εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά τις λέξεις απάτη ή παραπλάνηση παρά την διαφορά στην ετυμολογία τους και αυτό μπορεί να γίνει διότι ο νόμος παραβίασε την έννοια της λέξεως Γάμος. Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα για το πώς η αλλοίωση της γλώσσας οδηγεί στην παρεξήγηση των σχέσεων και οδηγεί στο ψεύδος, την απάτη και την παραπλάνηση. Ας έχουν γνώση οι φύλακες της Αλήθειας που τείνει να παρακαμφθεί από τις έννοιες του Δικαιώματος χωρίς Υποχρεώσεις, της Ισότητας χωρίς Διάκριση και της Δημοκρατίας χωρίς Δήμο.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Μηχανικός Μεταλλείων Μεταλλουργός
πρώην Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου