Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ


Το χρονικό της Ελληνικής επανάστασης


1821
23 Μαρτίου. Απελευθέρωση της Καλαμάτας - Ο Αρχιεπίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Ανδρέας Ζαΐμης και ο Ανδρέας Λόντος κηρύσσουν την επανάσταση στην Πελοπόννησο.10 Απριλίου. Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’.
23 Απριλίου. Μάχη της Αλαμάνας (Αθανάσιος Διάκος – Ομέρ Βρυώνης)

8 Μαΐου. Μάχη στο χάνι της Γραβιάς (Οδυσσέας Ανδρούτσος – Ομέρ Βρυώνης)
12-13 Μαΐου. Μάχη του Βαλτετσίου (Θ. Κολοκοτρώνης – Ηλίας Μαυρομιχάλης – Κυριακούλης Μαυρομιχάλης)
Μέσα Μαΐου. Επανάσταση Δυτ. Στερ. Ελλάδας, Κρήτης, Χαλκιδικής.
27 Μαΐου. Ο Δημήτριος Παπανικολής πυρπολεί τουρκικό δίκροτο στο λιμάνι της Ερεσού.8 Ιουνίου. Ήττα στο Δραγατσάνι.
9 Ιουλίου. Απαγχονισμός αρχιεπισκόπου Κυπριανού και άλλων ιεραρχών στην Κύπρο.
26 Αυγούστου. Η μάχη στα Βασιλικά (Γιάννης Γκούρας – Μπεϋράν Πασάς).
23 Σεπτεμβρίου. Άλωση της Τριπολιτσάς (Θ. Κολοκοτρώνης)

1822
25 Ιανουαρίου. Θάνατος Αλή πασά.
Φεβρουάριος. Επανάσταση στη Νάουσα και Βέροια (Ζαφειράκης Λογοθέτης).
30 Μαρτίου – 2 Απριλίου. Καταστροφή της Χίου.
13 Απριλίου. Καταστροφή της Νάουσας (Εμπού – Λουμπούτ).
6 – 7 Ιουνίου. Πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο από τον Κανάρη (Καρά Αλής)
4 Ιουλίου. Καταστροφή των Ελλήνων στο Πέτα.
26 Ιουλίου. Καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια (Θ. Κολοκοτρώνης)
28 Ιουλίου. Το Σούλι παραδίδεται στους Τούρκους.
Νοέμβριος – 31 Δεκεμβρίου. Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου.

1823
9 Αυγούστου. Μάχη στο Κεφαλόβρυσο, θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη.

1824
7 – 8 Ιουνίου. Καταστροφή της Κάσου.
21 Ιουνίου. Καταστροφή των Ψαρών.
3 Ιουλίου. Καταστροφή τουρκικού στόλου κοντά στα Ψαρά.
29 Αυγούστου. Ναυμαχία του Γέροντα (Ανδρέας Μιαούλης).
Μάρτιος – Αύγουστος. Ο Χουσεΐν μπέης καταπνίγει την επανάσταση στην Κρήτη.

1825
11 Φεβρουαρίου. Απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο.
7 Απριλίου. Νίκη του Ιμπραήμ στο Κρεμμύδι της Μεσσηνίας.
26 Απριλίου. Κατάληψη Σφακτηρίας από τον Ιμπραήμ (Αναστάσιος Τσαμαδός – Αναγνώστης Παπαγεωργίου – Αναγνωσταράς), Σανταρόζα.
20 Μαΐου. Μάχη στο Μανιάκι, θάνατος Γρηγορίου Δικαίου (Παπαφλέσσα).
10 Ιουνίου. Κατάληψη της Τριπολιτσάς από τον Ιμπραήμ.
13 Ιουνίου. Νίκη των Ελλήνων στους Μύλους της Λέρνης (Δημήτριος Υψηλάντης – Ιωάννης Μακρυγιάννης – Κων/νος Μαυρομιχάλης).
15 Απριλίου – 12 Δεκεμβρίου. Α΄ Φάση της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου (Κιουταχής).
12 Δεκεμβρίου. Οι Τούρκοι ενισχύονται από τους Αιγύπτιους στο Μεσολόγγι.

1826
10 Απριλίου. Έξοδος του Μεσολογγίου.
3 Αυγούστου. Ο Κιουταχής κυριεύει την Αθήνα. Πολιορκία της Ακρόπολης (Γκούρας).
24 Νοεμβρίου. Μάχη στην Αράχωβα και νίκη του Καραϊσκάκη.

1827
6 Ιουλίου 1827. Συνθήκη του Λονδίνου
20 Οκτωβρίου του 1827. Ναυμαχία στο Ναυαρίνο

1829
29 Ιανουαρίου. Νίκη των Ελλήνων στο Μαρτίνο της Λιβαδιάς.
3 Μαΐου. Παράδοση του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού στους Έλληνες.
12 Σεπτεμβρίου. Νίκη των Ελλήνων στην Πέτρα της Βοιωτίας (Δημήτριος Υψηλάντης)

(Πηγή: Ιστορία νεότερη και σύγχρονη (1789 – 1909). ΟΕΔΒ (σελ. 82 – 83)

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)