Κώστας Τσιαντής : ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Με αφορμή το άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη  ''ΚΡΙΜΑ'' (2013): http://elepistole.blogspot.gr/2014/09/blog-post_13.html

Κώστας Τσιαντής- ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, όπου το πρόβλημα είναι στην όψη του ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ και στο βάθος του ΠΡΟΒΛΗΜΑ υπεράσπισης της ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ μας μέσα στη δύνη της παγκοσμιοποίησης.

Είναι ανάγκη συνεπώς να διακρίνουμε και να εστιάσουμε την προσοχή μας σε  βασικές δομικές παθογένειες που μας οδήγησαν εδώ και σε δομικές αλλαγές που απαιτούνται για να σηκώσουμε κεφάλι:

1. Είναι ανάγκη  να κάνουμε τη διάκριση ανάμεσα στο  ΛΑΟ και την ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ του λαού, εξ αιτίας της οποίας  και δια της οποίας ΔΙΧΑΣΤΗΚΕ τόσες φορές-   ανάγκη να διακρίνουμε το λαό από τις ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΑΣ που κλέβουν κάθε φορά  το κλειδί της λύσης:  την ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.

Και δεν μπορούμε σήμερα να πετύχουμε τίποτα χωρίς λαϊκή  ενότητα. Μπροστά στη συγκυρία που ζούμε:  Ή ΜΑΖΙ ΘΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΧΑΘΟΥΜΕ.

2. Αυτό σημαίνει, σύμπραξη,  συμπόρευση και αγωνιστική αλληλεγγύη ΤΩΡΑ ώστε να δημιουργήσουμε το παλλαϊκό  κίνημα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άμεσης) για να πάρουμε πίσω την ΠΑΤΡΙΔΑ μας, να οικοδομήσουμε το ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, να αποκτήσουμε την εθνική μας ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-- να κάνουμε κουμάντο στο σπίτι μας. Τίποτα δεν είναι πιά όπως χθες- τίποτα δεν είναι πια γεωπολιτικά δεδομένο προκειμένου να επιβιώσουμε ως λαός και να απελευθερωθούμε.

3. Είναι  ευρέως κατανοητό ότι οι ιστορικές μνήμες από τους διχασμούς, τον εμφύλιο και τις διώξεις, αλλά και η άκριτη υιοθέτηση εισαγόμενων αντιλήψεων και ιδεών που υπονομεύουν την Ελληνικότητα και συμπορεύονται με τον αφελληνισμό και την πανίσχυρη  προπαγάνδα άλωσης της συνείδησης, που έχει εξαπολύσει η  Νέα Τάξη, κάνουν δύσκολο το εγχείρημα. Αυτό απεδείχθη και από τους συναγωνιστές στη ΣΠΙΘΑ που, παρά τις προσπάθειες του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ,  δεν πέτυχαν να αποφύγουν την εσωστρέφεια και να συνδιαλεγούν με τη διαφορετικότητα, παρότι όλοι διακήρυσσαν πίστη στην Ιδρυτική της Διακήρυξη του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών (2 Δεκ.2010). Είναι λοιπόν ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ και να ΒΡΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ MAΣ (ως έθνος με ρόλο θετικό-δημιουργικό  στη δοκιμαζόμενη οικουμένη), αφού πρώτα επιχειρήσουμε και καταφέρουμε σταδιακά να ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ: δηλαδή, να προσεγγίσουμε  ‘’την ηθική βάση της ετερότητας’’. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.

4. Πως γίνεται σήμερα να είμαστε σχεδόν όλοι (οι  ''μη προνομιούχοι'') ΕΝΑΝΤΊΟΝ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ (του μανιακού καπιταλισμού) και να μην συμφωνούμε σε κοινή δράση, τη στιγμή κατά την οποία γνωρίζουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα, αφού έχουμε:

α. Την οικονομική ΕΠΙΣΤΗΜΗ που μας δείχνει ποιος μας κλέβει (=ΜΑΣ ΚΛΕΒΕΙ ΤΗ ΖΩΗ μας ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ μας), και

β. Έναν μακραίωνα πολιτισμό και μια  δημοκρατική πολιτική παράδοση (Σόλων, Κλεισθένης, Θεμιστοκλής, Εφιάλτης, Περικλής) που μας λέει πως οριοθετούνται η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και το ΔΙΚΑΙΟ στην  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ; Πού διαφοροποιούμαστε λοιπόν;

5. Η διαφοροποίηση πιστεύω (αφήνοντας κατά μέρος τις εγωπαθολογίες, τη διαπλοκή, τις ξένες παρεμβάσεις και τη διαφθορά που διέπουν το πολιτικό σύστημα ή και επίδοξους διαδόχους του) βρίσκεται στο πως βλέπουμε την ΠΑΤΡΙΔΑ μας, την ΕΛΛΑΔΑ, σε σχέση με βασικά ζητήματα: 1.Το μεταναστευτικό και  δημογραφικό πρόβλημα, 2. Τη σχέση εθνισμού-διεθνισμού, 3. Την αμυντική πολιτική,  4. Τη σχέση με την ΕΕ, 5. Τη σχέση με την παράδοση και τον πολιτισμό της  κ.ο.κ. Δεν αναφέρω το οικονομικό-αναπτυξιακό πρόβλημα, γιατί αυτό μόνο στο πλαίσιο μιας Δημοκρατικής κι Ανεξάρτητης Ελλάδας μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί. Στο  πλαίσιο μιας κυβέρνησης του ΛΑΟΥ που θα στηρίζεται σε ένα αρραγές παλλαϊκό μέτωπο.

6. Όσοι πιστεύουμε στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (στην πραγματική-άμεση δημοκρατία που εφήρμοσαν κι έφτιαξαν το Χρυσό Αιώνα οι μακρινοί πρόγονοί μας) δεν μπορεί να ξεχνάμε ότι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι ζήτημα των ΠΟΛΙΤΩΝ και όχι των  ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.

Έχοντας αυτό υπόψη, σε σχέση με τα θέματα που προαναφέραμε, ο ελληνικός λαός έχει εκφράσει (έστω έμμεσα) την άποψή του- ανεξάρτητα απ’ το αν αυτή μας αρέσει ή όχι-  επανειλημμένα σε τόσες εκλογικές αναμετρήσεις. Δημοκρατική αρχή είναι  η άποψη αυτή να είναι σεβαστή. Δεν μπορείς να λες ότι υπηρετείς το λαό αν δε σέβεσαι τη γνώμη του (με τα λάθη και τις αδυναμίες του).

7. Όποιος λοιπόν θέλει να μιλάει περί πολιτικής  σήμερα δεν μπορεί να ξεχνά  ότι Η ΠΟΛΙΙΤΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ απλά ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ αλλά ΕΚΦΡΑΣΗ της ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ  ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ.

8. Πέρα όμως από αυτό, η πολιτική είναι επεξεργασμένη ΠΡΟΤΑΣΗ διεξόδου, η οποία λαμβάνει υπόψη της τις ΑΝΑΓΚΕΣ και την ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ  του ΛΑΟΥ για την ΕΠΙΒΙΩΣΗ του, την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.

Σήμερα, υπό καθεστώς μανιακού καπιταλισμού,  με την ΤΡΟΙΚΑ-ΝΕΑ ΤΑΞΗ  έχει επιβληθεί σιωπηλά- ερήμην της βούλησης του λαού- αλλαγή κοινωνικού καθεστώτος στη χώρα. Έχουν εξαφανίσει τη Μεσαία Τάξη και επέφεραν και συνεχίζουν να επιφέρουν γενική φτωχοποίηση που βγάζει στο σφυρί περιουσίες -δημόσιες και ιδιωτικές!- προς όφελος των αρπακτικών και μιας μικρής κάστας που εκμεταλλεύεται ασύδοτα τους Έλληνες.  Ποιός θα βρει δουλειά και ποιός θα επιζήσει υπό αυτές τις συνθήκες;

Και ποιό το όφελος από το ποιός θα επικρατήσει στις εκλογές που έρχονται, αν το πρόγραμμά του ανακυκλώνει ή εξωραΐζει τη μνημονιακή πολιτική και  δεν δίνει ΔΙΕΞΟΔΟ ΖΩΗΣ για την ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΠΑΤΡΙΔΑ;

9. Χωρίς κατανόηση της κατάστασης και σύμπραξη της δημοκρατικής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης για δημιουργία αρραγούς ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, ελπίδα ουσιαστικής αλλαγής δεν διαφαίνεται. Αλλά πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ΑΛΛΑΓΗ, και πρωτίστως, χωρίς αυτοί που ΤΗ ΘΕΛΟΥΝ να ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥΣ.