Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Σταύρου Βιτάλη, ΜΚΟ: Το απόστημα της Νέας Τάξης.

Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2013.

ΜΚΟ: Το απόστημα της Νέας Τάξης.


Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Χαζοχαρούμενο εορταστικό κλίμα, ημίγυμνα νυμφίδια να χαριεντίζονται στα κανάλια, αμερικανοειδή πανηγύρια του Καμίνη στο Σύνταγμα, το συνηθισμένο στημένο παιχνίδι της Βουλής – αυτή τη φορά στη θέση του Κουτσόγιωργα η Κωσταντοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ σε αρμονική συνύπαρξη με τις γραφικότητες της Χ.Α. – ένα απίθανο καραγκιόζ-μπερντέ που συνέθεσε τον καμβά της ελληνικής πραγματικότητας, στις γιορταστικές μέρες που πέρασαν. 

Και το κερασάκι στην τούρτα, οι περίφημες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ ηNGO αν θέλετε αμερικανιστί), κάθε τρία λεπτά, στα κανάλια των μεγαλοεργολάβων, «για να μας σώσουν» κι’ αυτές. Οι οποίες οργανώσεις, σαν αυτοπολλαπλασιαζόμενα aliens, σαν μύκητες που ξεζουμίζουν τον οργανισμό στον οποίο έχουν γαντζωθεί, σαν ζόμπι μιας κοινωνίας που μολύνεται με ταχύτατους ρυθμούς, ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ. 

ΜΚΟ για κάθε νόσον και για κάθε μ…….α: Ξεκινώντας από το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι που χαφιεδίζει συχνά πυκνά τη χώρα στο εξωτερικό, και φτάνοντας στη ΜΚΟ που πουλάει «παστίλιες για τον πόνο των άλλων» τις οποίες διαφημίζει ανά δυόμιση λεπτά στα κανάλια των εργολάβων και σε άπταιστα ελληνικά, ισπανός ηθοποιός. 

ΜΚΟ για τον Αμαζόνιο, ΜΚΟ για τον Βόρειο Πόλο, ΜΚΟ για τα παγοθραυστικά, ΜΚΟ για τις κότες, ΜΚΟ για δακτυλίδια στα πουλιά, ΜΚΟ μοντελιστών, ΜΚΟ για την πολύτεκνη οικογένεια, ΜΚΟ τηλεειδοποίησης, ΜΚΟ αριστερής νεολαίας, ΜΚΟ για το Έητζ, ΜΚΟ για την ηπατίτιδα C, ΜΚΟ για τα παιδιά, ΜΚΟ για τους καρκινοπαθείς, ΜΚΟ για «εναλλακτική νεανική αναζήτηση», ΜΚΟ για τις αρκούδες, ΜΚΟ για τον ρατσισμό ΜΚΟ για την ξενοφοβία, ΜΚΟ για τους Αφγανούς, ΜΚΟ για τους Πακιστανούς, ΜΚΟ για τους Αλβανούς ΜΚΟ, ΜΚΟ, ΜΚΟ… με κορυφαία την ΜΚΟ της κυρα-Μαργαρίτας (της γνωστής). Και φυσικά, πουθενά το κοινωνικό κράτος το οποίο φροντίζει με τις πολιτικές του μαριονέτες, να γεμίζει με παχυλά κονδύλια, τις τσέπες των ημετέρων τους, γνωστών αγνώστων, ΜΚΟαφεντικών. 

Πίσω από αυτές τις ΜΚΟ, πάντα πρώτη και καλύτερη η ροζουλί αριστερά του Τσίπρα. Δεν λείπουν φυσικά από το πανηγύρι των εκατομμυρίων ευρώ, ολίγον ΠΑΣΟΚΟΙ και ακόμη ολιγότεροι ΝΔούδες. Αλλά τη μερίδα του λέοντος, την έχουν οι «ριζοσπάστες-αριστεροί» του Τσίπρα. 

Γράφω το 1987, στο βιβλίο μου «Πατριωτικό Μέτωπο τώρα, Μια ελληνική πρόταση για Έλληνες» για τις ΜΚΟ: 

«Αν οι σύγχρονες έννοιες του αντιφατικού και του παράδοξου θα μπορούσαν να εκφραστούν σε δυο λέξεις, αυτές θα ήταν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι οργανώσεις αυτές που άρχισαν να δημιουργούνται – που αλλού; - στις ΗΠΑ, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ιδρυματοποίησαν κατ’ αρχήν τα κινήματα αμφισβήτησης. Ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι του αντιεξουσιαστικού-αριστερού κινήματος, που έβλεπε πιο «μανατζερίστικα» την υπόθεση της αντίστασής του κατά των κεντρικών επιλογών των διαχειριστών των κυβερνητικών συστημάτων. 

Είτε η ανάγκη των προοδευτικών κινημάτων για ενίσχυση των φτωχών τους προϋπολογισμών, είτε η λογική της «εκ του ασφαλούς αντίστασης κατά του κατεστημένου», οδήγησαν και κατεύθυναν τις οργανώσεις αυτές στη σημερινή τους εικόνα. Που «πακετάρει» το «ευ ζειν» με το «περιπετειωδώς ζην», σε ένα αποδεκτό από τα διάφορα «must» του διαχειριστικού καταναλωτικού μοντέλου, σύγχρονο life style. 

Δυστυχώς όπως τελικά αποδείχτηκε, η ουμανιστική-ρομαντική αυτή θεώρηση, της «εξωκυβερνητικής αντίστασης» κατά του κατεστημένου, κρύβει από πίσω της πακτωλούς δισεκατομμυρίων σκοτεινής χρηματοδότησης. Και όχι μόνο από κυβερνήσεις αλλά ακόμη και από μυστικές υπηρεσίες και πολυεθνικές εταιρίες». 

Αφορμή για την σημερινή αναφορά η πρόσφατη δήλωση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδίμηρου Πούτιν για τις ΜΚΟ, τις οποίες χαρακτήρισε «απόστημα» της επιθετικής πολιτικής της Δύσης. Εννοώντας φυσικά τη Νέα Τάξη, τους τοκογλύφους, τις πολυεθνικές και όλο τον μονεταριστικό συρφετό που διευθύνουν οι Σάξονες και οι υπάλληλοί τους στο διεθνές τραπεζικό σύστημα. Οι οποίες στο πρότυπο Ίδρυμα Σόρος, προωθούν κάθε είδους ιδιωτική πρωτοβουλία-ιδιωτικό στρατό, αρκεί να προωθεί τη σαλαμοποίηση και την ομογενοποίηση των ανθρωπίνων κοινωνιών. 

Ακόμη, αφορμή είναι και η πολλαπλή επίθεση που δέχεται από ΜΚΟ, η σοβαρότερη Συνεταιριστική προσπάθεια σπασίματος των μεσαζόντων σε αυτόν τον τόπο, το Αλληλέγγυον

Ένα μαζικό μπαράζ οργανωμένης επίθεσης, τόσο από την «αριστερά των κινημάτων» και των διαφόρων ροζ και πράσινης απόχρωσης… αλόγων, όσο και από τους νεότευκτους πρώην σατανιστές και νυν… ορθοδόξους χριστιανούς «εθνικιστές», που αντιγράφουν πανέξυπνα τα ροζουλί και πράσινα… γατόνια. 

Έχουμε φυσικά ακόμη και την ιστορία με τα «κοινωνικά καφενεία», τα «κινήματα πατάτας», τις ουρές ελεημοσύνης κλπ που αντικατοπτρίζουν καθημερινά, την κατάντια μιας κοινωνίας που βουλιάζει στο χάος και στην απόγνωση. Ενώ παραδίπλα έχουμε και τον κορυφαίο κεφαλαιοκράτη-μεταπράτη-αεριτζή (από τους γνωστούς κομματοτραφείς μεγαλοεργολάβους που διαθέτει η χώρα), ο οποίος στο πρόσωπο ενός άθλιου τυχοδιώκτη, βρήκε τον «χρήσιμο ηλίθιό του». Έναν πειραγμένο διανοητικά παλαβιάρη, που με κοινοτυπίες, ξετσίπωτη αντιγραφή των θέσεων του Πατριωτικού Μετώπου και του Αλληλέγγυον και απίθανες ανοησίες, κατάφερε να συγκεντρώσει γύρω του διάφορα περιπλανώμενα «αντιμνημονιακά κορόιδα», πουλώντας με το αζημίωτο τα αγορασμένα από τον εργολάβο-αφεντικό του, προϊόντα των πολυεθνικών. 

Και ακόμη παραπέρα, μια ΜΚΟ, «Αγοράζω Ελληνικά» ή κάπως έτσι, των οποίων οι «ταγοί», δεν είχαν το φιλότιμο να επισκεφθούν ούτε καν εθιμοτυπικά ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ: Το Αλληλέγγυον

Φυσικά το Αλληλέγγυον, όντας μια σταθερά που ήδη απέδειξε εδώ και πολλά χρόνια πως η Ελλάδα μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της και πως μπορεί ο Πολίτης-Καταναλωτής να συναντηθεί με τον Αγρότη-Βιοτέχνη, με προϊόντα άριστης ποιότητας και σε τιμές κάτω του 60% από αυτές που πουλούν οι πολυεθνικές, όχι μόνο δεν «γονατίζει», αλλά αυξάνεται και πληθύνεται, ανοίγοντας παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα. Μια που είναι πρόταση ενός Κινήματος, του Πατριωτικού Μετώπου, που με πολλαπλά και συγκροτημένα πολιτικοεπιστημονικά επιχειρήματα, χωρίς να ζητά την ψήφο κανενός, υποστηρίζει εδώ και χρόνια επίσης, πως μπορούμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας. Μακριά και πέρα από τις ουρές της ζητιανιάς και της ξευτίλας των ΜΚΟ, μακριά και πέρα από τις παγίδες των παλιάς κοπής και νέας μορφής, αριστεροδέξιων πολιτικών απατεώνων. 

Όσο για το Πατριωτικό Μέτωπο και τη θέση του για τις ΜΚΟ, δεδομένου ότι δεν έχουμε τίποτε με τον αγνό και άδολο εθελοντισμό, η θέση μας, διατυπώνεται σαφέστατα στο Νέο Σύνταγμα Άμεσης Δημοκρατίας και στο Άρθρο 149: Απαγορεύεται ρητά η λειτουργία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, οι μη διαφανείς Κοινωνικοί Οργανισμοί και οι μυστικές εταιρίες.

Πιο συγκεκριμένα, η θέση μας είναι πως όλες οι ΜΚΟ πρέπει να μετατραπούν σε ανοιχτούς κοινωνικούς φορείς ελεγκτέους από την κοινωνία και όχι μόνο από το κράτος. Όσες μάλιστα πήραν σκοτεινή χρηματοδότηση από το υστέρημα του ελληνικού Λαού και φυσικά από τα πολιτικά λαμόγια που κυβέρνησαν τη χώρα από το ’74 και εντεύθεν, επιστρέφουν τα χρήματα, ή πάνε φυλακή. 


Πατριωτικό Μέτωπο Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Γραφεία Αθηνών: Διδυμοτείχου 15-17,10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626
http://www.pamet.gr ,pametopo@gmail.com
«Αλληλέγγυον» Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κεντρικό: Αγίας Σοφίας 50, 10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442
www.allilegion.gr , allilegion@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)