Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2013.
Χαζοχαρούμενο εορταστικό κλίμα, ημίγυμνα νυμφίδια να χαριεντίζονται στα κανάλια, αμερικανοειδή πανηγύρια του Καμίνη στο Σύνταγμα, το συνηθισμένο στημένο παιχνίδι της Βουλής – αυτή τη φορά στη θέση του Κουτσόγιωργα η Κωσταντοπούλου του ΣΥΡΙΖΑ σε αρμονική συνύπαρξη με τις γραφικότητες της Χ.Α. – ένα απίθανο καραγκιόζ-μπερντέ που συνέθεσε τον καμβά της ελληνικής πραγματικότητας, στις γιορταστικές μέρες που πέρασαν.
Και το κερασάκι στην τούρτα, οι περίφημες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ ηNGO αν θέλετε αμερικανιστί), κάθε τρία λεπτά, στα κανάλια των μεγαλοεργολάβων, «για να μας σώσουν» κι’ αυτές. Οι οποίες οργανώσεις, σαν αυτοπολλαπλασιαζόμενα aliens, σαν μύκητες που ξεζουμίζουν τον οργανισμό στον οποίο έχουν γαντζωθεί, σαν ζόμπι μιας κοινωνίας που μολύνεται με ταχύτατους ρυθμούς, ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ.
ΜΚΟ για κάθε νόσον και για κάθε μ…….α: Ξεκινώντας από το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι που χαφιεδίζει συχνά πυκνά τη χώρα στο εξωτερικό, και φτάνοντας στη ΜΚΟ που πουλάει «παστίλιες για τον πόνο των άλλων» τις οποίες διαφημίζει ανά δυόμιση λεπτά στα κανάλια των εργολάβων και σε άπταιστα ελληνικά, ισπανός ηθοποιός.
ΜΚΟ για τον Αμαζόνιο, ΜΚΟ για τον Βόρειο Πόλο, ΜΚΟ για τα παγοθραυστικά, ΜΚΟ για τις κότες, ΜΚΟ για δακτυλίδια στα πουλιά, ΜΚΟ μοντελιστών, ΜΚΟ για την πολύτεκνη οικογένεια, ΜΚΟ τηλεειδοποίησης, ΜΚΟ αριστερής νεολαίας, ΜΚΟ για το Έητζ, ΜΚΟ για την ηπατίτιδα C, ΜΚΟ για τα παιδιά, ΜΚΟ για τους καρκινοπαθείς, ΜΚΟ για «εναλλακτική νεανική αναζήτηση», ΜΚΟ για τις αρκούδες, ΜΚΟ για τον ρατσισμό ΜΚΟ για την ξενοφοβία, ΜΚΟ για τους Αφγανούς, ΜΚΟ για τους Πακιστανούς, ΜΚΟ για τους Αλβανούς ΜΚΟ, ΜΚΟ, ΜΚΟ… με κορυφαία την ΜΚΟ της κυρα-Μαργαρίτας (της γνωστής). Και φυσικά, πουθενά το κοινωνικό κράτος το οποίο φροντίζει με τις πολιτικές του μαριονέτες, να γεμίζει με παχυλά κονδύλια, τις τσέπες των ημετέρων τους, γνωστών αγνώστων, ΜΚΟαφεντικών.
Πίσω από αυτές τις ΜΚΟ, πάντα πρώτη και καλύτερη η ροζουλί αριστερά του Τσίπρα. Δεν λείπουν φυσικά από το πανηγύρι των εκατομμυρίων ευρώ, ολίγον ΠΑΣΟΚΟΙ και ακόμη ολιγότεροι ΝΔούδες. Αλλά τη μερίδα του λέοντος, την έχουν οι «ριζοσπάστες-αριστεροί» του Τσίπρα.
Γράφω το 1987, στο βιβλίο μου «Πατριωτικό Μέτωπο τώρα, Μια ελληνική πρόταση για Έλληνες» για τις ΜΚΟ:
«Αν οι σύγχρονες έννοιες του αντιφατικού και του παράδοξου θα μπορούσαν να εκφραστούν σε δυο λέξεις, αυτές θα ήταν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι οργανώσεις αυτές που άρχισαν να δημιουργούνται – που αλλού; - στις ΗΠΑ, στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ιδρυματοποίησαν κατ’ αρχήν τα κινήματα αμφισβήτησης. Ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι του αντιεξουσιαστικού-αριστερού κινήματος, που έβλεπε πιο «μανατζερίστικα» την υπόθεση της αντίστασής του κατά των κεντρικών επιλογών των διαχειριστών των κυβερνητικών συστημάτων.
Είτε η ανάγκη των προοδευτικών κινημάτων για ενίσχυση των φτωχών τους προϋπολογισμών, είτε η λογική της «εκ του ασφαλούς αντίστασης κατά του κατεστημένου», οδήγησαν και κατεύθυναν τις οργανώσεις αυτές στη σημερινή τους εικόνα. Που «πακετάρει» το «ευ ζειν» με το «περιπετειωδώς ζην», σε ένα αποδεκτό από τα διάφορα «must» του διαχειριστικού καταναλωτικού μοντέλου, σύγχρονο life style.
Δυστυχώς όπως τελικά αποδείχτηκε, η ουμανιστική-ρομαντική αυτή θεώρηση, της «εξωκυβερνητικής αντίστασης» κατά του κατεστημένου, κρύβει από πίσω της πακτωλούς δισεκατομμυρίων σκοτεινής χρηματοδότησης. Και όχι μόνο από κυβερνήσεις αλλά ακόμη και από μυστικές υπηρεσίες και πολυεθνικές εταιρίες».
Αφορμή για την σημερινή αναφορά η πρόσφατη δήλωση του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδίμηρου Πούτιν για τις ΜΚΟ, τις οποίες χαρακτήρισε «απόστημα» της επιθετικής πολιτικής της Δύσης. Εννοώντας φυσικά τη Νέα Τάξη, τους τοκογλύφους, τις πολυεθνικές και όλο τον μονεταριστικό συρφετό που διευθύνουν οι Σάξονες και οι υπάλληλοί τους στο διεθνές τραπεζικό σύστημα. Οι οποίες στο πρότυπο Ίδρυμα Σόρος, προωθούν κάθε είδους ιδιωτική πρωτοβουλία-ιδιωτικό στρατό, αρκεί να προωθεί τη σαλαμοποίηση και την ομογενοποίηση των ανθρωπίνων κοινωνιών.
Ακόμη, αφορμή είναι και η πολλαπλή επίθεση που δέχεται από ΜΚΟ, η σοβαρότερη Συνεταιριστική προσπάθεια σπασίματος των μεσαζόντων σε αυτόν τον τόπο, το
Αλληλέγγυον.
Ένα μαζικό μπαράζ οργανωμένης επίθεσης, τόσο από την «αριστερά των κινημάτων» και των διαφόρων ροζ και πράσινης απόχρωσης… αλόγων, όσο και από τους νεότευκτους πρώην σατανιστές και νυν… ορθοδόξους χριστιανούς «εθνικιστές», που αντιγράφουν πανέξυπνα τα ροζουλί και πράσινα… γατόνια.
Έχουμε φυσικά ακόμη και την ιστορία με τα «κοινωνικά καφενεία», τα «κινήματα πατάτας», τις ουρές ελεημοσύνης κλπ που αντικατοπτρίζουν καθημερινά, την κατάντια μιας κοινωνίας που βουλιάζει στο χάος και στην απόγνωση. Ενώ παραδίπλα έχουμε και τον κορυφαίο κεφαλαιοκράτη-μεταπράτη-αεριτζή (από τους γνωστούς κομματοτραφείς μεγαλοεργολάβους που διαθέτει η χώρα), ο οποίος στο πρόσωπο ενός άθλιου τυχοδιώκτη, βρήκε τον «χρήσιμο ηλίθιό του». Έναν πειραγμένο διανοητικά παλαβιάρη, που με κοινοτυπίες, ξετσίπωτη αντιγραφή των θέσεων του Πατριωτικού Μετώπου και του
Αλληλέγγυον και απίθανες ανοησίες, κατάφερε να συγκεντρώσει γύρω του διάφορα περιπλανώμενα «αντιμνημονιακά κορόιδα», πουλώντας με το αζημίωτο τα αγορασμένα από τον εργολάβο-αφεντικό του, προϊόντα των πολυεθνικών.
Και ακόμη παραπέρα, μια ΜΚΟ, «Αγοράζω Ελληνικά» ή κάπως έτσι, των οποίων οι «ταγοί», δεν είχαν το φιλότιμο να επισκεφθούν ούτε καν εθιμοτυπικά ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ: Το
Αλληλέγγυον.
Φυσικά το
Αλληλέγγυον, όντας μια σταθερά που ήδη απέδειξε εδώ και πολλά χρόνια πως η Ελλάδα μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της και πως μπορεί ο Πολίτης-Καταναλωτής να συναντηθεί με τον Αγρότη-Βιοτέχνη, με προϊόντα άριστης ποιότητας και σε τιμές κάτω του 60% από αυτές που πουλούν οι πολυεθνικές, όχι μόνο δεν «γονατίζει», αλλά αυξάνεται και πληθύνεται, ανοίγοντας παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα. Μια που είναι πρόταση ενός Κινήματος, του Πατριωτικού Μετώπου, που με πολλαπλά και συγκροτημένα πολιτικοεπιστημονικά επιχειρήματα, χωρίς να ζητά την ψήφο κανενός, υποστηρίζει εδώ και χρόνια επίσης, πως μπορούμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα της Αλληλεγγύης και της Αξιοπρέπειας. Μακριά και πέρα από τις ουρές της ζητιανιάς και της ξευτίλας των ΜΚΟ, μακριά και πέρα από τις παγίδες των παλιάς κοπής και νέας μορφής, αριστεροδέξιων πολιτικών απατεώνων.
Πιο συγκεκριμένα, η θέση μας είναι πως όλες οι ΜΚΟ πρέπει να μετατραπούν σε ανοιχτούς κοινωνικούς φορείς ελεγκτέους από την κοινωνία και όχι μόνο από το κράτος. Όσες μάλιστα πήραν σκοτεινή χρηματοδότηση από το υστέρημα του ελληνικού Λαού και φυσικά από τα πολιτικά λαμόγια που κυβέρνησαν τη χώρα από το ’74 και εντεύθεν, επιστρέφουν τα χρήματα, ή πάνε φυλακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου