Κώστας Τσιαντής

ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ.

Σειρά  από δολοφονίες  προέδρων στις  ΗΠΑ και κλεπτοκρατία επί δύο αιώνες μέχρις ότου η Πολιτική υποταχθεί στους διεθνείς Τραπεζίτες .

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η  μέχρι πρότινος κριτική του καπιταλισμού στη χώρα μας επικεντρώνονταν στο σχηματισμό της υπεραξίας που καρπώνονταν οι επιχειρηματίες και  οι βιομήχανοι κάθε είδους από την πραγματική οικονομία, ήτοι την εκμετάλλευση της παραγωγής, του εμπορίου, της ναυσιπλοΐας, της γης και των εργαζομένων σε όλη το φάσμα της οικονομικής και  κοινωνικής δραστηριότητας.  Το παιχνίδι του χρηματιστηρίου («επένδυση» την έλεγαν) δεν ήταν γνωστό  στον ελληνικό λαό, όμως έγινε γνωστό  όταν οι κυβερνώντες και τα μέσα ενημέρωσης το θέλησαν με αποτέλεσμα να  αφαιρεθεί από τις λαϊκές τάξεις  (το τέλος της δεκαετίας του 1990) ποσό άνω των 85 δις ευρώ εις όφελος των διεθνών και εγχώριων κερδοσκόπων. Το παιχνίδι της πλασματικής οικονομίας, μεγέθους 15 τουλάχιστον φορές το μέγεθος της πραγματικής οικονομίας,  δεν του ήταν επίσης γνωστό, όμως έγινε γνωστό στον 'Ελληνα- εργαζόμενο  μισθωτό και συνταξιούχο- όταν είδε το εισόδημά του να κατρακυλά με τα Μνημόνια (από το 2010 και μετά)  κατά ποσοστό 60-70% (επίκειται), όταν είδε να κλείνουν τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις, να συρρικνώνονται η υγεία και η παιδεία, τα παιδιά του να φεύγουν μετανάστες,  να πουλιόνται τα κοσμήματα και τα ασημικά του λάθρα στο ενεχυροδανειστήριο,    το σπίτι του να βγαίνει στο σφυρί μαζί κι η πατρίδα του να ξεπουλιέται και να αμφισβητείται ως προς την ιστορική της υπόσταση και κυριαρχία.  

2. Κι όμως όλα αυτά απορρέουν από βασικές οικονομικές γνώσεις που κανένας μας πουθενά δεν διδάχτηκε, πλην των ειδικών οικονομολόγων της μακροοικονομίας. Κι ούτε βέβαια τα πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές μας, που τους πληρώνουμε «βασιλικά» απ’ το υστέρημά μας, βάλθηκαν ποτέ να συζητήσουν σοβαρά και να μας ενημερώσουν.

Κι όμως η ιστορία είναι πάρα πολύ παλιά (δες τη σειρά των βίντεο για να καταλάβεις τι γίνεται)[1] και  ο Μαρξ, από το 1867 στο Κεφάλαιο έγραφε:

''Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους τού χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Έτσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γιαυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος". Καρλ Μαρξ, Κεφάλαιο, Τόμος Ι, σ. 779-781)

«Το δημόσιο χρέος γίνεται ένας από τους πιο δραστικούς μοχλούς της πρωταρχικής συσσώρευσης. Σαν με μαγικό ραβδί προικίζει το μη παραγωγικό χρήμα με παραγωγική δύναμη και το μετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο χωρίς νάναι υποχρεωμένο  να εκτεθεί στους κόπους και τους κινδύνους που είναι αχώριστοι με τη βιομηχανική μα ακόμα και από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δημοσίου στην πραγματικότητα δεν δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν μετατρέπεται σε κρατικά ευκολομεταβιβάσιμα χρεώγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο μετρητό χρήμα. Άσχετα όμως κι από την τάξη των αργόσχολων εισοδηματιών που δημιουργούνται μ’ αυτό τον τρόπο και τον αυτοσχέδιο πλούτο των χρηματιστών που παίζουν το ρόλο του μεσίτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και το έθνος- καθώς και των φοροενοικιαστών, των εμπόρων, των ιδιωτών εργοστασιαρχών, που μια καλή μερίδα κάθε κρατικού δανείου τους προσφέρει την υπηρεσία ενός κεφαλαίου πεσμένου από τον ουρανό-το δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει τις μετοχικές εταιρείες, το εμπόριο με συναλλάξιμες αξίες όλων των ειδών, την επικαταλλαγή, με δυο λόγια: το παιχνίδι στο χρηματιστήριο και τη σύγχρονη τραπεζοκρατία» (Κ. Μάρξ, ό.π.σ.779).  

2. ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΊΤΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΑ ΗΝΙΑ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ +…

     Η ιστορία του ζητήματος ξεκινά με την ίδρυση το 1694 της Τράπεζας της Αγγλίας. Η τράπεζα αυτή αποτελεί την κεντρική τράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου, στο μοντέλο της οποίας στηρίχτηκαν οι περισσότερες από τις σύγχρονες κεντρικές τράπεζες. Η τράπεζα της Αγγλίας, από την ίδρυσή της  μέχρι τις ημέρες μας, εξακολουθεί να αποτελεί τον τραπεζίτη της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, κατέχοντας το μονοπώλιο στην έκδοση χαρτονομισμάτων στην Αγγλία και την Ουαλία, και τη διαχείριση της νομισματικής πολιτικής της χώρας[2].

       Το 1764, η Τράπεζα της Αγγλίας άσκησε την επιρροή της στο Κοινοβούλιο ώστε να ψηφιστεί νόμος, βάσει του οποίου θα ήταν παράνομη η έκδοση χρήματος από τις ίδιες τις βρετανικές αποικίες. Οι άποικοι υποχρεώνονταν με το νόμο  να πληρώνουν όλους τους μελλοντικούς φόρους στην Αγγλία σε χρυσό ή σε ασήμι. Όποιος δεν διέθετε τα σπάνια αυτά μέταλλα, θα έπρεπε να τα δανειστεί, με τόκο, από τις τράπεζες.

      Το σύστημα αυτό ώθησε στην εξαθλίωση τους αποίκους, ιδιαίτερα μάλιστα εκείνους των 13 βρετανικών αποικιών στις ΗΠΑ, οι οποίοι εξεγέρθηκαν και έκαναν την Αμερικανική Επανάσταση, ήτοι τον  Πόλεμο της Ανεξαρτησίας από τη Μεγάλη Βρετανία (1775-1783)[3].  Η επανάσταση έληξε το 1776 με νίκη των αποικιακών δυνάμεων και στις 4 Ιουλίου 1776 ψηφίστηκε στη  Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Η Διακήρυξη στηριζόταν στις πολιτικές ιδέες του Διαφωτισμού, και είχε ως κύριους συντάκτες της τον Βενιαμίν Φραγκλίνο[4] και τον Τόμας Τζέφερσον[5].

     Ολόκληρη η πολιτική ιστορία των ΗΠΑ σημαδεύεται έκτοτε από την απεγνωσμένη προσπάθεια μιας σειράς προέδρων για να σταματήσει η δουλεία και να αναπτυχθεί η Δημοκρατία και να προστατευθεί από την ακρίδα των διεθνών τραπεζιτών.

3. ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΤΗΝ  ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

 Ο 3^ος πρόεδρος των ΗΠΑ Τόμας Τζέφερσον(1743-1826) έλεγε: «Για να διατηρήσουμε την ανεξαρτησία μας δεν πρέπει να  αφήσουμε τους τραπεζίτες  να μας φορτώσουνε με αιώνιο χρέος… Αν ποτέ ο αμερικανικός λαός επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγχουν την έκδοση του νομίσματος,  οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν θα αποστερήσουν από το λαό την περιουσία του»[6]. 

Ο 7^ος πρόεδρος (1829–1837) των ΗΠΑ Andrew Jackson[7],  πρωταγωνιστής στον αγώνα κατά της κυριαρχίας των τραπεζών,  απέρριψε το νόμο του κογκρέσου που επέτρεπε τη συγκέντρωση  τεράστιας δύναμης στα χέρια της ελίτ των τραπεζιτών και των καιροσκόπων[8]. Έγιναν δυο δολοφονικές απόπειρες εναντίον του μα απέτυχαν.

Ο 16^ος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Abraham Lincoln τόνιζε: «Η κυβέρνηση θα πρέπει να δημιουργεί, να εκδίδει και να κυκλοφορεί όλα τα χρήματα και τα πιστωτικά παράγωγα που χρειάζονται για να καλύψουν τις κυβερνητικές δαπάνες και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών». Για τις ανάγκες του πολέμου με τους Νότιους (1861-1865) ο  Lincoln χρειάστηκε δάνειο, αλλά αρνήθηκε να πληρώσει τόκο 24% έως 36% στους Τραπεζίτες. Συμβούλεψε έτσι το Κογκρέσο να περάσουν νόμο με τον οποίον να εξουσιοδοτούν το Θησαυροφυλάκιο να κόβει χαρτονόμισμα. Ο Lincoln δολοφονήθηκε με τη λήξη του πολέμου (14 Απριλίου 1865). Το Κογκρέσο στη συνέχεια κατήργησε τον νόμο.

Ο  20^ος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο  James Garfield, επεσήμαινε: «Όποιος ελέγχει τον όγκο των χρημάτων στη χώρα μας είναι ο απόλυτος άρχοντας όλης της βιομηχανίας και του εμπορίου, και όταν συνειδητοποιείς ότι ολόκληρο το σύστημα ελέγχεται τόσο εύκολα από λίγους ισχυρούς ανθρώπους απ’ την κορυφή, δεν χρειάζεται να σου πει κάποιος που οφείλονται οι περίοδοι πληθωρισμού και οικονομικής ύφεσης»[9]. Ο James Garfield δολοφονήθηκε το 1881[10].

Κι ήρθε το 1913, Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΜΒΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ.  Παρότι λαοφιλής, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Woodraw Wilson υπό την πίεση των τραπεζιτών υπέγραψε δακρύζοντας το νόμο (κάτι σύγχρονο αυτό μας θυμίζει!) με τον οποίο το διεθνές τραπεζικό καρτέλ υπό την επωνυμία Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεματικού (FED: Federal Reserve System) αναλάμβανε την ευθύνη για τη δημιουργία του αμερικάνικου χρήματος[11]. Η υπογραφή εκείνη καθόρισε έκτοτε την ιστορία της Δύσης, παρά τις αντιστάσεις που .

Η σημασία του γεγονότος είχε επισημανθεί από τότε, με όσα ο ίδιος ο πρόεδρος Wilson,  μετανιωμένος για  την υπογραφή του, είπε: «Η ανάπτυξη του έθνους και όλες μας οι δραστηριότητες βρίσκονται στο έλεος μερικών ανθρώπων. Φτάσαμε να είμαστε μια από τις πιο ελεγχόμενες και κυριαρχημένες κυβερνήσεις στον πολιτισμένο κόσμο.  Όχι πλέον κυβέρνηση ελεύθερης άποψης, όχι πλέον κυβέρνηση από απόφαση και ψήφο της πλειοψηφίας, αλλά κυβέρνηση από τη θέληση και τη βία μιας μικρής ομάδας κυρίαρχων ανθρώπων»[12].

«Αυτοί που ελέγχουν την πίστωση ενός έθνους καθοδηγούν την πολιτική των κυβερνήσεων και κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα των ανθρώπων», έλεγε ο Reginald McKenna (1863 – 1943),  πρώην πρόεδρος της τράπεζας Midlans της Αγγλίας. «Αν θέλετε να συνεχίσετε να είστε σκλάβοι των τραπεζών και να πληρώνετε το κόστος της ίδιας σας της σκλαβιάς, τότε αφήστε τους τραπεζίτες να δημιουργούν χρήματα και να ελέγχουν την πίστωση», έλεγε ο Sir Josiah Stamp, Διευθυντής της  Τράπεζας της Αγγλίας (1928-1941)[13]. 

 «Ωσότου ο έλεγχος της έκδοσης χρημάτων και πιστώσεων να επανέλθει στην κυβέρνηση και αναγνωριστεί ως η πλέον περίοπτη και ιερή ευθύνη της, όλες οι συζητήσεις περί εθνικής κυριαρχίας της Βουλής και της Δημοκρατίας είναι άσκοπες και μάταιες», τόνιζε ο πρωθυπουργός του Καναδά William Lyon Mackenzie King (1875-1950). Το 1938 ο Mackenzie King αναγκάστηκε και εθνικοποίησε την Τράπεζα του Καναδά, αποφασίζοντας το μετοχικό της κεφάλαιο να ανήκει  κατά 100% στο Υπουργείο Οικονομικών. Όπως επεσήμαινε: «Όταν ένα έθνος δεν έχει πλέον τον έλεγχο του πιστωτικού συστήματος, δεν έχει σημασία ποιος θεσπίζει τους νόμους του. Εφόσον τεθεί επικεφαλής, η τοκογλυφία θα καταστρέψει οποιοδήποτε έθνος»[14].

Ήταν Νοέμβριος του 1960, όταν ο Τζων Φιντζέραντ Κέννεντυ - Ιρλανδικής καταγωγής- εξελέγη ως ο 35^ος πρόεδρος των ΗΠΑ.  Στις 4 Ιουνίου του 1963 ο Κέννεντυ υπέγραψε την εκτελεστική διαταγή 11110[15], με την οποία εξουσιοδοτούσε το υπουργείο οικονομίας να τυπώνει χρήματα, χωρίς την εμπλοκή της FED, δηλαδή του αυτονομημένου από την κυβέρνηση οργανισμού, που κράταγε τον έλεγχο του νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος (Federal Deserve System)[16],[17]. Έξι μήνες αργότερα, στις 23 Νοεμβρίου 1963, ο Κέννεντυ μετέβη για περιοδεία  στο Ντάλλας του Τέξας.  Όμως από εκεί δεν επέστρεψε ποτέ[18]. Ο ορκισθείς νέος πρόεδρος Λίντον Τζόνσον ακύρωσε  την εντολή του Κέννεντυ και επανέφερε στους ιδιώτες κεφαλαιούχους τον έλεγχο του χρήματος[19].

       Πέντε χρόνια αργότερα (1968) θα δολοφονηθούν οι Μάρτιν Λούθερ Κίγκ[20] και ο Ρόμπερτ Κέννετυ[21]. Ο Τεντ Κέννεντυ απειλήθηκε σοβαρά και δεν πήγε για υποψήφιος πρόεδρος.  Ο νεότερος Τζων Φιντζέραντ Κέννεντυ, γιός του δολοφονηθέντος το 1963 προέδρου,  σκοτώνεται το 1999 όταν το ιδιωτικό του αεροπλάνο πέφτει και  συντρίβεται στη θάλασσα μαζί με δυο συνεπιβάτες του[22].   

     Μέσα από τις τρομοκρατικές αυτές συνθήκες οι τραπεζίτες άρχισαν να κυριαρχούν. Ιδιαίτερα  μετά την πτώση της ΕΣΣΔ (1989), που αποτελούσε το αντίπαλο δέος στον καπιταλισμό και τη νέα τάξη, οι τραπεζίτες πέρασαν στη φάση του μανιακού καπιταλισμού,  της παγκόσμιας αγοράς και του σχεδίου της  παγκοσμιοποίησης/της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

4. ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ.

Δυο σχεδόν αιώνες μετά την επανάσταση του 21 και η Επιστήμη μας δεν μπόρεσε ακόμα να κάνει γνωστό στο λαό μας το πώς μας έχουν δεμένους και μας  κρατούν χωρίς εθνική ανεξαρτησία και Δημοκρατία. Δεν είναι ωστόσο λίγοι αυτοί που σπούδασαν και ξανασπούδασαν, εδώ και στο εξωτερικό, κι απ’ τους οποίους προσδοκούσαμε να μας αποκαλύψουν την αλήθεια για τη σύγχρονη χρηματοπιστωτική κλεπτοκρατία και το φασισμό που ζητά να επιβάλλει διεθνώς η νέα τάξη. Όμως ούτε  οι «γραμματισμένοι» ούτε οι ινστρούχτορες των κομμάτων μπόρεσαν να μας πουν όλη- ακέραιη τη αλήθεια. Και σήμερα, για να βγούμε από την κρίση,  για ν’ απελευθερωθούμε  και να συντάξουμε ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας, χρειαζόμαστε να ξέρουμε όλη την αλήθεια. Οι άγνωστες  σελίδες του έργου του  Μαρξ για την  διεθνή χρηματοπιστωτική κλεπτοκρατία (τζόγο) πρέπει να βγουν στην επιφάνεια και να συνδυαστούν με τους αγώνες των λαών για Ελευθερία και Δικαιοσύνη καθώς και με την διερεύνηση των αιτίων  σειράς των πολιτικών δολοφονιών προέδρων των ΗΠΑ που αρνήθηκαν να υποτάξουν την πατρίδα τους στους τραπεζίτες.

     Μπροστά στο πρόσφατο φαινόμενο της κρίσης που εμφανίστηκε το 2007 στις ΗΠΑ η νομικός  Ellen Brown, προσπάθησε να πείσει τους Obama, Swhwarzenegger και άλλους να ακούσουν ότι: «Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε  από την οικονομική κρίση είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε τόκους στις ιδιωτικές τράπεζες για τη δημιουργία χρήματος, και να επιστρέψουμε στο σύστημα της κρατικής έκδοσης γραμματίων, με το οποίο οι σοφοί ιδρυτές της χώρας δημιούργησαν πλούτο, και κέρδισαν την ανεξαρτησία της από τους καταπιεστές της». Αυτό όμως δεν έγινε, όπως είπε, και οι ΗΠΑ «μετατράπηκαν σε μια κλεπτοκρατία, μια ολιγαρχία, μια μπανανία, μια φασιστική πολιτεία που λειτουργεί χωρίς τη συναίνεση των πολιτών της»[23]. Αυτό το δολοφονικό θανητηφόρο καθεστώς δεν πρέπει να το αφήσουμε να παγιωθεί στην Ελλάδα και την Ευρώπη. «Θέλει αρετήν και τόλμη η Ελευθερία».

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

---

[1] http://www.youtube.com/watch?v=0C1C3Q3ryOg, και http://www.youtube.com/watch?v=jBxNQAml-2k

[2] http://el.wikipedia.org/wiki

[3] http://www.antinews.gr/2010/11/04/69875/

[4] Franklin Benjamin (1706-1790), βορειοαμερικανικός πολιτικός και οικονομολόγος που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στο αμερικανικό κίνημα της ανεξαρτησίας. Θεωρείται ως ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος του Διαφωτισμού στην Αμερική. Σύμφωνα με τον Καρλ Μαρξ, από το 1729 βρίσκεται στα γραπτά του,  «η πρώτη συνειδητή ανάλυση της ανταλλακτικής αξίας με βάση το χρόνο εργασίας… Έτσι διατύπωσε το βασικό νόμος της νεότερης πολιτικής οικονομίας», δες Κ. Μαρξ,  Κεφάλαιο, Τόμος 1, Αθήνα 1978, Εκδόσεις. «Σύγχρονη Εποχή»,  σς. 65, 177, 342, 638, 839.

[5] Thomas Jefferson (1743-1826): «Ήταν ο τρίτος Πρόεδρος των Η.Π.Α. (1801-1809) και κύριος συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Ελληνομαθής, ορθολογιστής και υπέρμαχος του διαχωρισμού κράτους-εκκλησίας, συνέταξε την περίφημη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και ήταν θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης. Έγινε υπουργός των Εξωτερικών ύστερα από την επιστροφή του από το Παρίσι το 1789, με την κυβέρνηση του Τζορτζ Ουάσινγκτον, και διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ για δύο συνεχόμενες θητείες. Αργότερα ίδρυσε το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Απεβίωσε στις 4 Ιουλίου του 1826 στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ». http://el.wikipedia.org/wiki/

[6] http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=O2OtMO13Iy4#at=167

[7] http://en.wikipedia.org/wiki/Andrew_Jackson

[8] http://www.answers.com/topic/bank-of-the-united-states

[9] http://www.brainyquote.com/quotes/authors/j/james_a_garfield.html

[10] http://www.youtube.com/user/kataggelies?feature=mhum&hl=el&hl=el&hl=el&hl=el#p/u/18/osJ-yoUBOWY

[11] http://en.wikipedia.org/wiki/Federal_Reserve_Act

[12] "A great industrial nation is controlled by its system of credit. Our system of credit is concentrated. The growth of the nation, therefore, and all our activities are in the hands of a few men. We have come to be one of the worst ruled, one of the most completely controlled and dominated Governments in the civilized world no longer a Government by free opinion, no longer a Government by conviction and the vote of the majority, but a Government by the opinion and duress of a small group of dominant men." -Woodrow Wilson, after signing the Federal Reserve into existence.

 http://en.wikiquote.org/wiki/Talk:Woodrow_Wilson

[13] http://lightworkers.org/blog/89380/famous-sir-josiah-stamp-quote

[14] http://en.wikipedia.org/wiki/William_Lyon_Mackenzie_King

[15] http://www.metanastis.com/TO_ANTHOS_TOY_KAKOY.htm

[16] http://www.federalreserve.gov/

[17] http://www.cbsnews.com/video/watch/?id=7120553n

[18] http://www.youtube.com/watch?v=BCIfoau91jM&feature=related

[19] http://truth-revelation.blogspot.com/2011/02/blog-post_03.html

[20] Μάρτιν Λούθερ Κίγκ http://www.youtube.com/watch?v=oZh1F2Umbp4

[21] Ρόμπερτ Κέννετυ http://www.youtube.com/watch?v=lmc2EzkRDkI

[22] Τζων Φιντζέραντ Κέννεντυ ο νεότερος , http://www.youtube.com/watch?v=a_lP3hdOSsw,  http://www.youtube.com/watch?v=BU3lgJDBW4g&playnext=1&list=PLF9F7854200CC4A43

[23] http://www.antinews.gr/2010/11/04/69875/

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΤΗΣ