Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

Σωκράτης Πουλής- Γραικομάνοι

Κάποτε λοιπόν υπήρχαν και "Ελληνοβούλγαροι".
Ποιοι ήταν αυτοί και πώς διαστρεβλώνεται και σε αυτό το θέμα σήμερα η ιστορική πραγματικότητα.
Το 1877 τυπώθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Γάλλο καθηγητή Γεωγραφίας στο Λύκειο του Γαλατά (Galatasaray Lisesi) S. Synvet ένας εθνογραφικός χάρτης της Ευρωπαϊκής Τουρκίας. Σημειώνουμε ότι το Λύκειο του Γαλατά ήταν ένα ιδιαίτερα αξιόλογο σχολείο της εποχής, καθώς οι απόφοιτοί του σταδιοδρομούσαν κατόπιν στη διοικηση του οθωμανικού κράτους. Σε αυτόν τον χάρτη λοιπόν του Synvet καταγράφεται μια πληθυσμιακή ομαδα με το ονομα "Ελληνοβούλγαροι" (Greco-Bulgares).
Δείτε λοιπόν τι ωραία που παραχαράσσουν κάποιοι σήμερα την ιστορία. Με αναχρονιστικές μεθόδους προσπαθούν κάποιοι τάχα να αποδείξουν ότι η Ελλάδα αναγνώριζε από τα τέλη του 19ου και επίσης και στις αρχές του 20ού αιώνα τους σλαβόφωνους τάχα ως "Μακεδόνες" και ότι μάλιστα τους απεύθυνε προκήρυξη στη "μακεδονική" γλώσσα αμέσως μετά την έναρξη του ελληνικού μακεδονικού αγώνα. Υπάρχει τέτοια προκήρυξη?
Ασφαλώς και υπάρχει και εκδόθηκε στην Αθήνα το 1905. Πρόκειται για μια οξύτατη και εξυβριστική αντιβουλγαρική προκήρυξη που καλεί τους σλαβόφωνους να αντισταθούν στη βουλγαρική επίθεση και μάλιστα τονίζει την ελληνικότητα της Μακεδονίας (δείτε τη σχετική εικόνα στο τέλος). Μερικές δεκαετίες μάλιστα πιο πριν είχε τυπωθεί στη Βενετία, στο σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες, και μια ιστορία του Μ. Αλεξάνδρου με τον τίτλο "Προφητείαι του Μ. Αλεξάνδρου" (πιθανότατα το περιεχόμενο σχετίζεται με την πολυδιαδεδομένη στον Μεσαίωνα Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου, το πλέον δημοφιλές λαϊκό ανάγνωσμα των Ελλήνων του Μεσαίωνα).
Έρχονται λοιπόν κάποιοι σήμερα και λένε: Να! Η Ελλάδα είχε αναγνωρίσει τους Μακεδόνες από τότε! Έγραψε προκήρυξη στη γλώσσα τους! Τους λέει αδελφούς Μακεδόνες!
Ισχύει λοιπόν κάτι τέτοιο? ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ
Οι όψιμοι υποστηρικτές της προπαγάνδας των ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ φυσικά δεν αναφέρουν πουθενά ότι οι πληθυσμοί αυτοί ήταν βουλγαρόφωνοι μεν αλλά δεν ασπάζονταν τη βουλγαρική εθνική ιδεολογία, δεν εντάχθηκαν ποτέ στη βουλγαρική Εξαρχία, και φυσικά δεν αναφέρουν πουθενά ότι αυτοί ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ καταγράφονται από τους Βούλγαρους υποτιμητικά ως Γραικομάνοι (επειδή είχαν "μανία" με τους Γραικούς, δηλαδή ένιωθαν Έλληνες).
Οι Γραικομάνοι επέλεξαν να ενσωματωθούν στο ελληνικό και όχι το βουλγαρικό έθνος, όντας δίγλωσσοι, δεχόμενοι φυσικά επιρροές από την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία (Οικουμενικό Πατριαρχείο). Σήμερα οι Σκοπιανοί τους σλαβόφωνους που ασπάστηκαν τότε την ελληνική εθνική ιδεολογία τους χαρακτηρίζουν προδότες (π.χ. τον καπετάν Κώττα). Ο βασικός λόγος που οι πληθυσμοί αυτοί εντάχθηκαν στο ελληνικό έθνος είναι το γεγονός ότι παρέμειναν για πάντα πιστοί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Συμπέρασμα: Οι Γραικομάνοι ή Ελληνοβούλγαροι δεν ανήκουν σε κανένα μακεδονικό έθνος. Ήταν Έλληνες και αγωνίστηκαν για την Ελλάδα. Να δεχτούμε ότι εξελληνίστηκαν? Να το δεχτούμε, γιατί όχι, από πότε οι Έλληνες δηλαδή ενοχλούνται με τον εξελληνισμό? Ο μεγαλύτερος εξελληνιστής όλων των εποχών ήταν ο μέγιστος βασιλιάς της Μακεδονίας, ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Γ'. Οι Έλληνες της εποχής θεωρούσαν ότι οι βουλγαρόφωνοι ήταν Έλληνες που είχαν απολέσει την ελληνική συνείδηση και είχαν εκσλαβιστεί. Ήθελαν επομένως να τους επαναφέρουν στον ελληνικό κόσμο. Η άλλη πιθανή τύχη των δίγλωσσων εξάλλου ήταν να εκβουλγαριστούν πλήρως.
Οι επαγγελματίες διαστρεβλωτές της Ιστορίας να καθίσουν λοιπόν να διαβάσουν περισσότερα για αυτούς τους πληθυσμούς και να σταματήσουν επιτέλους να παραχαράσσουν την ιστορία λέγοντας ότι η Ελλάδα αναγνώριζε τάχα μου μακεδονικό έθνος, γλώσσα και λοιπά κουραφέξαλα. Η Ελλάδα αντέδρασε στην επιθετική βουλγαρική πολιτική εκβουλγαρισμού της νότιας Βαλκανικής.
Ως προς τη σλαβοφωνία επίσης να πούμε και κάτι άλλο ενδιαφέρον: Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας κάποιοι Έλληνες προτιμούσαν να μιλούν το σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα για να αποφεύγουν κατά καιρούς το παιδομάζωμα. Επομένως η χρήση ενός γλωσσικού ιδιώματος από μόνη της δεν συνεπάγεται αυτομάτως ένταξη κάποιου πληθυσμού αυτοδικαίως σε οποιαδήποτε εθνική ταυτότητα.
Τον χάρτη, επισημαίνω και πάλι, τον συνέταξε ένας Γάλλος καθηγητής γεωγράφος, όχι Έλληνας, και δεν καταγράφεται φυσικά πουθενά σε αυτόν κανένας "μακεδονικός" εθνικός πληθυσμός.
Για τους Γραικομάνους δείτε και εδώ:
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)

Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)