Share |

Θεέ του ουρανού και του παντός,

αυτείν’ οι γραμματισμένοι,

αυτείν’ οι πολιτισμένοι,

έκαμαν και κάνουν αυτά τα λάθη…

Στρατηγός ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


Expedia

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη- Σκάνδαλα εν όψει νέων Ιμίων

2/11/14

Σκάνδαλα εν όψει νέων Ιμίων


Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη








Tην ώρα που ο Μανιάτης και οι τράπεζες ετοιμάζονται να βρούν δάνεια στις ΗΠΑ και την ΕΚΤ αντίστοιχα, με εγγυήσεις ABS (Asset-Backed Security) απο κέρδη π.χ υδρογοναθράκων (το όνειρο του ΓΑΠ), ο Ερντογάν βλέπει τα κέρδη της Τουρκίας μέσα απο τις “εν δυνάμει” ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου να εξανεμίζονται με τρύπια συμβόλαια, όπου οι πολυθενικές δεν θα φορολογούνται, είτε λόγω συμβολαίων είτε επειδή οι εξορρύξεις γίνονται σε διεθνή ύδατα. Ως γνωστόν, η Ελλάδα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα δεν έχει οριοθετήσει όπως κάνουν τα σοβαρά κράτη
ενώ η Κύπρος έχει οριοθετήσει μόνο τα νότια και ανατολικά αύνορα της ΑΟΖ της επιτρέποντας τα Βόρεια και τα Δυτικά της να είναι οπουδήποτε ακόμη και Νότια της! Είναι προφανές ότι η Ελλάδα και η Κύπρος παίζει το παιγνίδι των Αμερικανικών και άλλων πολυεθνικών που δεν θέλουν να φορολογούνται ή να πληρώνουν κέρδη σε χώρες προτεκτοράτα όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, που έχουν καταστραφεί προηγουμένως απο στυγνούς οικονομικούς δολοφόνους αλλά και απο πολέμους που στήθηκαν επι τούτοις.

Γέλωτα προκαλεί το γεγονός ότι ενώ τα συμβόλαια που υπογράφει η Ελλάδα με τις υποψήφιες πολυεθνικές εταιρείες αφορούν θέσεις σε διεθνή ύδατα (μετά τα 6 νμ) δεν απορρίπτονται απο το Νομικό τμήμα της Βουλής ενώ δεν υπάρχει αντίδραση απο το σύνολο της αντιπολίτευσης.

Γέλωτα προκαλεί το γεγονός της πρόσκλησης του Αναστασιάδη στη Μόσχα για την υπογραφή διαφόρων συμφωνιών μεταξύ των οποίων και στρατιωτικών, που αφορούν τον εξοπλισμό της Κυπριακής Εθνοφρουράς με υπερηχητικούς αντιπλοϊκούς πυραύλους και τα αντίστοιχα αντιαεροπορικά συστήματα. Προκαλεί γέλωτα γιατί ενώ η Τουρκία συνεχίζει να κάνει έρευνες στην εν δυνάμει Κυπριακή ΑΟΖ σήμερα (βλέπετε στη φωτογραφία) και στην εν δυνάμει Ελληνική ΑΟΖ αύριο (Καστελόριζο ή νότια της Κρήτης) αυτός σχεδιάζει να πάει στη Μόσχα του χρόνου! Τόση βιασύνη μας επιτρέπει να σκεφτούμε ότι κάποιοι θέλουν αδύνατη την Κύπρο και την Ελλάδα στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα. Παράλληλα αποτελεί τον ορισμό του προδότη αφού δεν υπερασπίζεται αλλά παραχωρεί αμαχητί έδαφος της Κύπρου. Η αλήθεια πρέπει να λέγεται…

Είναι απαράδεκτο Ελλάδα και Κύπρος να μη προχωρούν και για πάν ενδεχόμενο στη συνολική οριοθέτηση των υφαλοκρηπίδων και των ΑΟΖ τους με γεωγραφικές συντεταγμένες και την αποστολή τους στον ΟΗΕ, όπως λέει ο Νόμος της Θάλασσας και να κωλησυεργούν σε καταγγελίες, διαμαρτυρίες και κλάμματα. Η CIA επίσημα δεν αποδέχεται ότι Ελλάδα και Κύπρος έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. Και δεν έχουν. Στα ΜΜΕ λένε παραμύθια τόσα χρόνια. Φυσικά όλοι αποδέχονται ότι Ελλάδα και Κύπρος έχουν δικαιώματα στις ΑΟΖ τους. Σε ποιές ΑΟΖ όμως; Kανείς δεν ξέρει. Τα σοβαρά κράτη δημοσιεύουν χάρτες με συντεταγμένες. Οι Μπανανίες όχι.

Το περίεργο είναι ότι στην Ελλάδα, παρόλη τη σκόνη που έχει σηκωθεί η αντιπολίτευση δρά σαν να μην υπάρχει. Η άμυνα της χώρας είναι σε άσχημη κατάσταση. Αμφβάλλω και για την κατάσταση των υποβρυχίων που παρέλαβε ο Αβραμόπουλος σε τριπλάσια αξία απο την πραγματική, που δεν είναι 13 τον αριθμό όπως ακούστηκε για προπαγάνδα αλλά το πολύ 9 εν λειτουργία! Απο τα 4 Zubr δουλεύουν μόνο τα 2!

OI EΔ έχουν αφήσει επί χρόνια τα σύνορα αφύλακτα και σίγουρα ανάμεσα σε όσους μετανάστες ήλθαν συμπεριλαμβάνονται και μέλη του ISIS, που περιμένουν το σήμα για να κινηθούν. Όλα αυτά θυμίζουν την εποχή που έπεσε η Κύπρος. Η παρουσία Δένδια στι Υπ. Άμυνας και Βενιζέλου στο Υπ. Εξωτερικών αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο δεν πρέπει να εκληφθεί σαν κάτι τυχαίο αλλά σαν αναμενόμενο γεγονός. Την ίδια στιγμή ο λαός απο μέσα της προπαγάνδας πληροφορείται ότι πολλά νησιά έχουν αδειάσει από Έλληνες κατοίκους που φεύγουν για μετανάστες. Του το λένε για να δικαιολογήσουν την παράδοση νησιών σε ένα τριήμερο θερμό επεισόδιο με τους Τούρκους;

Ένα κωμικοτραγικό σημείο της υπόθεσης είναι, ότι η Τουρκία προσπαθεί να εξοικονομήσει 2 εξέδρες για τις έρευνες της στην ΑΟΖ της Κύπρου και πιθανόν της Ελλάδας απο το Αζερμπαϊτζάν (προφανώς απο κάποιες εταιρείες που εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματά του) π.χ. τη BP ή τη Shell. To αστείο είναι ότι ο Σαμαράς στη πρόσφατη επίσκεψη του στο Μπακού, ζήτησε ο ίδιος απο τους Αζέρους να συμμετάσχουν σε έρευνες για εξόρρυξη υδρογονανθράκων στην Ελληνική ΑΟΖ! Ο άνθρωπος έχει αυτοπροσδιορισθεί και μόνος του. Δεν τελειώσαμε…

Βενζέλος και Σϊα έχουν “βρεί” ότι στα σύνορα των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου με Ισραήλ και Αίγυπτο, μπορεί να υπάρχει συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων χωρίς να υπάρχει κίνδυνος για Ελλάδα και Κύπρο απο τη Τουρκία. Νομίζουν πως αυτά τα μασκαρέμματα που κάνουν στον Ελληνικό και τα οποία λίγοι τα αντιλαμβάνονται θα περάσουν και στους Τούρκους ,που δεν γνωρίζουν και τί συμβόλαια έχει υπογράψει η Κύπρος με εταιρείες που δρούν στην εν δυνάμει Κυπριακή ΑΟΖ. Κατά τη γνώμη μου το σύστημα “χωρίς φορολόγηση” παίζει πολύ.

Κατά τη γνώμη μου, στην Ελλάδα στήθηκε μια κατάσταση εξαθλίωσης που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε συνεχή απεμπώληση κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά σε λίγο και εδαφών.

Η αναμενόμενη αύξηση της έκτασης του Ισραήλ απο τη καταστροφή της συνοχής του Συριακού εδάφους που προχωράει με την εναλλακτική στήριξη του ΙSIS ¨η των Κούρδων απο τις δυνάμεις της περιοχής της Συρίας, θα έπρεπε να είχε βάλει σε πυρετό το καθεστώς που σε περίπτωση που ανάψει φλόγα στην Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βρεί έξοδο διαφυγής. Καλό είναι πλέον τα μέλη του πολιτικού συστήματος να φορούν τσιπάκι. Όλοι έχουν ευθύνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΛΙΣΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ

Η «ΣΠΙΘΑ» άναψε για τη Νέα Ελλάδα
Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, άναψε χθες (1 Δεκεμβρίου 2010) τη «ΣΠΙΘΑ» του ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΥ ΠΥΡΟΣ για ΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Κώστας Τσιαντής


«…ανέστιος ειν’, που χαίρεται αν ξεσπάσει
ανάμεσα σε φίλους και δικούς ξέφρενη αμάχη.»
Όμηρος (Ι, 63-64)


Του Ηλία Σιαμέλου (Από antibaro 7/12/2010)

Όντας περαστικός, είπα, το βλέφαρό μου για λίγο ν’ ακουμπήσω στου διαδικτύου τις φιλικές ιστοσελίδες! Να δω τα εκθέματα της σκέψης των πολλών, ν’ ακούσω τις ιαχές τους. Όμως άλλα είδαν τα μάτια μου στο θαμποχάρακτο κατώφλι τους. Ο ένας κρατάει την πύρινη ρομφαία, ο άλλος κοντάρια και παλούκια και πιο πέρα ο φίλος τρίβει την τσακμακόπετρά του, εκεί απόκοντα, στις νοτισμένες αναφλέξεις του συστήματος.
-Ω, είπα, ω θεληματάρικα παιδιά, που παίζετε κρυφτό, στα πιο ρηχά σοκάκια ενός εξωνημένου καθεστώτος. Κύματα, κύματα έρχονται τα λόγια σας με θόρυβο και φεύγουν. Δεν έχουν φτερά, δεν έχουν μέσα τους τούς ήχους των πονεμένων.
Μόνο να, κατηγόριες, κατηγόριες, και λόγια επικριτικά από ανθρώπους που εμφανίζονται σαν οι μοναδικοί κάτοχοι της αλήθειας. Κι όλα αυτά, τούτη τη μαύρη ώρα της γενικευμένης υπνογένειας! Δε μπορεί, είπα, κάπου θα υπάρχει η συζυγία των ψυχών, κάπου το πάρτι της στενοποριάς θα πάρει τέλος.
Μα τι θέλω να πω; Για ποιο πράγμα τόση ώρα τσαμπουνάω; Ναι, ναι, μα για του λύκου το χιονισμένο πέρασμα μιλάω ! Μια κίνηση έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης και πέσανε όλοι πάνω του για να τον φάνε. Και δε ρίχτηκαν πάνω του οι οχτροί, δεν όρμησε πάνω του της Νέας Τάξης η αρμάδα. Όρμησε το ίδιο το περιοδικό «Ρεσάλτο»! Όρμησε το μετερίζι εκείνο που στις σελίδες του την άστεγη ψυχή μας τόσα χρόνια είχαμε αποθέσει!

Είμαι στο Κοιμητήριο, δίπλα στον τάφο της γυναίκας μου. «Ερευνώ πέρα τον ορίζοντα και, σκύβοντας προσπαθώ με τα δάχτυλα να καθαρίσω την πλάκα του τάφου νάρθει ν’ ακουμπήσει η σελήνη…»*. Ναι, εκείνη μου το έλεγε: Πρόσεχε, πρόσεχε τον κόσμο μας. Πρόσεχε τους ανθρώπους, ενώ μου απάγγελνε με δάκρυα τους στίχους του αγαπημένου της ποιητή : «Αυτός αυτός ο κόσμος /ο ίδιος κόσμος είναι… Στη χάση του θυμητικού / στο έβγα των ονείρων … Αυτός ο ίδιος κόσμος / αυτός ο κόσμος είναι. Κύμβαλο κύμβαλο / και μάταιο γέλιο μακρινό!»…**
Σκέφτομαι, σκέφτομαι κι άκρη δε βρίσκω. «Τελικά αυτή η άμυνα που θα μας πάει, σαν μας μισήσουνε κι’ οι λυγαριές;»** *

Ναι, στο τέλος θα μισήσουμε τον ίδιο μας το εαυτό ή θα τρελαθούμε. Δε γίνεται τη μια μέρα να βάζεις στο εξώφυλλο του «Ρεσάλτο» τη φωτογραφία του Μίκη και την άλλη βάναυσα να τον λοιδορείς. Δε γίνεται τη μια μέρα να ελπίζεις στο φως και την άλλη να γουρουνοδένεσαι με το σκοτάδι. Δε γίνεται τη μια μέρα να προβάλλεις τις απόψεις του και την άλλη να τον ταυτίζεις με τη …Ντόρα!
Είναι αυτή η θαμπούρα απ’ την κακοσυφοριασμένη αιθάλη της Αθήνας που επηρεάζει ανθρώπους και αισθήματα; Είναι η πωρωμένη σκιά του Στάλιν που κατευθύνει ακόμη και σήμερα την εγκληματική παραλυσία των όντων;

Δεν έχω πρόθεση να ενταχτώ στο κίνημα του Θεοδωράκη. Όμως δε μπορώ να πω ότι δε χαίρομαι, όταν ακούω να ξεπετάγονται σπίθες μέσα από τα σπλάχνα της κοινωνίας, είτε αυτές προέρχονται από απλούς ανθρώπους ή από ανεμογέννητους προλάτες πρωτοπόρους. Φτάνει αυτές οι σπίθες να ανάψουν φωτιές, για να καεί τούτο το σάπιο καθεστώς, τούτη η παπανδρεοποιημένη χολέρα. Αν εμείς οι ξεπαρμένοι «κονταροχτυπιόμαστε» μέσα στης πένας τη χλομάδα κι είμαστε ανίκανοι ν’ ανάψουμε μια σπίθα στου καλυβιού μας τη γωνιά, ας αφήσουμε τουλάχιστον κάποιες περήφανες ψυχές να κάνουν αυτό που νομίζουν καλύτερα. Ας μην σηκώνουμε αμάχες κι ας μην πετάμε ανέσπλαγχνες κορώνες, όταν κάποιο κίνημα είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει δείξει το πρόσωπό του. Εκτός κι αν η μικρόνοιά μας ενοχλήθηκε, όταν ο Μίκης κάλεσε επίσημα τους Ανεξάρτητους πολίτες σε ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, σε κυβερνητικά ή μη σχέδια, που Ηθικά, Εθνικά, Δημοκρατικά, Ιστορικά, κατατείνουν στην υποτέλεια του Ελληνισμού.

Όμως, παρά το αλυσόδεμα, παρά τα μύρια δεινά που μας σωρεύουν, τούτος ο βράχος, που λέγεται Ελλάδα, εκπέμπει την κραυγή του. Και οι κραυγές του Μίκη, και οι κραυγές χιλιάδων αγωνιστών, όποιου χρώματος και νάναι, σε πείσμα κάθε ψωροκύβερνου, σε πείσμα κάθε καθεστωτικού βαρδιάνου, κάποια στιγμή θα ενωθούν, κάποια στιγμή στον άνεμο θα ανεβούν, για ν’ ακουστούν, να πιάσουν τόπο. Γιατί «κι ένας που έχει μυαλό νήπιου καταλαβαίνει, πως τώρα η Ελλάδα στην άκρα του άπατου γκρεμού κοντοζυγώνει»****

* Νίκος Εγγονόπουλος
** Οδυσσέας Ελύτης, «Το Άξιον Εστί»
*** Νίκος Εγγονόπουλος
****Όμηρος (Η, 379-482) , παράφραση.

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ- ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΙΚΗ

ΑΡΝΗΣΗ: ΣΕΦΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

ΠΛΑΤΕΙΑ - Άμεση Δημοκρατία (Real Democracy)