Λέω κι εγώ. Από πού παίρνουν όλοι τους γραμμή; ΙΝΤΕΛΛΙΓΓΕΝΣΙΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (κάτω από την εύλογη ή μη κριτική κατά Τραμπ): ΡΩΣΙΑ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ (χωρίς καμμιά αναφορά στην ΙΣΤΟΡΙΑ του Ουκρανικού. Δες για αντίκρουση των απόψεων του Τίμοθι Σνάιντερ τη συνέντευξη του καθηγητή Sachs. https://www.youtube.com/watch?v=677g2SsetMs). Κι αναρωτιέμαι: Καλά: δεν έμαθαν τα φιλοπόλεμα πνεύματα της Δύσης τίποτα, από ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ των Αϊνστάιν-Ράσσελ, από ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ του Προέδρου Κέννεντι και τα ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΕΙΡΗΝΗΣ [Διατριβή]; Τι κουλτούρα θέλουν να καλλιεργήσουν στον δυτικό κόσμο;
Η συνέντευξη ΕΔΩ..ΕΔΩ
Τμήμα της συνέντευξης του καθηγητή ΤΟΜΟΘΙ ΣΝΑΪΝΤΕΡ στον δημοσιογράφο της ΕΡΤ (εκπομπή του ΕΡΤNews «Επίλογος») Απόστολο Μαγγηριάδη:
«Και βέβαια υπάρχουν εργαλεία. Τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας που κατάσχει η ΕΕ θα πρέπει να δίνονται στην Ουκρανία. Οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν 300 δισ δολάρια για να βοηθήσουν τους Ουκρανούς να κερδίσουν τον πόλεμο και μετά να προβούν στην ανοικοδόμηση. Βέβαια αυτό θα έθετε υπό αμφισβήτηση ορισμένα νομικά προηγούμενα. Αν όμως η Ρωσία κερδίσει τον πόλεμο, τα νομικά προηγούμενα που θα ανατραπούν είναι απείρως πιο σημαντικά. Προκειμένου να υπάρξει σταθερότητα στην Ευρώπη, τα κατασχεθέντα ρωσικά περιουσικά στοιχεία πρέπει να δοθούν στην Ουκρανία. Οι Ευρωπαίοι μπορούν επίσης να αυξήσουν τις κυρώσεις και να παράσχουν όπλα στην Ουκρανία.
»Εμείς οι Αμερικανοί διαθέτουμε μέσα άσκησης πολιτικής, αλλά πιστεύουμε ότι αυτό που έχει σημασία είναι τα λόγια. Τα αμερικανικά ΜΜΕ ασχολούνται με το τι λέει ο Τραμπ, αλλά δεν έχει σημασία τι λέει. Σημασία έχει να εφαρμόζουμε πολιτικές. Η κυβέρνηση Μπάϊντεν είχει πολιτική απέναντι στην Ουκρανία. Θα μπορούσε να είναι πιο συνεπής και φιλόδοξος, όμως υπήρχε. Το μόνο που κάνει ο Τραμπ είναι να μιλάει. Αυτό είναι όλο. Τα αμερικανικά μέσα άσκησης πολιτικής δεν αναφέρονται καν. Τα έχουμε όμως. Θα μπορούσαμε να επιβάλλουμε δευτερογενείς κυρώσεις, να επιβάλλουμε κυρώσεις σε ρωσικές πρώτες ύλες και να εξοπλίζουμε την Ουκρανία, όπως κάναμε επί κυβέρνησης Μπάιντεν. Αν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πρόβαιναν σε ενέργειες, οι Ρώσοι θα αναγκάζονταν να συνθηκολογήσουν. Τόσο απλά.
ΕΡΩΤΗΣΗ. Υπάρχει σαφές χάσμα στη Δύση αυτή τη στιγμη. Σωστά; Μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Το πρόβλημα είναι ότι το Κογκρέσσο δεν διαμορφώνει πολιτικές χωρίς τον Τραμπ. , πράγμα παράξενο, αφού μια Βουλή ψηφίζει νόμους- αυτό δεν κάνει; Η δική μας όμως δεν ψηφίζει νόμους, περιμένει να δει τι κάνει ο Τραμπ. Το Κογκρέσσο θα μπορούσε να νομοθετήσει κυρώσεις. Απλώς δεν το έχει κάνει ακόμα. Το ζήτημα λοιπόν είναι ο πρόεδρος Τραμπ ως προσωπικότητα, που ευθυγραμμίζεται περισσότερο με τον 'Ορμπαν της Ουγγαρίας ή με τον Ναβρότσι της Πολωνίας. Εστιάζουμε στα άτομα, όχι στις χώρες. Καταλαβαίνω όμως τι εννοείτε.. Οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, πλέον οι Γερμανοί και οι Πολωνοί, και άλλοι Ευρωπαίοι, κυρίως οι Βαλτικοί και οι Σκανδιναυοί, κάνουν περισσότερα από τους Αμερικανούς. Πρωτίστως όμως κατανοούν ξεκάθαρα τι συμβαίνει . Οι αξιωματούχοι μας όμως στο Λευκό Οίκο δεν θεωρούν ότι υπαίτια γι' αυτόν τον πόλεμο είναι η Ρωσία. Θεωρούν επίσης ότι η Ρωσία πρέπει να κερδίσει επειδή είναι μεγάλη, Με τέτοιο επίπεδο ηθικού μηδενισμού και στρατηγικής ανικανότητας είναι πολύ δύσκολη η διαμόρφωση συνετών πολιτικών.
Προσωπικά, εδώ και 25 χρόνια, υποστηρίζω ότι η Ευρώπη πρέπει να γίνει πιο αυτόνομη στρατηγικά, κι όχι επειδή δεν πιστεύω στην διατλαντική φιλία. Πιστεύω. Οι Αμερικανοί όμως είναι απρόβλεπτοι ενώ είναι και ηθικά επιζήμιο για τους Ευρωπαίους. Να εξαρτώνται από τους Αμερικανούς και να έχουν το συνήθειο όταν προκύπτει μια κρίση να πρέπει να δουν πρώτα τι θα κάνουν οι Αμερικανοί. Θεωρώ πως αυτό βλάπτει τους Ευρωπαίους εδώ και δεκαετίες και πρέπει να τελειώσει. Αυτή τη φορά όμως η συγκυρία ήταν σημαντική. Ηταν σημαντική για τον Μακρόν όπως και για άλλους και νομίζω πως βλέπουμε- μακάρι να το βλέπαμε και ταχύτερα- θεωρώ όμως πως βλέπουμε , όσον αφορά την Ουκρανία, κάτι σαν κοινή εξωτερική πολιτική από πλευράς των σημαντικότερων Ευρωπάιων παικτών. Και των πιο φιλόδοξων Σκανδιναυών και Βαλτικών λαών».


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου