Δημοκρατία ή Πρωθυπουργική Δικτατορία και Κομματοκρατία;
Μία φίλη από την Ομογένεια των ΗΠΑ διερωτάται, «Μήπως, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, ο λαός πρέπει να απαιτήσει την αλλαγή ηγεσίας? Μήπως οφείλουμε να το απαιτήσουμε απαριθμώντας τις πολιτικές που είναι καταστροφικές για τη χώρα μας (την υπακοή μας στις ΗΠΑ χωρίς ανταλλάγματα και με αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα αποφάσεις σε θεμελιώδη κοινωνικά θέματα χωρίς να ερωτηθεί ο λαός?» και δίδει μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα από τα πολλά για τα οποία θα έπρεπε να ερωτηθεί ο λαός.
Σε μία ευνομούμενη χώρα που θέλει να ονομάζεται Δημοκρατική θα έπρεπε ή έκφραση της λαϊκής θέλησης να είναι συνταγματικά θεσμοθετημένη και το ερώτημα της φίλης από την Αμερική, που αποτελεί ερώτημα μιας βουβής αν και ανήσυχης πλειοψηφίας, είναι επίκαιρο. Ή έλλειψη Δημοκρατίας και η παραβίαση της λαϊκής θέλησης εκ μέρους των εκάστοτε κυβερνήσεων, δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο αλλά συμβαίνει από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους από τις μεγάλες δυνάμεις. Αυτές εκμεταλλεύτηκαν τις θυσίες του Ελληνικού λαού για την απελευθέρωση του από τον Τουρκικό ζυγό με σκοπό να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στην Βαλκανική και την Ανατολική Μεσόγειο και να μοιραστούν τα ιμάτια από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους δεν ήθελαν να δώσουν αφορμή αναβίωσης της Βυζαντινής καλουμένης Αυτοκρατορίας, διάδοχος της οποίας είναι ο Ελληνισμός τον οποίο μισούν θανάσιμα, όχι μόνο σαν απόγονο των αρχαίων Ελλήνων αλλά και σαν φορέα του Ελληνικού πολιτισμού και της Χριστιανικής Ορθοδοξίας. Αυτό που ήθελαν και θέλουν ήταν η δημιουργία και η μέχρι σήμερα συντήρηση ενός προτεκτοράτου στο οποίο να έχουν τον οικονομικό και κατά συνέπια τον πολιτικό έλεγχο.
Δολοφόνησαν τον Καποδίστρια με την συμβολή δικών μας ανθρώπων, επέβαλαν την Βαβαροκρατία και ανέδειξαν κυβερνήτες τύπου Κωλέττη, σε ακόμη νεώτερους χρόνους κατέστρεψαν τους Ηπειρώτες δημιουργώντας εκ του μη όντος το κράτος της Αλβανίας, επέφεραν τον εθνικό διχασμό με αποτέλεσμα την Μικρασιατική καταστροφή, υπέθαλψαν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, υπέταξαν την Ελλάδα οικονομικά με την αποβιομηχανοποίηση της, την εμπορική της καταστροφή, με παράδειγμα τις πυρκαγιές στο ΜΙΝΙΟΝ, τον ΚΑΤΡΑΝΤΖΟ και τον ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟ, εξασφάλισαν την οικονομική κατοχή με τα μνημόνια, την πολιτική κατοχή με την τροποποίηση του Συντάγματος που κατέστησε την Δημοκρατία σε Πρωθυπουργική και Κομματική Δικτατορία ελεγχομένων Βουλευτών, πέτυχαν το ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας, προωθούν την αντικατάσταση του πληθυσμού με λαθραίους και αλλόθρησκους μη κοινωνικά ενσωματούμενους μετανάστες, την γεωπολιτική υποτέλεια, την ηθική διαφθορά αλλά και την διαστρέβλωση της ίδιας της ανθρώπινης φύσης των Ελλήνων με το πρόσχημα ότι άλλοι τεχνολογικά ανεπτυγμένοι λαοί το έχουν αποδεχθεί. Όλα αυτά τα έχουν πετύχει με την ανάδειξη προδοτικών κυβερνήσεων και κυβερνητών, μερικοί των οποίων θεωρούνται Εθνάρχες, με γνωστά ονόματα τα οποία δεν αναφέρω αποφεύγοντας εθνικό διχασμό καθόσον μέρος του λαού έχει βαυκαλιστεί από την καλοπληρωμένη επιστημονική προπαγάνδα, εξαρτάται από το κομματικό καθεστώς και ένα άλλο είναι εμφανώς διεφθαρμένο και γίνεται ανεκτό με το πρόσχημα του δικαιωματισμού. Θλίψη δημιουργεί το γεγονός ότι η Επίσημη Εκκλησία δεν παίρνει θέση με το πρόσχημα της μη ανάμιξης της στην πολιτική ζωή απαρνούμενη την Όντως Ζωή.
Αυτό που προτείνω στο ερώτημα της φίλης από την Αμερεική είναι αρχικά η απαίτηση του λαού για αναθεώρηση του Συντάγματος που έχει καταντήσει την Δημοκρατία σε Πρωθυπουργική και Κομματική Δικτατορία. Στον αγώνα του λαού για την διεκδίκηση του δικαιώματος του για την ύπαρξη ενός Συντάγματος έχουμε αφιερώσει το όνομα της πλατείας Συντάγματος, της κεντρικότερης πλατείας των Αθηνών. Επιπλέον προτείνω η εκλογή του/της Προέδρου της Δημοκρατίας να γίνεται απευθείας από τον λαό. Επιπλέον προτείνω να υπάρχει η δυνατότητα εκλογής ανεξαρτήτων βουλευτών εφόσον λαμβάνουν το εκλογικό μέτρο της περιφέρειας τους, η ψήφος να γίνει υποχρεωτική για τους ενήλικους πολίτες άνω των εικοσιενός ετών και τέλος να γίνονται δημοψηφίσματα για θέματα εθνικής σημασίας όπως η επιλογή της σωστής πλευράς της ιστορίας π.χ. Ουκρανία, Παλαιστίνη, η δομή της παιδείας , ο δημόσιος έλεγχος κοινωφελών επιχειρήσεων, και η αποδοχή ή μη νεοφανών θεμάτων όπως η παραβίαση της ανθρώπινης φύσης.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Μηχανικός Μεταλλείων, Μεταλλουργός
πρώην Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου